ΒΑΡΕΘΗΚΑ

Φιλακια πολλα Δαναη μου;)

........

και απο μενα πολλα φιλακια..

Νικακι..εσυ?....

καλημέρα από εμένα..
εγώ άρχισα πριν από μία εβδoμάδα ακριβώς να παίρνω seropram,
και ακόμα δεν ξέρω να σας πω αν έχει αποτέλεσμα. Ισως να έχει.
Ο γιατρός, μου είπε ότι τα απότελέσματα θα εμφανιστούν σε 20 μέρες με 1 μήνα,
και ότι η θεραπεία συνεχίζεται για 6 μήνες (ίσως και προληπτικά).

Επίσης θέλω να πω στη Νίκη ότι το εν λόγω φάρμακο δεν είναι εθιστικό, και γράφεται σε
απλή συνταγή, (όχι σε αυτή με την κόκκινη γραμμή).
Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν θες να πάρεις αυτό το φάρμακο, εφόσον έπαιρνες αγχωλυτικά!
Αν θες απαντάς.
Πιστεύω ότι θα βοηθήσει, καθώς έχω ακούσει ότι ίσως αν δεν ακολουθήσεις φαρμακευτική αγωγή, ίσως να υποτροπιάσεις! δεν θέλω να σε φοβήσω, και αισθάνομαι άσχημα που στο γράφω έτσι, αλλά ίσως να είναι ή αλήθεια..

Βασικά, με λένε Γιώργο, είμαι 20 χρονών, και έχω κατάθληψη και αγοραφοφία.
Βασικά ήθελα να ρωτήσω, αν κάποιος ξέρει, αν το seropram βοηθάει στην αγοραφοβία.
Γιατί αν όχι, μάλλον θα πω στον γιατρό μου να μου δώσει κάποιο άλλο που να
βοηθάει και στα 2..

Ο γιατρός μου είπε ότι η κατάθλιψη μπορεί να σε συμβει σε οποιονδήποτε, με ή χωρίς λόγο.
Δεν έχει σήμασία αν είσαι άστεγος ή πρωθυπουργος, μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε.
Ίσως σε μένα να προκληθηκε από την αγοραφοβία ή χωρίς συγκεκριμένο λόγο όπως μου είπε.

Σχετικά με την αγοραφοβία: είναι ένα παράξενο σύμπτωμα αυτό που έχω, όταν βγαίνω έξω, που δεν ξέρω αν το έχει κάποιος άλλος.
Κάθε φορά που βγαίνω έξω με πιάνει αναγούλα και τάση για εμετό. Ίσως κάνω εμετό, ίσως όχι. Ξεκίνησε πριν ένα χρόνο περίπου αυτό, χώρις κανένα λόγο.
Τα αποτελέσματα ήταν να σταματήσω να βγαίνω συχνά έξω για διασκέδαση καφε κτλ, κάτι που αργότερα έγινε έξαιρετικά σπάνιο, να πηγαίνω όλο και πιο σπάνια στην σχολή,
πράγμα που με έκανε να περάσω μόνο ένα μάθημα στην εξεταστική,
(οπότε Νίκη μήν στεναχωριέσαι για το 1 μάθημα που δεν πέρασες).
Η λύση που βρήκα γύρω στα τέλη Φεβρουαρίου, ακούει στο όνομα primperan (αντιεμετικό).
Έτσι μπόρεσα να πηγαίνω λίγο συχνότερα στην σχολή και στην δουλειά χωρίς αναγούλες.

Όμως δεν το έκανα με ευχαρίστηση γιατί αυτό το φάρμακο είχε παρενεργειες.
Καταρχήν πάρα πολύ υπνηλία και χασμουριτό, πονοκέφαλος, κακή διάθεση και γενικά σου \"βάραινε\" το κεφάλι. π.χ. μόλις έφτανα στην σχολή ένιωθα ότι είχα κάνει 50 ώρες μάθημα,
ενώ δεν είχα κάνε ούτε μία! και το κεφάλι μου ήταν ήδη καζάνι!

ετσι λοιπόν άρχιζα να ελλατώνω πάλι τις \"επισκέψεις\" μου στην σχολή και την δουλειά...
Όσο για νυχτερινές εξόδους, πρέπει να σας πω ότι πήγα να δώ μία ταινία με την κοπέλα μου στο σινεμά πριν από 2-2,5 μήνες, και πρίν από αυτό είχα να βγω έξω για διασκέδαση μήνες.. (ίσως 5-5,5).
Δεν είχα κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα που δεν έβγαινα, κανένα απολύτως. Μάλιστα αισθανόμουν καλύτερα από το να βγω έξω και να με πιάσουν αναγούλες μπροστά σε όλο τον κόσμο, και στους φίλους μου. Πριν λίγο καιρό μάλιστα αποφάσισα να μήν πάω διακοπές, για πρώτη φορά στην ζωή μου (για προφανείς λόγους)... :( ούτε κι αυτό με πείραξε όμως...

