Printable View
Αγαπμενο μου ημερολογιο,σημερα το πρωι προσπαθησα να μπω στο foroum ως HEART αλλα δεν μ'εβαζε ετσι και εγω για να ελεγξω αν ηταν γενικο το προβλημα εκανα ξανα εγγραφη ως SEA και τωρα με δεχεται ως SEA και οχι ως HEART οποτε ετσι θα με βλεπετε αγαπημενοι μου φιλοι απ'εδω και περα!
5??? να με ξεκανεις θελεις βρε? καλαααααα!!!Quote:
Originally posted by gourounitsa
κανε μια ομελετα με 5 αυγα κ φαε λοοοοοολ
5 ασπρα΄δια μόνο χωρίς τους κρόκους θα ήταν σουπερ!
Αγαπημενο μου ημερολογιο,
καλημέρα νέα εβδοάδα νέα αρχή
μπα ... παλι τα ίδια η αδερφή μου ακόμη στο νοσοκομείο θα βγει ίσως αυτην την εβομάδα
οπότε η μανα μου και η άλλη αδερφή μου ακόμη εδώ, αθήνα.
Κουράστηκα βαρέθηκα αυτές οι σκέωψεις συνεχεια συνεχεια μεσα στο μυαλο μου
σήμρα το πρωι σηκώθηκα με τις μπιζάμες στη βεράντα και τσιγάρο κατευθείαν με σκέψεις από το παιδικο παρελθον μου για την συμπεριφορά της γιαγιά μου (που κατηγορούσε σε μένα την μάνα μου παιδάκι ε΄γω τότε για κάτι που ομολογουμένως ήταν ασχημο για την μανα μου και εγω το εθαβα κρυφα μεσα μου γιατι ήξερα ότι ΟΛΟΙ ειχαν δικιο απο τη μερια τους για αυτο πυο έκαναν και δεν ήθελα να το πω στον πατέρα μου γιατι θα την μαλωνε) και άλλες ωραιες σκεψεις απο το παρελθον
Συνεχεια συνεχεια σκεψεις απο το παρελθον. Εθχες που ζυγιστικα ημουν 64,800 και ημουν χαρουμενη.Σημερα το πρωι πριν βγω στο μπαλκονι ζυγιστικα και ημουν 65.200 κια μαυρισα περισσοτερα. Εντω μεταξυ προσεχω αρκετα δεν εχω ξεφυγει δηλαδη (πχ εχθες το βραδι εφαγα μια μπαρα δημητριακων μεσημεριανο κανονικο σαλατα+γιουβετσι+ανθοτυρο+1 παξιμαδι και πρωινο 1ποτγαλα+2φρυγανιες με ταχινι και μελι και δυο μηλα ενδιαμεσα.Πιστευω καλα.κιομως η ζυγαρια αλλα εδειξε.Εχει κολλησει εδω και λιγο καιρο στο 65.Δεν ειναι πολλα το ξερω κια θελει επιμονη κα υπομονη το ξερω αλλα με μαυριζει πολυ.
Αυτες οι σκεψεις συνεχεια συνεχεια.Λες και δεν εχουμε αλλα.Η ψυχολογος μου ειχε πει οτι θελω να δημιουργω μονη μου και να ψαχνω μονη μου προβληματα γιατι ετσι εχω συνηθισει και δεν επιτρεπω στον εαυτο μου να χαρει.ισως να εχει δικιο αλλα δεν το κανω συνηδειτα
Σκεψεις σκεψεις και παρελθοντικες εικονες. Και κυριως με τον πατερα μου για το πως ενιωθε με την συμπεριφορα της μανας μου που ντρεποτα για εκεινη νιωθω με πνιγουν και δεν προλαβα να του μιλησω να του εξηγησω να τα τοποθετησω οποως τα τοποθετησε σε μενα η ψηχολογος και ειδα με αλλο ματι την μητερα μου αλλα δεν μπορουσα κατι μου εκλεινε το στομα με ταπωνε ο ιδιος ισως ειχε κλεισει καθε διοδο επικοινωνιας εκανα ελαχιστες προσπαθεις να τον προσσεγγισω γιατι μου ηταν πολυ δυσκολο και πολυ πολυ βαρυ.δεν με βοηθουσεκαθολου ισως δεν ειχα τον σωστο τροπο.με την μητερα μου τα καταφερα γιατι δουλεψα πιο πολυ για εκεινη στην ψυχολογο ισως ειχα αφησει τα δυσκολα για το τελος ...
