Σε όσους πήγα μαχαίρι μου το κοβανε μόλις το ακουγα εφευγα κατευθείαν αυτός μου είπε σε πέντε μέρες οπότε τον εμπιστεύτηκαν και κατεληξα επείγοντα. Φοβάμαι πλέον να ακούσω για ψυχίατρο μετά από αυτό.Quote:
Originally Posted by Marilou
Printable View
Σε όσους πήγα μαχαίρι μου το κοβανε μόλις το ακουγα εφευγα κατευθείαν αυτός μου είπε σε πέντε μέρες οπότε τον εμπιστεύτηκαν και κατεληξα επείγοντα. Φοβάμαι πλέον να ακούσω για ψυχίατρο μετά από αυτό.Quote:
Originally Posted by Marilou
Καλησπέρα σας. Θα ήθελα μια γνώμη σε κάτι. Εδώ και κάτι μήνες παίρνω το ladose. Είχα ξεκινήσει με μισή δόση και τώρα παίρνω 2 χάπια. Με τον γιατρό όταν τα λέγαμε του είπα πως δεν νιώθω και κάποια ιδιαίτερη αλλαγή. Πώς το θέμα είναι κάπως επιφανειακό αλλά προσωρινό. Επιφανειακή χαρά ας πούμε. Ψυχικά δεν είμαι καλά και το ξέρω. Μου πρότεινε να ξεκινήσω το effexor. Εδώ και 3 μέρες το παίρνω κάθε βράδυ. Όμως δεν ξέρω, παίζει να μου έχει κάνει παρενέργειες. Το 2ο βράδια εκτός ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ, αϋπνία στο μεγαλείο της, είχα φοβερή εφίδρωση που αναγκάστηκα να βάλω τιραντε μπλούζα. Νιώθω ναυτία όταν το παίρνω.πονο στο στομάχι. Πείτε μου λίγο τη γνώμη σας.....
Καλημέρα, δε ξέρω αν παρακολουθείς ακόμα το φόρουμ, θα ήθελα να σε ρωτήσω εάν επερνες τα φάρμακα στη δεύτερη εγκυμοσύνη σου?Quote:
Originally Posted by aggeleon
Καλησπερα κι απο εμενα!
Λογω της καταθλιψης και αγχωδους διαταραχης ( περασα εναν ασχημο χωρισμο), ξεκινησα ψυχοθεραπεια σε ψυχολογο και με την συσταση του , με οδηγιες ψυχιατρου, ξεκινησα efexor και trittico.
Οι οδηγιες του γιατρου ηταν 75.5 Trittico + 37.5 efexor για 5 μερες, μετα 75 για 5 μερες, 112 για 5 μερες και μετα 150.
Στον μηνα πανω, ξανα επισκεψη στον γιατρο.
Σημερα συμπληρωνεται η 5η μερα στα 37.5. Την 3η μερα ενιωθα ΚΑΛΥΤΕΡΑ απο ποτε. Την 4η κ 5η οκ. Ομως εχω δει συνολικα βελτιωση. οι σκεψεις υπαρχουν κτλ, αλλα κατι σα να τις σταματαει να γινουν πολυ χειροτερες, οπως πριν....
Παιζει να συνηθισει το σωμα μου τα 37.5 και να χρειαζεται αυξηση στα 75, 112 , 150 ή γενικα να μην ειναι αρκετα τα 37.5 effexor ?
Πηρα μια δευτερη γνωμη ψυχιατρου ( πιο συντηρητικος στην αγωγη) και μου προτεινε να μεινω στα 75.5 trittico και 37.5 effexor, αφου ειδα ηδη βελτιωση.
Το συζητησα με τον ψυχολογο ,εχει καποιους ενδοιασμους για το να παραμεινω μονο στα 37,5 effexor, αλλα αφηνει την επιλογη σε εμενα στο τελος.
Απο την 2η μερα ειδα μειωση στην λιμπιντο. Η λιμπιντο και το βαρος με απασχολουν αρκετα ( ασχολουμαι με τον αθλητισμο σοβαρα).
Απο τη δικη σας εμπειρια κανει θεματα βαρους?
καλημερα . εγω πηρα 20 κιλα με το εφεξορ χωρις να αλλαξω κατι στη διατροφη μου. αντιθετως ετρωγα λιγοτερο.