σχετικά με την κατάθλιψη: πριν ένα μήνα με έπιασε κατάθλιψη...
δεν ενδιαφερόμουν για τίποτα, δεν είχα όρεξη για τίποτα, δεν με ένοιαζε τπτ, ήθελα μόνο να κοιμάμαι για να μην σκέφτομαι, δεν έτρωγα τπτ για 3 μέρες (ξέρετε τα συμπτώματα). με το ζόρι πήγα σε ένα νοσοκομείο με την μάνα μου,
κι εκεί μου είπαν για την κατάθλιψη και την αγοραφοβία, και μου συνέστησαν να πάω σε κάποιο ειδικό.

την τετάρτη 21/6 λοιπόν, πήγα σε έχα ψυχίατρο και μου έδωσε τα φάρμακα.
Υπάρχουν μερικές φορές που αισθάνομαι πολύ άσχημα, και άλλες που αισθάνομαι καλύτερα.
Οι άσχημες σκέψεις είναι το χειρότερο από όλα.
Η πιο άσχημη σκέψη που έχω κάνει, είναι ότι μπορεί να τρελάθώ, να χάσω τον έλεγχο και να κάνω κακό στην κοπέλα μου.
Ειλίκρινα δεν θα με ένοιαζε να έκανα κακό στον εαυτό μου, αλλά δεν θα άντεχα ποτέ να κάνω κακό σε κάποιον άλλο.

Είναι φυσιολογικό αυτό? Ήξερα ότι οι σκέψεις αυτοκτονίας είναι συνηθισμένες, αλλά το να κάνεις κακό σε κάποιον άλλο?
μερικές φορές είμαι αισιόδοξος, αλλά άλλες σκέφτομαι ότι ίσως δεν θέλω να γίνω καλά, ότι ίσως δεν θα μπορέσω, ότι είμαι ήδη πάρα πολύ ταλαιπωρημένος και όπως λέει και ο τίτλος
αυτού του topic, ΒΑΡΕΘΗΚΑ πια.
Έτσι σχεδόν κάθε φορά που βλέπω ανοιχτή μπαλκονόπορτα, σκέφτομαι εμένα να πηδάω κάτω από το μπαλκόνι για να τελειώσει όλο αυτό...

Δυσάρεστες σκέψεις... Τέσπα το αποτέλεσμα αυτών των σκέψεων είναι να πηγαίνω στην τουαλέτα και να κάνω εμετό, και φυσικά να νιώθω χάλια...
Τώρα τελευταία προσπαθώ να τρώω και να πίνω πολύ νερό, πράγμα που βοηθάει νομίζω.
Κάποιος μου είπε, ότι η διαθεση μου έχει τα \"πάνω της και τα κάτω της\", λόγω του ότι
είναι η πρώτη εβδομάδα που παίρνω το φάρμακο και επειδή το καλοκαίρι μερικες φορές τα φαρμακα δημιουργουν παρενέργειες.

Θέλω να σας πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ από την καρδιά μου,
διότι μερικές φορές όταν δεν έχω καλή διάθεση, διαβάζω μερικά θέματα στο forum, μου κρατάτε πολύ καλή παρέα και αισθάνομαι καλυτερα!

Και ένα μεγάλο συγνώμη διότι το μήνυμά μου είναι πολύ μεγάλο και σίγουρα θα σας κουρασε...
anyway ελπίζω να ξαναεπικοινωνησω μαζί σας σύντομα!
και πάλι ευχαριστώ!

Γιώργο,καλώς ήρθες!
Δεν έχω αγοραφοβία για να ξέρω αν το seropram είναι αποτελεσματικό στο πρόβλημά σου.Επειδή όμως παίρνω seropram αυτή την περίοδο,θα \'θελα να σου πω δυο λόγια για το πώς με βοήθησαν!
Κατά καιρούς,είχα κρίσεις πανικού.Το μεγαλύτερό μου πρόβλημα ήταν οτι δεν μπορούσα να μπω στα μέσα μαζικής μεταφοράς και κυρίως σε πλοίο και αεροπλάνο και πάθαινα κρίσεις οχι μόνο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αλλά και πριν καν ανέβω!
Παίρνω seropram εδώ και 4 μήνες.Τις πρώτες 4-5 μέρες μου κόπηκε η όρεξη με αποτέλεσμα να χάσω 2 κιλά.Στη συνέχεια δεν είχα την παραμικρή παρενέργεια!Απεναντίας!Μάλ ιστα,έβαλα και 5 κιλά!Επίσης,οχι μόνο ανέβηκα σε πλοίο αλλά ετοιμάζομαι ν\' ανέβω και σε αεροπλάνο!!
Γενικά,τα seropram είναι ήπια μπορώ να πω απ\' την έως τώρα <<πείρα>> μου.Δεν μου προκάλεσαν εθισμό ούτε στερητικό σύνδρομο την πρώτη φορά που τα σταμάτησα απότομα.Κάθε οργανισμός όμως αντιδρά διαφορετικά.Γι\' αυτό να συμβουλεύεσαι πάντα τον γιατρό σου για οποιαδήποτε απορία.
Βέβαια,τα χάπια δεν είναι λύση.Πρέπει με τις δικές σου δυνάμεις να κάνεις ό,τι κάνεις!Αλλά όταν δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά....
Ελπίζω να σου έδωσα μια εικόνα για τα seropram

