Printable View
δεν ειναι τραγουδι, τωρα μουρθε ......
προσπαθησα οσο μπορουσα ,
δεν μπορεις να ερθεις μαζι μου σε αυτο το ταξιδι ομως ,
τελευταια παραγγελια για ποτα ,
τα ρολλα κατεβαινουν σε λιγο ,
ο ηλιος ανατελλει σε λιγο ,
που θα παμε για πρωινο ?
δεν θελω να παω πολυ μακρια ,
δυσκολη νυκτα ηταν ,
κουραστηκα μωρο μου ,
κουραστηκα ...................
Τον ίσιο δρόμο τον περπάτησα εγώ από την άλλη
έτσι βαδίζουν οι τρελοί, οι δυνατοί και οι μεγάλοι
She lives on Love Street
Lingers long on Love Street
She has a house and garden
I would like to see what happens
~The Doors
Πες μου γιατί ρε μοναξιά με κυνηγάς από παιδί, πες μου γιατί με αγαπάς τόσο πολύ!!
"Την κάνω να φύγω δειλά
Δεν έχεις να πας πουθενά
Κουφάλα χαλάς τη σειρά
Sir please, I don’t want to make love
You have to go inside
μου ρίχνουν κιλίμια χαλιάαα"
Σουζάνα, Μουσικές Ταξιαρχίες
Άνοιξε μου να κρυφτώ,
νύχτωσε και σ' αγαπάω
που να πάω;
Μέσα μου μια τρικυμία
σπάει όλα τα ταμεία,
ψυχραιμία...
https://www.youtube.com/watch?v=OTi7z3yd5ts
Κοινωνία ένοχη πουτ@να από χαρά χαρμάνα κι από λύπη μεγιστάνα!
Μες το δροσάνεμο,
που αναγαλλιάζω
κι ο νους βυθίζεται
σε χάος γαλάζο,
ανθρώποι, αφήστε με
να ξεχαστώ
φωτοπερίχυτη,
στόμα κλειστό.
Ποιο χέρι απλώθηκε
να με σπαράξει,
-απ’ το χρυσόνειρο
στην μαύρη πράξη!
Ο πρώτος ήχος μου
πρώτη πληγή
με τραβάς, αίμα μου,
ξανά στη Γη.
Ω σεις χαμόσυρτα,
λέρα σκουλήκια,
η άλαμπη ζήση σας
ζήση ναι δίκια.
Μια τρύπα ο κόσμος σας
και μέσα κει
ο Χάρος λύτρωση
κι ώρα γλυκή!
Δεν είναι κέντρισμα
να σας κουνήσει,
κορμιά, που η άλυσσο
τα χει τσακίσει.
Σκέψη, ποιος άνεμος
θάν’ αξιωθεί
να σ’ ανατάραζε,
σκότος βαθή;
Πίσω απ’ τα λόγια μου,
πικρά φαρμάκι,
τι κόσμοι απέραντοι,
βυθοί λουλάκι!
Μάτι δε βρίσκεται
να θαμπωθεί
κι αφτί δε βρίσκεται
να λιγωθεί!
Να ταν να ξήλωνεν
απ’ την καρδιά μου
Μοίρα καλόβολη
τ’ άγρια καρφιά μου
και να με σήκωνε
μ’ άξιο φτερό
σκέψη, που μέστωσε
με τον καιρό.
Πάνω από θάλασσες,
πάνω από χώρες,
με τους καλόκαιρους
και με τις μπόρες
να με κατέβαζεν
αγαλινά,
όπου τ’ ανθρώπινο
πλήθος πονά.
Σε μίνες φόνισσες
μπουχές καζέρνες,
λιμάνια ολόκαπνα,
βοερές ταβέρνες,
σπιτάλια σκοτεινά
και φυλακές,
μπορντέλ’ ακάθαρτα
και προσευκές.
Στα στήθη να μπαινα
σαν την ανέσα,
σφυγμός βαθύριζος
στις φλέβες μέσα,
στο νου σαν άστραμα
και στην ψυχή,
ν’ αχούσ’ αδιάκοπα
τη διδαχή:
«Όλα τελειώνουνε
κι όλα περνάνε,
ιδέες βασίλισσες
κακογερνάνε,
στις νέες ανάγκες σου
-κόπος βαρής!-
σκοπούς αλάθεφτους
κοίτα να βρεις.»
