χαχααχ
να σαι καλα ρε φιλεναδα
αντε να το δω και να μην το πιστεψω
τωρα τ αλαζω
Printable View
χαχααχ
να σαι καλα ρε φιλεναδα
αντε να το δω και να μην το πιστεψω
τωρα τ αλαζω
ετσι ετσι να ξερουμε ποιος ειναι μαζι μας και ποιος με τους αλλους...να το πιστεψεις βεβαια και να τραγουδας το γνωστο ασμα...οταν περνω φορα φορα κατηφορα και ο Θεος ο ιδιος δε με σταματα...χαχαχαχα
χαχαχαχα!Α,ρε Τζενάρα!Οκ,καλά θα το κάνουμε το πάρτυ!Μετά όμως,τι;Quote:
Originally posted by τζενη
party
Quote:
Originally posted by NADINE
Καλά,ήμουν σίγουρη ότι θα ενθουσιαζόσουν με την ιδέα Τζενάκι!
Τι θα κάνουμε όμως μετά χωρίς βαρβάρους(Καβαφικά και κυριολεκτικά);
Ποιός θα ικανοποιήσει τις πολύπλευρες ανάγκες μας;Και μη μου πεις να το γυρίσουμε αλλιώς...αυτό ή το'χεις ή δεν το'χεις...
ρε συ επεσες κατω απο τα 20...ουαουζερς!!!!!!!!!!!!!!!1
συμφωνω με ολα οσα λες ΝadineQuote:
Ευτυχισμένη μετριότητα ε; Όση ανακούφιση κι αν πράγματι δίνει,φοβάμαι πως ηχεί ως ηττοπάθεια στη συνείδηση μας... Βέβαια,εκ του αποτελέσματος,αφού έχεις εξαιτίας της φάει τα σκ@τ@,μια χαρά μετά τη φλερτάρεις... Αλλά την περίοδο του εξελικτικού σου αγώνα,τότε που φορτσάρεις,τότε που κι οι δικοί σου περιμένουν μόνο το καλύτερο από σένα,να τους κάνεις περήφανους,να εκπληρώσεις για λογαριασμό τους τα όνειρα που εκείνοι σκόρπισαν, φοβάμαι πως κανένας γονιός δε θ'ανακόψει τη φόρα σου για να σε προστατέψει από το ενδεχόμενο τίμημα μιας ζωής... Όλα εξάλλου γύρω μας λειτουργούν ανταγωνιστικά...Τα μηνύματα στα παιδιά περνούν τον συγκριτικό και τον υπερθετικό βαθμό... Θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να εστιάσουμε στην ουσία του στόχου και όχι στο βαθμό του.Σ'αυτό που μας κάνει να νιώθουμε καλά! Να μαθαίνουμε στα παιδιά μας την αγάπη για τη γνώση,την άσκηση,τη συναναστροφή,τη δημιουργία,τη φύση,τη ζωή και κάθε μορφή της... Εξάλλου άμα αγαπάς κάτι σ'ελκύει να πάρεις τα μέγιστα από κείνο και κατ'επέκταση το κατέχεις,γίνεσαι πολύ καλός σ'αυτό, όχι όμως ως αυτοσκοπό,όχι με διάθεση ανταγωνισμού και υπερνίκησης των άλλων,αλλά ως φυσική συνέπεια αυτού που αγαπάς! Πρέπει όμως πρώτα οι ίδιοι οι γονείς να το κατακτήσουν αυτό για τον εαυτό τους και μετά με το ζωντανό τους παράδειγμα τους (γιατί αυτό ουσιαστικά περνά το μήνυμα στα παιδιά κι όχι οι νουθεσίες)να το κληροδοτήσουν στα βλαστάρια τους,σοφία και δώρο ζωής! Αλλά πώς εκπαιδεύονται οι γονείς;Πόσο τα έχουν βρει με τον εαυτό τους πριν τεκνοποιήσουν;Πόσο περιορίζονται στα βασικά, τα της επιβίωσης κι αφήνουν το ένστικτο για τα υπόλοιπα;Πόσο παραδέχονται ότι κι οι ίδιοι κάνουν λάθη και χρειάζονται βοήθεια; Μεγάλη κουβέντα,LSD μου...Τουλάχιστον ας ελπίσουμε να υπάρχει αγάπη κι ας αναλάβει εκείνη να τους φωτίσει για το καλύτερο δυνατό!