Φιλικά,
Χρύσα

Καλως ηρθες και απο μενα Γιωργο.Οσο με αφορα δεν εχω προβλημα να παρω συγκεκριμενα το seropram αλλα οποιοδηποτε αντικαταθλιπτικο φαρμακο,δεν ξερω το λογο που εξ\'αρχης ημουνα ετσι αρνητικη στο να παρω αντικαταθλιπτικα αλλα αυτη τη στιγμη θεωρω και οτι δεν τα χρειαζομαι διοτι πηγαινω πολυ καλυτερα οποτε αφου δεν τα πηρα τοσο καιρο,δε νομιζω οτι πρεπει να τα παρω τωρα.Σχετικα με την υποτροπη το σκεφτομαι και εγω οτι μπορει να συμβει ανα πασα στιγμη και επειδη ακομα δεν μπορω να πω οτι ειμαι και τελειως καλα αν αφεθω λιγο ξερω οτι μπορει να ειμαι τα ιδια,οποτε δεν επαναπαυομαι.Αυτο που κοιταω τωρα ειναι να προσπαθω να κανω πραγματα και γενικα να βαλω τη ζωη μου σε μια ταξη γιατι με την καταθλιψη τοσους μηνες τα ειχα παρατησει ολα..υπαρχουν ομως πολλες φορες που ανησυχω οτι θα επανερθω παλι στα ιδια αλλα ενταξει κανω οτι μπορω τωρα και αν ειναι να υπαρξει υποτροπη θα υπαρξει.
Η καταθλιψη ειναι κατι που σιγουρα δε δειχνει αδυναμια χαρακτηρα οπως πιστευουν μερικοι και μπορει να συμβει,οπως σου ειπε ο γιατρος σου,σε οποιονδηποτε.Δεν κανει διακρισεις,ερχεται απο τη μια στιγμη στην αλλη και τα αλλαζει ολα.
Για τη σχολη τελικα ειναι ματαιο να κοιταω το ενα μαθημα που δεν περασα,οταν στην κατασταση που ημουνα καταφερα να περασω τα υπολοιπα τεσσερα..απλα ειμαι λιγο τελειομανης και γι\'αυτο.
Το primperan το παιρνω και εγω σχεδον καθημερινα επειδη εχω προβλημα με το στομαχι λογω αγχους.Δεν μπορω να πω οτι μου εφερε τιποτα παρενεργειες παρα μονο λιγη υπνηλια που και που.
Καταλαβαινω απολυτα το πως αισθανεσαι γιατι το εχω περασει 2 φορες για 3 μηνες την πρωτη φορα και για 7 μηνες τη δευτερη και ετσι εχω μαθει δυστυχως για τα καλα πλεον πως ειναι να εχεις καταθλιψη.Ειναι φυσικο να κουραζεσαι,να απελπιζεσαι και στο τελος να φτανεις σε μια απαθεια κατα καποιον τροπο,οτι δηλαδη δε σε νοιαζει να γινεις καλα γιατι ετσι και αλλιως δεν προκειται να γινεις οποτε και παρατας καθε προσπαθεια.Αυτο που εχω καταλαβει τωρα ειναι οτι ο τροπος που σκεφτεσαι και λειτουργεις στην καταθλιψη ειναι τελειως διαφορετικος απ\'οτι ο φυσιολογικος.Οποτε οποιαδηποτε σκεψη αυτη τη στιγμη οσο περιεργη και αν σου φαινεται ειναι αποτελεσμα της καταθλιψης.Σκεφτομαι τωρα που ειμαι καλυτερα το τι πραγματα σκεφτομουνα και πραγματικα δεν ειχαν καμια λογικη και καμια σχεση με την πραγματικοτητα.Αυτο που λες για τις μπαλκονοπορτες το ειχα και εγω και γενικα καθημερινα σχεδον σκεφτομουνα ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος για να αυτοκτονησω και καποιες φορες ειχα ερθει και αρκετα κοντα στο να το αποφασισω γιατι το εβλεπα ως τη μοναδικη λυση.Τελικα ομως δεν ειναι καθολου αυτο η λυση.
Ειναι σημαντικο που απευθυνθηκες νωρις σε ειδικο και παιρνεις θεραπεια γιατι ετσι ισως το ξεπερασεις πιο γρηγορα.Το σιγουρο παντως ειναι οτι θα το ξεπερασεις οσο και αν τωρα ισως δεν το πιστευεις.Καποια μερα θα σου φαινονται ολα αυτα μακρινα και απλα θα αναλογιζεσαι το τι περασες.
Και να ξερεις πως εδω υπαρχουν ατομα που μπορουν να σε καταλαβουν και να μιλησεις για οτι σε προβληματιζει.

