http://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.ne...35&oe=5B427168
Printable View
https://youtu.be/BqQubQKxZtM
Αντιδοτο στην καταθλιψη .μιμηθειτε το μωρο
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Η ελπιδα ειναι καλο πραμα , μην την χασετε ποτε , με επιμονη κι υπομονη πολλα πετυχαινεις .........
Αυτές τις μέρες ταξιδεύω με την πένα του Καββαδία σε χώρες μακρινές και θάλασσες απέραντες. Πρώτη επαφή κ τον βρίσκω απόλυτα στα γούστα μου!!
Μαραμπού
Λένε γιὰ μένα οἱ ναυτικοὶ ποὺ ἐζήσαμε μαζὶ
πὼς εἶμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο,
πὼς τὶς γυναῖκες μ᾿ ἕνα τρόπον ὕπουλο μισῶ
κι ὅτι μ᾿ αὐτὲς νὰ κοιμηθῶ ποτέ μου δὲν πηγαίνω.
Ἀκόμα, λένε πὼς τραβῶ χασίσι καὶ κοκό,
πὼς κάποιο πάθος μὲ κρατεῖ φριχτὸ καὶ σιχαμένο,
κι ὁλόκληρο ἔχω τὸ κορμὶ μὲ ζωγραφιὲς αἰσχρές,
σιχαμερὰ παράξενες, βαθιὰ στιγματισμένο.
Ἀκόμα, λένε πράματα φριχτὰ πάρα πολύ,
ποὺ εἶν᾿ ὅμως ψέματα χοντρὰ καὶ κατασκευασμένα,
κι αὐτὸ ποὺ ἐστοίχισε σὲ μὲ πληγὲς θανατερὲς
κανεὶς δὲν τό ῾μαθε, γιατὶ δὲν τό ῾πα σὲ κανένα.
Μ᾿ ἀπόψε, τώρα ποὺ ἔπεσεν ἡ τροπικὴ βραδιά,
καὶ φεύγουν πρὸς τὰ δυτικὰ τῶν Μαραμποὺ τὰ σμήνη,
κάτι μὲ σπρώχνει ἐπίμονα νὰ γράψω στὸ χαρτί,
ἐκεῖνο, ποὺ παντοτινὴ κρυφὴ πληγή μου ἐγίνη.
Ἤμουνα τότε δόκιμος σ᾿ ἕνα λαμπρὸ ποστάλ
καὶ ταξιδεύαμε Αἴγυπτο γραμμὴ Νότιο Γαλλία.
Τότε τὴ γνώρισα -σὰν ἄνθος ἐμοίαζε ἀλπικὸ-
καὶ μία στενὴ μᾶς ἔδεσεν ἀδελφικὴ φιλία.
Ἀριστοκρατική, λεπτὴ καὶ μελαγχολική,
κόρη ἑνὸς πλούσιου Αἰγύπτιου ὁπού ῾χε αὐτοκτονήσει,
ταξίδευε τὴ λύπη της σὲ χῶρες μακρινές,
μήπως ἐκεῖ γινότανε νὰ τήνε λησμονήσει.
Πάντα σχεδὸν τῆς Μπασκιρτσὲφ κρατοῦσε τὸ Ζουρνάλ,
καὶ τὴν Ἁγία της Ἄβιλας παράφορα ἀγαποῦσε,
συχνὰ στίχους ἀπάγγελνε θλιμμένους γαλλικούς,
κι ὧρες πολλὲς πρὸς τὴ γαλάζιαν ἔκταση ἐκοιτοῦσε.
Κι ἐγώ, ποὺ μόνον ἑταιρῶν ἐγνώριζα κορμιά,
κι εἶχα μίαν ἄβουλη ψυχὴ δαρμένη ἀπ᾿ τὰ πελάη,
μπροστά της ἑξανάβρισκα τὴν παιδικὴ χαρὰ
καί, σὰν προφήτη, ἐκστατικὸς τὴν ἄκουα νὰ μιλάει.