Εγω δεν μιλησα με πνευμα ηττοπαθειας αλλα λογικου συμβιβασμου. Οι γονεις μας (κ παλι λέω για εμενα δεν ξερω εσεις τι εμπειριες εχετε) μας μεγαλωσαν με την ιδεα οτι πρεπει να ειμαστε σε ολα τελειοι, οτι η ζωη δεν επιδεχεται μετριοτητες. Δεν ειναι ομως ετσι: καλυτερα μετριος σε ολα αλλα ηρεμος και καλα με τον εαυτο σου παρα επιτυχημενος αλλα εσωτερικα μιζερος. Μπηκαμε στο κηνυγι της επιτυχιας και οχι στην αναζητηση της ευτυχιας, οπως θα επρεπε. συμφωνω οτι η εποχη ειναι ανταγωνιστικη, αλλα χρεος των γονιων νομιζω οτι ειναι να μας δειξουν τι υπαρχει γυρω μας και εμεις οταν μεγαλωσουμε να αποφασισουμε που και ποσο και πως θα αγωνιστουμε. Το παιδακι των 6 ετων δεν ειναι ακομα ετοιμο για ανταγωνισμους...
οσο για το θεμα της αγαπης, πιστευω οτι υπαρχει αγαπη ,δεν νομιζω οτι κανενας φυσιολογικός γονιος θελει το παιδι του δυστυχισμενο. Αλλα η αγαπη πρεπει να συνδυαζεται με βασικες γνωσεις ψυχολογιας, απο μονη της, δυστυχως, δεν φτανει .
ειναι βεβαιως μεγαλο θεμα, που τελειωνει η ευθυνη των γονιων μας και που αρχιζει η δικη μας ευθυνη για την καταντια μας..
Quote:
Originally posted by gilie
ρε συ επεσες κατω απο τα 20...ουαουζερς!!!!!!!!!!!!!!!1
Ναι...λογικά κανένας γονιός δε θέλει το παιδί του δυστυχισμένο,αλλά τι θεωρεί ευτυχία για το παιδί του είναι φορές υποκειμενικό...Quote:
Originally posted by LSD
οσο για το θεμα της αγαπης, πιστευω οτι υπαρχει αγαπη ,δεν νομιζω οτι κανενας φυσιολογικός γονιος θελει το παιδι του δυστυχισμενο. Αλλα η αγαπη πρεπει να συνδυαζεται με βασικες γνωσεις ψυχολογιας, απο μονη της, δυστυχως, δεν φτανει .
ειναι βεβαιως μεγαλο θεμα, που τελειωνει η ευθυνη των γονιων μας και που αρχιζει η δικη μας ευθυνη για την καταντια μας..
Ίσως πιέσει το παιδί του να πράξει με βάση όσα εκείνος θεωρεί καλά για κείνο,παραβλέποντας αυτά που πραγματικά θα έδιναν χαρά στο παιδί...
Όσο για τον διαχωρισμό ευθύνης,η κάθε πλευρά έχει ασφαλώς το δικό της μερίδιο ενώ αναφορικά με τον καταλογισμό,
για μένα υπάρχει το χρονικό κριτήριο της ενηλικίωσης για τις μη έντονα κακοποιητικές περιπτώσεις.
Εννοώ πως από τη στιγμή που αναλαμβάνουμε την ευθύνη του εαυτού μας έχουμε μαζί κι εκείνη της εξέλιξης μας,
συμπεριλαμβανομένης της υπερνίκησης αρνητικών επιδράσεων και τραυμάτων,που τυχόν υποστήκαμε από τους γονείς μας
υπό την προϋπόθεση βέβαια πως δε μιλάμε για κάτι ακραίο(π.χ. σεξουαλική κακοποίηση)...ʼλλη μεγάλη κουβέντα,όντως!