Φιλακια σε ολους

Σε ευχαριστώ πολύ Νίκη για όσα μου έγραψες, το εκτιμώ και το σέβομαι!
Σήμερα άρχισα να παίρνω ένα ολόκληρο χάπι, όπως μου είπε ο γιατρός.
Τα αποτελέσματα θα φανούν μετά τις 15 πρώτες μέρες απότι μου είπε,
και την τρίτη θα τον πάρω ένα τηλ. να μιλήσουμε...

Χάρηκα όταν μου είπε ότι αυτό το φάρμακο εξαφανίζει και την αγοραφοβία!
Σήμερα είμαι σχετικά πολύ καλύτερα από χθες.
Ενώ ήθελα να κοιμάμαι όλη μέρα, σήμερα το προσπάθησα αλλά τελικά σηκώθηκα.

Αυτό πιστεύω ότι είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι της ημέρας. Όταν ξυπνάς.
Κι αυτό γιατί όταν σκέφτεσαι ασχημα πράγματα κι έχεις ακεφιά, πέφτεις για ύπνο και τα ξεχνάς
όλα για 10-12 ώρες, όταν ξυπνάς όμως τα ξαναθυμάσαι, και έτσι θες να ξανακοιμηθείς γρήγορα.

Το χειρότερο που μου συμβαίνει είναι το ότι τρώω πολύ δύσκολα, με πολύ ζόρι και πολύ λίγο.
Ίσως να έχει κλείσει λίγο το στομάχι μου γι αυτό. Αισθάνομαι κουρασμένος και αδύναμος.
Έχω παρατηρήσει μία ακόμα αλλαγή στον εαυτό μου: Έχω γίνει πολύ ευαίσθητος.
π.χ. όταν βλέπω μία ταινία τρόμου, αισθάνομαι τον τρόμο και την αγωνία που αισθάνονται
οι πρωταγωνιστές, σαν να παίζω εγώ ο ίδιος στην ταινία, ή σαν να γίνεται αυτό στα αλήθεια και να συμβαίνει σε μένα!
παράξενο ε?
ακόμα κι όταν βλέπω αγώνα ποδοσφαίρου, και βλέπω τους ποδοσφαιριστες να τρέχουν,
να κουράζονται και να ανασαίνοθν γρήγορα, αισθάνομαι σαν να κουραζομαι εγώ!

τελοσπάντων αυτά από εμένα.
Σχετικά με το primperan προσπάθησε Νίκη να μήν το παίρνεις καθημερινά, αλλά όσο μπορείς λιγότερο.
Εμένα με έχει βοηθήσει πολύ, από εκεί που δεν μπορούσα να βγω καθόλου έξω μόλις το ανακάλυψα, εβγαινα!
αλλά αν το παιρνεις συνέχεια ίσως από κάποιο σημείο και μετά να μην σου κάνει τπτ!
ετσι γίνεται με όλα σχεδόν τα φάρμακα!

Τα λέμε σύντομα παιδιά!

ξερεις τι πιστευω οτι πρεπει να αρχισεις να δινεις νοημα σε μικρα πραγματα δεν ξερω τι σε εφτασε σε αυτη την κατασταση δεν μπορει να συνεβει ετσι απλα κοιταξε μεσα σου και δεσ τι φταιει ...αλλα δεσ και την ζωη λιγο πιο χαλαρα ευχαριστησε τον εαυτο σου και ασε οσους δεν καταλαβαινουν τη φαση που περνασ μακρια..............ΒΡΕΣ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΛΙΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΞΑΝΑΔΟΚΙΜΑΣΕ ΝΑ ΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΕΙΣ...Δεν ειναι κακο αυτο που περνας σιγουρα κατι θα βγει μελλοντικα ...απλα μη του δωσεις ςκταση και δωσε χρονο στον εαυτο σου..

Σ\'ευχαριστω νατνικ.

Καλημερα..τι κανετε?Εγω αρχιζω παλι και δεν ειμαι και πολυ καλα και να μου θυμιζω το πως ημουνα πριν λιγο καιρο.Βεβαια ενταξει ακομα το ελεγχω αλλα ανησυχω μηπως επανερθω στα ιδια παλι.Η γιατρος μου ειπε οτι μαλλον απο Σεπτεμβρη θα χρειαστει και παλι να πηγαινω δυο φορες την εβδομαδα για να γινει κατι πιο συστηματικο.Μαλλον τελικα θα πρεπει να το παρω αποφαση οτι συνεχως θα υπαρχει ο φοβος της υποτροπης και οτι αμα αφηνομαι λιγο θα επανερχομαι στην ιδια κατασταση..

Ακούγεται ίσως παράδοξο αλλά πιστεύω πως όσο περισσότερο σκεφτόμαστε την υποτροπή τόσο λιγότερες πιθανότητες έχουμε να την πάθουμε...

