Ολα τα συμπτώματα που έχεις ειναι καθαρά ψυχιατρικα.Quote:
Originally Posted by ERIKA
Printable View
Ολα τα συμπτώματα που έχεις ειναι καθαρά ψυχιατρικα.Quote:
Originally Posted by ERIKA
Μα πήγα στο ψυχιατρο και ξεκίνησα και με καινούργιο. Δε με βοηθάει καθόλου όλο αυτό. Σκέφτομαι πάλι ότι δεν είναι ζωή αυτό που ζω.κρατιέμαι από μια κλωστή κυριολεκτικαQuote:
Originally Posted by elisabet
Παίρνεις φαρμακευτική αγωγή; Δεν μπορεί να δουλέψει αυτόματα αυτό, θέλει χρόνο και θέλει και προσπάθεια και δουλειά από σένα και βοήθεια από ψυχολόγο. Τα χάπια μόνα τους δεν μπορούν να κάνουν θαύματα, χρειάζεσαι ψυχοθεραπεία ταυτόχρονα για να μπορέσεις να βοηθήθεις και να ξεκολλήσει το μυαλό σου απτις αρρώστιες.Quote:
Originally Posted by ERIKA
Τελικά ούτε ο θυροειδης μου είναι. Άρα καταλήγουμε πάλι στο aids
ΕRika ψυχοθεραπεία κανεις η παίρνεις μόνο τα φάρμακα;
Δεν θυμάμαι αν έχεις κάνει στο παρελθόν....
Ρωτάω γιατί κι εγώ έκανα ψυχοθεραπεία, πρόσφατα την έκοψα και προς το παρόν είμαι μόνο με τα χαπια.
Όλοι λένε και φωνάζουν οτι είναι απαραίτητη η ψυχοθεραπεία αλλά όταν δεν έχεις δει προκοπη τόσα χρόνια τι γίνεται ρε παιδιά;;;
Τι άλλο μένει δηλ να κανεις;
Οχι γλυκιά μου δε καταλήγουμε. Καταλήγεις. Δεν εχεις καν τα βασικά συμπτώματα και έχεις κολλήσει οτι εισαι οροθετικη. Σα να το θες κατά βάθος. Χαλας μόνη σου την ζωή σου κ ελπίζω να μην το καταλάβεις όταν θα είναι αργα γιατί ο αντρας σου κάποια στιγμή θα αγανακτήσει.Quote:
Originally Posted by ERIKA
Παιδιά άσχετο. Ξέρει κανείς τι είναι η εισηγητικος ψυχιατρικο φάκελος?
Σήμερα κλαίω. Αισθάνομαι ότι δεν έχω κουράγιο, ένα κουρελι που σέρνεται από δω κι από κει
Γιατί Erika? Έγινε κάτι;
Τα φάρμακα δεν πιάνουν καθόλου;
Προβλήματα...πολλά προβλήματα. Έχω εγκαταλείψει τα παντα κι αυτά με εγκαταλείπει με τη σειρά τους.
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν θες να κανεις τίποτα γιατί τίποτα δεν έχει νόημα.
Νομίζω παρόλο που έχω τα ίδια με σένα πως μάλλον όλα στο μυαλό μας είναι.
Το θέμα είναι πως θα αλλάξει αυτό....
Δεν αλλάζει τίποτα προς το θετικό. Έχω χάσει κάθε ελπίδα. Αισθάνομαι λες και ισορροπω σ'ένα σχοινί και παραπαιω. Θέμα χρόνου είναι να σπασει
Erika πως εισαι; Πάει καθόλου καλύτερα;
Κάπως καλύτερα Νεφέλη μου.εσύ?
Kαλησπέρα ειναι κανεις εδώ?χρειαζομαι να μιλησω σε καποιον
Εγω ειμαι εδω.