Πωπω,πραγματικα μεγαλη κουβεντα!Συμφωνω LSD πως αρκετες φορες οι γονεις απαιτουν την τελειοτητα απο τα παιδια τους.Και ρωταω,ποιος ειναι τελειος για να απαιτησει απο αλλους την τελειοτητα;Eγω παντως οχι μονο δε θελω να ειμαι τελεια,αλλα εχω αποφασισει να μην το απαιτω ουτε απο μενα,ουτε απο τα παιδια μου.Εξαιρετικη ελευθερια,ρουφιανα δικτατορια της τελειοτητας,να πεθανεις,lol!Αααχ,κανουμε παιδια,μεσα μας ομως πολλες φορες οι γονεις ειμαστε οι ιδιοι παιδια,μεταφερουμε τα λαθη μας,τις εμμονες μας,τις ηλιθιοτητες και τα κολληματα μας πανω τους,ψαχνουμε να δουμε μεσα απο αυτα την επιτευξη στοχων που δεν καταφεραμε εμεις να υλοποιησουμε.Πριν λιγες μερες πηρε βαθμους ο μικρος μου γιος,νομιζε οτι θα ημουνα καταστεναχωρημενη που επεφτε σε ενα μαθημα,ηρθε λοιπον και μου λεει:"μαμα,λυπηθηκες;".Oχι αγορι μου του ειπα,δε θα λυπηθω ποτε για βαθμους,γιατι οι βαθμοι με ενα φροντιστηριο φτιαχνονται,εσυ να εισαι καλα!Χεστηκα ρε,σιγα μη χασει η Ελλαδα εναν επιστημονα.Με την κατασταση δε της παιδειας στη χωρα μας,καλα θα κανει να τον χασει!Την υγεια τους να εχουνε τα μαναρακια μας,μονο αυτο,θα βρουν το δρομο τους στη ζωη,μονο αν εχουν εισπραξει αγαπη,αν τα εχουμε κανει να νιωθουν ασφαλη,ουτε τελεια,ουτε αψεγαδιαστα,μονο αγαπημενα και χαρουμενα.Σε τι λουκια τα βαζουμε πολλες φορες απο αγνοια,ασε που απο μικρα διαγωνιζονται ποιο παει τα περισσοτερα φροντιστηρια,μουσικες,αθλη τισμους,λυπαμαι τα παιδακια που δεν εχουν χρονο να νιωσουν παιδια,να παιξουν,περνανε απο τα χρονια της παιδικοτητας,της πολυτιμοτερης ηλικιας σαν σιφουνες,τρεχοντας απο τη μια υποχρεωση στην αλλη!Δεν το θελω,δεν το θελησα ποτε μου,δεν τα εβαλα στο τριπακι του ανταγωνισμου,ουτε σκοπευω να τα βαλω.Καλιο ενας ανθρωπος με λιγοτερα προσοντα αλλα που εχει προλαβει να υπαρξει παιδι,παρα ενας προνομιουχος,αλλα σημαδεμενος απο στερηση.
Τυχεροί πολύ οι γιοί σου,sabe μου,που έχουν εσένα μαμά τους!Να σε χαίρονται!Να τους χαίρεσαι κι εσύ!
Nadine μου σ'ευχαριστω παρα πολυ.Ξερω οτι δε γνωριζομαστε απο κοντα,μονο απο οσα λεμε εδω,που ισως μονο ενα κομματι μας εκφραζουν,αλλα νιωθω σα να σε ξερω χρονια...Και εκτιμω τη γνωμη σου,ειναι σημαντικη.Τα μαθηματα για γονεις που κανεις,ειμαι σιγουρη οτι οχι μονο θα σου χρησιμεψουν,αλλα θα γινεις εκπληκτικη μητερα,εχω ενστικτο σ'αυτα,θα δεις.Ξεχωριζω τα διαμαντακια οταν τα βλεπω.:)
:) Σ'ευχαριστώ,χαρά μου!
Μακάρι κι εγώ ν'αξιωθώ όπως εσύ!Αφήνομαι στο ένστικτό σου...
Καλού κακού όμως έχε το νου σου άμα πάρει πουθενά το μάτι σου
εκείνα τα μισά χρωμοσώματα των παιδιών μου,που ακόμα μου λείπουν...