Ἕνα μικρὸ τῆς πέρασα σταυρὸν ἀπ᾿ τὸ λαιμὸ
κι ἐκείνη ἕνα μοῦ χάρισε μεγάλο πορτοφόλι
κι ἤμουν ὁ πιὸ δυστυχισμένος ἄνθρωπος τῆς γῆς,
ὅταν ἐφθάσαμε σ᾿ αὐτὴν ποὺ θά ῾φευγε, τὴν πόλη.
Τὴν ἐσκεφτόμουνα πολλὲς φορὲς στὰ φορτηγά,
ὡς ἕνα παραστάτη μου κι ἄγγελο φύλακά μου,
καὶ μία φωτογραφία της στὴν πλώρη ἦταν γιὰ μὲ
ὄαση, ποὺ ἕνας συναντᾶ μὲς στὴν καρδιὰ τῆς Ἄμμου.
Νομίζω πὼς θὲ νά ῾πρεπε νὰ σταματήσω ἐδῶ.
Τρέμει τὸ χέρι μου, ὁ θερμὸς ἀγέρας μὲ φλογίζει.
Κάτι ἄνθη ἐξαίσια τροπικὰ τοῦ ποταμοῦ βρωμοῦν,
κι ἕνα βλακῶδες Μαραμποὺ παράμερα γρυλίζει.
Θὰ προχωρήσω!... Μία βραδιὰ σὲ πόρτο ξενικὸ
εἶχα μεθύσει τρομερὰ μὲ οὐίσκυ, τζὶν καὶ μπύρα,
καὶ κατὰ τὰ μεσάνυχτα, τρικλίζοντας βαριά,
τὸ δρόμο πρὸς τὰ βρωμερά, χαμένα σπίτια ἐπῆρα.
Αἰσχρὲς γυναῖκες τράβαγαν ἐκεῖ τους ναυτικούς,
κάποια μ᾿ ἅρπαξ᾿ ἀπότομα, γελώντας, τὸ καπέλο
(παλιὰ συνήθεια γαλλικὴ τοῦ δρόμου τῶν πορνῶν)
κι ἐγὼ τὴν ἀκολούθησα σχεδὸν χωρὶς νὰ θέλω.
Μία κάμαρα στενή, μικρή, σὰν ὅλες βρωμερή,
οἱ ἀσβέστες ἀπ᾿ τοὺς τοίχους της ἐπέφτανε κομμάτια,
κι αὐτὴ ράκος ἀνθρώπινο ποὺ ἐμίλαγε βραχνά,
μὲ σκοτεινά, παράξενα, δαιμονισμένα μάτια.
Τῆς εἶπα κι ἔσβησε τὸ φῶς. Ἐπέσαμε μαζί.
Τὰ δάχτυλά μου καθαρὰ μέτρααν τὰ κόκαλά της.
Βρωμοῦσε ἀψέντι. Ἐξύπνησα, ὡς λένε οἱ ποιητές,
«μόλις ἐσκόρπιζεν ἡ αὐγὴ τὰ ροδοπέταλά της».
Ὅταν τὴν εἶδα καὶ στὸ φῶς τ᾿ ἀχνὸ τὸ πρωινό,
μοῦ φάνηκε λυπητερή, μὰ κολασμένη τόσο,
ποὺ μ᾿ ἕνα δέος ἀλλόκοτο, σὰ νά ῾χα φοβηθεῖ,
τὸ πορτοφόλι μου ἔβγαλα γοργὰ νὰ τὴν πληρώσω.
Δώδεκα φράγκα γαλλικά... Μὰ ἔβγαλε μία φωνή,
κι εἶδα μία ἐμένα νὰ κοιτᾶ μὲ μάτι ἀγριεμένο,
καὶ μία τὸ πορτοφόλι μου... Μ᾿ ἀπόμεινα κι ἐγὼ
ἕνα σταυρὸν ἀπάνω της σὰν εἶδα κρεμασμένο.