αλλα δεν προλαβα.... εφυγε
Εφυγες μπαμπα και δεν προλαβα να σου πω ευχαριστω που ειχα εσενα για πατερα δεν προλαβα να σου πω ποσο καμαρωνα με ησουν ο πατερας μας και οσα εκανες για εμας.......
Να σου πω συγνωμη που σου φωναζα και ειχα νευρα μαζι σου ηταν απο στεναζχωρια κυριως.
Πρεπει να κλεισω τωρα
φιλακια
κατερινα
katerina71 εχεις πολυ πονο μεσα σου κ σε νιο8ω κ δακρισα με αυτο που εγραψες στο τελος.γιατι τα περνεις ολα πανο σου τα λα8η κ γιατι εχεισ τυψεις?και γω με τον πατερα μου ειμαστε ψιλοχαλια.ειδικα απο τοτε που χωρισα με ενα μωρο στην αγκαλια και γενικα μια ζωη εχει παραπονα απο μενα.μια ζωη πρεπει να του αποδειξω οτι αξηζω.ε λοιπον χεστικα ας πιστευει οτι 8ελει.και γω του μιλαω αποτομα τελευτεα και μετανιονω πικρα αλλα σινεχια με πλιγωνει.αποφασησα να μην του δινω σιμασια εξαλου σε 3 μηνες 8α μενουμε χωρια επιτελους.αλλα μεσα μου τον αγαπαω παρα πολυ κ αν πα8ει κατι 8α εχω κ γω τρομερες τυψεις.μην γυρνας πισω κατερινα κοιτα μπροστα.δεν φταις σε τπτ πυστευω.εσυ ζεις.αξιζεις να εισαι ευτιχισμενη οπως ολες οι αλλες.κοιτα τον αδρα σου κ το παιδακι σου πριν καταρευεις και τους χασεις και ειναι αργα.και τα κιλα σου ειναι μια χαρα!!ξεκολα μαζεψε τα μιαλα σου οσο ειναι νωρις.καποτε ειμουν στην8εση σου.ΜΟΝΗ μου το ξεπερασα!!!
εχεις μεσα δηναμη που δεν φανταζεσε.ο πατερας σου αν σε εβλεπε τοσο δυστιχισμενη δεν 8α χεροταν να ξερεις.και αν αλλοι κανανε λα8η οταν εσυ εισουν μωρακι δεν εχεις ΚΑΜΙΑ ευ8ινη!
Εχεις δικιο gourounitsa καπως ετσι ειναι τα πραγματα
Απλα΄σου έρχονται στο μυαλο μετα σαν χιονοστιβαδα μονα τους. Να ειχα κανει ετσι να του εδινα περισσοτερο προσοχη για την υγεια του να να .....πολλα να ειχαν γινει αλλα παλι δεν ξερεις τι αποτελεσμα θα ειχε.
Ο πατερας μου ηταν ενας ανθρωπος πολυ ευαισθητος με φοβερη αγαπη για την οικογενεια του πολυ σωστος σε ολα. Μονο τον εαυτο του δεν προσεχε ειχε πολυ παραπονο απο τη ζωη του στυλ εμενα μου τυχαν ολα (αναπηρο παιδι, αναπηρη αδερφη, και συζυο με πολλα ψυχολογικα σχεδον ανυπαρκτη και επρεπε μονος του να κανει πολλα. και δεν δεχοταν βοηθεια απο εμενα για τι ημουν το παιδι του ηθελε να κοιταω μονο τον εαυτο μου.
Εχεις δικιο οτι πρεπει να προσεχουμε τον εαυτο μας. Οπως λεω τωρα για εκεινον οτι δεν προσεχε τον εαυτο του ετσι ερχομαστε στην θεση του.
Πρεπει να προσεχουμε και να στηριζουμε τον εαυτο μας εχουμε χρεος και υποχρεωση δεν ειναι εγωιστικο, πρεπει να το κανουμε για τα παιδια μας και τους υπολοιπους (αδερφια, εναπομειναν γονιος) να δωσουμε στην τελικη και παραδειγμα στο παιδι μας.
Το σωμα μας πρεπει να το σεβομαστε. Η σωματικη και η ψυχικη μας υγεια πρεπει να εχει σεβασμο απο εμας τους ιδιους. και κατ επεκταση η εργασια μας και η φιλικες και συγγενικες σχεσεις θελουν προσοχη γιατι εχουν αντικτυπο στην υγεια κια συμπεριφορα μας. Θελει τρομερο αγωνα να νικησεις με το Θεριο!Με τα βαριδια που κουβαλαμε!
Αγαπημενο μου ημερολογιο
ειμαι καλυτερα σημερα αν και η ζυγαρια εδειξε 66! Δεν πειραζει.Εγω προσπαθω για το καλυτερο αν δεν τα καταφερω ειναι αλλο θεμα.