μου εκανε μεγαλη ζημια στο στομα. απο τις πρωτες μερες αισθανομουν τη γλωσσα μοθ σαν να ειχα φαει κατι καυτο.
μετα αρχισαν να υποχωρουν τα ουλα να ματωνουν και να σπαν τα δοντια μου. πηρα το εφεξορ των 150 για 9 μηνες.
δεν ειχα καμια αλλη παρενεργια. ουτε δυσκυλιοτητα ουτε τιποτα.
το σταματησα μονη μου παιρνοντας το μερα παρα μερα για ενα μηνα.
ειχε καποιος αλλος τετοιες παρενεργιες;
Μήπως δεν τρως σωστά; Μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη b12. Είναι συνήθης στους vegan.
Όχι τα έκοψα μαχαίρι γιατί δεν μου το επέτρεψε ο γυναικολόγος. Έκλαιγα κάθε μέρα και ένιωθα ότι τίποτα δεν έχει νόημα αλλά μετά από κάποιο διάστημα, υποχώρησαν οι παρενέργειες και απόλαυσα την εγκυμοσύνη μου!
Πήγα σε έναν γιατρό και μου είπε για το effexor. (Τώρα παίρνω amitriptyline).
Αλλά με αυτά που διαβάζω φοβάμαι να το αρχίσω...
Όχι πολύ δύσκολα να το κόψεις .. Όχι παρενέργειες κτλ...
Δεν ξέρω τι να κάνω.
Οι άλλες λύσεις είναι SSRI αλλά θέλει να δοκιμάσει αυτό πρώτα γιατί είναι πολύ καλό μου είπε.
Τον είπα για το valdoxan και είπε πρέπει να το συζητήσουμε...
Το valdoxan πώς και το πρότεινες; Δεν το συνταγογραφουν πολλοί ψυχίατροι πρέπει να είμαι απ'τους λιγους που το έχουν πάρει. Το εφεξορ δεν το έχω πάρει, έχω ακούσει όμως ότι μένει λίγες ώρες στον οργανισμό για αυτό και θεωρείται δύσκολο στη διακοπή.
Επειδή διάβασα ότι είναι από το πιο ελαφρύ όσον αφορά τα side effects και κόβεται εύκολα.
Επίσης κάνει για τον ύπνο και κατάθλιψη. Δηλαδή θεωρητικά για εμένα.
Απορώ γιατί οι γιατροί δεν πάνε από τα πιο "ελαφριά" να το πω και μετά αν δεν κάνει να σε αλλάξουν.
Κατευθείαν στα δυνατά ....
Ισχύει για το valdoxan, ότι κόβεται εύκολα, εγώ χωρίς να το ξέρω, με άγνοια κινδύνου δηλαδή, το είχα κόψει μαχαίρι και δεν είχα καμία παρενέργεια. Επίσης δεν είχα καμία παρενέργεια, όσο το έπαιρνα. Και τον ύπνο μου τον είχε φτιάξει και τη διάθεση. Όμως έχει το κακό ότι χρειάζεται εξετάσεις πριν το πάρεις και μετά γιατί θεωρείται ότι επιβαρύνει το συκώτι.
Καλησπέρα! Παίρνω το effexor από τον Νοέμβριο του 2022. Σαν παρενέργεια έχω απώλεια γεύσεις και μεγάλη υποχώρηση των ούλων. Το έχει πάθει κάνεις αυτό;
Πάλευα με την ΓΑΔ και κρίσεις πανικού από την εφηβεία. Δοκίμασα τα πάντα, ψυχοθεραπεία που με βοήθησε να κατανοήσω γιατί είμαι έτσι, ομοιοπαθητική βότανα, μασάζ κλπ κλπ. Στα 43 αποφάσισα να πάρω χάπια πλέον γιατί δεν άντεχα όλο αυτό το βάσανο που μόνο κάποιος που το περνάει μπορεί να καταλάβει. Πήγα ψυχίατρο και μου έγραψε Efexor για αρχή 37,50 και μετά 75mg. Παράλληλα και Stedon των 5mg για να ηρεμήσω. Επίσης Πρώτη φορά πήρα και αγχολυτικά. Η θεραπεία έκανε ενιάμηνο κύκλο και σταδιακή μείωση πάλι με 37,50.