Μακαρι να ειναι ετσι Βασιλη μου γιατι εγω το σκεφτομαι πολυ συχνα..;)

Κι εγώ...;)

Όλα θα πανε καλα Νίκη αρκεί να πιστέψεις σε εσένα.
Φιλικά πάντα
Alex30

Δαναη και Αλεξ μου σας ευχαριστω πολυ.Φιλακια πολλα

Φιλακια και σε εσενα Νικη μου

Φιλακια Αλεξ μου;)

Καλημερα παιδια.
Τελικα η υποτροπη ειναι \"σκεψη\" ( η μηπως εφιαλτης; ) ολων μας ετσι; ;)
Εγω ξερω για τα καλα πως ακομη και να παψω παλι να εχω πανικους, εχω εξαιρετικα μεγαλες πιθανοτητες να ξαναχω ξανα και ξανα και ξανα...
Και τελικα, γιατι να μην τους εχω; Καλυτεροι ειναι αυτοι που εχουν; Χεχε...Πουλαω τρελιτσα γιατι δε με βλεπω καλα τις τελευταιες μερες. Ε ειπαμε, αλλα να μη σαλταρουμε κιολας εντελως :P

Νικι μου κουραγιο. Εδω ειμαστε ολοι :D

Η υποτροπή έρχεται μάλλον από τον φόβο της σκέψης μιας πιθανής υποτροπής...
Κι έτσι συμφωνώ με Ωρίονα και Δανάη που λένε πως αφού οι σκέψεις αυτές έρχονται ούτως ή άλλως απλά παριστάνεις τον αδιάφορο περιμένοντας να πάνε στο καλό μαθαίνοντας παράλληλα πως να τις μετα-χειρίζεσαι κ να τις δέχεσαι μην ξεχνώντας πως αποτελούν ένα ακόμα αμυντικό τείχος...

καλημερα..Αυτες τις μερες λειπω,ειμαι διακοπες και μπορω να πω οτι ειμαι αρκετα καλα χωρις βεβαια να λειπουν που και που καποιες διακυμανσεις οι οποιες ομως ειναι φυσιολογικες.Ελπιζω να περνατε καλα..
φιλακια

Ετσι Νικη!!!
Περνα καλα!!!
Φετος τις φοβαμαι τις διακοπες, αν τελικα δεν κιοτεψω και δεν παω...
Μπορει παλι να σκεφτω εσενα και να παρω θαρρος η να ζηλεψω που θα σε σκεφτομαι ξαπλωμενη και χαλαρη σε καποια παραλια.
Εσυ παντως κρατα γερα :D

Θα αντέξει χωρίς λαπτοπ όμως; :P

Μίλησα με τον ψυχιατρό μου για αυτό το θέμα.
Παιδιά μην φοβάστε την υποτροπή, αμα είναι να γίνει ας γίνει.
Απλά να σκέφτεστε ότι όπως το αντιμετωπίσετε την πρώτη φορά ετσι ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ και πάλι θα νικήσετε.

Anyway, ο γιατρός μου είπε ότι ουσιαστικά αυτό είναι φοβία.
Δλδ φοβάστε μήπως υποτροπιάσετε, ή φοβάστε μήπως κάνετε κακό σε κάποιον, ή στον εαυτό σας κτλ..
Και μου είπε ότι όποιος \"φοβάται μήπως κάνει κάτι ή πάθει κάτι\",
δεν κάνει και δεν παθαίνει τπτ.
Όπως έρχονται οι σκέψεις σας, αφήστε τις να φύγουν...
Επίσης μου είπε ότι αυτό που λένε κάποιοι δλδ το ότι \"Αν φοβάσαι κάτι πολύ τότε σου συμβαίνει\" είναι μύθος.

οπότε αυτό που είπε ο ραψοδός πριν κάποιες σελίδες είναι σωστό.

Νίκη οι φοβίες ξεπερνιούνται μην ανησυχείς, απλά πείσε τον εαυτό σου ότι είναι φοβίες και τπτ άλλο. Εσύ είσαι εκείνη που μου είχε πει ότι αν είναι να υποτροπιάσω τότε ας γίνει,
δεν θα σκάσω..

Έχεις σκεφτεί να πάρεις κάποια αγωγή?
Δεν είναι κάτι το τρομερό μην αγχόνεσαι..
Π.χ. όταν έχεις πυρετό, δεν παίρνεις ένα depon?
ή όταν έχεις περίοδο δεν παίρνεις Μπουσκοπάν? :p
κάτι τέτοιο είναι κι αυτό..

δεν λέω να παρατήσεις την προσπάθεια που κάνεις, απλά να πάρεις μία βοήθεια..
σκέψου το..!