Τα οικονομικα μας στριμωχνουν αρκετα αλλα και εκει προσπαθουμε. Οσο γινεται οικονομια και με μετρο ολα και οτι προκυψει.
Δουλευουμε, μεγαλωνουμε παιδι ειμαστε ανθρωποι και κουραζομαστε.Δεν ειμαστε τελειοι σε τιποτα προσπαθουμε για το καλυτερο. Προσπαθεια και αγωνας με αξιοπρεπεια, σεβασμο και αγαπη.
Αγωνας αγωνας αγωνας. Συνεχεια. Ετσι δεν ειναι αλλωστε ολοι? Οπως ολος ο κοσμος ετσι και εμεις κουβαλαμε το δικο μας Σταυρο. Αυτο που μας εδωσε ο Θεος! Μεγαλο μικρο αυτος ειναι. Θα το κουβαλουσε οσο μπορουμε καλυτερα και σωστοτερα.
Και φυσικα επιτρεπονται και οι παυσεις. Να σταματησεις για λιγο και να πεις αχ πολυ βαρυς ειναι δεν τον θελω.!Να παρεις μια ανασα, να ξεκουραστεις, να βαρυγκομησεις, φυσικα και επιτρεπεται και το δικαιουμαστε. και κοιταμε και τους αλλους σταυρους και λεμε αχ αν ειχα αυτον του διπλανου θα ηταν καλυτερα!Οχι! Ετσι μας φαινεται διοτι ειμαστε απ εξω!
Καθημερινή Προσευχή από τους πατέρες της ΟΠΤΙΝΑ - ΡΩΣΙΑΣ
Κύριε, βοήθησέ με ν? αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου. Στην κάθε ώρα της ημέρας φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.
Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω σήμερα, δίδαξέ με να τις δεχθώ με ηρεμία και με την ακλόνητη πεποίθηση ότι τίποτε δεν συμβαίνει, χωρίς να το επιτρέψεις Εσύ.
Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα τα έργα και τα λόγια. Στις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω ότι όλα παραχωρούνται από Σένα.
Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος της οικογένειάς μου και σ? όλους τους συνανθρώπους μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μη συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.
Κύριε, δός μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής, σε όλη τη διάρκειά της.
Καθοδήγησε τη θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και ν? αγαπώ. ΑΜΗΝ.
Πολύ ωραία προσευχή Κατερίνα!!!
Δεν ξέρω πως θα μπορούσα να τα αντέξω εγώ όλα αυτά!!!!!!!!!!!!!!
Και μόνο που τα διαβάζω μου φαίνονται ΒΟΥΝΟ, πρέπει να έχεις πολύ δύναμη μέσα σου κοπέλα μου!
Αισθάνομαι πολλές φορές "κουρασμένη" από την καθημερινότητά μου αλλά διαβάζοντας όλα αυτά τα "δικά μου" (πλυντήρια - μαγείρεμα - μάζεμα - διάβασμα - παιδιά) μου ακούγονται αστεία.
Τελικά όταν βλέπεις τα προβλήματα των άλλων τα δικά σου (όταν δεν είναι θέματα υγείας) είναι μάλλον ανύπαρκτα.
Παιδιά κουράγιο κάποια στιγμή θα δούμε "άσπρη μέρα".