σταματηστε καλε να αγαπιεστε τοσο στο θεμα μου, χαχαχα εμενα να αγαπατε χαχαχαχα
λοιπον να σοβαρευτω... 35 μερες!!!!!! YES!!!!!!!!!!
ετσι μου ρχετε να βγω στο μπαλκονι να φωναξω....ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!! αλλα ειπαμε...ηρεμα και συνηδιτα μη την πατησουμε!!!
btw καλε τον ειδατε τον Σακη χθες? ολα τα δωσε το καμαρι μου...χαχαχα...ε οχι και Ρουβιτσα...αλλα ολοι οι επτανησιοι εχουμε μια υποστηριξη!
Και ποιος σου'πε οτι δεν σε αγαπαμε;:)Παρακολουθω συνεχεια την πορεια σου gilie,οποτε σε βλεπω τοσο χαρουμενη και θετικη,χαμογελαω...Ωστε εισαι Ρουβιτσα ε;Παλιοκοριτσο(και ποια δεν ειναι δηλαδη;):)
κοριτσια μπορει καποιος να με ενημερωσει για την συναντηση...καπου το πηρε το ματι μου...αλλα δεν συγκρατησα ημερομηνια ...θα θελα να σας γνωρισω απο κοντα ..ελπιζω να μπορω να ερθω και εγω
sabe
μακαρι να υπηρχαν και αλλοι γονεις σαν εσενα
ο κοσμος μας θα χρειαζοταν λιγοτερους ψυχο-γιατρους και ψυχοφαρμακα!!!
ολα αυτα τα εχω σκεφτει και εγω κατα καιρους και μακαρι να τα εφαρμοσω οπως εσυ και στην πραξη.
sabe,τα κουβαδάκια μας και σ'άλλη παραλία... :( Μπούχου!Quote:
Originally posted by gilie
σταματηστε καλε να αγαπιεστε τοσο στο θεμα μου, χαχαχα εμενα να αγαπατε χαχαχαχα
Παρεπειπτόντως,συγνώμη που καταχραστήκαμε το χώρο σας και συγχαρητήρια για τις 35 σας μέρες χωρίς βουλιμικό,αξιοσέβαστη κυρία οικοδέσποινα!
ευχαριστω Nadinaki μου...περνανε οι μερες χωρις τα παλιοβουλιμικα και καθε μερα νιωθω ποιο συγουρη...
εχω να πω τα ακολουθα:
βαδιζω προς τις 40 μερες αποχης απο τον εμετο
εφυγε ο καλος...ξερετε το σημαδι του εμετου, απο το χερι μου και δε το κρυβω πια!
Καλημεραααααααααααααααα
Μπράβο,gilie μου!Πάμε τώρα για την επόμενη δεκάδα!
Αυτό με τον κάλο στο δάχτυλο δεν το είχα υπόψιν μου...
Έτσι,να φεύγουν ένα ένα τα σημάδια της βουλιμίας από τη gilie μας!
Πρώτα τα εξωτερικά κι εμφανή και μετά τα εσώτερα και πιο δυσδιάκριτα!
Είμαι πολύ περήφανη για όσα πετυχαίνεις!Μετρώ κι εγώ μαζί σου δεκάδες,εκατοντάδες...
η αληθεια ειναι οτι η βουλιμια με ειχε κανει αδιαφορη για τον εαυτο μου, το καταλαβαινω αυτο τωρα που βλεπω σιγα σιγα να επιστρεφουν...για παραδειγμα εχω αρχισει να εδιαφερομαι για το σωμα και το προσωπο μου, βαζω κρεμες, κοιταζομαι στον καθρεφτη και ας μη με ενθουσιαζει αυτο που βλεπω, λεω συντομα με υπομονη θα εισαι μια κουκλα. Γενικως αισθανομαι οτι αφου καταφερα να απεχω απο τη βουλιμια μπορω να καταφερω πολλα...η διαιτα με κουραζει λιγο, οπως με κουραζε παντα, αλλα δε με πιεζω, εχω υπομονη και θα περιμενω, και οποτε τα χασω!