«Αν είν’ η σκέψη σου
πριν από σένα,
δεν είναι απόκομμα
θεού και γέννα:
τη σκλάβα σκέψη σου;
σκλάβα δετή,
σου τήνε πλάσανε
οι Δυνατοί.»
«Φτωχέ, σου μάραναν
κόποι και πόνοι
τη θέληση άβουλη,
πιωμένη αφιόνι!
Αν είν’ ο λάκκος σου
πολύ βαθής,
χρέος με τα χέρια σου
να σηκωθείς».
«Τ’ άσκημα χέρια σου,
των όλω αιτία,
βαστάνε μάργελη
την Πολιτεία.
Βγαίνει απ’ τα χέρια σου
κάθ’ αγαθό,
του ωραίου περίθετο
το χρυσανθό».
Σφίξε τα χέρια σου,
για σένα κράτει
τ’ άμοιαστον έργο σου,
την Πλάση ακράτη
κι όλο ανεβαίνοντας
προς τη Χαρά,
μέσα σου θά νοιωθες
αστρών σπορά!»
Κι όπου σε σφάζουνε
δεμένον πίσου,
να βρόνταα άξαφνα
σεισμός αβύσσου,
χίλια αστροπέλεκα:
«Δεν είναι μπρος,
ειν’ από πίσω σου
χρόνια ο οχτρός!»
Η ΚΑΜΠΑΝΑ - Ένα ποίημα του ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ μελοποιημένο από τους Active Member
Iron Maiden - ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ
Ρίξε μια ματιά μεσ’ την πισίνα και τι βλέπεις;
Στα σκοτεινά βάθη, εκεί, πρόσωπα που μου γνέφουν
Δεν τους βλέπεις; Είναι πασιφανές!
Ήταν εκεί, ω, το ξέρω ότι δεν με πιστεύεις!
Ω, ποτέ δεν ένιωσα τόσο περίεργα!
Αλλά δεν τρελαίνομαι!
Δεν έχω αμφιβολία ότι νομίζεις πως το ‘χω χάσει
Δεν το λες αλλά φαίνεται στη ματιά σου
Ώρες περνώ έξω, απλώς κοιτώντας μέσα σε ‘κείνη την πισίνα
Κάτι με έλκει εκεί, δεν ξέρω τι να κάνω!
Ω, μου απομύζουν τη δύναμη!
Ω, μου ζητούν να μείνω!
Εφιάλτες… Πνεύματα με καλούν! ΚΑΛΟΥΝ!
Εφιάλτες… Δεν με αφήνουν ήσυχο!
Όλο το ζωογόνο αίμα μου σιγά-σιγά αδειάζει
Και νιώθω ότι είμαι πιο αδύναμος κάθε μέρα
Κάπως, το ξέρω, δε μου μένει πολύ για να φύγω
Συνοδεύοντας τους στον πυθμένα της πισίνας!
Τώρα νιώθω ότι είναι τόσο κοντά!
Αρχίζω να τους βλέπω καθαρά!
Εφιάλτες έρχονται συνέχεια!
Εφιάλτες θα μου χαρίσουν γαλήνη του νου!
Τώρα είναι ξεκάθαρο και ξέρω τι πρέπει να κάνω
Πρέπει να σε πάω εκεί κάτω να τους δεις και εσύ
Χέρι –χέρι, τότε, θα πηδήξουμε μέσα σ’ αυτή τη πισίνα
Δεν το βλέπεις; Όχι μόνο εμένα, θέλουν και εσένα!
Ω, θα πνιγούμε μαζί!
Θα είναι για πάντα!
Εφιάλτες, για πάντα με καλούν!
Εφιάλτες… Τώρα αναπαυόμαστε εν ειρήνη!
https://www.youtube.com/watch?v=k52PusB8y9o
Θα 'ρχονται κάτι νύχτες αδελφέ μου
που θα ζητάς ότι αγάπησες
και θα μισείς τον εαυτό σου
που δεν το κράτησες...
