Ακριβως! Δε μιλαμε απλως για ενα εφημερο σαδομαζοχιστικο παιχνιδακι αλλα για μια μονιμη κι επαναλαμβανομενη πλεον κατασταση! Εκει τα πραγματα αλλαζουν κι απαιτειται παρεμβαση!
Printable View
Εγώ πάλι πιστεύω ότι ο καθένας έχει τις δικές του ισορροπίες και δεν είναι απαραίτητο αυτές να ταιριάζουν με τις ισορροπίες των υπόλοιπων. Τώρα το αν θα κρατήσει μια τέτοια σχέση... μα σαφώς, αν για τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους πάψουν να υπάρχουν οι 'ισορροπίες' δεν θα κρατήσει. Όπως σε όλες τις σχέσεις.
Θεωρείς απαραίτητο ότι όλοι όσοι επεξηγούν και παραθέτουν κάποιες απόψεις-εμπειρίες ή και στοιχεία μερικές φορές, πάνε να πετύχουν κάτι? Αν ναι, πραγματικά δεν νομίζω ότι υπάρχει 'κάτι άλλο'.
Μίλα πιο καθαρά δεν κατάλαβα αυτό το τελευταίο που ρώτησες. Θεωρείς ισσοροπία δηλαδή όταν ο άλλος κάνει κουμάντο στην αφεντιά σου? Κοίτα εμένα αυτό με πνίγει σαν ιδέα !
Το θύμα δλδ δεν έχει βούληση? δεν έχει επιθυμίες προσωπικές? μήπως η μοναδική του επιθυμία είναι να υπακούει και να είναι πιονι του κυρίαρχου προκειμένου να είναι και ισσοροπημένο?
Αυτό σου φένεται φυσιολογικό?
Κοίταξε, κατανοώ ότι τα τεράστια μηνύματα και το όλο ύφος του Seduction δεν βοηθούν σε μια συζήτηση χωρίς εμπάθεια, εξάλλου του το είπα και σε προηγούμενο μήνυμα. Όμως, η δική μου απάντηση είναι πως όχι, δεν δείχνει απαραίτητα χαμηλή αυτοεκτίμηση. Γιατί είναι κάτι που γίνεται κατόπιν συμφωνίας και όχι κάτι που αποφασίζει ο άντρας-κυρίαρχος. Επειδή έχω γνωρίσει πολλά ζευγάρια τέτοιου τύπου, τόσο επαγγελματικά όσο και κοινωνικά, ναι, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που η παθολογία κάνει μπαμ. Παθολογία διαφόρων τύπων, όχι μόνο χαμηλή αυτοπεποίθηση. Αυτό βέβαια συμβαίνει και σε όλα τα είδη σχέσεων, βλέπεις ζευγάρια που δεν εφαρμόζουν τέτοια 'περίεργα' τελετουργικά στην καθημερινότητα (όπως με το σπιτάκι του σκύλου... χαχα), αλλά η παθολογία στη σχέση ή στα άτομα είναι εμφανής. ΚΑΙ σε αυτού του τύπου τις σχέσεις που συζητάμε όμως, υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζονται απόλυτα μέσα σε αυτό και νιώθουν καλά, δεν βλάπτουν κανένα, ούτε είναι μη λειτουργικοί σε άλλους τομείς. Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε να το ονομάσουμε συνολικά 'νοσηρό', αλλά να λάβουμε υπόψη και κάποιες άλλες παραμέτρους.
Μα ναι, σε κάποιες περιπτώσεις είναι ένας πάγιος τρόπος ζωής και μια σταθερή επιθυμία. Η παρέμβαση όμως δεν μπορεί να απαιτείται αν οι συμμετέχοντες νιώθουν ευτυχείς (όσο κι αν εμείς αμφισβητούμε την ευτυχία τους), αν δεν βλάπτουν κανέναν κι αν δεν επηρεάζεται αρνητικά κάποιος άλλος σημαντικός τομέας της ζωής τους. Αυτό, είναι καθαρά με τα επίσημα κριτήρια περί διαταραχών, ανεξάρτητα από την άποψη του καθενός μας.