Η ίδια φοβία μου κόλλησε εδώ και 7 μήνες. Είναι φορές που φεύγει αλλά όταν έρχεται αγχώνομαι τρελα. Μετά από μια αμυγδαλίτιδα και ψάχνοντας συμπτώματα στο γκουγκλ κατέληξα ότι το κόλλησα. Έκανα αιματολογικές εξετάσεις και δε μου βρήκαν κάτι. Πήγα σε ψυχολόγο και μου το απέκλεισε λέγοντας μου ότι έχει πολύ σοβαρά συμπτώματα η ασθένεια αυτή και όχι μια απλή αμυγδαλίτιδα που φεύγει σε λίγες μέρες. Εμένα τοτε με πείραξε και η αντιβίωση και εκτός των άλλων η ΩΡΛ μου είπε να την πάρω 7 μέρες αντί για 10 που ήταν το κανονικό. Από τότε μαζί με το άγχος αρρώστησα δύο φορές Πλας όχι βαριά όμως. Με το που νιώθω κάτι το μυαλό μου πάει εκεί δεν παλεύεται πραγματικα
Να ξέρεις ότι η λευκή γλώσσα είναι και από το τσιγάρο η κακή διατροφή και άγχος. Εγώ έπαθα καντιτα στόματος λόγω αντιβίωσης να κάνεις τη γλώσσα σου με μια οδοντόβουρτσα και λίγη σόδα και τρίψε απαλά θα δεις ότι θα γίνει ροζ ξανά. Δεν είναι κάτι αυτό.
Καλησπέρα! Μπήκα στο forum και χαζεύοντας είδα αυτό το topic. Δεν διάβασα όλα τα μηνύματα, αλλά έκανα εγγραφή μόνο κ μόνο για ν' αφησω το δικό μου σχόλιο και να βοηθήσω εαν και όσο μπορώ όποιον βιώνει το ίδιο που περιέγραφε στα πρώτα της σχόλια η @ERIKA.
Δεν θα σας αναλύσω την περίπτωση που βίωσα. Θέλω μόνο να σας πω, πως εαν δεν κάνετε το τεστ να σας φύγει από το μυαλό σας η ιδέα, τα συμπτώματα της ασθένειας θα πάρουν σάρκα και οστά και θα σας καταβάλλουν. Όλα τα συμπτώματα!!!
Το έζησα!!! Πάρτε το αποτέλεσμα και εαν είναι το επιθυμητό, τελειώστε το εκεί. Η επιστήμη ξέρει κ αφήστε τη να πει την τελευταία λέξη! Τα διαγνωστικά τεστ ακολουθούν πρωτόκολλα με ISO και αποκλείεται να υπάρχουν πιθανότητες λάθους.
Με πολύ λίγα λόγια: το 2015 -2016 πέρασα ένα 6μηνο (παρά τις αρνητικές απαντήσεις στα τεστ που έκανα) που πίστευα πως ήμουν φορέας. Το άγχος μου, μου έβγαλε μια σειρά απο σωματόμορφες διαταραχές (διάρροιες, δυσχρωμία στη γλώσσα, εξανθήματα, μουδιάσματα στα πόδια, αδυναμία βάδισης και πολλα - πολλα άλλα)
Εμένα η δική μου περίπτωση άρχισε απο κάτι απλό, συνέχισε συνδέοντας συγκυρίες και τελείωσε κλείνοντας την πόρτα του ψυχιάτρου που διέγνωσε ΓΑΔ, αρχές κατάθλιψης κ μου συνέστησε αγωγή που δεν πήρα ποτέ. Δεν αφησα την αγωγή να με νικήσει. Νίκησα τους φόβους μου ακούγοντας τον ίδιο μου τον εαυτό και ζυγίζοντας βιώματα κ καταστάσεις. Κατέληξα πως αυτή είμαι. Αγχώνομαι για την υγεία και τις σωματικές ενοχλήσεις που ξεσπάνε σε περιόδους έντονου στρές (καλή ωρα).
Είμαι εδώ, όποιος χρειαστεί οτιδήποτε να το συζητήσουμε
Zakalex ευχαριστώ για το post.θα σου πω ότι ξανακανα εξετασεις όλες αρνητικές αλλά τώρα έχω και αναιμια κόπωση και μου κόπηκε κι η περίοδος. Επίσης διηθηση συκωτιου και μεγαλοσπληνια. Οι γιατροί έχουν προβλημάτισε και ψάχνουν για αυτοανοσα εγώ όμως ξέρω τι έχω και όλα τα παραπάνω δεν είναι στο μυαλό μου
Είμαι τόσο μόνη. Κανείς δεν με πιστεύει. Κι αν δεν με πιστεύουν πως θα με βοηθήσουν?
Ποιοι δεν σε πιστεύουν; Απο ποιον περιμένεις βοήθεια;Quote:
Originally Posted by ERIKA
ERIKA το μυαλό δημιουργεί περίεργα παιχνίδια. Το δύσκολο είναι να πειστείς ότι έχεις το λάθος κι όχι ότι κάνουν όλοι οι άλλοι λάθος και δεν καταλαβαίνουν. Δηλαδή αν κάποιον τον κάνει το μυαλό του να βλέπει παντού γύρω του πράσινα ανθρωπάκια με δύο κεφάλια είναι πολύ δύσκολο να τον κάνεις να καταλάβει ότι αυτά δεν υπάρχουν. Αφού αυτός τα βλέπει και είναι κάτι που βιώνει στο μυαλό του. Ότι και να του πεις επιμένει και άρα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του.