Γέλα μου κι ας είναι ψέμα,
έλα γέλα μου...
Είσαι ο παράδεισος μου
μες την τρέλα μου...
Με 2 μαρμαρινα φιλια,και πετρα τωρα την καρδια,σου λεω αντιο να σαι παντα καλα ,με 2 μαρμαρινα φιλια ,στον ουρανο θολη ματια ,σου λεω αντιο,γεια χαρα...
Παρε οτι θελεις παλιατζη,απο μια αγαπη που δεν ζει,αφου δεν ζουμε πια μαζι....παρε οτι θελεις παλιατζη...
https://www.google.com/url?sa=t&sour...Sy5_iMpGrnIqwDΚαθε μου σκεψη,καθε ανασα φωτια,φοραει τη δικη σου ματια,εισαι καθε μου σκεψη καθε ταξιδι κρυφο,μα ξερω δεν ειναι αρκετο να σ'αγαπω... Αφιερωμενο στη Φαιη με πολυ αγαπη,δεν μπορουμε να μαστε μαζι δυστυχως...
Η γενιά του Αλέξη του Παύλου και της Ζάκι
Γι'αυτό και η αντιστάτη για 'μας είναι ανάγκη
https://www.youtube.com/watch?v=YgET7zHAn0k
Για κοίτα το πουλάκι, πω τι γλυκό πουλάκι!! Το πουλάκι τσίου, το πουλάκι, τσίου, το πουλάκι τσίου, το πουλάκι τσίου χαχα
Αντρίκο έχεις λαλήσει από την κλεισούρα χαχα μη στεναχωριέσαι δεν είσαι ο μόνοςQuote:
Originally Posted by andreas86
https://www.google.com/url?sa=t&sour...UEF01dVSsBw3rL πολυ δυνατο κομματι...αφιερωμενο στους ηρωες Βλαχακο,Γιαλοψο,Καραθαναση ,Κατσιφα...
Κυκυρικουουου!!!Quote:
Originally Posted by Giorgos77
I want to run, I want to hide
I wanna tear down the walls that hold me inside
I wanna reach out and touch the flame
Where the streets have no name, ha, ha, ha
I wanna feel sunlight on my face
I see that dust cloud disappear without a trace
I wanna take shelter from the poison rain
Where the streets have no name, oh, oh
Where the streets have no name
Where the streets have no name
We're still building then burning down love
Burning down love
And when I go there, I go there with you
It's all I can do
Η αγάπη πάντα ελπίζει κι ονειρεύεται...
https://www.youtube.com/watch?v=w7KpmzxQX6A
Ίσως, ίσως μια μέρα για τους δυο μας να μπορώ να ονειρευτώ...
https://www.youtube.com/watch?v=o6_NJTVOadI
"Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά ... που τ' άγια χώματα της πόνος και χαρά"...
(από Παπάζογλου)
ολα ειναι ενα ψεμα, μια ανασα, μια πνοη,
σα λουλουδι καποιο χερι θα μας κοψει μιαν αυγη..
η ζωη, η ζωη εδω τελειωνει, σβηνει το καντηλι μου,
κ η ψυχη, κ η ψυχη σα χελιδονι, φευγει απ τα χειλη μου..
τα σπιτια ειναι χαμηλα, σαν ερημοι στρατωνες,
τα καλοκαιρια μας μικρα, κ ατελειωτοι χειμωνες..
Αυτή είναι η ζωή... μια πάνω και μια κάτω. Τα πιο ωραία είναι παρακάτω.!!
Loving you more than I do myself,
revealing the things I would never tell
daring to risk even life itself,
you can't walk away from love...
https://www.youtube.com/watch?v=OrXgaARs7l4
Πώς να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου;
Ο ουρανός δικός μου,
η θάλασσα στα μέτρα μου...