Πήγα καλά, το άγχος μειώθηκε κατακόρυφα, ένιωθα γενικά καλύτερα, κρίση πανικού δεν ξανά-έπαθα και μπορεί να περνούσαν και βδομάδες χωρίς να χρειαστεί να πάρω Stedon. Έγινα πολύ πιο ευαίσθητος και κοινωνικός και γενικά δούλεψε το πράγμα χωρίς να πάω στα 150mg.
Από παρενέργειες είχα δυσκολία στην εκσπερμάτωση κάτι που βελτιώθηκε σε μερικούς μήνες αφού προσαρμόστηκε ο οργανισμός, όπως μου είπε και η ψυχίατρος. Έβαλλα και κιλά.
Όταν το κόψαμε η ψυχίατρος μου είπε ξεκάθαρα πως το 70% υποτροπιάζουν στον έναν χρόνο αλλά αξίζει να δοκιμάσουμε. Εγώ υποτροπίασα στους τρεις μήνες!! Χωρίς Stedon η μέρα δεν έβγαινε και επανήλθαν οι κρίσεις πανικού.
Έτσι ξανάρχισα την θεραπεία και όπως κατάλαβα αυτό θα τραβήξει εσαεί.
Αυτά και από μένα. Και γενικά δεν ξέρω αν κατάφερε ποτέ κανένας να απαλλαγεί οριστικά απ' αυτό το μαρτύριο χωρίς φάρμακα.
η μανα μου περνει αυτα και βοηθάνε αρκετα αν ομως τα κόβεις γυρίζεις πισω στην αρχη . αυτα αν τα περνεις σωστα σε βοηθάν οταν τα κόβεις χαλαει η ισοροπια κι γυρνα το πρόβλημα .
τα σταματας μονο οταν εχεις κανει δουλεια με την ψυχοθεραπεια ...τα χαπια καλυπτουν τα συπτωματα ωστε να μαθεις να τα διαχειριζεσαι ..Quote:
Originally Posted by asperger39
οταν τα κοβεις και ξανα εμφανιζονται υποτιθετε οτι με την ψυχοθεραπεια εχεις δουλεψει την εστια και μπορεις και την διαχειριζεσαι ..
χαπια χωρις συμβουλευτικη ειναι μιση θεραπεια δυστηχως ας μην γελιομαστε
Εγώ από την εμπειρία μου κατάλαβα πως σε μερικούς ανθρώπους απλά κάτι δεν πάει καλά με τα ηλεκτρολογικά στο κεφάλι. Όση ψυχοθεραπεία και να 'κανα με βοήθησε να κατανοήσω το πρόβλημα και να καταλάβω τις ρίζες του. Να το γιατρέψει όχι.
Και διαφωνώ, τα αντικαταθλιπτικά γιατρεύουν το πρόβλημα. Τα αγχολυτικά είναι που το καλύπτουν. Αυτά είναι τα επικινδυνά και εξαρτησιογόνα. Το βλέπω σαν την υπέρταση που έχει κάποιος και χρειάζεται να παίρνει φάρμακα γιαυτην για χρόνια ίσως και για μια ζωή.
Το εφφεξορ για κοινωνική φοβία είναι μανα
Γιατρεύει η κατάθλιψη;Quote:
Originally Posted by azik
Από πότε;
Η κατάθλιψη δεν γιατρευται ,διαχειρίζεται και καλο είναι να μην γράφονται τέτοια σε ένα φόρουμ σαν αυτό και δημιουργούνται λάθος προσδοκίες που οδηγουντε φυσικά μετέπειτα με μεγαλύτερη απογοήτευση..
Πολλοί πιστεύουν οτι λαμβάνοντας αγωγή θα λυθούν και πολλά θέμα η ότι θα γιατρεύουν την κατάθλιψη.
Τον παν στην θεραπεία ειναι να θες να δουλέψεις ...αναγνωρίζεις γεγονότα δουλεύεις πάνω σε αυτά...
Η κατάθλιψη έτσι και σε επισκεφτεί την παντρεύτηκες σαν να λέμε.
Η αγωγή βοηθάει στην μειωση των συμπτωμάτων αλλά αν αποφασίσεις και την κόψεις αυτά επανέρχονται και μάλιστα μπορείς να κάνεις και υποτροπή αν δεν πλαισιώνεται όλο αυτό από επαγγελματικό περιβάλλον...