Έτσι και όταν σου κολλήσει η ιδέα ότι έχεις συμπτώματα που αποδίδεις σώνει και καλά στην τάδε ασθένεια, είναι δύσκολο να πειστείς ότι παρόλο που οι εξετάσεις σου το αποκλείουν, εσύ δεν το έχεις. Όμως η μόνη λύση είναι να το δουλέψεις πολύ με κάποιον ειδικό για να αποδεχτείς ότι δεν είναι όλοι οι άλλοι οι λάθος, εσύ είσαι. Αν μένεις απλά στο ότι οι άλλοι είναι φάουλ κι εσύ ξέρεις καλύτερα, αν δεν σπείρεις έστω ένα μικρό σποράκι αμφιβολίας για να κάνεις μία αρχή, δεν θα βοηθήσεις τον εαυτό σου. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αφού κάνεις τις απαραίτητες παθολογικές εξετάσεις, η λύση είναι οι ειδικοί ψυχικής υγείας.
Επίσης καλό θα ήταν να απενοχοποιήσετε την ασθένεια αυτή. Υπάρχουν οροθετικοί που ζούνε μία ζωή φυσιολογική, δεν είναι ότι το με το AIDS τελειώνει η ζωή. Συμβουλευτείτε κάποιον ψυχολόγο αν θα σας έκανε καλό να μιλήσετε με κάποιον που ήδη το έχει. Όχι για το πως κόλλησε και τα συμπτώματα. Για το πως συνέχισε τη ζωή του από 'κει και πέρα. Το '80 ναι, υπήρχε άγνοια και η επιστήμη δεν είχε προχωρήσει τόσο και υπήρχε κι έντονο το κοινωνικό στίγμα κι όλα αυτά. Την σημερινή μέρα όπως, και AIDS να έχεις και τι έγινε δηλαδή; Μία ασθένεια όπως τόσες είναι. Όποιος μαθαίνει ότι έχει AIDS αυτοκτονεί; Περνάει ένα πρώτο σοκ, προσαρμόζεται, συνεχίζει τη ζωή του.
Sonia πηγαίνω και σε ψυχιατρο και σε ψυχολόγο. Έχω νοσηλεύτει κιόλας παίρνω μια χούφτα χάπια και δεν με πιστεύουν ότι έχω τα συμπτώματα που έχω. Αυτό που θέλω είναι να μου πει κάποιος τι έχω γιατί δεν με νοιάζει για μένα αλλά η πιθανότητα να έχει κολλήσει το παιδι.δε σου κρύβω ότι όταν την κάνω μπάνιο και σκέφτομαι ότι μπορεί να την έχω κολλήσει AIDS σκέφτομαι μερικές φορές να τη πνιξω και να σκοτωθω
Όλοι μαζί όλοι. Θέλω κάποιος να μου πει τι έχω. Ας είναι και καρκίνος μόνο hiv μην ειναι
Γιατί, αν υποθέσουμε ότι έχει AIDS, τι βλέπεις στο παιδί και είναι για σκότωμα; Εσύ πως το έχεις το AIDS στο μυαλό σου και πιστεύεις ότι δεν αξίζει να ζει κανείς με αυτό;
Διάβασα τις νοσηλίες κτλ. Όπως τρέχεις σε διάφορους γιατρούς για εξετάσεις, θα πρέπει να ψάξεις περισσότερο τα θέματα από ψυχολογική/ψυχιατρική πλευρά.
Έχεις δοκιμάσει να αλλάξεις ειδικούς, ιδιαίτερα ψυχολόγο; Μπορεί μία άλλη προσέγγιση να σε βοηθούσε αν έχεις μείνει στάσιμη για τόσο καιρό.
