ανοιξου οσο μπορεις και εχε πιστη
Printable View
ανοιξου οσο μπορεις και εχε πιστη
Το τραυματικό γεγονός ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Σήμερα είναι η δεύτερη μέρα στη δουλειά, Με το ζόρι σηκώθηκα. Με το ζόρι οδήγησα να κατέβω στη δουλειά. Παιδιά δεν ξέρω τι είναι αυτό, Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ήμουν έτσι, έπερνα πρωτοβουλίες παλιά, Τώρα στη δουλειά κάνω πολύ απλά πράγματα στο γραφείο και όταν μου ζητηθεί, του τύπου να πάω ένα έγγραφο κάπου, ενώ θα έπρεπε να πα΄ρνω πρωτοβουλίες να σκέφτομαι πιο σύνθετα , να είμαι κοινωνικός και γενικά να διεκδικώ κάτι καλύτερο για εμένα. Είνα βάσανο ας λέω να είσαι έτσι. Είναι σαν να με έχει εγκαταλείψει το μυαλό και οι δυνάμεις μου. Το πρωί πριν πάω στη δουλειά ήπια ένα καφέ και εκεί δουλέυει μια κοπέλα η οποία μου μίλησε. Όταν μου μιλούσε πέρα από οτι ένιωθα αυτο το κενό και με το ζόρι έλεγα μια λέξη, νόμιζα όι με πλησίασε για να με "ξυπνησει" γιατί ξέρει ότι είμαι έτσι κενός. Σκεφτόμουν αυτό λοιπόν ΄σο μιλάγαμε και ότι είμαι κενός, που όντως έτσι είμαι και ήταν πού χάλια δεν ένιωσα τπτ από τη συζήτηση μας. Η κοπέλα αυτή είναι πολύ όμορφη, κοινωνική καιεκδηλλωτική, θα την πλησίαζα αλλά ποιος είμαι ΄γω για να κάνω κάτι τέτοιο και όταν ξέρει ότι ειμαι έτσι , όλοι το ξέρουν γτ
Πριν λίγο βγήκα για μια εξωτερική δουλειά, όταν σας λέω ότι όλοι ξέρουν ότι δεν ξέρω ποιος είμαι και που είμαι, με ρώτησε ένας παππούς τι υπηρεσία είναι εδώ ένω ήξερε για να με κοροιδέψει επειδή είμαι σαν φυτό και γω του απάντησα , δεν ξέρω πως να συμπεριφερθώ πλεόν κοιτάω τον άλλον και δεν ξέρω τι να πω δεν ξέρω τι να κάνω για να "ξυπνήσω", μιλαω και είμαι κενός, πως να χτίσω σχέσεις έτσι πως, βγήκα έξω για 1- λεπτά και κουράστηκα, είναι απίστευτο πραγματικά.
και δω που γράφω κουράζομαι και δεν ξέρω γτ το κάνω αφού δεν έχει νόημα.
δεν ξέρω ο γιατρός μου λέει από το τραύμα, παλιά δεν ήμουν έτσι, δεν ξέρω τα χάπια τι ρόλο παίζουn.. όλοι το ξέρουν
δεν νιώθω τπτ, δεν νιώθω άντρας, δεν νιώθω τπτ, δεν ξέρω πως να συμπεριφερθώ πλέον, βγαίνω έξω και δεν μιλάω, απλα είμαι σε ένα κένο, ως πότε ακόμα, τι το νθέλω να ζω έτσι, κάνω κάθε μέρα τις ίδιες κίνησεις, δεν έχω φίλους παρά μόνο τους γονείς μου, είμαι κουρασμένος και κοιμάμαι αρκετές ώρες τη μέρα, δεν έχω όρεξη να βγω, δεν περνάω καλά γτ το μυαλό μου είναι κενόοο σας λέω τι να κάνω να κόψω τα χάπια να φύγω από εδώ που να πάω είμαι εγκλωβισμένος ,πως έγινα έτσι
φιλε μακους?
τι είμαι ρε γαμώτο, τι έχω γινει
εχεις ανυσυχια τωρα?
δεν με καταλαβαίνει κανείς, όχι δεν έχω ανησυχία ούτε απογοήτευση, ένα κενό μόνο, οι μνήμες μου είναι σαν να έχουν διαγραφεί, είμαι δυλειτουργικός, η ζωή μου είναι κενή. Σηκώνομαι το πρωί από το κρεβάτι και δεν κάνω τπτ, ειμαί κενός άδειος, δεν μιλάω με κανέναν, δεν ξέρω τι να κάνω όχι στο μέλλον μέσα στη μέρα, πλήρης αδράνεια,
θεέ μου γτ δεν με παίρνεις από εδώ σε παρακαλώ δεν μπορώ να το κάνω μόνος μου δεν έχω τη δύναμη, βοήθησε με σε παρακαλώ
Πρόσεχε τι εύχεσαι...Karma is a bitch...Just saying.