Μπραβο για τη νεα οπτικη,απο τις πιο συνειδητοποιημενες που εχω διαβασει gilie!Mια χαρα,εχεις αποδιωξει και το περιττο αγχος που μας δινουν οι προθεσμιες,νομιζω οτι βλεπεις ηδη τα εξαιρετικα αποτελεσματα πανω σου.Το δειχνει και η ανανεωση του ενδιαφεροντος για το σωμα σου,που του δειχνεις την προσοχη που του αξιζει και θα σε ανταμοιψει κι αυτο!Θα νιωθεις ολο και ομορφοτερη λιγο λιγο,ολο και δυνατοτερη,ειμαι βεβαιη!Συνεχιζεις με τη Τζενη το περπατημα,ε?Ποσο ωραιο ειναι να εχεις παρεα,κουβεντουλα,τι καλα που πρεπει να περνατε,μακαρι να ειχα κι εγω συντροφια στην βολτουλα.
τι να πω ειναι κριμα που δε ζουμε ολες στην ιδια πολη, ειναι οντως ομορφο να εχεις παρεα στο περπατημα...και γενικως να εχεις εναν ανθρωπο που μπορει να ακουσει το μεγαλυτερο προβλημα σου χωρις να σε κοιταζει σαν ζομπι και χωρις να ρωταει ασχετα
thanks dear
same here
οχι μονο σε κοιταζουν σαν ζομπι αλλα αρχιζουν το κηρυγμα ''πρεπει να αδυνατισεις!γιατι τα πηρες τα κιλα?''Quote:
Originally posted by gilie
τι να πω ειναι κριμα που δε ζουμε ολες στην ιδια πολη, ειναι οντως ομορφο να εχεις παρεα στο περπατημα...και γενικως να εχεις εναν ανθρωπο που μπορει να ακουσει το μεγαλυτερο προβλημα σου χωρις να σε κοιταζει σαν ζομπι και χωρις να ρωταει ασχετα
γενικως αν δεν εχεις προβλημα με το φαγητο δεν μπορεις να το καταλαβεις...
συμφωνω, οπως θα ελεγε και η Τζενη ειναι μια εξαρτηση και αφενως σου γινεται μανια αφετερου δεν την καταλαβαινει οποιος δεν την εχει...οπως εγω αν και βουλιμικη δε μπορω να καταλαβω γιατι καποιος δεν κοβει το ποτο κτλ
σημερα το πρωι σκεφτομουν ποσα πολλα πραγματα ειχα πιστεψει οτι ειμαι εγω, οτι ειναι στοιχεια του χαρακτηρα μου ενω σιγα σιγα καταλαβαινω οτι στην πραγματικοτητα ηταν στοιχεια του βουλιμικου μου εαυτου...
[url=http://ticker.7910.org/eng]http://ticker.7910.org/wa__97__02oB0...3Vydml2ZSE.gif[ σημερα ζυγιστικα
...
πωπω σιγουρα ημουν πανω απο 100 κιλα πριν ενα μηνα που ξεκινησα την διαιτα..κατι ηξερα που φοβομουνα να ζυγιστω,,,εχω δρομο μπροστα μου....μου φαινεται βουνο...
Xenia μου βλεπω οτι ειμαστε κοντα στα κιλα, κοριτσακι μου θα την κατηφορησουμε την σκαλα που θα μας παει...
ποιος ειναι ο πρωτος σου στοχος?
θα ηθελα να φτασω 80 κιλα ,χωρις να θετω χρονοδιαγραμματα γιατι αγχωνουν και νομιζω εχουν αντιθετα αποτελεσματα.στα 80 κιλα νομιζω θα νιωθω αρκετα ποιο ανετα..gilie σημερα ομως δεν εχω και πολλα κεφια..δεν μπορω να καταλαβω πως εφτασα τοσα κιλα?!με επιασε η απαισιοδοξια μου...
ελπιζω να εισαι καλυτερα και να εισαι περηφανη που δεν εχεις κανει εμετο τοσο καιρο!