Ο φοβος της υποτροπης ειναι λογικο να υπαρχει σε αυτη την περιπτωση,αλλα τωρα το αν θα συμβει ή οχι ειναι κατι που δεν μπορει να το ξερει κανεις.Υπαρχουν καποια στατιστικα στοιχεια που λενε οτι αν εχει περασει κανεις πχ δυο καταθλιπτικα επεισοδια ο κινδυνος για υποτροπη ειναι μεγαλυτερος απ\'οτι αν εχεις περασει ενα και γενικα οτι οσο αυξανεται ο αριθμος των καταθλιπτικων επεισοδιων τοσο αυξανονται και οι πιθανοτητες υποτροπης.Εγω ειχα ηδη μια υποτροπη γιατι την πρωτη φορα που περασα κατα8λιψη περσι διαρκεσε περιπου 4 μηνες,δεν ακολουθησα ουτε ψυχοθεραπεια,ουτε καποια φαρμακευτικη αγωγη αλλα το αφησα να περασει μονο του.Ημουνα καλα για καποιους μηνες αλλα απο τον Οκτωμβρη και μετα επανεμφανιστηκε.Οποτε τωρα ειναι φυσικο να με απασχολει αρκετα μηπως ξαναεχω τα ιδια,αλλα ενταξει οσο και να με απασχολει δεν μπορω να κανω κατι ετσι και αλλιως.
Τωρα οσον αφορα τα φαρμακα το σκεφτομαι να αρχισω απο Σεπτεμβρη να παιρνω τα seroxat ή τα seropram που μου ειχε πει η γιατρος.Απο τη μια δε θελω αλλα απο την αλλη βλεπω οτι ισως χρειαζονται γιατι ακομη δεν ειμαι καλα και αρκει το παραμικρο για να με ριξει.Τωρα δεν ξερω,τοσους μηνες προσπαθω να αποφασισω να παρω φαρμακα ή οχι και ακομα..
Σιγα σιγα πρεπει να αρχισω να διαβαζω και για την εξεταστικη αλλα δεν εχω καμια ορεξη..πρεπει να γινει και αυτο ομως.
Εσυ Γιωργο πως τα πας με τη θεραπεια?
Φιλακια

Νίκη από τι θα εξαρτηθεί αν θα πάρεις φάρμακα ή όχι;
Από μια υποτροπή που ίσως έρθει; Αν είναι έτσι, τότε καλλίτερα να την προλάβεις παίρνοντάς τα από τώρα...
Τώρα για το παραμικρό που μπορεί να σε ρίξει πάει ανάλογα με το πόσο δίνεις σημασία στην πτώση...μερικές φορές νοιώθουμε να αισθανόμαστε περισσότερα πράγματα και μάλιστα ευκολότερα από τους άλλους ανθρώπους...υπάρχουν και θα υπάρχουν στιγμές που θα είσαι θλιμμένη και κακόκεφη με ή χωρίς λόγο...δεν χρειάζεται και να στενοχωριέσαι από πάνω που νοιώθεις έτσι...ότι κατεβαίνει, ανεβαίνει...η ζωή είναι ασανσέρ...απόλαυσε τα πάνω, αποδέξου τα κάτω...μην ψάχνεις πάντα το γιατί...μερικά πράγματα είναι έτσι όπως είναι...
άρχισε να διαβάζεις για την εξεταστική...η δράση σβήνει τα δάκρυα μου είπε μια φίλη και συμφωνώ απόλυτα...

Αυτο ειναι το κακο με μενα οτι σε ολα ψαχνω συνεχεια το γιατι,υπεραναλυω καταστασεις και δινω πολυ εμφαση στα αρνητικα.Οποτε πως να ειμαι καλα μετα?
Καποιες φορες ειμαι καπως αισιοδοξη και σκεφτομαι οτι μπορω να ξαναρχισω καποια πραγματα που αφησα,να διορθωσω καποια αλλα,αλλες φορες παλι(τις περισσοτερες)σκεφτομαι οτι δεν αλλαζει τιποτα και οτι ακομα και να υπαρχει καποια βελτιωση στην ουσια δεν ειναι τιποτα το ιδιαιτερο.
Κατι αλλο που επισης με ριχνει ειναι οτι δεν μπορω να βαλω κανενα προγραμμα και ετσι μενουν πολλα πραγματα πισω και μετα αγχωνομαι οτι δεν προλαβαινω πχ και τωρα με την εξεταστικη δεν εχω αρχισει και πολυ να διαβαζω και εχω αγχωθει οτι δεν θα τα προλαβω.Βεβαια ενταξει απο τη μια λογω της καταθλιψης δεν μπορω να περιμενω να τα παω και παρα πολυ καλα εφοσον ενα εξαμηνο δεν παταγα στη σχολη αλλα απο την αλλη αισθανομαι οτι το χρησιμοποιω σαν δικαιολογια καπως αυτο και οτι αν ηθελα θα μπορουσα να ειχα κατσει να διαβασω και να τα παω μια χαρα.
Τουλαχιστον αυτο που κανω τωρα ειναι καθε φορα που ειμαι χαλια να σκεφτομαι οτι αργα ή γρηγορα θα μου περασει οπως και τις προηγουμενες φορες..
Αυτα προς το παρον..φιλακια

Νίκη μου συμφωνώ απόλυτα με τη Δανάη σε όσα σε συμβούλευσε!!!:) Έχει δίκιο!!!!!!!