Άλλοι παρακαλάνε τον Θεό να ζήσουνε και άλλοι να πεθάνουνε...Τι να κάνει και αυτός?...Μουρλάθηκε.
Περίεργα πράγματα...
Πως φαντάζεσαι την βοήθεια που ζητάς?...Να έρθεί μαγικά?...Από τον ουρανό?
Αν δεν αλλάξεις κάτι μην περιμένεις να αλλάξει κάτι
Πάρε αύριο τον γιατρό σου τηλ. και πες του πως δεντην παλέυεις άλλο και ότι ψχνεις τρόπο να αυτοκτονήσεις...Τι θα σου πεί?...Κάτι πρέπει να κάνει.
Εγώ επιμένω πως μέρος του προβλήματός σου είναι και τα φάρμακα που παίρνεις...
Με την κατάλληλη αγωγή θα νοιώσεις καλύτερα,και τότε στο χέρι σου είναι να βελτιώσεις και άλλους τομείς στην ζωή σου.
Κάνε κάτι όμως.
δεν χρειαζεται πλεον ναρθει μαγικα. εχω ακουσει οτι οσοι ειστε σε μεγαλα κεντρα ειστε τυχεροι γτ εχετε πολλες επιλογες
Αφού ρε παιδιά σας λέω είμαι σαν νεκρός, βγαίνω έξω και δεν νιώθω τπτ για κανέναν, δεν νιώθω άντρας, κοιτάω κάποιον και δεν ξέρω τι να πω, νμζ ότι με καταλαβαίνει ότι δεν έχω εμφανισθεί ακόμα, ότι είμαι νεκρός και προσποιούμαι, γτ αναγκαστικά όταν δεν έχεις συναισθήματα θα προσποιηθείς, με φοβίζει όλο αυτό το ότι έ΄χω χάσει το μυαλό μου, το ότι είμαι νεκρός
ελα φιλος... απο μεγαλη πολη εισαι?
το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να ζητησεις δευτερη ιατρικη γνωμη. κανεις εδω δεν μπορει να σου πει τι να κανεις με τα φαρμακα που παιρνεις. μπορει να σε καταρακωσουμε παραπανω. δεν εχεις κατασταλλαξει σε σεξουαλικοτητα?
κοιταχτε παιδια η δικια μου φιλοσοφια ειναι πως δν εχουν μονο σημασια τα χαπια κια καλο εινια να μην εστιαζουμε μονο εκει,... αυτα δυστυχος θα επρεπε ναναι μονο βοηθητικα και το θεμα μας ναταν πως να ξυπνησει ο ανθωρπος... και ενοω ο εκαστοτε ανθωρπος... ο γιατρος που πηγαινεις μια στο τοσο η που και που και απλα βλεπει και προσαρμωζει αγωγες δεν εχει αναγκη... αυτος σου λεει κανω την δολυλεια μου και ειμαι καλα... δεν θα ερθει κανεναν γιατρος πανω απο το κεφαλι κανενος να τον σμπροξει... απλα δινει και προσαρμωζει αγωγες...
