Printable View
φίλους δεν κάνω γενικά. ένα τσιτ τσατ να κάνεις. οι φίλοι προκύπτουν. εντάξει με συγχωρείς, δεν ήξερα ότι το είχα ξαναπεί. είναι εύκολα προσβάσιμη δραστηριότητα γι αυτό προτίνουμε συνέχεια κάτι τέτοιο ενω στις άλλες χρειάζεται προετοιμασία ή οικονομική άνεση πχ μαθήματα.
Δεν με ενδιαφέρει ο εθελοντισμός ως δράση κοινωνικοποιησης,εντελώς αδιάφορο.Και για γυμναστήρια,ομαδικά αθλήματα,η ομαδικές δραστηριότητες,δυστυχώς και αυτά λίγα μπορούν να προσφέρουν σε έναν που είναι εσωστρεφής,με ανασφάλειες και χωρίς φίλους από μικρός η αγοραφοβικα στοιχεία η κοινωνική φοβία.
Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα όταν φτάνεις 30+ χωρίς φίλους και κάποιο υπόβαθρο στις κοινωνικές δεξιότητες.
Ο εθελοντισμός sucks ass. Πρώτον κλέβει χρόνο από πράγματα που πραγματικά με ενδιαφέρουν. Δεύτερον, βολικότατος για το σύστημα το ίδιο, κάνει τα πράγματα ευκολότερα γενικώς. Τρίτον, ψυχολογικά νιώθεις καλύτερα, γιατί και καλά "κάτι κάνεις", που όχι, σκατά κάνεις, τέταρτον, είναι κι αυτός μέσα στις αποδραστικές-εναλλακτικές εκτονώσεις.
Θα έλεγα ότι τέτοιου είδους προτάσεις παρά είναι επιφανειακές και ρηχές για να αλλάξουν το κοινωνικό στάτους ενός ατόμου που έχει μάθει να ζει μέσα στη μοναξιά από μικρός,να αισθάνεται ότι δεν τον θέλουν οι άλλοι και να μην έχει αλλες επιλογές να ξεφύγει από αυτό.
Πήγαινε στον Όλυμπο και ανέβα στο Άθως για να νιώσεις ότι κερδισες κάποιο challenge και έτσι θα ανέβει η αυτοπεποίθησή σου,κάνε εθελοντισμό για να γνωρίσεις κόσμο,πήγαινε κάνε ένα χόμπυ για να σκοτώνεις ευχάριστα την ώρα σου από το να κάθεσαι σπίτι,πήγαινε βόλτα στην φύση και στην εξοχή,διάβασε βιβλία,δες μια ωραία ταινια κλπ.
Ας είμαστε λίγο σοβαροί,τίποτε από τα παραπάνω δεν πρόκειται να βοηθήσει κάποιον που αισθάνεται χρόνια μοναξιά,δεν έχει σχεδόν καθόλου φίλους από πάντα και δυστυχεί μεταξύ ψυχικής φθοράς και στενοχώριας.
Είθισται,τα χριστουγεννα,ειδικα την πρωτοχρονια,οι περισσοτεροι να βγαινουν εξω,να γιορτασουν,να διασκεδασουν,εχοντας κλεισει σε κεντρα διασκεδασης,σε ρεβεγιονς,σε μαγαζια,με φιλους,συντροφους,παρεες,π� � ροτι δεν ειμαι καποιος του συνεχεια εξω,θα ηθελα και γω να μπορω να το κανω αυτο,δυστυχως δεν υπαρχει η δυνατοτητα,οποτε απλως μενεις σπιτι και σου μενει αυτη η μελαγχολικη διαθεση,η καταθλιψη των εορτων οπου βλεπεις τους αλλους να περνουν καλα.
Τι πρέπει να γίνει για να νιώσεις κι εσύ ότι περνάς καλά; Τι ακριβώς σου λείπει; Τα εθιμοτυπικά των εορτών που αναφέρεις; Αυτά νομίζω ότι δε διαφέρουν από όσα σου λένε και άλλοι εδώ μέσα για διάφορες δραστηριότητες, αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα για σένα.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Δεν νιωθω ρε φιλος καλα με τον εαυτο μου γενικοτερα,θρηνω τα χαμενα χρονια που δεν καταφερα να ζησω και να αποκτησω εμπειριες που εχουν αλλοι απο μικροι και τωρα εχουν φτασει καπου στην ζωη τους οπου εχουν προσωπικη και εργασιακη εξελιξη,κοινωνικη ζωη,καθημερινη ζωη.Quote:
Originally Posted by Vox
Δεν ξερω ακριβως τι πρεπει να γινει για να γεμισουν τα συναισθηματικα κενα που εχω αποκτησει,μπορει να φαω και ολα τα χρονια μου αναζητωντας απαντησεις και λυσεις.