Στου βούρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά;
https://www.youtube.com/watch?v=uCTwtZ82qeQ
Iron Maiden
Αναζήτησε κάτι που είναι δύσκολο να βρεθεί
Ψάχνοντας κάπου βαθιά μέσα στο μυαλό σου
Ελπίζω να βρεις αυτό που ψάχνεις
Ο παράδεισος περιμένει με ανοιχτή μια πόρτα
Αν θα'πρεπε να πουλήσεις τη ψυχή σου τόσο φθηνά όσο εγώ τότε
Ο δρόμος προς την καταστροφή είναι ένας μακρύς δρόμος για να κρυφτείς μέσα (του)
Υπογράψαμε τις ζωές μας για να έχουμε μια απόδραση
Είναι κάτι που θα είναι οτιδήποτε η μοίρα μας
Είναι ανώφελο να κρυβόμαστε
Πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε
Δεν μπορώ να αντέξω πλέον ψέματα
Αυτό είναι το τελευταίο
Δεν υπάρχει χρόνος για να κλαίμε
Όταν κάποιοι από εμάς πεθαίνουν
Κανένας μας δεν αποφασίζει ποιο είναι το πεπρωμένο μας
Τώρα με τίποτα για να κρύψω πηγαίνοντας πουθενά
Βουτάω τις ευκαιρίες μου και στέκομαι στο πλευρό τους
Όταν ο ποταμός τρέχει βαθιά
Και η γραμμή σπάει
Και το αίμα κυλάει
Ελεύθερο απ'τις ζωές μας
Είναι αυτή η τελευταία μαζί ίσως στιγμή τώρα
Στεκόμαστε μαζί και κρατάμε τη γραμμή εδώ
Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορούμε να κάνουμε απλά καθόμαστε εδώ και περιμένουμε
Το ζάρι ρίχνεται το οποίο αποφασίζει τη μοίρα μας
Είναι ανώφελο να κρυβόμαστε
Πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε
Δεν μπορώ να αντέξω πλέον ψέματα
Αυτό είναι το τελευταίο
Δεν υπάρχει χρόνος για να κλαίμε
Όταν κάποιοι από εμάς πεθαίνουν
Κανένας μας δεν αποφασίζει
Ποιο είναι το πεπρωμένο μας
Τώρα με τίποτα για να κρύψω πηγαίνοντας πουθενά
Βουτάω τις ευκαιρίες μου και στέκομαι στο πλευρό τους
Όταν ο ποταμός τρέχει βαθιά
Και η γραμμή σπάει
Και το αίμα κυλάει
Ελεύθερο απ'τις ζωές μας
Τώρα με τίποτα για να κρύψω πηγαίνοντας πουθενά
Βουτάω τις ευκαιρίες μου και στέκομαι στο πλευρό τους
Όταν ο ποταμός τρέχει βαθιά
Και η γραμμή σπάει
Και το αίμα κυλάει
Ελεύθερο απ'τις ζωές μας
Τώρα με τίποτα για να κρύψω πηγαίνοντας πουθενά
Βουτάω τις ευκαιρίες μου και στέκομαι στο πλευρό τους
Όταν ο ποταμός τρέχει βαθιά
Και η γραμμή σπάει
Και το αίμα κυλάει
Ελεύθερο απ'τις ζωές μας
Τώρα με τίποτα για να κρύψω πηγαίνοντας πουθενά
Βουτάω τις ευκαιρίες μου και στέκομαι στο πλευρό τους
Όταν ο ποταμός τρέχει βαθιά
Και η γραμμή σπάει
Και το αίμα κυλάει
Ελεύθερο απ'τις ζωές μας
Όταν θα πάω κυρά μου στο παζάρι, θα σου αγοράσω ένα κοκοράκι. Το κοκοράκι κιρικικικιιιιιι!! Να σε ξυπνάει κάθε πρωί...
Γεια σου Αντρεα!Quote:
Originally Posted by andreas86
Δεν ξερω εαν διαβασες το κομματι που εγραψα αλλα με εκφραζει πολυ!
Αυτα!