Χμ, καταλαβαίνω την απορία, αλλά όσο κι αν φανεί λίγο παράδοξο αυτό που θα πω, το ποιος κάνει πραγματικά 'κουμάντο' σε μια τέτοια σχέση, είναι υπό συζήτηση... Δηλαδή επιφανειακά εμείς νομίζουμε ότι το κουμάντο το κάνει αυτός που έχει το ρόλο του κυρίαρχου, όμως μερικές φορές, οι απαιτήσεις του 'υποτακτικού' μέλους είναι πολύ πιο ισχυρές. Να σου πω ένα παράδειγμα: έχω έναν φίλο που τα έφτιαξε κάποτε με μια 'υποτακτική' κοπέλα καθώς του άρεσε ο ρόλος του κυρίαρχου. Στο τέλος βαρέθηκε κι έφυγε, γιατί δεν άντεχε να την έχει συνέχεια στο πάτωμα (δικιά της επιθυμία και απαίτηση) και να του μιλά συνέχεια στον πληθυντικό (μέσα στο σπίτι μόνο, όχι έξω). Η κοπέλα τον αντιμετώπισε περιφρονητικά, γιατί δεν της φάνηκε επαρκής για το ρόλο του 'αφέντη' :P. Αυτή η κοπέλα, ήταν μια πολύ πετυχημένη επαγγελματίας, με κανονικές κοινωνικές σχέσεις, ψυχοσωματικά υγιής, όμως στην ερωτική της σχέση ήθελε να λειτουργεί έτσι. Θα μου πεις, γιατί? Για χίλιους δυο λόγους... κάθε μας προτίμηση ή επιθυμία μπορεί να κουβαλά ένα σωρό ψυχολογικούς παράγοντες από πίσω. Το θέμα είναι στο παρόν αν νιώθουμε καλά κι ευτυχισμένοι. Εκείνη πάντως τελικά βρήκε κάποιον συνάδελφο της και μετράνε πάνω από μια δεκαετία τέτοιου τύπου σχέσης μαζί.
Το παραδειγμα με το σπιτακι του σκυλου δεν το ανεφερα καθολου τυχαια και ουτε για πλακα! Στην ομαδικη επιστημονικη ερευνα που εκανα στα πλαισια του πτυχιου μου (δεν ηταν η πτυχιακη μου εργασια αυτη), υπηρξε μαρτυρια αυτου του γεγονοτος και σε πληροφορω οτι δεν την υποχρεωνε ο ανδρας της αλλα οταν της το ελεγε, το εκανε αμεσως με δικη της θεληση! Υστερα απο παρακολουθηση που ειχε απο ειδικους,η συγκεκριμενη γυναικα διαπιστωθηκε οτι ειχε χαμηλη εκτιμηση του εαυτου της και συνδρομο εξαρτησης!
Και φυσικα παθολογια μπορει να υπαρξει και σε ζευγαρια που δεν εφαρμοζουν τετοια περιεργα "τελετουργικα" οπως λες αλλα αυτο δεν αναιρει αυτο που σου λεω!
Να πω,επισης,για να το ξεκαθαρισω οτι καθε περιπτωση μελεταται μεμονωμενα ωστε να βγουν ασφαλη συμπερασματα χωρις τσουβαλιασματα!
Τελος,να σου πω πως το μηνυμα που ποσταρα αρχικα για τις παραφιλιες! Δεν ειναι καποια δικια μου επινοηση αλλα κατι που πιστευεται απο το μεγαλυτερο μερος της κοινοτητας των ψυχολογων (μεταξυ αυτων ηταν και οι καθηγητες που ειχα)! Ο καθενας ας βγαλει τα δικα του συμπερασματα καθως εγω δεν προσπαθω και ουτε εχω σκοπο να επιβαλλω τη θεση μου με αναρθρες κραυγες!