Ξεχνώντας τὸ καπέλο μου βγῆκα σὰν τὸν τρελό,
σὰν τὸν τρελὸ ποὺ ἀδιάκοπα τρικλίζει καὶ χαζεύει,
φέρνοντας μέσα στὸ αἷμα μου μία ἀρρώστια τρομερή,
ποὺ ἀκόμα βασανιστικὰ τὸ σῶμα μου παιδεύει.
Λένε γιὰ μένα οἱ ναυτικοὶ ποὺ ἐκάμαμε μαζὶ
πὼς χρόνια τώρα μὲ γυναίκα ἐγὼ δὲν ἔχω πέσει,
πῶς εἶμαι παλιοτόμαρο καὶ πὼς τραβάω κοκό.
Μ᾿ ἂν ἤξεραν οἱ δύστυχοι, θὰ μ᾿ εἶχαν συχωρέσει...
Τὸ χέρι τρέμει... Ὁ πυρετός... Ξεχάστηκα πολύ,
ἀσάλευτο ἕνα Μαραμποὺ στὴν ὄχθη νὰ κοιτάζω.
Κι ἔτσι καθὼς ἐπίμονα κι ἐκεῖνο μὲ κοιτᾶ,
νομίζω πὼς στὴ μοναξιὰ καὶ στὴ βλακεία τοῦ μοιάζω ...
τη μοναξια τη ξεπερνας πραγματικα οταν μιλας σε αυτο που σου προκαλει αμηχανια.
πολυ δυσκολο στη πραξη πολυ ευκολο στα λογια.
Και πολυ λυτρωτικο το αποτελεσμα.καθαρσις
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Η τελειότητα είναι η πιο αρρωστημένη φαντασίωση
Αγαπάω τ’ ό,τι είναι θλιμμένο στον κόσμο
Τα θολά ματάκια, τους αρρώστους ανθρώπους,
τα ξερά γυμνά δέντρα και τα έρημα πάρκα,
τις νεκρές πολιτείες, τους τρισκότεινους τόπους.
Τους σκυφτούς οδοιπόρους που μ’ ένα δισάκι
για μια πολιτεία μακρινή ξεκινάνε,
τους τυφλούς μουσικούς των πολύβοων δρόμων,
τους φτωχούς, τους αλήτες, αυτούς που πεινάνε.
Τα χλωμά τα κορίτσια που πάντα προσμένουν
τον ιππότην που είδαν μια βραδιά στ’ όνειρό τους,
να φανεί απ’ τα βάθη του απέραντου δρόμου.
Τους κοιμώμενους κύκνους πάνω στ’ ασπροφτερό τους
Τα καράβια που φεύγουν για καινούρια ταξίδια
και δεν ξέρουν καλά – αν ποτέ θα ‘ρθουν πίσω
αγαπάω, και θάθελα μαζί τους να πάω
κι ούτε πια να γυρίσω.
Αγαπάω τις κλαμένες ωραίες γυναίκες
που κοιτάνε μακριά, που κοιτάνε θλιμμένα…
αγαπάω σε τούτον τον κόσμο – ό, τι κλαίει
γιατί μοιάζει μ’ εμένα
Νίκος Καββαδίας
(το έγραψε σε ηλικία 19 ετών)
https://www.youtube.com/watch?v=RMRz8l4YA1Y
Walk upon the Road to Shangri-la
Reveal in disarray
Reaching out for these distant shores
Lost in light of day
Endless spells cast this life bizarre
Unveiling
My Journey to the Stars
Walk upon the Road to Shangri-la
Reveal in all delight
Reaching out for these distant shores
Lost in dark of night
Endless spells cause my soul to roam
I’m Star bound
And feel like going home
*Kαλύτερα να το ακούς παρά να το διαβάζεις!!