δεν υπάρχουν άλλοι που να είχαν άλλες προτεραιότητες όπως εσύ; μου μοιάζει πως έδωσες βάση να ασχοληθείς με άλλους τομείς περισσότερο
Εγώ θα συμπληρώσω ότι ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή.
Ισως αντιμετωπιζω και δυσθυμια η ανηδονια,μια χρονια καταθλιπτικη διαθεση με ηπια συμπτωματα καταθλιψης.
Legontas ta parapona sou,ginesai xeirotera,arxina na skeftesai.Ama bazeis to mialo sou na skepetai tha eisai aisiodoksos
Και τα δυο χρειάζονται. Με το πρώτο ξαλαφρώνεις και με το δεύτερο βρίσκεις λύσεις. Αν λείπει το πρώτο πιθανό να βυθιστείς στη μελαγχολία, στην απαισιοδοξία, κι έτσι δεν θα μπορεί να λειτουργήσει το δεύτερο.Quote:
Originally Posted by julsgroidt
Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Πρεπει οπωσδήποτε να κοιταξεις καποιες λυσεις για την λιμπιντο. Υπάρχουν τροφές που την ανεβαζουν σημαντικά. Δυσθυμία εχω κι εγω αλλά όχι ανηδονία... Η λιμπιντο ειναι κινητήριος δύναμη. Ειναι το πιο ισχυρο ενστικτο του ανθρώπου. Δινει κινητρα για ενεργοποιηση της κοινωνικότητας.
Δεν ξερω,υποθετικα μιλαω,απλως εχω δοκιμασει τον τελευταιο καιρο,γυμναστηριο,ομαδικο αθλημα πολεμικης τεχνης,ηλεκτρικη κιθαρα και σε ολα εχω την ιδια αισθηση μετα απο λιγο καιρο,καμια ορεξη,καμια διαθεση,αισθηση αγγαρειας,παραιτηση μετα απο καποιο διαστημα,εθελοντισμους,πεζ οποριες στις βουνοκορφες η τετοιου ειδους challenges δεν με ενδιαφερουν,δεν με γεμιζουν.
Απο τα 20 ηδη ενιωθα απεραντη μοναξια,οτι δεν ενδιαφερονται οι αλλοι να με εχουν στη ζωη τους και κατεληγα ειτε να καιγομαι ολη μερα σε εναν υπολογιστη,ειτε να βγαινω σε ενα παρκο γειτονιας μονος μου με ενα καφε και ενα περιοδικο 1-2 ωρες,να τρωω junk food,για να καλυψω το μεγαλο κενο που ενιωθα και να πω στον εαυτο μου,σημερα βγηκες εξω δεν εκατσες στο σπιτι.
Πρέπει να βρεις κάτι που σε γεμίζει αλλιώς δεν έχει νόημα να πηγαίνεις κάπου και να θες να φύγεις.
Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Δεν μπορει, κάτι θα υπαρχει.... Ουτε το video gaming σου κάνει για χόμπι; Δεν ειναι απαραιτητα μοναχικο χομπι αυτό... Μπορεις να παιζεις με αλλους, αλλα οχι απομονωμένος. Να μαζεύεστε στον ιδιο χωρο....
Δεν το εχω βρει τι μπορει να ειναι δυστυχως,οχι δεν ειμαι και τοσο fan του video gaming γενικοτερα,δεν καιγομουν στα internet cafe μικρος για να σκοτωνω την ωρα μου με games,αντε ισως κανενα soccer πολυ μικρος ομως.Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Πάντως αυτό που λες παρακάτω:
φαίνεται να απαντά σ' αυτό που είχες γράψει παλιότερα:Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Είναι τελικά θέμα αποδοχής από τους άλλους; Αν δηλαδή κάποιος σε βάλει στη ζωή του σήμερα και δείξει ενδιαφέρον για σένα, νομίζεις ότι θα αλλάξει κάτι μέσα σου;Quote:
Originally Posted by JohnyK33
όσο σκέφτεται γίνεται αισιόδοξος; ποιός; εγώ πάντως αν σταματήσω να σκέφτομαι θα πάψω να είμαι τόσο απαισιόδοξη
Ειμαι μονος απο τα 18-20 ξερω γω,οταν σχεδον ολοι ειχαν φιλους για διασκεδαση,ταξιδια,δραστηρ ιοτητες,ποτακια,κλαμπακια η δεν ξερω τι αλλο,εγω απλα δεν ημουν ενδιαφερον για κανεναν,δηλαδη οταν καποιος θελει και ενδιαφερεται θα σε αναζητησει,εμενα οι λιγοστοι φιλοι που ειχαν,απλως προχωρησαν την φυσιολογικη ζωη τους,κανοντας βηματα εμπρος στις σπουδες,στις δουλειες,στις σχεσεις και τις φιλιες,σημερα καποιοι απο αυτους ειναι φτασμενοι ανθρωποι που εχουν πετυχει πραγματα,μια καλη οικονομικη κατασταση,μια οικογενεια ισως,στανταρ φιλους απο μικρη ηλικια.