Το διάβασα, καλά εγώ γράφω χαζομάρες για να σπάσω το κλίμα. Δεν μπορώ να σκεφτω. Ίσως το τραγούδι της Θεοδωρίδου Έλα που φοβάμαι!!Quote:
Originally Posted by hlias1988
Sent from my Redmi 4X using Psychology Forum mobile app
καλα κανεις!!! καλο απογευμααααα!Quote:
Originally Posted by andreas86
Iron Maiden
Σαν ένα άνθρωπο χωρίς σπίτι
βλέποντας ανθρώπους να έρχονται και να φεύγουν
κουβαλώντας την καθημερινότητά τους
χωρίς να σκέφτονται αυτούς που είναι μόνοι
διώχνουν το όνειρο όπως πετούν
ένα πετραδάκι στην παλίρροια του ωκεανού
και νιώθω τόσο μόνος ξανά
ελευθερώνω τον νευριασμένο από τον πόνο του
ελευθερώνω τους αιχμαλώτους από τις αλυσίδες
διώχνω την αμμιβολία
ότι τίποτα καλό δεν μπορεί να έρθει στον δρόμο τους ξανά
ζώντας σε ένα κόσμο με ψέματα
άσχετα από το πόσο σκληρά προσπαθούμε
Ζώντα μια ζωή χωρίς όνειρα σήμερα
Βλέποντας μέσα από την ομίχλη της αλήθειας
που πιστεύουμε σε ένα άπιαστο όνειρο
Αυτά που βρίσκουμε είναι δύσκολο να τα πούμε τώρα
ότι επιβιώνουμε μέρα με τη μέρα
είναι δύσκολο να βρούμε τους λόγους
γιατί βρίσκουμε δύσκολο το να πεθάνουμε
Τώρα χρειαζόμαστε την αλήθεια
Άνοιξε τα μάτια μας για να δούμε
για να ζήσουμε και να αναπνεύσουμε και πάλι
καλύτερες μέρες για σένα και μένα
μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι θα το εκφωνήσεις
είμαστε τόσο μακριά
όσο ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου
αδερφός έναντι αδερφού
κατάσταση όπως καμία άλλη, είναι μια εικόνα απελπισίας
Καθώς βλέπουμε για να κοιτάξουμε τον άνθρωπο της λύπης
περνώντας την γνώση σε αυτούς που δεν γνωρίζουν
καθώς παρακολουθούμε όλους τους φίλους μας να περνούν
καθώς περνούν από τις γραμμές του χρόνου
και βλέπουμε τι είναι αυτό που μας περιμένει παρακάτω
ότι πλέον δεν φοβόμαστε
και κοιτάμε λοιπόν να δούμε τον άνθρωπο της λύπης
και το φως δεν είναι πλέον το σκοτάδι
Καθώς βλέπουμε για να κοιτάξουμε τον άνθρωπο της λύπης
περνώντας την γνώση σε αυτούς που δεν γνωρίζουν
καθώς παρακολουθούμε όλους τους φίλους μας να περνούν
καθώς περνούν από τις γραμμές του χρόνου
και βλέπουμε τι είναι αυτό που μας περιμένει παρακάτω
ότι πλέον δεν φοβόμαστε
και κοιτάμε λοιπόν να δούμε τον άνθρωπο της λύπης
και το φως δεν είναι πλέον το σκοτάδι
Steve Harris
Όλα όσα γνωρίζω αλλάζoυν πια
Ο χειμώνας θα έρθει γρήγορα πολύ
Ακριβώς όπως τα φύλλα χρώμα αλλάζουν
Το πρόσωπό μου βιβλίο ανοιχτό αποτελεί
Το μόνο που βλέπω μέσα από τα δικά μου μάτια
(Είναι πως) Πρέπει να έχω κάτι στο οποίο να πιστεύω
Άσε με σήμερα, από το χιόνι έχω τυφλωθεί
Ο κόσμος με υπερνικά
Συνήθιζα να ονειρεύομαι βουνά
Στα οποία κάποια μέρα θα ανέβαινα
Συνήθιζα να ονειρεύομαι χαμένους κόσμους
Τους οποίους κάποια μέρα θα έβρισκα
Μη μου λες πως είναι η επιστήμη που με τυφλώνει