Πανεμορφο και με εκφραζειQuote:
Originally Posted by serios
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Ευγνωμονώ τις ελλείψεις μου
ό,τι μου λείπει με προστατεύει
από κείνο που θα χάσω
όλες οι ικανότητές μου
που ξεράθηκαν στο αφρόντιστο χωράφι της ζωής
με προφυλάσσουν από κινήσεις στο κενό
άχρηστες, ανούσιες.
Ό,τι μου λείπει με διδάσκει
ό,τι μου 'χει απομείνει
μ’ αποπροσανατολίζει
γιατί μου προβάλλει εικόνες απ’ το παρελθόν
σαν να 'ταν υποσχέσεις για το μέλλον.
Δεν μπορώ, δεν τολμώ
ούτ’ έναν άγγελο περαστικό
να φανταστώ γιατί εγώ
σ’ άλλον πλανήτη, χωρίς αγγέλους
κατεβαίνω.
Η αγάπη, από λαχτάρα που ήταν
έγινε φίλη καλή
μαζί γευόμαστε τη μελαγχολία του Χρόνου.
Στέρησέ με –παρακαλώ το Άγνωστο–
στέρησέ με κι άλλο
για να επιζήσω.
https://www.youtube.com/watch?v=upQdxtdCikA
Και σε μία μεταμόρφωση
το σώμα μου δεν είναι πια το σώμα μου,
είναι σαν να διεισδύω στο κέντρο του σύμπαντος...
Όμως ξυπνάω πάντα
και πάντα θέλω να είμαι νεκρός...
Μολυσμενη η ψυχη μου
Με τι να ξεπλυθει
Για να γυρισει στην πρωταρχικη της τη μορφη
Πως να αποβαλλω το βαρος που με πνιγει
Καθε ανασα
ενας βαρυς χτυπος
Μες στο σκοταδι το βραδυ.
Τι ψαχνεις , τι χρειαζασαι
Σε ρωταω
Μα απαντηση δεν παιρνω
Ενα χαδι, ενα βλεμμα , μια αγκαλια η χιλια φιλια
Πως να σε βγαλω απο το σκοταδι
Μη με χτυπας
Μη με τυρανας αλλο
Να σε βοηθησω θελω
Και εσυ με βυθιζεις
Στη σπηλια του ασυνειδητου
Φωναζω , βοηθεια
Το ξερω οτι με ακους
Μην κρυβεσαι πια
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Lets suppose that you were able every night to dream any dream you wanted to dream,
and you would naturally as you began on this adventure of dreams,
you would fulfill all your wishes.
You would have every kind of pleasure, you see,
and after several nights you would say, “well that was pretty great.”
But now lets have a surprise, lets have a dream which isn’t under control.
Well something is going to happen to me that i don’t know what it’s gonna be.
Then you would get more and more adventurous,
and you would make further and further out gambles as to what you would dream,
and finally you would dream where you are now.
If you awaken from this illusion,
and you understand that black implies white,
self implies other,
life implies death.
You can feel yourself, not as a stranger in the world,
not as something here on probation, not as something that has arrived here by fluke,
but you can begin to feel your own existence as absolutely fundamental.
What you are basically, deep, deep down, far, far in, is simply the fabric and structure of existence itself.
https://www.youtube.com/watch?v=9RMHHwJ9Eqk&list=RDGMEMYH9CUrFO7CfLJpaD7UR 85wVMjS-YCrsppFQ&index=15
Gold and silver is the Autumn
Soft and tender are her skies
Yes and no are the answers
Written in my true love's eyes
Autumn's leaving and winter's coming
I think that I'll be moving along
I've got to leave her and find another
I've got to sing my heart's true song
Round and round the burning circle
All the seasons, one, two and three
Autumn comes and then the Winter
Spring is born and wanders free
Gold and silver burns my Autumns
All too soon they'd fade and die
And then, ah there were no others
Milk and honey were their lies
https://www.youtube.com/watch?v=VRdxOzKiYzA
Ψαραντώνης ο Μέγας
https://www.youtube.com/watch?v=NcFduK5qbCc
Με των πολλών τη λογική δεν συμφωνώ καθόλου
βγαίνω απ' τη στράτα του Θεού και μπαίνω στου διαόλου.