δεν έχω σεξουαλικότητα γτ δεν νιώθω τπτ για κανέναν, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να γνωρίσω κάποιον!!!Υποφέρω γτ δεν ξέρω ποιος είμαι γτ δεν νιώθω τπτ,δεν μιλάω με κανέναν, είμαι κενός, η ζωή μου είναι κενή!!!Πριν πάρω τα χάπια ήμουν στο κρεβάτι και νμζ ότι τελειώνω και ότι το ξέρουν όλοι ότι θα πεθάνω. Τώρα βγαίνω έξω και είμαι διαλυμένος, δεν μπορώ να συμμετέχω σε μια συζήτηση γτ είμαι στο κενό.ΤΠΤ
δεν γίνεται να συνεχίσω άλλο έτσι, δεν υπάρχει σωτηρία για εμένα, είμαι διαλυμένος, δεν θέλω τπτ, δεν ξέρω τι να κάνω πως να συμπεριφερθώ ποιος είμαι, που πάω, το μυαλό μου με έχει εγκαταλείψει πλήρως, είμαι μόνος μου τελείως, κοιμάμαι όλη μερα, δεν ζω, χάθηκα απ' τη ζω΄, είμαι άδειος κενός,σαν ζωντανός νεκρός και το ξέρουν όλοι αυτό
Προσπαθώ ναι, αλλά καμιά βελτίωση ίσα ίσα χειρότερα είμαι, μιλάω με κάποιον και είμαι στο κενό δεν νιώθω τπτ, το μυαλό μου είναι άδειο, στη δουλειά με το ζόρι ανταπεξέρχομι στα απλά πράγματα,τι άλλο να κάνω δηλ, όταν είμαι έτσι, τι είναι στο χέρι μου;
Εσείς πιστεύετε ότι αυτά που νμζ ισχύουν, δηλ ότι είμαι ζωντανός - νεκρός, ότι δεν έχω εμφανιστεί ακόμα, ότι δεν με βλέπουν οι άλλοι αλλά ούτε και εγώ, ότι το ξέρουν όλοι αυτό, ότι θα πεθάνω νωρίς,;
και όλο αυτό που θα οδηγήσει, πως γίνεται ένας άνθρωπος νιώθοντας έτσι, να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην καθημερινότητα και να ζήσει, πως;
Χωρίς τα χάπια θα πεθάνω με τα χάπια είμαι σαν ζωντανός νεκρός. αυτή είναι η κατάσταση. και βάζοντας τη λογική κανείς δεν θέλει να ζει έτσι. Είναι πραγματικά τραγικό, είναι κρίμα που ένας νέος άνθρωπος έχει φτάσει σε αυτό το σημείο. Δεν αναζητώ ευθύνες αλλά δεν πιστεύω ότι ευθύνομαι μόνο εγώ για την κατάσταση αυτή. Δεν ξέρω , το μυαλό μου είναι διαλυμένο, δεν νιώθω τπτ, δεν νιώθω άντρας, δεν μπορώ να συμμετέχω σε μια συζήτηση, δεν φέρνω αντίδραση πουθενά γτ δεν νιώθω κάτι, λειτουργώ παθητικά και πάντα υποκινούμαι από κάποιον άλλον για να κάνω κάτι, χωρίς να παίρνω πρωτοβουλία γτ δεν θέλω κάτι κουράζομαι, είναι σαν να μην ζω και σαν να μην έχω υπάρξει ποτέ σε αυτόν τον κόσμο, οι μνήμη μου έχει επηρεαστεί, λειτουργώ μηχανικά, δεν έχω φίλους και να χα δεν θα ήξερα τι να κάνω γτ δεν θέλω κάτι, δεν ξέρω πως να προχωρήσω τη ζωή μου γτ δεν έχω ζωή, ερωτικά δεν νιώθω τπτ, είναι σαν να μην φαίνομαι στον κόσμο. Δεν ξέρω τι έχω επίσης και γτ συμβαίνει όλο αυτό, Έχω κάνει άπειρες συνεδρίες με γιατρούς όλα αυτά τα χρόνια και η κατάσταση αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει- και σας ρωτ6άω 1ο Ποιος ο λόγος να ζει κανείς έτσι, όταν δεν έχει στην ουσία να περιμένει κάτι και απλά ξυπνάει και κοιμάται και η κατάσταση παραμένει ίδια; 2o αν ήταν να αλλάξει κάτι δεν θα είχε αλλάξει μετά από τόσες συνεδρίες ; ποια είναι η βοήθεια της ψυχιατρικής - ψυχολογίας; και 3ο κάτι που σκέφτομαι κάθε μέρα, υπάρχει περίπτωση να μην έχω εμφανιστεί ακόμα να μην έχω ξυπνήσει σε εισαγωγικά, να είμαι δηλ. νεκρός; υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, που ο κόσμος τους βλέπει και τους απεχθάνεται γτ γνωρίζει ότι είναι κενοί, άδειοι και θα πεθάνουν νωρίς;
Ας μου απαντήσει κάποιος παρακαλώ
Δεν έχω εμφανιστεί σας λέω, είμαι σαν φάντασμα κάνεις δε νοιάζεται
Δεν ρίχνω ευθύνη σε άλλον. Δεν μου απαντάει όμως κανείς στα ερωτήματα μου.
κανείς δεν μου απαντάει, γτ για να μην μάθω την αλήθεια;
βοήθεια δεν ξέρω τι άλλο να πω και τι να κάνω, το μυαλό μου θεέ μου, η ζωή μου, το είναι μου, γιατί. Χθες πήγα στο γιατρό δεν μου έκανε αλλάγη στα χάπια, θεέ μου τι είναι αυτό θεέ μου γιατί να ζω έτσι γτ
ελα και εγω μια ζωη τα ιδια αναρωτιεμαι. γτ να εχω ενα σταυρο στην πλατη μου που δεν μπορω να σηκωσω.