μπραβο Κατερινα εχεις δικιο.ειμαστε υποχχρεωμενοι να ειμαστε δυνατοι για τα παιδια μας κ αυτους π αγαπαμε.δεν πιραζει που κ που να λες ωχ ποσο βαρυς ειναι ο σταυρος αλλα να μην το βαζουμε κατω ρε γμτ μας εχουν καποιοι αναγκη πρεπει να ειμαστε δυνατοι οσο δυσκολο κιαν ειναι.κ γω κατερινα εχω περασει πολυ ασχημα κιας ζουν οι γονεις μ ευτυχος.Εγκυος εγω να τροω ξυλο απτον αντρα μου εναν αδερφο π εχουμε να μιλισουμε 15 χρονια,20 κιλα μεσα σε 2 χρονια,να μην βρισκω δουλεια κ να πηγενω λυκειο στα 28 να το βγαλω μπας κ βρω δουλεια κ να εχω κ μικρο παιδι να το μεγαλονω μονη, κ χωρισμενη.Εδιοξα τον αντρα που αγαπουσα 10 χρονια ολοκληρα τον πατερα τ παιδιου μου .τον λατρεαυ κιας μην το αξιζε.να κλαιω αμετρητα βραδια εχοντας αγκαλια τα ρουχα του μυριζοντας το αγαπημενο του αρωμα.κιομως παλεψα δεν το εβαλα κατω.Στην αρχη δυκολευτικα αφανταστα ομως τα καταφερα κ δεν προκειτε ΠΟΤΕ!!!!!!πια να ξαναπεσω ψυχολογικα για τπτ.εχω το αγγελουδι μου να μεγαλοσω με αγαπη να ειμαι δυνατη για να το στιριξω να το προστατεψω .και που χανω κιλα ειναι για μενα ενας ακομα πολεμος που 8α βγς νικιτρια.Ωρες ωρες ξερεις πως νιο8ω?Σαν να ειμουν μεσα σε μια τεραστια εκταση ερημη οπου ειχε γινει μαχη πριν οπου υπιρχαν παντου φωτιες σβιστες τωρα και μονο σταχτες να εχουν απομινει πια.Νιο8ω τον τελετεο καιρο σαν να εχω βγει απο κεινο το 8λιβερο κ νεκρο μερος.κουραγιο.ζισε εντονα εστω κ τις λιγες στιγμες χαρας που εχεις κ σιγα σιγα 8α γινοντε περισσοτερες αυτες οι στιγμες.αυτο κανω κ γω,
gourounitsa ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
σευχαρηστω πολυ ολοι αυτο μ λενε κ δεν το κριβω οτι χερομαι να το ακουω, γιατι για μερικα χρονια ειμουν πολυ χαλια ψυχολογικα κ ενιο8α νεκρη κ κενη μεσα μου.Επιτελους σινιλ8α πια.Νικισα!!!!!!!!!viktor!!!!!!!
Gourounitsa μου σου βγάζω το καπέλο. Μπράβο σου, συνέχισε έτσι!
Το ποστ σου gourounitsa και το ποστ σου zacharoula μου θυμισαν το ακολουθο κειμενο (φυσικα δεν ειναι δικό μου) κια έψαχνα τόση ώρα να το βρω χωνιασμενο στον υπολογιστή μου κια το βρήκα και σας το παραθέτω. Εμένα προσωπικά με βοήθησε ελπίζω να δώσει μία μικρή βοήθεια κια σε σας:
Ζήτησα από το Θεό να μου δώσει δύναμη,
Κι αυτός μου έδωσε δυσκολίες για να τις ξεπεράσω.
Του ζήτησα σοφία,
Κι Αυτός μου έδωσε προβλήματα να μάθω να λύνω.
Του ζήτησα οικονομική άνεση,
Κι Αυτός μου έδωσε νου και ικανότητα να δουλεύω.
Του ζήτησα θάρρος,
Κι Αυτός μου έδωσε κινδύνους να ξεπερνώ.
Του ζήτησα αγάπη,
Κι Αυτός μου έδωσε προβληματικά άτομα να βοηθώ.
Του ζήτησα χάρες,
Κι Αυτός μου έδωσε ευκαιρίες να εκμεταλλευτώ
Από ό,τι ζήτησα δεν πήρα τίποτε
Τίποτε από αυτά που ήθελα
Πήρα όμως τα πάντα,
Αυτά που πραγματικά χρειαζόμουν
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΟΥ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΗΚΕ!!!!
Aγαπημενο μου ημερολογιο...
Σημερα τα πραγματα ειναι οντως πολυ περιεργα...
Γυρισα σπιτι μονη μου και χωρις την βερα μου στο δεξι μου χερι...
Πρεπει να βρω την δυναμη τωρα να κοιταξω μπροστα. Η ζωη ισως τωρα να ξεκιναει για μενα..
Suzi σου ευχομαι κουραγιο δυναμη και υπομονη, ειδικα αν εχεις παιδακια.
Αυτη η απλή φράση "κάθε εμπόδιο για καλό" ίσως τελικά να είναι πολύ σημαντική και πολύ αληθινή!
σουζι δεν εισαι η μονη.και γω περασα τα ιδια κ χειροτερα πριν μερικα χρονια 3 για την ακριβεια.ειναι πολυ δυσκολο το ξερω αλλα ο χρονος οολα τα γιατρευει.
Μην πεις ποτε σου «είναι αργα»
Κι αν χαμηλα εχεις πεσει
Κι αν λυπη τωρα σε τρυγα
Και εχεις βαθια πονεσει
Κι αν όλα μοιαζουν σκοτεινα
Κι ερημη εχεις μεινει
Μην πεις ποτε σου «είναι αργα»
Τo ακους; Ότι κι αν γινει
GOUROUNITSA MOΥ ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΕ ΣΥΜΠΑΘΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟ ΚΑΙ Α-Λ-Η-Θ-Ι-Ν-Ο ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΣΤΗΝ Suzi,ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ.Suzi ΜΟΥ ΜΗΝ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!Π-Ο-Τ-Ε ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΩ!ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΑΠ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΑΥΤΟ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ.