Σε όλα αυτό φυσικά παίζουν πολλά ρόλο, γενετική προδιάθεση, περιβάλλον κ.α
Κάνω quote αυτό που έγραψες, για να το δουν όλοι όσοι ξέρουν και γνωρίζουν από τον ίδιο τους τον εαυτόQuote:
Originally Posted by Marilou
ότι όχι μόνο η κατάθλιψη θεραπεύεται, αλλά αναρωτιέμαι και αν υφίσταται καν με τον τρόπο που διάφοροι προτιμούν
να την ερμηνεύουν.
Δεν παντρευόμαστε ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ και δεν είναι πεπρωμένο μας τίποτε, όσο κι αν φωνασκείτε.
Επίσης, το "λάθος προσδοκίες" είναι σίγουρα ΑΘΛΙΟ να το γράφεις απέναντι σε όσους
παλεύουν, λες και εσύ καθορίζεις τι είναι δυνατό ή αδύνατο για το κάθε υποκείμενο.
"Αν αποφασίσεις να τα κόψεις..." Πρόσεχε, θα σας ξεφύγει κάνα πελατάκι.
Δε θα πεις ΕΣΥ στην καθεμιά τι θα αποφασίσει για την πάρτη της και δε σε όρισε κανένας
σωτήρα κανενός. Δεν είμαστε ένα οι άνθρωποι, ούτε στην υγεία ούτε στην ασθένεια, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Και καθώς δεν είμαστε ένα αλλά ξεχωριστοί, εγώ αρνούμαι να διαβάζω τι "κάνουμε όλοι, τι πρέπει
να κάνουμε όλοι, τι χρειαζόμαστε όλοι, με τι θεραπευόμαστε όλοι". Το κατάλαβες ή να στο κάνω
πιο λιανά;
Εγω θα πω κατι που δεν θα αρεσει σε παρα πολλους. Ειναι θεμα νοημοσυνης για μενα ολα αυτα τα πραγματα. Αντιληψης και αυτοπαρατηρητικοτητας. Μονοι μας τα δημιουργουμε αρα μονοι μας μπορουμε να τα "θεραπευσουμε". Η Ηλιθιοτητα/βλακεια σε πολλες περιπτωσεις πλεον βαφτιζεται σε ασθενεια για να μη προσπαθει καποιος να βελτιωσει τις νοητικες του αποδοσεις αλλα να καταναλωνει χαπακια για να μη δει την ηλιθιοτητα που τον καταβαλει, δε συμφερει κανενας βλεπεις, οι ανθρωποι να ειναι ευφστροφοι.
p.s δε το λεω για καποιον εδω μεσα, δε σας ξερω προσωπικα. Δεν εχω καμια ορεξη να λογομαχησω. Αυτη ειναι η αποψη μου. Γιατι οντας "ασθενεις" σου δινουν καποια αξια, οντας ηλιθιος κανεις δεν νοιαστηκε.
Ούτε εγώ ξέρω κανέναν, αλλά δεν μπορώ τέτοιες απολυταρχίες πάνω στο κάθε σώμα
και το κάθε μυαλό. Ο καθένας να μιλάει για την εμπειρία του και σίγουρα όχι για τους άλλους
και με τέτοια δόγματα της "αιώνιας" ασθένειας ίσον καταδίκης.
Πρώτον, γιατί αποκτά κανείς αν το σκεφτεί μία ταμπελίτσα είμαι καταδικασμένος σε αυτό και τούτο
και το άλλο, που μπορεί και να μην είναι. Ν' αποφασίζει η καθεμιά για το τσερβέλο της.
θα μου επιτρεψεις να διαφωνήσω αλλα αντιλαμβανομαι πλήρως σε τι αναφερεσαι ωστε να μπερδευεται ολο αυτο .Quote:
Originally Posted by WildHoney
Αλλο ειναι οταν μιλαμε για καταθλιψη και αλλο οταν μιλαμε για διαταραχη προσαρμοστικοτητας που προηγείται πριν την καταθλιψη και συχνα ταυτίζεται .
Διαταραχη προσαρμοστηκοτητας εχουμε για παραδειγμα αν διαλυθει μια σχεση ,ενας γαμος ας πουμε ή μια επαγγελματικη σχεση θα νιωθουμε συντριβή ,ενταση,λυπη αλλα καποια στιγμη θα το αποδεχτουμε και θα προχωρησουμε στη ζωη μας.