Ναι είναι πιθανό, δεν αντιλέγω. Όχι όμως βέβαιο. Πάντως, επειδή ρώτησες επί προσωπικού και δεν απάντησα πριν, εμένα ναι θα με έπνιγε κάτι τέτοιο. Προσωπικά μου αρέσουν και οι δύο τάσεις (κυριαρχία-υποταγή), πολύ περισσότερο η πρώτη (οπότε... αν επρόκειτο κάποιος να κοιμηθεί στο πάτωμα, σίγουρα δεν θα ήμουν εγώ αυτή... χαχα :p), αλλά ΜΟΝΟ μέσα στο πλαίσιο του κρεβατιού κι όχι πάντα (βαριέμαι εύκολα... :p).
YΓ ΑLIA, θα απαντήσω αργότερα γιατί πρέπει να φύγω για λίγο :)
Κάτι θα ξέρεις για να το λες.
Η πρόταση με bold τα λέει όλα.
Κλασική και συνηθισμένη περίπτωση topping from the bottom. Δεν ήταν με Κ η τύπισσα που περιγράφεις. Και μόνο η λέξη "απαίτηση" που χρησιμοποίησες το μαρτυρά.
Λοιπόν, καταρχήν για το σπιτάκι του σκύλου, φυσικά, αλίμονο, γιατί να θεωρήσω ότι το είπες τυχαία ή για πλάκα? Όμως λες για μια μαρτυρία και για μια συγκεκριμένη γυναίκα. Και παρακάτω λες ότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και καλό είναι να μην τσουβαλιάζουμε. Μα 'τσουβάλιασμα' δεν είναι να πούμε ότι κάθε σαδομαζοχιστής, πάσχει από διαταραχή και χρήζει ψυχοθεραπείας? Γιατί έχω την εντύπωση ότι αυτό υποστήριξες.
Δεν ξέρω αν οι καθηγητές που είχες πιστεύουν πως κάθε υποτακτικός/κυρίαρχος ή κάθε σαδομαζοχιστής είναι άρρωστος και χρειάζεται αντιμετώπιση, εγώ όμως δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο από τους δικούς μου καθηγητές ή από άλλους συναδέλφους. Παρόλα αυτά, σέβομαι απόλυτα, εσύ σαν άτομο να πιστεύεις για τον εαυτό σου ότι όλο αυτό είναι ανεπιθύμητο ή ακόμα κι 'αρρωστημένο'. Εκεί που διαφώνησα και διαφωνώ, είναι πρώτον στην απόλυτη διατύπωση και δεύτερον στο να παρουσιαστεί αυτό σαν συμπέρασμα της επιστημονικής κοινότητας.
Ως προς την πιθανή παθολογία, ανέφερες δύο ενδεχόμενα: το ένα αφορά στην χαμηλή αυτοεκτίμηση. Πρόβλημα που μπορεί να υπάρχει σε οποιαδήποτε σχέση. Δεν θέλω να αναιρέσω την περίπτωση της συγκεκριμένης γυναίκας που αναφέρεις, αλλά δεν είναι η μόνη στον κόσμο σωστά? Ούτε απαραίτητα αντιπροσωπευτική μιας ομάδας πληθυσμού. Δεν μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι όλοι οι (συναινούντες ενήλικοι) άνθρωποι που εμπλέκονται σε τέτοιου τύπου σχέσεις πάσχουν αναγκαστικά από χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Το δεύτερο, αφορά στις παραφιλίες. Αυτό που υποστηρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος της κοινότητας των ψυχολόγων είναι το αντίθετο από αυτό που εξέφρασες.
