Originally Posted by
Αναζητηση
Εφόσον τους πληρώνουμε εμείς, το χρήμα πέφτει από εμάς, ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΜΑΣ. Τους αναθέτουμε δουλειά, καλώς / κακώς.
Εύλογο νομίζω αν σε ρωτήσω Νεφέλη, ο άντρας σου πού ήταν σε όλο αυτό;;; Συζητούσες με άλλους, που σου έλεγαν να του πεις για τον έρωτά σου και ο άντρας σου;;; Δεν αντιλήφθηκε κάτι στη συμπεριφορά σου, στην καθημερινότητά σου;;;
Για τα προβλήματά σου πότε μιλούσατε με τον συγκεκριμένο ψυ;;
Τι ήταν αυτό που σ' έκανε να τον εμπιστευτείς, να του αφεθείς;;
Πάμε στο γραφείο ενός αγνώστου για έναν συγκεκριμένο λόγο και μετά;;;
Εδώ τη βρύση μου θέλω να διορθώσω και σκέφτομαι ποιον υδραυλικό θα βάλω σπίτι, πόσο μάλλον ν' ανοίξω την ψυχή μου σ' 'εναν Χ.
από πού πηγάζει όλη αυτή η αφήγηση, η μυθοπλασία.
Δεν κάνω επίθεση, θέλω να μπω στη θέση σου, για μα βοηθηθούν και άλλοι πιθανόν.
Ετυχε να σκεφτείς ότι, εφόσον δεν σ' έβλεπε ν' αντιδράς, ήθελες ν' ακούς τα "περί γκομενιλίκια του";;
Σ'ευχαριστώ για το χρόνο σου, Νεφελη.