Κι αντ' αυτής μου χρειάζεται λίγη αληθινή ανθρωπιά
Ας αναρωτηθούμε σχετικά με την πίστη και την αγνότητά μας
Το μόνο που κατάφερα στην ζωή μου
(Είναι πως) Έχασα φίλους κι αδελφούς
Τώρα που φτάνω σε νέα ύψη
Τώρα που ανακαλύπτω εξαρχής
Συνήθιζα να ονειρεύομαι εικόνες
Τις οποίες κάποια μέρα θα ζωγράφιζα
Συνήθιζα να ζω μέσα στον ίδιο μου τον φόβο
Σήμερα ξαναγεννήθηκα
Μη μου λες πως είναι η επιστήμη που με τυφλώνει
Κι αντ' αυτής μου χρειάζεται λίγη αληθινή ανθρωπιά
Ας αναρωτηθούμε σχετικά με τους θεούς και την αγνότητά μας
Συνήθιζα να ονειρεύομαι βουνά
Συνήθιζα να ονειρεύομαι χαμένους κόσμους
Συνήθιζα να ζω μέσα στον ίδιο μου τον φόβο
Συνήθιζα να ονειρεύομαι εικόνες
Διάβασα σήμερα τα πρωτοσέλιδα
Πώς σου αφαιρέθηκε η νεανική σου πνοή
Υπήρχε μια φωτογραφία των φίλων σου
Που ποτέ δεν πρόκειται να ξαναπλησιάσουν εδώ
Και μοιάζεις με κάποιον που γνωρίζω
Άνοιξέ μου τα μάτια, πρέπει να φύγω
Ο ήλιος δύει, πατικώνω το χώμα πλέον
Το νερό είναι ζεστό και να κολυμπήσεις δεν μπορείς
Το πρωινό είναι ψυχρότερο, αισθάνεσαι νεότερος
Μπορείς να λες κανένα ψέμα πότε πότε
Διάβασα σήμερα τα πρωτοσέλιδα...
η Αμνησία από το συγκρότημα των 90s ΤΡΥΠΕΣ.
δεν παραθέτω απόσπασμα διότι είναι τρίγκερ.
Iron Maiden
Ο χειμώνας πέφτει στο έδαφος
Περιμένοντας ήρεμα δεν ακούς έναν ήχο
Όταν ο κόσμος έχει πέσει στα βάθη από κάτω
Όπου το μέλλον είναι ανοιχτό και ο φόβος έχει μεγαλώσει
Και το μονοπάτι για να ακολουθήσεις στο εξαιρετικά άγνωστο
Όπου το σκότος έχει πέσει και ο καρπός είναι σπαρμένος
Στις εγωιστικές καρδιές κάποιων
Ο εφιάλτης έρχεται
Με το χυμένο αίμα άλλων
Τώρα στρέφοντας
Τώρα η κούπα ξεχειλίζει
Ξύπνησε με τα νέα του θανάτου
Και την προφητεία των σοφών
Το πεπρωμένο συναντιέται
Στα βάθη του ανθρώπινου μυαλού
Το κλάμα καίγεται
Με τον θυμό του μέντορα
Από το μάθημα που ακούγεται αλήθεια
Και για εκείνους που ζουν και πεθαίνουν από το σπαθί
Θα πάρουν τα ιδανικά τους μαζί τους
Δικαιολογούν το τέλος τους
Όπου οι χαζοί ψεύδονται και οι εύποροι κλαίνε
Όπου οι λύκοι είναι πεινασμένοι
Στους αδύναμους μόνο
Όπου οι γιοί πεθαίνουν
Άκου τις μητέρες τους να κλαίνε
Και ο μακρινός ήχος της φωτιάς
Ξεκινά ξανά
Ποτέ δεν τελειώνουν οι επιθυμίες των ανθρώπων
Δεν θα είμαι ποτέ ο ίδιος ή ήρεμος ξανά
Σε μια εποχή αλλαγμένων καρδιών
Και εξαιρετικά άγνωστο
Θα είμαι η καταδίκη και το τέλος όλων εμάς
Όπου οι χαζοί ψεύδονται
Και οι εύποροι κλαίνε
Όπου οι λύκοι είναι πεινασμένοι
Στους αδύναμους μόνο
Όπου οι γιοί πεθαίνουν
Άκου τις μητέρες τους να κλαίνε
Και ο μακρινός ήχος της φωτιάς ξεκινά ξανά
Ποτέ δεν τελειώνουν οι επιθυμίες των ανθρώπων
Δεν θα είμαι ποτέ ο ίδιος ή ήρεμος ξανά
Σε μια εποχή αλλαγμένων καρδιών
Και εξαιρετικά άγνωστο
Θα είμαι η καταδίκη και το τέλος όλων εμάς
Όταν ο κόσμος έχει πέσει
Και στεκόμαστε μόνοι...
