Σημασια εχει οτι θ'απαλλαχτεις απο τα "δεσμα" του παρελθοντος και θα μπορεις να προχωρησεις στη ζωη σου!
Printable View
Σημασια εχει οτι θ'απαλλαχτεις απο τα "δεσμα" του παρελθοντος και θα μπορεις να προχωρησεις στη ζωη σου!
Έχεις δίκιο. Μπορεί και να το καθυστερησα κιόλας. Ευχαριστώ
julias, με άγγιξε πολύ η ιστορία σας.. Πρέπει να πληγώθηκες πολύ τότε και καταλαβαίνω το φόβο και το δισταγμό σου για το τί πρέπει να κάνεις τώρα.. Πολλές φορές οι άνθρωποι όσο μορφωμένοι και open-minded και εάν είναι, μπαίνουν σε στεγανά, σε συντηρητικά κοινωνικά status και κάνουν πράγματα ή παίρνουν αποφάσεις που δε συνάδουν με την καρδιά τους.. Δε συμφωνώ με αυτό, απλά το κατανοώ κατά κάποιον τρόπο ή τελοσπάντων, δε με ξαφνιάζει.. Δεν ξέρω εάν αυτό έγινε και με τον τότε σύντροφό σου, απλά υποθέτω.. Οι κακιούλες που "εκτοξεύει" πιστεύω ότι δείχνουν ότι το θέμα τον "καίει" ακόμα. Η γνώμη μου είναι να του μιλήσεις, να κάνεις εσύ το βήμα. Πρώτα απ΄όλα για να δεις τί γίνεται και τί νιώθει ο τύπος και ύστερα γιατί πιστεύω πως σε τέτοιους έρωτες αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία.. Περιμένουμε εξελίξεις!
Δεν είχα διαβάσει όλο το θέμα, οπότε προσθέτω και τα υπόλοιπα.. Με ξενέρωσε λίγο ο τύπος που γύρισε στη γυναικούλα του, βολεψάκιας μου φαίνεται.. Άσε που όλο αυτό το "φύγε, έλα" επηρεάζει και την ψυχολογία των παιδιών σε ένα γάμο. Εμμένω πάντως στην άποψή που έγραψα παραπάνω, να του μιλήσεις, να βγει από μέσα σου. Τώρα, με τον άλλο τον τυπά με τους 4 μήνες, η γνώμη μου είναι να μην του δίνεις ελπίδες.. Καταλαβαίνω ότι είσαι ευάλωτη αυτό το διάστημα αλλά και εκείνος έχει αισθήματα, είναι άδικο γι' αυτόν..
Ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις σου. Και εγώ νομίζω θα του μιλήσω
βλέπω οτι <<διυλίζετε τον κόνοπα>>.πάρε τηλ. και ότι βγεί.έχεις ομως και 2 παιδιά τα έχεις σκεφτεί πως θα αντιδράσουν,με τον άντρα σου είπες οτι είστε σε διάσταση,χωρισμένοι ή σε ένα σπίτι και κάνει ο καθένας τη ζωή του.βρε παιδιά δεν ήμαστε 20 χρονών να κάνουμε οτι θέλουμε,έχουμε και μία οικογένεια με τα σημερινά δεδομένα δεν ειναι οικογένεια κατά την γνώμη μου,είναι ενα μπάχαλο που κάνει οκαθένας ότι θέλει
Για μπαχαλο μπορεις να μιλας για τον εαυτο σου, αν θες, γιατί η δική μου οικογένεια απέχει πολύ απο αυτό.
Φιλικά
το μπάχαλο της σημερινής κοινωνίας,δεν απαντάς ομως στους προβληματισμούς που έγραψα.
Αμα διαβασεις καλα τί εγραψα, θα καταλάβεις...αν θες
εγω αναφέρθηκα στα παιδιά σου και στον <<πρωην>>,πως μπορεις να έχεις οικογένεια,σκεπτόμενη άλλον,και να μην είναι <<μπάχαλο>>.
Μπορεις, αν σκεφτεσαι πρωτα τα παιδια σου. Φαινεται δεν εχεις παιδια, για αυτο και δεν μπορεις να το καταλάβεις.
Αυτό το θέμα έχει πολύ δημοφιλία! Ήδη φτάσαμε τα 170 μηνύματα! Εσύ, Τζούλια τι γίνεσαι; Αποφάσισες τελικά τι θα κάνεις;
Το σκεφτομαι ακομα...
έχω και εγώ 3 παιδιά,και επειδή έχω ζήσει μια παρόμοια κατάσταση με συνεχείς διενέξεις μπροστά στα παιδιά γι"αυτό ρωτάω.Εγώ δεν μπορούσα να κάνω υπομονή με αποτέλεσμα νεύρα μέσα στην οικογένεια,φωνές και να μας κοιτάνε τα παιδιά με μάτια γουρλωμένα και γεμάτα αποροία.Τελικά αναρωτιέμαι ,χώρισες γι"αυτόν τον λόγο,αν πραγματικά άξιζε αύτός ο γιατρός να χαλάσεις την οικογένειά σου,να φορτωσεις ψυχολογικά τα παιδιά σου,αντί να προσπαθησεις να τα βρείς με τον άντρα σου,γιατί πιστεύω οτι για να τον παντρευτείς και να κάνεις 2 παιδιά μαζί του θα τον ήθελες .Αξιζει αυτός ο τύπος 20 ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!!