Σε αυτη την φαση τι νομιζαμε ?Οτι ειχαμε καταθλιψη και την ξεπερασαμε ...πολυ λαθος λοιπον εφοσον δεν ειχαμε!
Καποιο ομως δεν το ξεπερνουν και τοτε οδηγουντε στην καταθλιψη...
Αυτο λοιπον ειναι Διαταραχη της προσαρμοστικοτητας,δηλαδη η αντιδραση σ ενα γεγονος ή μια κατασταση που προκαλει συπτωματα καταθλιψης ,αλλα τα συπτωματα αυτα δεν ειναι αρκετα ισχυρα ωστε να ταιριαζουν με τη μειζονα καταθλιψη .
Εχουμε Δ.Π. με κακη διαθεση ,με αγχος ,με αγχος και κακη διαθεση μαζι ή με γενικη αναστατωση συναισθηματων και συμπεριφορας ,
Οι ενηλικες εχουν την ταση να οδηγουνται σε μειζων καταθλιψη ,τα εφηβακια ομως ή οι νεοι εχουν την ταση να παραβλεπουν τα προβληματα τους .
Οποτε καλο ειναι να μην χρησιμοποιουμε ταμπελες αν δεν ειμαστε ψυχιατροι ,εφοσον μονο πανικο και απογοητευση προσφερουν σε αυτους που τα διαβαζουν ή του λαχιστον οταν τις χρησιμοποιουμε να μην κρινουμε ποτε απο τον ιδιο μας τον εαυτο γιατι σαφεστατα εκει δεν υπαρχει η απαραίτητη γνωση ως προς τον διαχωρισμο και αν τελικα ερχεται ή πληρη ιαση ή οχι .
Αρα !
Αλλο εχω Διαταραχη προσαρμοστηκοτητας οπου εκει σαφεστατα και ξεπερνιέται και αλλο πασχω απο μειζων καταθλιψη οπου εκει δεν ξεπερνιεται απλα διαχειριζεται σε βαθμο που ειναι ΣΑΝ να μην εχω ,τεραστια διαφορα !
Όπως πονάει το σώμα έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ πονάει και η ψυχή, δεν μπορεί να το αντιληφθεί κανένας που δεν το εχει περάσει ή δεν το περνάει. Όλοι οι υπόλοιποι όπως εσύ απλώς αμπελοφιλοσοφειτε μέχρι να σας χτυπήσει την πόρτα η προσωπικά ή κάποιον πολύ κοντινό σας. Η τελευταία σου πρόταση δεν αναιρεί το γεγονός πως προσβάλεις όλους τους ανθρώπους με τέτοια προβλήματα ΚΑΙ ΤΟΥς ΛΕς ΑΠΛΆ ΗΛΊΘΙΟΥς και αναιρείς την επιστήμη της ψυχιατρικής.Quote:
Originally Posted by biscochicco
Ταυτίζομαι!!!!Quote:
Originally Posted by azik
Ειναι σαφέστατη η απουσία ενσυναισθησης αλλά και αντίληψης ...
Οπως είπες δεν μπορει κανένας μα κανένας που δεν το έχει περάσει να πει το οτιδήποτε.
Άλλο μπερδεύω ταμπέλες και υποβαθμίζω γεγονός και άλλο η πλήρης απαξίωση...
Είναι απλά ένας μοχλός υποβάθμισης που χρησιμοποιείται από ανθρώπους που νομίζουν ότι για όλα ειναι ικανοί..
Μέχρι που έρχεται η στιγμή τρώνε έτσι μία σφαλιάρα και αντιλαμβάνομαι πως τίποτα στην ζωή δεν ειναι δεδομένο..
Πραγματικά είναι ντροπή να γράφονται όλα αυτά και πολυ ορθα το επισημαίνεις..
Ας πάνε όλοι αυτοί οι δήθεν παντοδύναμοι να πουν πόσο "ηλιθιος" κατά τα λεγόμενα του ειβαι όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην Θεσσαλία που βιώνουν την απόγνωση πλέον καο δεν ξέρουν πως να τη διαχειριστουν πριν προλάβει το μυαλό να τους οδηγήσει στην κατάθλιψη..