ατσα η γουρουνιτσα, ελεν κελερ!!! καλη επιλογη!
δεν το πιασα τι ελεν κελεν?
Quote:
Originally posted by gourounitsa
δεν το πιασα τι ελεν κελεν?
Η Ελεν Κέλερ προσβλήθηκε από μια ασθένεια που την άφησε τυφλή και κωφάλαλη
Εχοντας αναπτύξει ικανότητες που κανένα άτομο με παρόμοια προβλήματα δεν είχε καν ονειρευτεί πριν από αυτήν, η Ελεν Κέλερ άρχισε να γράφει για την αναπηρία και να υποστηρίζει την ανάγκη για κοινωνική βελτίωση
Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει, πώς το μικρό εκείνο, τυφλό, κωφάλαλο παιδί, θα πρόσφερε τόσα πολλά με το παράδειγμά του, ώστε να γίνει φωτεινός οδηγός πολλών άλλων ανθρώπων. Η Κέλερ δε λύγισε από τη στέρηση των δυο σπουδαιότερων αισθήσεων και της φωνής, αλλά αγωνίστηκε σκληρά, πάλεψε γενναία και στο τέλος νίκησε!
Η ίδια περιγράφει εύγλωττα τον αγώνα της αυτό:
«Αφού δεν υπάρχει βασιλικός δρόμος για την κορφή, χρειάζεται να προχωρώ με δυσκολία το ανηφορικό μονοπάτι... Πολλές φορές γλιστράω προς τα πίσω, πέφτω! Σηκώνομαι όμως γρήγορα και τρέχω πάλι ενάντια στα εμπόδια. Συχνά χάνω τη διάθεσή μου, αλλά την ξαναβρίσκω πάλι με τη βοήθεια του θεού και την κρατώ πιο σφιχτά. Σέρνομαι τότε προς τα επάνω, κερδίζω κάτι λίγο, αναθαρρώ, παίρνω πιο πολύ ζήλο, ανεβαίνω ψηλότερα και τότε αρχίζω να βλέπω τον ορίζοντα να πλαταίνει. Κάθε αγώνας είναι μια νίκη !»
ΤΕΛΕΙΟ ???
τελειο!!!
νομιζω η alice ηταν κατατοπιστικη. χεχε!
τα στοιχακια σου πιο πανω, ειναι της ελεν κελερ, εκτος αν κανω λαθος οποτε διορθωστε με.
Αγαπημένο μου ημερολογιο,
παλι τα παλια μες την κεφαλα μου.παλι παλι
και με πιανει ενα σφιξιμο ταχυπαλμιες ενς φοβος ενας πονος κατι ενοχες
θελω να ηρεμησω να ανασανω επιτελους
τι πραμα κι αυτο..........
Κατι πυο δεν εκανα καλα αυτο το συναισθημα εχω συνεχεια
κατι που αφησα μισο κατι που αρχισα και δεν τελειωσα
θελω λιγη ηρεμια λιγη ευτυχια λιγο τοσο δα
τα ιδια και τα ιδια γραφω και σας ζαλιζω
η ζυγαρια σημερα 65,7.νομιζω πως κολλησα και δεν προκειται να πεσω κατω απο εκει,.δεν εινα ιασχημα το ξερω αλλα θα ηθελα 63.
Νομιζω πως καταλαβαινω τη μανα μου παλια που ειχε ημικρανιες...
ερχομαστε σιγα σιγα στη θεση των γονιων μας με τα δικα τους "καλα".
τι να πω
αφηνω τα χερια και τα μαυλο μου να πληκτρολογησει να τα βγαλω απο μεσα μου μπας και ηρεμησω
αλλα τα ιδια και τα ιδια δεν προχωραει θελω να τακτοποιησω το μυαλο μου να τ αβ αλω σε μια ταξη οποτε θυμαμαι τα παλια με πιανει σαν πανικος και εντονος φοβος οτι προδωσα τους δικους μου οτι δεν τους προσεξα οσο επρεπε...