Έχω αλλάξει 3 ψυχιατρους και 2 ψυχολόγους. Αποτυχία. Τα συμπτώματα συσσωρευονται. Το παιδί αν είναι φορέας πρέπει να πάρει φάρμακα για να ζησει και τι ζωή θα είναι αυτή? Ούτε στο σχολείο θα τη δεχτούν και μια ζωή στους γιατρούς θα τρέχει. Καλύτερα να μη το ζήσει αυτο
Καλημέρα. Σε σχέση με το πρώτο σου ποστ είσαι καλύτερα ή χειρότερα;Quote:
Originally Posted by ERIKA
Χειρότερα γιατί έχω περισσότερα συμπτώματα. Δεν αντέχω αλλο
Όχι μόνο παραλογίζεσαι ότι έχεις μία ασθένεια που δεν έχεις, αλλά λες πράγματα απαράδεκτα που δεν ισχύουν. Αφού ασχολείσαι τόσα χρόνια με αυτή την ασθένεια, τουλάχιστον ενημερώσου για το τι ισχύει πραγματικά κι όχι για το τι έχεις μέσα στο κεφάλι σου! Αναρωτιέμαι πως να αισθάνεται κάποιος που όντως το έχει και διαβάζει αυτές τις κουταμάρες. Ή κάποιος που το παιδί του παλεύει με μία σοβαρή ασθένεια. Λες καλύτερα να μάθαινες ότι έχεις καρκίνο. Αν -χτύπα ξύλο- το παιδί σου είχε π.χ. λευχαιμία θα το έπνιγες στην μπανιέρα για να μην τρέχει στους γιατρούς - για μία ασθένεια που μάλιστα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των παιδιών την ξεπερνά κιόλας- ;Quote:
Originally Posted by ERIKA
Το εχεις αναφερει αυτο στο γιτρο σου και αν ναι τι σου εχει πει?Quote:
Originally Posted by ERIKA
πως ξεπερνας αυτες τις επικυνδινες σκεψεις ????
προσεχε σε παρακαλω πολυ, αυτα δεν ειναι να τα αφεινεις να πλανιονται στο μυαλο....ξερουμε πολυ καλα οτι σε τετοιες καταστασεις η σκεψη απο την πραξη δεν απεχει πολυ και κυριως δεν καταλαβαινεις πως φτανεις σε αυτο το σημειο....
Της το χω πει και μου είπε ότι αφού είχα αυτή την "εμμονη" δεν έπρεπε να κάνω παιδί. Οντως δεν έπρεπε αλλά τώρα το κάνα. Δεν ξέρω τι θα κάνω με τις σκέψεις δεν τις ελέγχω.
Αν δεν πάρουν αγωγή νωρίς πεθαίνουν πριν τα 5.αφού δε με πιστεύει κάνεις δεν υπάρχει κι αγωγή και αυτά που λέω ισχυουν το χω ψαξει
Μονο αυτο σου ειπε?Οτι δεν επρεπε να κανεις παιδι?Quote:
Originally Posted by ERIKA
δεν σου ειπε τιποτε αλλο ,δεν σου εδειξε καποιο τροπο να μπορεσεις να ελενχεις τον ευατο σου ,τις σκεψεις σου εκεινη την στιγμη?
Ειναι πολυ επικυνδινο κοριτσι μου αυτο που λες οτι δεν τις ελενχεις .
Ψαξε αμεσα ενα γιατρο που να μπορεσει να σε βοηθησει ...
Αν χρειαστει αλλαξε και αλλους τοσους γιατρους αλλα να εισαι αποφασσισμενη να συνεργαστης και εσυ μαζι τους.
Τα χαπια και η ψυχοθεραπεια απο μονη της δεν μπορει να σε βοηθησει ....
Μην δισταζεις οσο διαρκουν αυτες οι σκεψεις να ζητας βοηθεια εκεινη την ωρα μεχρι να μπορεσεις να το αντιμετωπισεις μονη σου.
Την επομενη φορα που θα σου ερθουν τετοιες σκεψεις ειτε για εσενα ειτε για το παιδι ,αμεσα να σηκωσεις τηλεφωνο να φωναξεις καποιον κοντα σου διχως δευτερη σκεψη ,τουλαχιστον κανε αυτο μεχρι να δεις πως θα προχωρησεις ..
μην μενεις μονη σου οταν δεν εισαι καλα ..........
Δεν σε πιστεύει διότι αυτά που λες έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι δεν ισχύουν!!!
Αυτό ακριβώς. Ωραίος γιατρός ακούγεται, όλο υπευθυνότητα, τι να σου πω.Quote:
Originally Posted by ntinti
Μπορεί να έχει δίκιο αφού όντως πρέπει να στηρίξω την αποφαση μου να κάνω παιδι
Επειδή εγώ δεν παρακολουθουσα από την αρχή το θέμα.. Πήγες σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο για να το συζητήσεις;Quote:
Originally Posted by ERIKA
Με παρακολουθεί και ψυχολόγος και ψυχιατρος