Σχετικά με την αγωγή σε βλέπω πολύ καιρό τώρα να είσαι και διστακτική και αρνητική...... Μπορεί όμως στη φάση αυτή της ζωής σου να σε βοηθήσουν θετικά!!!:)

Σκέψου το μικρό μου και μην αγχώνεσαι τόσο πολύ για την τελειότητα στις καθημερινές σου δραστηριότητες!!!;)

Στο υπογράφει μιαν άκρως χρόνια υπερκινητική ύπαρξη!!!:)

ΦΙΛΙΑΚΙΑ:)

αλλαξε διαθεση, αλλαξε τροπο σκεψης,αναζητησε πραγματα που σε γεμιζουν θα υπαρχουν καποια.το κυριοτερο ειναι να σκεπτεσαι θετικα.μην αφηνεις τιποτα να σε παρει απο κατω.παρε τη ζωη στα χερια σου, σου ανηκει και πραγματικα αξιζει να προσπαθησεις.βαλε στοχους και προσπαθησε οχι για να ικανοποιησεις τους αλλους αλλα εσενα.ασχολεισου με τον εαυτο σου!καλη τυχη!

Top_secret καλως ηρθες στο φορουμ και σ\'ευχαριστω και για τις συμβουλες σου.
Επ\'ευκαιριας λοιπον να σας πω και τα νεα μου.Γενικα αυτο το διαστημα προσπαθω να συνδυασω δουλεια και εξεταστικη και με δεδομενο το οτι τοσο καιρο δεν ειχα και την καλυτερη σχεση με τη σχολη μου(να παρακολουθω μαθηματα κλπ)τωρα εχω αγχωθει πολυ για να τα προλαβω ολα.Και οταν λεω εχω αγχωθει εννοω σε σημειο να μην μπορω να συγκεντρωθω με τιποτα,να με πιανουν πονοκεφαλοι,ζαλαδες κλπ.Ελπιζω τουλαχιστον μολις τελειωσω την εξεταστικη να ηρεμησω καπως.Τωρα οσο αφορα τα υπολοιπα,εχτες ξεκινησα παλι συνεδριες με τη γιατρο μου(ειχα σταματησει λογω διακοπων).Ειχα κανει και ενα τεστ προσωπικοτητας ΜΜΡΙ πριν το καλοκαιρι το οποιο εδειξε και αυτο καταθλιψη και προς το παρον θα συνεχισω να πηγαινω μια φορα την εβδομαδα για συνεδρια.Δεν μπορω να πω οτι ειμαι καλα,ουτε ομως και χαλια.Μπορει τη μια στιγμη να ειμαι καλα και μετα απο λιγο να ειμαι χαλια,να αρχισωνα σκεφτομαι διαφορα και να με κατηγορω για ολα και μετα παλι καλα.Αυτο με ανησυχει καπως το γιατι δηλαδη να εχω τοσο μεγαλες διακυμανσεις στη διαθεση και σε μικρο χρονικο διαστημα και να μην μπορω να το ελενξω κιολας.Δηλαδη μπορει να μου φταινε τα παντα και να μη θελω να βλεπω ανθρωπο και σε μιση ωρα να ειμαι μια χαρα.Επισης με απασχολει καπως το οτι αρχιζει ο χειμωνας παλι και οτι και τις δυο φορες που με ειχε πιασει καταθλιψη ξεκινησε χειμωνα(αν και κοντευω να κλεισω χρονο με την καταθλιψη αυτη τη φορα :p)οποτε τωρα που αλλαζει ο καιρος κλπ φοβαμαι μην ειμαι παλι τα ιδια.
Αυτα προς το παρον
φιλακια πολλα:)

Γενικα χρησιμοποιειται για να φανουν χαρακτηριστικα της προσωπικοτητας καποιου καθως και τυχον ψυχοπαθολογια.

Σημερα τελικα αποφασισαμε με τη γιατρο να ξεκινησω seropram.Και παλι δεν μπορω να πω οτι ηθελα να τα παρω αλλα πλεον δεν ειχα αλλη επιλογη.Τα ξεκινησα σημερα,τωρα θα δω πως θα παει με αυτα.Αλλα αισθανομαι οτι ειμαι σε αδιεξοδο,δεν ξερει και κανεις οτι θα ξεκινησω αντικαταθλιπτικα και ετσι θα πρεπει οτι κανω να το κανω μονη μου.Και ειναι αλλιως να ξερεις οτι εχεις καποιον δικο σου που θα ειναι διπλα σου και αλλιως να ξερεις οτι εισαι μονος σου.
Εξακολουθω να εχω αμφιβολιες για το αν τελικα επρεπε να τα παρω ή οχι τα seropram αλλα ελπιζω τελικα να εκανα το σωστο.