Ρωμάνου,Εμπρήσκους και Χριστού* και βρύση του Βαρσάμου
νερό κατάκρυο δωστε μου να σβήσω τη φωθιά μου.
*πηγές στα Ανωγειανά όρη
Either to kill or to be killed...
And when you go
you leave breathless and alone,
you leave me breathless
when you close the door,
it feels just like you took the air
out of the room with you...
https://www.youtube.com/watch?v=KOj7-aGOT2o
Δεν υπάρχει αυτή η φωνή...απλά.
Θέλω να τραγουδήσει στον γάμο μου!....ή στην κηδεία μου(πιο πιθανό το κόβω)...χαχα!
https://www.youtube.com/watch?v=yF4YXv6ZIuE
Vedrò con mio diletto
l’alma dell’alma mia
Il core del mio cor pien di contento.
E se dal caro oggetto
lungi convien che sia
Sospirerò penando ogni momento…
I will see with joy,
the soul of my soul
heart of my heart full of content.
And if from my dear object
I be far away
I’ll be sighing, suffering every moment…
Χαχαχαχα τα comments από κάτω από το παλικάρι οποίου σφάζονται τα κορίτσια στην ποδιά του τα είδες?... ωραίος.. αλλά πολύ υψηφονος για τα γούστα μου..Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Εστάλη από TA-1020 στο E-Psychology.gr Mobile App
Αν και άντρας,μπορώ εύκολα να καταλάβω γιατί θα σφάζονταν πολλά κορίτσια στα πόδια του...Θα είχαν γούστο.Quote:
Originally Posted by Adzik
Δυστυχώς στην πραγματική ζωή δεν έχουν και τόσο γούστο οι γυναίκες...ούτε και οι άντρες tbh.
Eκτιμώ το καλό γούστο...είναι ζήτημα δικαιοσύνης και αξιοκρατίας νομίζω, το να το κάνεις αυτό.
Πόσο εκφραστική και σπαρακτική η φωνή του στο συγκεκριμένο.
https://www.youtube.com/watch?v=I8E2yE7j3G0
Bound to madness, the cave of mind.
The sun will darken and blackness will fall
Sinking deeper into the cave of time
A change is coming, a change is coming and I am the first to go.
Moments of anger, the hell of despair.
Καλησπέρα Έρις. Άκουσα το κομμάτι που ανέβασες, εγκρίνω ! Ωραίο ξεκίνημα με το μπάσο, τελείως post-punk.
Αφήνω και αυτό εδώ :
https://www.youtube.com/watch?v=Nj3mqYXDQF8
Η πεμπτουσία της μελαγχολίας. The Pain Is Sensational !
Είπα να το βάλω, να ευθυμήσουμε λίγο.....
Γενικά, είναι λίγο old style, χωρίς avant garde στοιχεία, αλλά μου αρέσει... Μου θυμίζει τα νιάτα μου!!!
http://www.snhell.gr/anthology/conte...8&author_id=79
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Η αδρανεια κανει να παιρνουν αργα οι ωρες και γρηγορα τα χρονια..
Τσεζαρε Παβεζε
Ένα τραγούδι που ξεκινάει σαν μουσικό κουτάκι νανουρίσματος, νωχελικό γεμάτο νοσταλγία, υπνωτίζοντας μας για να μας κάνει να ονειρευτούμε παλιούς συνοδοιπόρους υπενθυμίζοντας μας να θυμόμαστε το παρελθόν αλλά να μη ξεχνάμε κ το μέλλον!!