φιλακια
ελα βρε ξενια μην το βλεπεις τοσο βουνο
μια ιδεα ειναι κι αυτο
αν αλλαξουμε τροπο σιτισης θα ερθει μονο του το σωστο βαρος
εκει εχουμε το κολημα
αλλα αυτο μπορει να αλλαξει σε μια στιγμη
ομορφο?
ευχαριστω για την εμψυχωση αλλα μου την εχει βαρεσει σημερα!
ναι ειναι ομορφο να σκεφτεσαι οτι παντα μπορεις να αλλαξεις τα δεδομενα στην ζωη σου..εχεις δικιο
!
εσυ πως τα πας με την επεμβαση?νιωθεις ακομα αδυναμια?
[url=http://ticker.7910.org/eng
καθε μερα και καλητερα
γι αυτο και τα λεω ετσι ελπιδοφορα τα πραγματα
αλλα ετσι ειναι πραγματικα
αυτο το κλικ στο μυαλο πρεπει να γινει
γινεται καμια φορα απο μονο του
αλλες φορες πρεπει να κανει κανεις.......χειρουργειο
αχ Ξενια μου, ετσι ειναι αυτα, αλλες μερες πανω αλλες κατω...καλα κανεις και δε βαζεις αυστηρα χρονοδιαγραμματα γιατι πραγματικα λειτουργουν αντιθετα. Η διαιτολογος μου ειχε πει μια φορα οτι θα παραμεινω αδυνατη οταν σταματησω να κανω διαιτα αλλα βαλω στην ζωη μου τη σωστη διατροφη...οσο αυτη μηλουσε εγω σκεφτομουν...ναι, καλα! ομως αυτη ειναι η αληθεια.
σε λιγο παω διαιτολογο...νομιζω εχω χασει...αντε να δουμε...εχω να πω οτι ειμαι στις 41 μερες αποχης απο τους εμετους...σπανια καταφερνω να μη σκεφτομαι το φαγητο...οποτε προφανως στην ουσια δεν απεχω απο τη βουλιμια...απλα εχω αρχισει να πιστευω οτι ποτε δε θα καταφερω να μη σκεφτομαι το φαγητο...αυτη την εποχη ειμαι στη φαση που σκεφτομαι το φαγητο μεν καταφερνω να φρεναρω τον εαυτο μου δε...για ποσο ομως? ελπιζω για παντα...θα διξει...δε τολμω να αφεθω στη συγουρια...ισως σε ενα δυο χρονια να τολμισω να πω...ειμαι καλα...προς το παρων δε μου χω εμπιστοσυνη
Σου εχουμε εμεις εμπιστοσυνη gilie!Εισαι δυνατη,εισαι παρουσα,εισαι μια χαρουλα!Ηδη εκανες ενα σημαντικο βημα,τοσες μερες,συνεχιζεις κανονικα.Η επιφυλακτικοτητα σου καταλαβαινω που οφειλεται,μη νομιζεις,οι περισσοτερες απο εμας,απο οποιοδηποτε διατροφικο θεμα βασανιζομαστε,εχουμε κι εμεις φαει μπουφλες.Αλλα προχωραμε,το ιδιο κι εσυ.Σε φιλω,περιμενουμε τα νεα σου κοριτσακι!
Και αφου εσυ δισταζεις να το γιορτασεις,καλεεεε gilie,με αφηνεις να το γιορτασω εγω για σενα?
WAY TO GO GILIE,YOUHOUUUUUUU!!!!:)
ευχαριστωωωωωωωωωωω
θελω τοσο πολυ να χασω αυτο το κιλο αυτη την εβδομαδα!!!!!!!!!Να μπει ο Μαρτης και να εχω 25 κιλα ακομη...στρόγγυλα πραγματα (τον τονο προσεξτε) που λενε και οι Λαρισαιοι... ;)
αντε σιγα σιγα θα γινεις και .κορμαρα και..............λαρισεα
ξερεις..... απ αυτες τις κομψευαμενες
που κατοικοεδρευουν στα μαγαζια
χαχαχα...τι θα γινει με σενα κοπελια θα ζυγιστεις??
δεν αξιζει τον κοπο να αλλαξω το τικερακι για ουτε 1 κιλο
τωρα πεφτουν αργα αργα