Εγω απλως εμεινα πισω να μην ξερω τι να κανω,πως να προχωρησω σε οποιονδηποτε τομεα της ζωης μου και μεσα σε θλιψεις,στενοχωριες,καταθλ ιψεις,αποφυγες,περασαν ξερω γω 15-20 χρονια χωρις να αισθανομαι οτι εχω ζησει κατι η οτι εχω εμπειριες οπως αλλοι.
Δεν εχω μαθει να αφηνω πισω μια ασχημη κατασταση και να προχωραω μπροστα,με κραταει πισω και κραταω τις στενοχωριες για καιρο,μηνες,χρονια.
Πως θα περασετε τις γιορτες του πασχα? Μονοι,οικογενειακα,με φιλους,με συντροφους,με ταξιδι καπου,τι ακριβως?
Δε γιορτάζω το πάσχα, αλλά θα το περάσω δουλεύοντας όσους το γιορτάζουν. Βάζω black metal όταν βγαίνει ο επιτάφιος, τρώω όσα δεν πρέπει να φάω πριν την μεταξαναπαρά ανάσταση, με πολύ λίγους ανθρώπους γιατί δεν τα πάω καλά με τους πολλούς, μακριά από την πόλη, και μέσα στη φύσηηηηη. Και θα κοιμηθώ αγκαλιά με έναν τεράστιο σκύλο, ενός συγγενή γιατί θα τον φυλάω, γιέι.
πολλή κίνηση αυτές τις μέρες!
εγώ θα τα περασω όπως κάθε κυριακή, νομίζω.
εγώ συμμάζεμα το σπίτι και με παρέα..
Eιμαι φουλ καταθληπτικος αυτες τις ημερες,δεν θελω πολλες επαφες,χανω ενεργεια και κουραζομαι να προσποιουμαι πως ειμαι καλα επειδη ανασταση,γιορτες,μαζωξη σογιων κλπ.Τα τελευταια χρονια πηγαινα μονος μου να παρω το αγιο φως αναμεσα σε αγνωστους και ενιωθα αρκετα περιεργα ειναι η αληθεια,εφευγα με σκυμμενο το κεφαλι και μην τυχον με δει κανεις γνωστος στη γειτονια οτι ειμαι μονος μου.Συνεπως θα περιμενω και γω οπως και εσεις ισως,απλα να περασουν αυτες οι ημερες,αλλωστε και γω θα δουλευω ολη την εβδομαδα και ας μου ευχονται καποιοι καλο 3ημερο.
γιατί να ντρέπεσαι αν πας μόνος σου εκκλησία ? νομίζω οτι μόνο εσυ το σκέφτεσαι έτσι, κανείς δεν θα πει κάτι, δεν είναι κακό να πας μόνος. Το καλό είναι οτι έχει αδειάσει η Αθήνα..
Ειναι το αισθημα οτι εσυ εισαι μονος σου και οι γυρω ειναι με τους δικους τους ανθρωπους μαλλον.Γενικα αισθανομαι αβολα καπως στον αγνωστο κοσμο.Quote:
Originally Posted by Marylou25
ο μοναχός ο άνθρωπος που λέει ο Παπάζογλου.
το άγιο φως δεν είναι άγιο φως. μας τα χουνε ζαλίσει από το πρωί λες και δε γνωρίζουν την αλήθεια!
κι εγώ όσο θυμάμαι με πολύ κόπο πήγαινα στην εκκλησία την ανάσταση. ήταν αγκαρεία. πολύ άβολο. έχω σταματήσει να πηγαίνω εδώ και χρόνια.
Το καταλαβαίνω πως είναι άβολο να είσαι μόνος ανάμεσα σε οικογένειες ,παρέες κτλ.Αν νιώθεις την ανάγκη να πας βέβαια,θα πρότεινα να μην το πολυσκεφτείς και να το κάνεις.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Oυτε γιορτασα το Πασχα, ουτε επαθα καταθλιψη. Πληρης αδιαφορία.... Δε μου λέει τιποτα απολυτως πλεον. Απλως το βλεπω ως αργία. Δεν μου δημιουργει κανενα συναισθημα.
εγώ απ' όταν ενηλικιώθηκα σταμάτησα να το γιορτάζω όπως πριν οικογενειακά..