Όλοι εσείς - εμείς είμαστε περισσότεροι δυνατοί από όλους αυτούς ,αυτό να θυμάσαι και ξέρεις γιατί;
Γιατί οι αντοχές και η δύναμη του ανθρώπου μέσα από όλο αυτό φαίνεται, άνθρωπος που παλεύει με τον αόρατο εχθρό του μυαλού και τις ψυχής ειβαι απίστευτα δυνατός!
Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να πω ότι οι ίδιοι οι ψυχίατροι δεν συμφωνούν μεταξύ τους για αρκετά θέματα που άπτονται της κατάθλιψης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το που οφείλεται. Την ίδια δυσκολία αντιμετωπίζουν και στις διαγνώσεις. Το ότι υπάρχουν τόσες σχολές ψυχοθεραπείας δείχνει ότι διαφοροποιούνται και στις μεθόδους αντιμετώπισης. Επίσης, το αν γιατρεύεται οποιαδήποτε ασθένεια λόγω της οποίας πρέπει να παίρνω αγωγή για μια ζωή ή αυτό αποτελεί διαχείριση είναι, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, technicality, που λένε και στο χωριό μου. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, όπως και να το πεις. Θέλω να πω ότι πολλές ασθένειες απαιτούν τη διαρκή χορήγηση αγωγής. Απ'την άποψη του biscochico κρατάω ότι εάν υιοθετήσεις την αντίληψη για τον εαυτό σου ότι είσαι ασθενής, ίσως αμελήσεις να φροντίσεις τον εαυτό σου ιδίοις δυνάμεις. Μέσα στη φροντίδα είναι τόσο η ενδυνάμωση, σωματική και πνευματική, ψυχική και ικανότητα αντίληψης, όπως θέλετε πείτε το. Οι ψυχίατροι ψυχοθεραπευτές μου επέμειναν ότι το να μου κάνουν διάγνωση, όπως απαιτουσα, το μόνο που θα έκανε ήταν να με περιορίσει εντός των ορίων της ασθένειας. Δεν θα με βοηθούσε σε κάτι. Σίγουρα, δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν ξεκινούμε όλοι από την ίδια αφετηρία. Κάποιοι θα δυσκολευτουν λόγω της συγκεκριμένης αντιληπτικής τους ικανότητας, συγκεκριμένων γονιδίων και λόγω του συγκεκριμένου περιβάλλοντος στο οποίο καλούνται να προσαρμοστούν. Δεν είναι προφανώς τυχαίο ότι οι μεγαλύτεροι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι είχαν αριστοκρατική καταγωγή, δηλαδή γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε ένα πολύ ευνοϊκό για αυτούς περιβάλλον, το οποίο τους επέτρεψε να αναπτύξουν τις δυνατότητες τους. Γενικά, θεωρώ ότι δεν υπάρχουν αυτοί κι εμείς, όλοι ριγμένοι σε ένα χάος είμαστε, αυτοί που βρίσκονται σε μια όχθη άλφα κατανόησης των πραγμάτων σήμερα μπορεί να βρίσκονται σε μια βήτα όχθη κατανόησης αύριο και εν τέλει αυτό που είναι πασιφανές στην ανθρωπότητα, παρά την εκτεταμένη πληροφόρηση, είναι ότι λείπει η κατανόηση του εαυτού αλλά και του άλλου, ακόμη και η διάθεση για κατανόηση του εαυτού και του άλλου.
Είναι μια άποψη φίλτατε και εχω κι εγώ τα προβληματάκια μου. Οπότε προσβάλω πρώτα εμένα αν το θέτεις έτσι. Δεν αναιρώ καμια ψυχιατρική γιατί παω στο ψυχιατρό μου απλά μου αρέσει πολύ να αμφισβητώ, να συλλογίζομαι, να βλέπω και την άλλη μεριά. Επίσης είπα οτι σε πολλές περιπτωσεις βαφτίζεται σε ασθένεια. Αρα δίνω την επιλογή να είναι κάποιος στις λίγες περιπτώσεις.Quote:
Originally Posted by azik
Εν πάσει περιπτώση ειναι μια άποψη που εμένα μου δίνει δύναμη, αν εσένα σε "πληγώνει" μη την ακολουθείς. Εγώ λειτουργώ με δεδομένα, εμένα αμπελοφιλοσοφίες μου φαίνονται αυτα που λένε κάποιοι ψυχολόγοι / ψυχίατροι. Εμένα αυτή η αποψη, μου έδωσε δύναμη να αποδεχτώ αυτο που εχω και να κάνω τις σωστές επιλογές(για μένα πάντα) ωστε να το καλμάρω και να προσπαθώ να μην υποτροπιάζω, coping mechanisms που λένε. Οτι βοηθάει τον καθένα παιδία. Δεν νομίζω οτι επέβαλα την γνώμη μου σε κάποιον, φανταζομαι πως όλοι έχουν κριτική σκέψη....... Έπίσης είναι ακόμα αμφιλεγόμενο το αν υπάρχει ή οχι ψυχή. Κι αυτο μια "αμπελοφιλοσοφία" ειναι μέχρι αποδείξεως του εναντίον. Στη ψυχιατρική δεν πιστέυουν οτί υπάρχει ψυχή καθώς μελετούν το εγκέφαλο, την νευροεπιστήμη,το συνηδητό και το ασυνήδητο.