αχ θελω να ζησω το τωρα
δεν ζηταω κατι φοβερο πιο φυσιολογικες σκεψεις μονο κια πιο φυσιολογικα συναισθηματα
ενταξει δεν εχω την απαιτηση να ειμαι πανευτυχης αλλα λιγο πιο καλα πιο ηρεμη πιο χαρουμενη
λιγο τοσο δα
και μας βγαινουν ολα τα σαββατοκυριακα ρε γμτ!τοτε που ειναι καιρος να ηρεμησουμε τοτε κατι μεσα αμς δεν μας αφηνει να ευτυχισουμε γιατι μονοι μας τα προκαλουμε ολα αυτα
γιναν ολα τοσο βιαστικα πυο δεν προλαβα να αντιδρασω ολα σαν μια κινηματρογραφικη ταινια στο γρηγορο..
το εξρω γραφω ασυναρτητα
καλο σαββατοκυριακο σε ολους/λες
φιλακια
κατερινα
ωω, ευχαριστώQuote:
Originally posted by BLiSS
τελειο!!!
νομιζω η alice ηταν κατατοπιστικη. χεχε!
τα στοιχακια σου πιο πανω, ειναι της ελεν κελερ, εκτος αν κανω λαθος οποτε διορθωστε με.
αυτό που έγραψα είναι της Ελεν Κέλερ
ναι αυτηνης ειναι οντος.
γεια σου κατερινα! καταρχην και εγω 65 κιλα ειμαι οπως κι εσυ, αλλα με αποδεχομαι. το προβλημα δεν ειναι τα κιλα σου. μπορεις να πραγματοποιησεις τα ονειρα σου, να ζησεις την ζωη σου και να βρεις ανθρωπους που σε αγαπανε ασχετα απο τα ποσα κιλα εισαι.
Αυτο που προσπαθουν να προωθησουν τα σημερινα προτυπα, οτι για να ευτυχησεις και να αρεσεις πρεπει να εισαι αδυνατη, ειναι ενας μυθος. Και να σου πω τη αληθεια για εμενα ειναι πολυ αλαζονες και υπεροπτες οσοι θελουν να γινουμε σαν κι αυτους, λες και αυτοι ειναι οι θεοι και οι σωστοι. Οχι, δεν ειναι ετσι! Ο καθε ανθρωπος ειναι μοναδικος, ξεχωριστος τοσο στο σωμα οσο και στην προσωπικοτητα. Για μενα το σωμα μου και ο εαυτος μου ειναι ιερο. Και δεν θα επιτρεψω σε κανεναν να το κακοχαρακτηρισει επειδη ειμαι διαφορετικη απο αυτον. Το θεμα ειναι να εισαι ο εαυτος σου κατερινα και να φροντιζεις το καλυτερο για εσενα, αποδεχομενη τις αποτυχιες και τις επιτυχιες σου. Αυτο προσπαθω να κανω κι εγω, και να σου πω την αληθεια αυτο με ελευθερωνει. Οταν δηλαδη κανω βουλιμικα δεν ανησυχω για τα κιλα που θα παρω γιατι ξερω πως η ευτυχια μου ειναι μεσα μου, και οτι μπορω να ζησω.Ετσι, το αποδεχομαι και προσπαθω χαλαρα να βρω τι ηταν αυτο που με ωθησε στο φαγητο και τι μπορω να κανω την επομενη φορα.
Οσο για τις ενοχες σου με τους γονεις, θελω να σου πω πως δεν σε γεννησαν οι γονεις σου για να τους φροντισεις. Αυτο ειναι ενα λαθος στο οποιο πεφτουν πολλες απο τις σημερινες ελληνικες οικογενειες, με αποτελεσμα να γινονται ενοχικα τα παιδια και να πεφτουν σε διλληματα ( να ακουσουν τις επιθυμιες τους ή να κανουν αυτο που θελουν οι γονεις) Κανονικα τα παιδια ειναι ο καρπος του ερωτα και καποιου ειδους ολοκληρωσης των γονεων. Αλλα ως εκει..... γινονται απο την αγαπη των γονεων και αφηνονται ελευθερα να ειναι ο εαυτος τους και ως ενηλικες να ακολουθησουν τα δικα τους ονειρα και επιθυμιες, που μπορει να σημαινει την φυγη σε μια αλλη χωρα κοκ. Δεν ειναι εκει για να τους προσεξουν.
Παρεπιπτοντως, τρομερη η Ελεν Κελερ!
katerina pali ta idia kopela mou?sinel8e ola 8a pane kala mhn ponas allo ftanei.to paidi sou skepsou pos nio8ei ptan se vlepei etsi.plz ksexa!!!ksexna!!
NIKI,
έχεις δίκιο για όλα αυτά που λές (που θέλουν να μας περάσουν) έλα όμως που στην πράξη έτσι είναι. Πως αν δεν φοράς το 2 το medium δηλαδή, (εντάξει δεν έχω την απάιτηση για S) κάπως νιώθω υπό.