Νίκη καλησπέρα
Αναρωτιέμαι αν σκέφτηκες την επιλογή να ξεκινήσεις ψυχοθεραπεία.
Γνωριζω την κατάθλιψη. Είναι αρκετά επώδυνη.
Τα φάρμακα ισως βοηθούν αλλά είναι ακόμη καλύτερα να κοιτάξεις μέσα σου με κατάλληλη καθοδήγηση απο κάποιον ειδικό. Μόνο από μέσα μπορείς να ξαναγεννηθείς.

Κανω ψυχοθεραπεια εδω και 7 μηνες αλλα δεν εχει υπαρξει καποιο ιδιαιτερο αποτελεσμα ακομη

Εγω Νικη θα σου προτεινα να αρχισεις την φαρμακευτικη αγωγη και παραλληλα να μην σταματησεις την ψυχοθεραπεια. Πιστευω πως θα εχεις καλυτερα και πιο αμεσα αποτελεσματα. Πολλοι τυποι καταθλιψης δεν καταπολεμουνται ευκολα με την ψυχοθεραπεια μονο οπως επισης αλλοι δεν αντιμετωπιζονται μονο με την φαρμακοθεραπεια. Σε καθε περιπτωση treatment resistance παντως πρεπει οπωσδηποτε αν δεν εχεις αποτελεσματα μεσα στο προβλεπομενο διαστημα να εισαι σε συνεχη επικοινωνια με τη γιατρο σου για εναλλακτικη μορφη φαρμακοθεραπειας. Καλο βεβαια θα ηταν να εχεις και καποιον δικο σου να μιλησεις. Αν παλι δεν μπορεις συζητησε το κι αυτο με τη γιατρο σου. Αλλα αν σου συνεστησαν φαρμακευτικη αγωγη πρεπει να την παρεις.

φιλικα
τεσσα

Δεν νομιζω Οριων οτι ειναι οι παρενεργειες των φαρμακων που αγνοουν οι γιατροι. Το προβλημα εντοπιζεται κυριως στο γεγονος οτι δεν υπαρχει αναλυτικη περιγραφη της συναισθηματικης καταστασης του ατομου και κατοπιν προσωπικο και οικογενειακο ιστορικο. Ολα τα φαρμακα δεν ειναι για ολα τα συμπτωματα. Ουτε σε καποιον με βαρυ οικογενειακο ιστορικο θα δωσεις τα ιδια φαρμακα με καποιον αλλο ο οποιος εχει μια μελαγχολια η ηπιας μορφης καταθλιψη. Παιζουν ρολο πολλοι παραγοντες στην επιλογη της καταλληλης θεραπειας και κατα συνεπεια της πιο αποτελεσματικης. Καμια φορα λειτουργει η φαρμακευτικη καλυτερα απο τη ψυχοθεραπεια η το αντιθετο η και τα δυο μαζι.

φιλικα
τεσσα

Ξεκινησα τα seropram σημερα αλλα θα συνεχισω και την ψυχοθεραπεια,γιατι οπως λες Τεσσα πιστευω και εγω οτι θα ειναι καλυτερα.Βεβαια δεν τεθηκε καν τετοιο θεμα,να σταματησω δηλαδη αλλα ειπαμε κιολας να πηγαινω 2 φορες την εβδομαδα παλι.Εχω κουραστει πολυ με αυτες τις τοσο εντονες μεταπτωσεις που εχω απο τη μια στιγμη στην αλλη,οποτε πλεον δε νομιζω οτι ειχα τα περιθωρια να πω οτι θα το προσπαθησω παλι χωρις αντικαταθλιπτικα.Επειτα παει σχεδον 1 χρονο τωρα αυτη η ιστορια,οποτε ποσο πια θα περιμενα..Βεβαια οσο να ναι το γεγονος οτι τοσο καιρο ελεγα οτι θα το προσπαθησω και θα μπορεσω χωρις φαρμακα να τα βγαλω περα και οτι τωρα ειδα πως τελικα δεν γινεται μονη μου με εχει ριξει περισσοτερο αλλα ενταξει θα το συνηθισω.
Οι παρενεργειες που λες Οριον και μενα με ανησυχουν καπως.Σημερα ξεκινησα με μισο χαπι και ενταξει το μονο που μου εφερε ηταν υπνηλια,η οποια βεβαια μπορει και να μην ηταν και απο το seropram.Αυριο που 8α παρω ολοκληρο θα δω πως θα ειναι.
Σας ευχαριστω,
Νικη

Νίκη ειδικός δεν είμαι για να σου πω πάρε ή μην παίρνεις χάπια. Θα σου πω κάτι που το έχω ως νόμο στη ζωή μου και είναι από τον Σωκράτη: \"Σημασία δε έχει τι λένε οι πολλοί. Σημασία έχει τι λένε οι ειδικοί\". Καλή συνέχεια Νίκη μου στην προσπάθειά σου.
Φιλάκια πολλά
Αλέξης

Αλεξ και Δαναη μου να ειστε καλα.Ηδη με εχετε βοηθησει αρκετα και σας ευχαριστω πολυ γι\'αυτο και τους δυο σας και να ξερετε πως οτι χρειαστειτε θα ειμαι διπλα σας.
Φιλακια πολλα