Originally Posted by
carrie
Πριν 10 μηνες συναντηθηκα με ενα παλιο μου συμμαθητη, που οπως ανακαλυψα ηταν ο πιο υπεροχος ξεχωριστος και καταπληκτικος ανθρωπος που ειχα γνωρισει ποτε, πριν 7 μηνες καναμε σχεση, και ημουνα τοσο χαρουμενη που πολλες φορες ενιωθα οτι ειμαι στον παραδεισο, κυριολεκτικα. Τα βρισκαμε σε 9 απο τα 10, σε ολα τα επιπεδα ηταν τοσο ομορφα... Και δε μπρω να δεχτω οτι αυτο το 1 στα 10 μας οδηγησε ωστε πριν 6 ωρες να χωρισουμε...... ΠΟναω αφανταστα, τον θελω πολυ πολυ πολυ, ειμαι ερωτευμενη τρελα μαζι του και τον αγαπαω για ολα αυτα που ειναι... Αυτος δε μπορεσε.. Γιατι δεν ειμαι τοσο καλη και τοσο νορμαλ οσο αυτος, του αξιζει κατι καλυτερο... Πρωτη φορα στη ζωη μου με αγαπησε και με ερωτευτηκε ενας αντρας και μου το εδειχνε συνεχεια με λουλουδακια, λογακια, δεν το ειχα ξαναζησει αυτο.. Και τωρα παει.. Οσο για το λογο που χωρισαμε, η ειλικρινεια μου θα πουν καποιοι, κατι αλλο μπορει να πουν καποιοι αλλοι.. Γενικα ειναι πολυ ηθικος, αφοσιωμενος, συντηρητικος κτλ, και πιασαμε κουβεντα χτες για φαντασιωσεις, και επειδη δε μπορω να λεω ψεματα του ειπα οτι εχω φαντασιωσεις και με αλλους αντρες, στην φαντασια μας οτι θελουμε κανουμε και δεν πιστευα ποτε οτι ηταν τοσο λαθος, οχι με καποιον αλλο ομως που ειμαι ερωτευμενη η κατι τετοιο, ή που ποθω πιο πολυ απο αυτον, αλλα ατομα με τα οποια ποτε δε θα γινοταν τπτ, οπως καποιος σταρ του σινεμα, και τις εχω "ενεργοποιησει" και καποιες φορες που ειμαστε μαζι για να φταιχνομαι πιο πολυ, και ξενερωσε απιστευτα, το θεωρησε προδοσια, οτι δεν με ελκει αυτος κτλ. Το οποιο ειναι τεραστιο ψεμα γιατι πρωτη φορα ενιωσα τοσο ωραια ερωτικα στη ζωη μου με εναν αντρα και μου αρεσει τοοοοοοοοοοοοοοσο πολυ, αλλα με αγχωνε οτι πρεπει να τελειωνω, οτι πρεπει να τον κανω να νιωθει παρα πολυ ποθητος, και ηταν καπως απομακρος οταν μετα το σεξ κατευεθειαν ντυνοτανε και εκανε τσιγαρο, αυτο ηταν το μονο του ελλαττωμα και του το ειχα πει, και δεν ξερω ολα αυτα με κανανε να καταφευγω σε κατι γνωριμο και ασφαλες και οικειο.. Αυτα. Μηπψς τελικα δεν ταιριαζαμε εκει ενω εμενα μου φαινοταν τοσο ωραιο; Και σε αυτον το ιδιο.. Πως φτασαμε να χωρισουμε για αυτον τον λογο; Γιατι εκεινος λεει οτι μονο εμενα σκεφτεται παντα και καμια αλλη... Αισθανομα παρα πολυ ανεπαρκης, και φρικιο της φυσης.. Κατωτερη απο αυτον, χειροτερη, κ.ο.κ...:mad::(:(