Οι γονείς μου ποτέ δεν μου είπαν ή απαίτησαν να τους φροντίσω μόνη μου δεν μπορώ να κάνω ή να νιώσω ευτυχισμένη αν μου έρθει στο μυαλό πως ίσως δεν τους βοήθησα. Εχω τύψεις δηλαδή να είμαι ευτυχισμένη
σε ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες.Νιώθω παρέα και συντροφιά έτσι.Οτι κια να μου γράψεις.
Να είσαι καλά
φιλιά κατερίνα
Gourounitsa μου,
με ρίχνει κάτι με τραβάει προς τα κάτω. Δεν μπορώ να είμια ευτυχισμένη, νιώωθ τύψεις. Μόλις νιώσω καλά ή μόλις φροντίσω τονευατό μου, το μυαλό μου πάει συνέχεια στους γονείς μου και στον πατέρα μου για αυτά πυο τράβηξε, Νιώθω σαν να τους προδίδω, σαν να τους ξεχνάω αν είμαι ευτυχισμένη.....................
Προσπαθώ πάντως. Για χάρη του παιδιού και του άντρα μου (να έχει μία γυναίκα ευτυχισμένη) αλλά και για τους γονείς. Φοβάμαι να νιώσω καλά και ευτυχισμένη γιατί νομίζω πως έιμαι εγωίστρια κια κοιτάζω μόνο τον εαυτό μου ενώ ο μπαμπάς πρόσεξε πολύ τους γονείς του και τα παιδιά του και θυσιάστηκε για εμάς.Πως να το εξηγήσω νιώθω όπως αυτοί για να έιμαι μαζί τους. Κάπως έτσι. Το παλεύω αλλά δεν φεύγει. Είναι χαζό το ξέρω
Σε ευχαριστώ πολύ που μου γράφεις. Νιώθω παρέα και συντροφιά.
Νόμιζα ότι σας ζάλισα. και θα με βαριόσαστε όλο τα ίδια και τα ίδια. Νιώθω πολύ ευάλωτη που σαν ανοίγομαι, και ότι δεν θα με θέλετε εμ αυτά που λέω.
φιλάκια gourounitsa μου.
...δηλαδή αν αδυνατίσω κια γενικότερα αν ΄φροτνίσω τον ευατό μου, θα είμαι πολύ ευτυχισμένη και ενάντια σε αυτά πυο είχα συνηθίσει από τους γονείς μου, τα γνώριμα.Ετσι θα τους προδώσω κατά κάποιο τρόπο θα είναι σαν να μην τους αγαπάω....
κατερινακι μου τι λες? ποιες τυψεις?
εγω ξερω πως αν καποιος ειναι ευτυχισμενος κάνει και τους άλλους ευτυχισμενους, τους το μεταδίδει
ειναι καλυτερο δηλαδη να σε βλεπουν οι αλλοι μουτρωμενη και σκυθρωπη?
ενα μεγάλο χαμόγελο για να πάει η μερα μας καλυτερη
ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΜΙΣΟΑΔΕΙΟ
ΠΑΝΤΑ ΜΙΣΟΓΕΜΑΤΟ ...... ετσι να βλέπεις τα πράγματα
φιλια
οκ alice123!Δίκιο έχεις.
φιλια
κατερινα οχι να μην νιο8εις τυψεις οταν εισαι ευτιχησμενη γιατι εχεισ κα8ε δικαιωμα να εισαι.κ στο κατω κατω ολοι οι γονεις που αγαπανε τα παιδια τους τα δινουν ολα γιαυτα.δεν τους πιεσε κανεις κ αν μιλαγες ασχημα λιγο στον πατερα σου αν8ρωποι ειμαστε κανουμε λα8η δεν εισαι ρομποτ να εισαι τελεια.μονο που νιο8εις τυψεις αυτο κ μονο διχνει ποσο αγαπουσες τους γονεις σου κ ποσο ευεσ8ητη και ψυχουλα εισαι.οι γονεις σου αν ζουσαν 8α ηταν περιφανοι για σενα κ 8α χεροντουσαν που εισε ευτιχησμενη.μην νιο8εις κα8ολου τυψεις εχεις το διακιωμα να εισαι ευτιχησμενη.δεν στερεις σε κανεναν τπτ με το να εισαι χαρουμενη.και να ξερεις οτι αν σε βλεπανε να νιο8εις ετσι κ να εισαι δυστιχισμενη δεν 8α χεροντουσαν.Κατερινα αυτοι φυγανε εσυ εμεινες κ ετσι ειναι το σωστο να φευγουν οι γονεις πρωτα .Αξιζεις κ εχεις κα8ε διακιωμα ευτιχιας να το καταλαβεις πριν ειναι ......αργα.!!Σε νιο8ω οτι ειναι παρα πολυ μα παρα πολυ βαρυ που εχασες τους γονεις σου τοσο νεα αλλα 8α το ξεπερασεις.και κοιτα να δωσεις στο παιδι σου οτι εσυ στερι8ικες να μην περασει κ αυτο τα ιδια.οι σωστοι γονεις τα δινουν ολα για ολα στα παιδια τους χωρις ανταλαγμα κ συνχορουν τα παιδια τους οτι κιαν κανουνε.κ να 8θμασε οτι οι γνεις πρεπει ν α φευγουν πρωτα και οχι εμεις τα παιδα τους.κουραγιο.