Κανονικά θα έπρεπε να αυτοκτονήσω, αλλά ούτε αυτό δεν έχω τη δύναμη να κάνω. Θα έπρεπε να υπάρχει ευθανασία
δν ξερω ρ φιλε λεμε ομως οσοι ειμαστε σκατα να κανουμε καποιες προσπαθειες κα τοι γινει, τι να πω... και φυσικα και εσυ οπως και εγω και πολλοι αλλοι ηδη καναμε προσπαθειες που δεν αποδωσαν επαρκος...
Δεν υπάρχει σωτηρία παιδιά. Αυτό είναι το τελευταίο μου post. Απλά δεν γίνεται να συνεχίσω, δεν μπορώ. Δεν πιστεύω σε θαύματα. Η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει. Δεν φταίει η αγωγή, φταίει που δεν έχω ξυπνήσει ακόμα, φταίει που δεν έχω ψυχή, Πλέον δεν μπορώ να κάνω τπτ, έπρεπε να αντιδράσω σε μικρή ηλικία. Δεν γίνεται να συνεχίσω απλά, δεν γίνεται να ζει κανείς έτσι. ΤΕΛΟΣ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑ ΠΟΤΕ. ΔΕΝ ΕΖΗΣΑ ΠΟΤΕ. ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
txopit,
καλησπέρα!
Μην χάνεις τον κουράγιο σου. Είναι μια δύσκολη περίοδος.
Δεν έχω καταλάβει αν έχεις κάνει ψυχοθεραπεία.
Άλλο ο ψυχίατρος και άλλο η ψυχοθεραπέια.
Επιπλέον, θα υπάρχουν και ομαδικά προγράμματα για ανθρώπους που στη συγκεκριμένη στιγμή νιώθουν το ίδιο.
Γιατί προφανώς, και άλλοι άνθρωποι περνάνε τα ίδια.
Διαβάζοντας τα ποστ σου ξανά, νομίζω πως αυτό που σε επηρεάζει στην καθημερινότητά σου είναι οι γνωστικές λειτουργίες όπως μνήμη, προσοχή, συγκέντρωση. Αυτές ναι, είναι σημαντικές και υπάρχουν ειδικά προγράμματα εξάσκησης και ενίσχυσης.
Επιπλέον, αισθάνομαι πως έχεις πέσει αρκετά και τα βλέπεις όλα μαύρα. Δηλαδή παρουσιάζεις καταθλιπτικότητα.
Ένα πρόβλημα πάντα έχει λύση.
Όμως πιστεύω ότι η απογνωσή σου σχετιζεται και με το ότι δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει ακριβώς για να το λύσεις.
Τα χάπια με κάνουν ζωντανό - νεκρό είναι αόριστο. Όμως το ότι αισθάνεσαι ότι έχεις έλλειψη μνήμης, συγκέντρωσης, και προσοχής κατευθείαν σε παραπέμπουν στην λύση.
Αυτά είναι και τα πρώτα που δουλευεις.
Δεν ξέρω ποια είναι η διάγνωσή σου αλλά για παράδειγμα στην σσχιζοφρένεια ένα απο τα πιο διάσημα προγράμματα IPT λέγεται για σχιζοφρενείς, το πρώτο πρώτο πράγμα που δουλεύει και ενισχύει είναι η μνήμη, η προσοχή και η συγκέντρωση.
Και μετά βαθμιαία προχωράει στην ενισχυση άλλων δεξιοτήτων όπως κοινωνικές δεξιοτητες και τεχνικές επιλυσης προβληματων.
Με λίγα λόγια αυτό που θελω να πω είναι ότι αισθάνομαι πως κολυμπάς σε μία θάλασσα. Και δεν ξέρεις πως να βγεις γιατί δεν ξέρεις ακριβώς πιο συγκεκριμένα τι συμβαίνει.
Θα σου φέρω ένα παράδειγμα από την προσωπική μου ζωή.
Όταν ήμουν 11 εμφάνισα κρίσεις πανικού και είχα κρίσεις πανικού για 8 χρόνια. Δεν ήξερα ακριβώς τι μου συνέβαινε, μονο λίγα γενικά πράγματα. Τότε πίστευα πως θα έπρεπε να γίνει θαύμα για να μην φοβάμαι κάθε μέρα. Και όμως όταν έμαθα συγκεκριμένα πράγματα τι είναι, από που προερχεται, τι ακιβώς συμβαίνει στον οργανισμό μου, κλπ τότε τις ξεπέρασα.