https://www.youtube.com/watch?v=XxZS7uXSvEU
"Hey Lucinda"
Hey Lucinda, come out drinking with me tonight
The summer's almost gone
Hey Lucinda, time is running out
Hey Lucinda, our time is running out
I'm getting tired of those guys,
tonight I'm gonna stay home (home)
I'm tired of hanging out,
maybe I’ll just stay home tonight
When will you let Lucinda,
That feeling is a creepy one
So, hey Lucinda, come out drinking with me tonight
The summer is almost gone
And soon…
The path that leads to your house
will be a treacherous, with the frost
And down we get lost in this cold, alone at night
I could drink all that this body could hold
but fought the fear I might fall over
And break these brittle bones
And these dirty little cigarettes we smoke
And the liquor it just throws a cloak
over the feelings we should show
Hey Lucinda
I may be waiting for you
The time is running out
Hey Lucinda,
I may be waiting for you
Our time... is running out
Hey Lucinda, you come out drinking with me tonight
Yeah, we could face and dance
I only dance to remember how dancing used to feel
And I wake up every morning to find you waiting for me
Time is wasting Lucinda
Those college guys, they'll be cheating [?]
Sitting in our favorite spot
But they drink to the future not to forget the past
Hey Lucinda, (I may be waiting for you)
The time is running out… (I may be waiting for you)
But hey Lucinda,
Our time… is running out.
Once i loved...Once i lived
https://www.youtube.com/watch?v=3pgTYWWwMwM
Once, I Loved
And I gave so much love to this love you were the world to me
Once I cried
At the thought I was foolish and proud and let you say goodbye
And then one day
From my infinite sadness you came and brought me love again
Now I know
That no matter what ever befalls I'll never let you go
I will hold you close
Make you stay
Because love is the saddest thing when it goes away
Love is the saddest thing when it goes away.
Όταν ακούς ένα κομμάτι για πρώτη φορά και ξέρεις ότι θα το ακούσεις άλλες 96383648387474 φορές μέχρι να το χορτάσεις.
Τριπάρω άσχημα λέμε!!!
https://www.youtube.com/watch?v=eo3wwaNes-k
Ουγκατσακα, ουγκα , ουγκατσακα , ...................αυτα
Τι ωραία που θά'τανε να το έλεγα αυτό σαν προσευχή κάθε βράδυ και να ερχόταν ο ύπνος και να μ'έπαιρνε.
Δεν παλεύεται αυτή η αυπνία!
Γαμώ το σπιτάκι της γαμώ!
https://www.youtube.com/watch?v=Cioa-jes2Ls
Ὕπνε, ἄναξ μακάρων πάντων θνητῶν τ᾽ ἀνθρώπων καὶ πάντων ζώιων, ὁπόσα τρέφει εὐρεῖα χθών·
πάντων γὰρ κρατέεις μοῦνος καὶ πᾶσι προσέρχηι σώματα δεσμεύων ἐν ἀχαλκεύτοισι πέδηισι,
λυσιμέριμνε, κόπων ἡδεῖαν ἔχων ἀνάπαυσιν καὶ πάσης λύπης ἱερὸν παραμύθιον ἔρδων·
καὶ θανάτου μελέτην ἐπάγεις ψυχὰς διασώζων· αὐτοκασίγνητος γὰρ ἔφυς Λήθης Θανάτου τε.
ἀλλά, μάκαρ, λίτομαί σε κεκραμένον ἡδὺν ἱκάνειν σώζοντ᾽ εὐμενέως μύστας θείοισιν ἐπ᾽ ἔργοις.
Έλα να φάμε καλαμάρια!!!Quote:
Originally Posted by elis
Καλή ιδέα αλλά πως ανεβάζουμε φωτο, δεν βρίσκω τον τρόπο.Quote:
Originally Posted by serios
εκει που γραφεις το μηνυμα απο πανω εχει μια σειρα εικονιδιων που ειναι εργαλεια. το τριτο απο δεξια που ειναι ενα δεντρακι , ειναι η εισαγωγη εικονας. το πατας και μετα επιλεγεις απο τον υπολογιστη σου την εικονα που θα ανεβασεις.Quote:
Originally Posted by tony_c2018
ρε συ, μηπως προσπαθεις να θυμηθεις και να πεις το παραπανω και σου φευγει ο υπνος;Quote:
Originally Posted by Yoco Choco