Iron Maiden
Οι αξίες της ζωή και οι κίνδυνοι του θανάτου,
παίρνουν μια λάθος στροφή και ξεμένουν από ανάσα.
Δες το σπίρτο μου στην άλλη ζωή.
Απόπνιξε τους δαίμονες που μαστίζουν τη νύχτα.
Ένας νους βασανισμένος είναι ασφαλές καταφύγιο
Αλλά η αλήθεια παραμονεύει, κάτω, στα σκοτεινά,
Μπες μέσα, μυαλό μου, γεμάτο ερωτηματικά.
Φοβάσαι τι μπορεί να βρεις;
Βλέπω τον εαυτό μου σε μια σάλα γεμάτη καθρέφτες,
κάθε μου βήμα κι άλλο σχήμα,
κάθε μου βήμα κι άλλος νους,
μα στο τέλος δικά μου είναι όλα,
μια γελαστή θλίψη στο κεφάλι σου,
δεν μπορείς να ξεφύγεις, μόνο ένας ρίγος.
Ξέρω πόσο βαρύς είναι ο δρόμος με τούτο το εμπόδιο:
Ένα σκοτεινό λάθος είναι ατελείωτος δρόμος.
Ο βασιλιάς του Μπλακ-τζακ και η Ντάμα Κούπα συγκρούονται,
Ο κατεργάρης Ντόντζερ μετρά το κρυφό κομπόδεμα,
Ο Τζόκερ είναι άγριος σαν παιδί καλικάντζαρων,
Ενώ η κυρα-Μοίρα, περιμένει στα κρυφά,
το παράκανε με τα φυλαχτά,
Ο γερο-στρατιώτης λέει καταβούληση "Πυρ!"
Στον ουρανό αεροπλάνα, ψάχνουν να καταστρέψουν
αυτούς που είναι υπεράνω ανθρωπίνων δολομάτων.
Έχω ανάγκη κάποιον να με σώσει.
Στο μεταξύ παίζουμε ένα παιχνίδι αναμονής.
Το ρολόι έχει χτυπήσει, το άλογο είναι κουτσό,
Κι όταν νομίζουμε ότι όλα έχουν τελειώσει,
Ρίσκαρε την τύχη σου σαν να ήταν τετράφυλλο τρφύλλι
Φυλάς τα στοιχήματα σου ότι η μάχη έχει χαθεί,
για να περιμένεις μάταια και να υπολογίσεις το κόστος,
την λεπτή γραμμή ανάμεσα στο καλό και στο κακό
Και με χαρμολύπη να απορρίψεις την την τύχη.
Έχω ανάγκη κάποιον να με σώσει.
Το κόκκινο και το μαύρο
Στους ανθρώπους δεν αρέσει η αλήθεια
Τους κοιτάς στα μάτια και τους διώχνεις,
Το κόκκινος και το μαύρο,
Πεπρωμένο και υποκρισία
Αυτο το εμπόδιο είναι αναμφίβολα βαρύ
Το κόκκινο και το μαύρο,
Έχοντας στερέψει από τύχη πάλι,
Πόσες πιθανότητες να έχει κανείς;
Η προδοσία παλεύει να υπερισχύσει
Εκεί στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.
Έχω ανάγκη κάποιον να με σώσει.