Ακριβώς. Η κατανόηση μπορεί να επιφέρει αλλαγές. Την κινητικότητα των αλλαγών θεωρώ σχεδόν δεδομένη αν ο ίδιος αντιληφθεί τις υποκειμενικότητες και τις αντικειμενικότητες της δικής του ύπαρξης, και αδράξει τη δική του θεώρηση. Η διαμεσολάβηση για τη δική μου ερμηνεία της εμπειρίας είναι που δε χρειάζομαι. Την αμετακίνητη κατηγοριοποίηση βασισμένη σε βλέμματα άλλων ωστόσο, και μάλιστα όταν τα βλέμματα αυτά χρωματίζονται από τις δικές τους ερμηνείες της πραγματικότητας, που μπορεί να διαφέρουν αισθητά από τη δική μου ή του οποιουδήποτε, αυτή δε δέχομαι. Είμαι υπεύθυνη για την ερμηνεία των εμπειριών μου, που αυτή η ίδια μπορεί να με φτιάξει ή χαλάσει (μέσα στα πλαίσια που ανέφερες στο χρήσιμό σου ποστ).Quote:
Originally Posted by Niels
Η στατικότητα του ενός εαυτού που παραμένει απαράλλαχτος, αιώνιος και μπετομπλόκ δεν υπάρχει.
Χρήσιμο ποστ Μπισκότο, καλησπέρες. Συμφωνώ σε αρκετά σημεία. Κι εμένα με ενδυναμώνουν όσα ανέφερες. Επιλέγει ο καθένας τους τρόπους διαχείρισής του ανάλογα το τι και πώς του.Quote:
Originally Posted by biscochicco
Καλησπέρααα, έδω είμαστε και για να συμφωνούμε και να διαφωνούμε, πίσω απο το p.c. για να μη παίξει ξύλο χαχα :PQuote:
Originally Posted by WildHoney
Η απολυτή ελευθερία λόγου που κάποιοι επιμένουν να παίρνουν προσώπικα. :)
Μπορώ να ρωτήσω και εγώ με την σειρά μου όσους έχουν εμπειρία με το Effexor!εγώ έχω περάσει διάφορες φορές μείζων κατάθλιψη για κάποια χρόνια μ βοήθησε κάπως το ladose!πήγα ξανά σε ψυχίατρο γιατί ένιωθα πως δεν μ βοηθάει!και μ είπε για το Effexor,το περνώ καιρό αλλά στο 0,75!δεν έχω ανέβει και εδώ και μια βδομάδα είμαι χάλια με ζαλάδες αδιαθεσία και τάση για κακές σκέψεις
Αν και δεν έχει να κάνει μόνο το εφεξορ . Ίσως το παθαίνει κ με άλλη αγωγή
. Πόσο καιρο το παίρνεις; μήπως είναι παρενέργειες; μήπως περνάς αγχωτικη κατάσταση;
75 mg επαιρνα κι εγω για 2 χρονια αλλα τελικα δεν αρκουσε η δοση αυτη στην δικη μου περιπτωση. Πηγα στα 150 και ηρεμησα. Και παλι δεν ειναι πολυ. Μεχρι 375 mg την ημερα παιρνουν οι βαριές περιπτώσεις καταθλιψης και ΓΑΔ. Μιλα με τον γιατρο ξανά. Παιρνεις και άλλα φαρμακα ταυτοχρονα ή ειναι το μοναδικο;Quote:
Originally Posted by Dora110717