Και σχετικα με τα οσοα τραβιξε ο πατερας σου ειμαι σιγουρη οτι δεν εφταιξες εσυ σε τπτ.Τους ξεχνας που εισαι δυστιχισμενη οχι χαρουμνη κατερινα.
Gourounitsa είσαι γλύκα!!!!!!!!
Σου εύχομαι ένα υπέροχο απόγευμα!
φιλάκια
κατερινα
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα είμαι καλά.
Εβαλε κια το χεράκι της η gourounitsa και τα υπόλοιπα παιδιά. Αποφάσισα από εχθές να κάνω μία νέα αρχή ένα πιο φυσιολογικό τρόπο σκέψης,
Για να δούμε θα κρατήσει? Η ζυγαριά μου σήμερα έδειξε 65 ακριβώς.
Και αποφάσια να πάω έως το πάσχα στα 62-63. Θα το κάνω γιατί το αξίζω το αξίζουν οι γονείς μου να έχουν ευτυχισμένο παιδί όπως εγώ θα θέλω αύριο για την κορούλα μου
Φιλάκι σε όλους
καλή δύναμη
Η ζωή τελικά δεν είναι και άσχημη!!!!!!!!!!!
ετσι κατερινα μπραβο σου τωρα μαλιστα.δεν στερεις την ευτιχια κανενος με το να εισαι εσυ υτηχησμενη το αξιζεις!
Gourounitsa gourounitsa
εισαι μια μικρη κουκλιτσα
με βοηθησες πολυ
τωρα που εχω την μικρη
η βοηθεια σου ηταν μεγαλη
θελεις ένα πορτοκάλι?
Gourounitsa μου γλυκεια
θα σου δωσω δυο φιλια
Gourounitsa σε λατρευω
αχ θελω να μαθω να χορευω
Gourounitsa μου ψυχουλα
εχεις μια καρδουλα
που χωραει ολο τον κοσμο
κεφτεδακια με το δυοσμο.........
IXIXXIXIXI τελειο ευχαρηστω που εκανες ποιηματακι για μενα.
χεχε ωραιο ποιηματακι κατερινα.
μαρια εμπνεεις κοσμο οπως βλεπεις! :P
η ζωη ειναι ωραια μονο αν το θελουμε... ;)
Έτσι ειναι BLiss
η ζωη είναι ωραία αν το θέλουμε
με τα άσχημα της, με τις δοκιμασίες της, με το ΣΤαυρό μας ο καθένας
απλά κάποιες φορές πέφτουμε
αλλα δεν πρεπει να γίνεται συνέχεια
μία μόνιμη κατάσταση του στυλ αχ ολα μαυρα
Θελει αγώνα να το νικήσουμε το θεριό
όλοι είμαστε ίσοι και όλοι δικαιούμαστε χαρα ευτυχία και αγαπη κια προστασία του εαυτού μας.
Ακριβως!!οι δυσκολιες μας κανουν ακομα πιο δυνατους οταν τις ξεπερναμε.
Κaterina μου ειναι σαν να εχουμε ενα τοιχο μπροστα μας και εμεις θελουμε να τον ριξουμε αλλα κανεις δεν πιστευει οτι θα τα καταφερουμε.Ομως εμεις ΜΠΟΡΟΥΜΕ φτανει να το ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ και ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ!
Ναι ναι σαν τοίχος.
Ή καλύτερα΄να το θέσω όπως το νιώθω σαν βαρος/βαρίδια που με τραβάνε κάτω .Με τραβάνε από τα χέρια από την καρδιά από το κεφάλι. κια προσπαθώ να τραβηχτώ προς τα πάνω.Αυτά με τραβάνε κάτω και πίσω εγώ τραβιέμαι προς τα παών και προς τα μπροστά. Και το βάρος προσωποποιείται στην μητερούλα μου δυστυχώς (χωρίς να το θέλει φυσικά, αν το ήξερε θα πόναγε πολύ)...........