Δεν χώρισα για τον γιατρό. Δεν χωρίζουμε για άλλους. Χωρίζουμε επειδή δεν μπορουμε άλλο σε αυτην την σχέση. Με τον άντρα μου είχαμε ελάχιστες διενέξεις. Είμαστε απλά τελειως διαφορετικοί. Τα παιδιά μου ειναι απολυτα ισορροπημενα. Το εχω παλεψει πολυ. Και σε ψυχολογους. καλυτερα να ειμαστε πιο προσεκτικοι στις εκφρασεις μας αν δεν ξερουμε..
μα αφού βρε κοπελιά λες οτι σκέφτεσαι να μιλήσης με τον γιατρό σοβαρά θέλεις να πιστέψω οτι δεν τον ήθελες 20 χρόνια και οτι τώρα τον σκέφτηκες αφού χώρισες και ότι δεν επηρέασαν τις οικογενειακές σου σχέσεις εγώ δεν το πιστεύω.κάνε οτι σε φωτίσει ο Θεός γιατί εμεις οι άνθρωποι δεν μπορούμε να επηρεάσουμε τους άλλους,εγώ απλως προσπαθώ να βρώ τις αιτίες και μην μου πεις οτι τα παιδιά σου δεν έχουν επηρεαστεί απο το διαζυγιο.
Το αν εχουν επηρεαστει τα παιδια μου ή οχι, το ξερω εγώ. Σιγουρα εχουν επηρεαστει. Το να εχουν μεινει τραυματα, ομως, πιστευω πως οχι. Παλευουμε για αυτο ο πατερας τους και εγώ. Μπορει να μην σου αρεσει, αλλα ναι, υπαρχουν παιδιά που περνανε διαζύγιο λιγότερο οδυνηρά, αν εχουν γονεις ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΠΡΩΤΑ
Τελικά τί έγινε τηλ.,συναντήθηκες δεν μας είπες.
Όχι ακόμα. Την άλλη εβδομάδα
δηλαδη εσυ νομιζεις οτι εκανε καλο στα παιδα σας, να ζουν αυτη την κατασταση με τους συνεχεις καυγαδες μεσα στο σπιτι, με το να νοιωθουν οτι μισειτε και απαξιωνετε ο ενας τον αλλο, με το να μην ξερουν τι τους ξημερωνει καθε μερα, αντι να παρετε ενα πολιτισμενο διαζυγιο, να τα μεγαλωσετε με συνεργασια και να πατε ο καθενας στο καλο του?
Το διαζύγιο ειναι μια <<πολυτισμένη>> λύση,εγώ πιστεύω οτι για όλα τα προβλήματα υπάρχουν λύσεις φτάνει και οι 2 να το θέλουν,γιατι αν μιλάς στου κουφού την πόρτα....
σήμερα βρίσκουν ολοι το διαζύγιο έυκολη λύση!!!!
Καλησπερα και πάλι,
θέλω να κλεισω ολα τα θέματα μου πριν εγκαταλείψω οριστικά το φόρουμ.
Διάβασα πολυ προσεκτικά τα μηνυματα όλων, σας ευχαριστώ για την κατάθεση ψυχής, τα σκεφτηκα όλα πολύ προσεκτικά, είδα και λίγο το μέλλον μου και αποφάσισα οτι.. δεν θα του την κάνω τη χάρη...του κυρίου. Δεν θα συζητήσω τίποτα μαζί του. Δεν θα του πω τίποτα γιατί απλά δεν έχει νόημα. Όταν τον ερωτευτηκα, ήθελα πολυ να ζήσω μαζί του, να κάνω τα παιδιά του, να ειμαι διπλα του στη ζωή του. Αυτό δεν έγινε τότε, και ήταν δική του απόφαση. Είναι δυνατον να γινει τώρα? Και να γινόταν, πού θα καταλήγαμε? Ξέρω οτι μπορει να εχει αισθήματα για μενα, αλλά ως εκεί. Αν ήθελε κατι περισσοτερο, θα το ειχε διεκδικήσει μετά απο τόσα χρόνια! Κάποια πράγματα ΠΡΕΠΕΙ να τα κάνει ενας άντρας όταν θέλει μια γυναίκα! Στεναχωριεμαι μόνο που δεν τα κατάλαβα πιο νωρις και δηλητηρίαζα την ψυχή μου, με πόνο και στεναχώρια
Και πάλι, κοιτάμε μπροστά!
Σας ευχαριστώ όλους για την συμπαράσταση, ειδικά τη Remedy, που- αν και καποια σχολια της ηταν κακόβουλα και στερουνταν σκέψης- μου έδωσε την λύση στο ποστ 62!
Να είστε καλά!!
Σου εύχομαι καλή τύχη λοιπόν!:) Από τη στιγμή που πήρες την απόφαση, στήριξέ την μέχρι το τέλος.. Να περνάς καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου και τα παιδάκια σου..:)