Πάω και στην εκκλησία μα και οπουδήποτε αλλού μόνος. Το χω πια συνηθίσει. Δεν με αγγίζει κανένα αρνητικό συναίσθημα. Πιστεύω πως αυτοί που δεν πάνε πουθενά λόγω μοναξιάς, δεν πάνε επειδή η μοναξιά είναι πια πραγματικότητα στη ζωή τους, δηλαδή δεν έχουν κοντινά, οικεία πρόσωπα, σε χώρο και σύνδεση.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Η μοναξια η δικη μου ειναι χειμωνα,φθινωπορο,καλοκαιρ ι,δεν εχω κανεναν να παω καπου,διακοπες,ταξιδια η απλα διασκεδαση,βαριεμαι την υπαρξη μου,αν εχω 2-3 ατομα ως φιλους και αυτοι εχουν φτιαξει την ζωη τους οποτε εγω δεν ειμαι προτεραιοτητα στην καθημερινοτητα τους,μια στο τοσο και αν.Τραγικη κατασταση,πληξη,στενοχωρια ,απραξια,ανημπορια σε ολα τα επιπεδα.Δεν μου κανουν καποια αισθηση οι γιορτινες ημερες,διοτι ξερω απο πριν πως θα ειναι μια απο τα ιδια,οτι θα πρεπει να αποφυγω συγγενολοι που ρωταει αδιακριτως τι κανω,που δουλευω,αν θα παντρευω η δεν ξερω και γω τι αλλη μλκια τους κατεβει.
Tο χειροτερο μου ηταν πριν 3 χρονια περιπου,που οι δικοι μου ειχαν φυγει στο χωριο για ανασταση/πασχα,εγω δεν ηθελα να παω για να αποφυγω το κουτσομπολιο εκει περα και την ανακριση απο τους γυρω,εμεινα πισω και πηγα με ενα κερι στην εκκλησια για να παρω το αγιο φως,γυρω μου αγνωστοι ανθρωποι με τους δικους τους να αγκαλιαζονται,να δινουν ευχες και γω απλα να αποχωρω θλιμμενος.
Δες το απο την αλλη πλευρα, δεν εχεις να υπολογιζεις τους αλλους συνεχεια.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
κι ύστερα σου λέει γιορτή της αγάπης και μακακίες.
τις γιορτές όντως είναι πολύ σκληρό να τις περνάει κάποιος μόνος του, να αισθάνεται μόνος του, οι γιορτές είναι διαλείματα.
κι ύστερα σου λέει γιορτή της αγάπης και μακακίες.
τις γιορτές όντως είναι πολύ σκληρό να τις περνάει κάποιος μόνος του, να αισθάνεται μόνος του, οι γιορτές είναι διαλείματα.
Παλιά μου άρεσαν οι γιορτές, έβλεπα φίλους στο χωριό που είχα καιρό να δω, τραπέζι πολλά άτομα, γιόρταζα με την κοπέλα που είχα κάθε φορά.
Τώρα δεν μου λένε τίποτα.
Πέρασα μια χαρά. Η δεύτερη μέρα του Πάσχα είναι αργία και την χρειαζόμουν. Τα υπόλοιπα μού είναι παντελώς αδιάφορα.Quote:
Originally Posted by JohnyK33
Θυμάμαι μόνο ως παιδάκι μια Μεγάλη Εβδομάδα χαρακτηριστικά. Είχε τόσο βαρύ καιρό, με κρύο, χαμηλά ομοιόμορφα σύννεφα σαν το γάλα. Χιονόκαιρος κανονικός. Και όντως, άρχισε κάποια στιγμή να ρίχνει χιονόνερο. Ήταν η ομορφότερη Μεγάλη Εβδομάδα που μπορώ να θυμηθώ.
Αυτό με το χιόνι στην Sedna δεν το είχα υπόψη μου! Αν είναι να χιονίζει εκεί το Πάσχα, μάλλον η επιβεβαίωση ότι ο καιρός εκεί είναι όντως πιο “κλειστός” και “μοναχικός” είναι πέρα για πέρα αληθινή. Στην γη τουλάχιστον αυτή την περίοδο περιμένουμε τα λουλούδια να ανθίσουν και τον ήλιο να βγει, αλλά μάλλον στην Sedna τα πράγματα είναι αλλιώς!Quote:
Originally Posted by Vox
Έλεγα μήπως έκλεινα κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό για φέτος το καλοκαίρι,δεν ξέρω πως θα νιώσω μόνος μου,μάλλον λίγο περίεργα και αμήχανα.
Ξεκινάει πάλι μια περίοδο μοναξιάς,όπου θα πηγαίνω μόνος μου για μπάνια και η καλοκαιρινή άδεια θα πάει στραφι μάλλον.
Προσπαθώ να μην κλειστώ σπίτι,να κάνω 2-3 πράγματα,αλλά χωρίς παρέα η συντροφιά δύσκολα να περάσεις καλά,θα νιώθω ένα κενό και περισσότερο στενοχώρια βλέποντας ότι όλοι περνούν καλά με φίλους η σύντροφο.Ειναι ένα συναίσθημα απελπισίας μάλλον.