Iron Maiden
Όλοι περιμένουν κάτι να συμβεί
Όλοι περιμένουν κάτι να δουν
Φρενοβλαβείς περιμένοντας μεγαλύτερες καταστροφές
Όλοι περιμένουν τα νέα στην τηλεόραση
Σγουρές ζωές στην άκρη της σπείρας
Δικτάτορες που περιμένουν με την επόμενη μεγάλη συγκίνησή τους
Όλοι κοιτάζουν, μα κανείς δεν ακούει
Όλοι θέλουν να συμμετέχουν στον σκοτωμό
Περιμένω τα σημάδια, αυτά μου λένε την αλήθεια
Βλέπω τα σημάδια του τέλους των καιρών
Όλοι ψάχνουν, μα τίποτα δεν αποκαλύπτεται
Όλοι ψάχνουν την αιτία
Όλοι ελπίζουν στην αιώνια ζωή
Όλοι κοιτάζουν τον θάνατο εξ ουρανού
Οι εφιάλτες όλων θα συμβούν
Όλοι ξεριζώνουν τη μάσκα από τα μάτια τους
Όλοι προσεύχονται μα κανείς δεν πιστεύει
Οι ήρωες όλων λένε τα ψέματα όλων
Περιμένω τα σημάδια, αυτά μου λένε την αλήθεια
Βλέπω τα σημάδια του τέλους
Οπότε βλέπω και περιμένω
Και προσεύχομαι για μία απάντηση
Ένα τέλος στην διαμάχη και στην κακομοιριά του κόσμου
Όμως το τέλος δεν ήρθε ποτέ
Και σκάβουμε τάφους
Και ετοιμάζουμε τα όπλα για να σκοτώσουμε
Μπορεί το τέλος να είναι στο χέρι μας;
Είναι το πρόσωπο κρυμμένο στην άμμο;
Μελλοντική μνήμη της τραγωδίας μας;
Μπορεί το τέλος να είναι στο χέρι μας;
Είναι το πρόσωπο κρυμμένο στην άμμο;
Μελλοντική μνήμη της τραγωδίας μας;
Iron Maiden
Άσε με να σου μιλήσω για τη ζωή μου
Άσε με να σου μιλήσω για τα όνειρα μου
Άσε με να σου μιλήσω για πράγματα που συνέβησαν πραγματικά σε 'μένα
Άσε με να σου μιλήσω για την ελπίδα μου
Για την ανάγκη μου να φτάσω τον ουρανό
Άσε με να σε πάω ένα δύσκολο ταξίδι
Άσε με να σου πω γιατί
Άσε με να σου πω γιατί
Γιατί θα πρέπει αυτές οι κατάρες να πέφτουν πάνω σε 'μένα;
Δεν θέλω να συγχωρηθώ μέχρι να μπορέσω να ελευθερωθώ
Τι έκανα για να αξίζω όλη αυτή την ενοχή;
Πλήρωσα για τις αμαρτίες μου πουλώντας την ψυχή μου
Δαίμονες έχουν παγιδευτεί, όλοι μέσα στο κεφάλι μου
Οι ελπίδες μου έχουν χαθεί, φτάνουν στον ουρανό από την κόλαση
Οι αμαρτίες μου είναι πολλές, η ενοχή μου είναι τόσο βαριά
Η πίεση του να γνωρίζω, του να κρυβω αυτο που ξερω
Είμαι σε θέση να δω πραγματα, πράγματα που δεν θέλω να δω
Οι ζωές πολλών ψυχών, βαραίνουν κάτω σε 'μένα
Ξέρω πως κλαίνε για βοήθεια, προσεγγίζοντας
Το βάρος τους θα με πάρει κάτω
Η αμαρτία χιλιάδων ψυχών, που δεν πέθαναν μάταια
Μετενσαρκώνονται για να με αφήσουν να ζήσω ξανά
Κάποιος να με σώσει
Κάποιος να με σώσει από το εαυτό μου
Να φέρει τη σωτηρία
Να εξορκίσει αυτήν την κόλαση
Κάποιος να με σώσει
Κάποιος να με σώσει από το εαυτό μου
Να φέρει τη σωτηρία
Να εξορκίσει αυτήν την κόλαση
Κάποιος να με σώσει
Κάτι να με σώσει από την κόλαση μου
Γεύομαι καταδίκη
Άγρυπνος από αυτόν το εφιάλτη