Οι σαδομαζοχιστές, πάσχουν από κάποια διαταραχή (δηλαδή από την αντίστοιχη παραφιλία) ΜΟΝΟ αν προκαλείται δυσφορία ή έκπτωση της λειτουργικότητας σε άλλους τομείς της ζωής. (αυτό, γράφεται ξεκάθαρα στο Κριτήριο Β του πιο πρόσφατου DSM) Επίσης, ειδικά για το σαδισμό, αναφέρεται συμπληρωματικά (πάλι στο DSM) ότι ως διαταραχή νοείται μόνο αν εκφράζεται σε μη συναινούντα άτομα.
Και τέλος, όπως θα ξέρεις τα διαγνωστικά κριτήρια κατά καιρούς αναθεωρούνται. Στις συζητήσεις που έγιναν για αναθεώρηση του DSM, η ομάδα εργασίας για τις παραφιλίες, πρότεινε να μην γίνεται καν διάγνωση 'διαταραχής', αν δεν υπάρχει δυσφορία ή βλάβη στο ίδιο το άτομο ή σε άλλους. Και στα συμπεράσματά τους ανέφεραν ξεκάθαρα πως η ύπαρξη μιας παραφιλίας, δεν δικαιολογεί ούτε απαιτεί θεραπευτική παρέμβαση.
Συμφωνώ με κάτι που γράφτηκε σε προηγούμενα μηνύματα ότι σε ένα τέτοιο φόρουμ, δεν περιμένει κανείς να ενημερωθεί για επιστημονικά δεδομένα. Όμως, επειδή γίνεται συζήτηση και κάποιες φορές παραθέτονται στοιχεία, καλό είναι να είναι ακριβή και να μην ενισχύουν προκατάληψη ή απαξίωση προς κάποιους ανθρώπους που επιλέγουν διαφορετικά πράγματα από τα κοινωνικά αποδεκτά. Κι αν εκφράζουμε άποψη ή εμπειρίες, ναι συμφωνώ μαζί σου πως δεν ωφελούν καθόλου οι κραυγές. :)
Οταν τα σαδομαζοχιστικα παιχνιδακια δεν ειναι εφημερα αλλα μια μονιμη πλεον κι επαναλαμβανομενη πια κατασταση...τοτε χρειαζεται περαιτερω διερευνιση απο ειδικους επιστημονες ωστε ν'αποφανθουν! Γι'αυτο λεω οτι καθε περιπτωση μελεταται μεμονωμενα και οχι με τσουβαλιασματα! Δηλαδη για σκεψου οτι αν δεν υπηρχε παρεμβαση των γειτονων στο παραδειγμα που σου ειπα,η κατασταση αυτη θα συνεχιζοταν επ'αοριστον!
Παρέμβαση των γειτόνων!!?? Αν θες πες τι εννοείς...
Τώρα για την περαιτέρω διερεύνηση που λες, δεν αρκεί σε καμία περίπτωση η μόνιμη κι επαναλαμβανόμενη κατάσταση για να παρέμβει (αναγκαστικά) οποιοσδήποτε επιστήμονας. Αλλιώς είναι καταπάτηση βασικών δικαιωμάτων.
Υποθέτω ότι αν από ένα σπίτι ακούγονται π.χ. ουρλιαχτά, λογικό είναι να διερευνηθεί το θέμα (και μακάρι να υπήρχε ευαισθητοποίηση των γειτόνων σε ένα σωρό πραγματικά σοβαρά περιστατικά που έχουν μείνει για χρόνια χωρίς κάποιος να ενδιαφερθεί).
Αλλά στο θέμα που συζητάμε, πες ότι επί χρόνια κάποιος διατηρεί τέτοιου τύπου σχέσεις. Με ποιο δικαίωμα, με ποια διαδικασία και με τι τεκμηρίωση θα παρέμβει κάποιος για να 'διερευνήσει' την υπόθεση?
Εμ... ναι οκ καλώς λοιπόν το συζήτησαν μαζί της, κι αφού η ίδια ενδιαφέρθηκε να απευθυνθεί σε ειδικό, όλα καλά. Θα μπορούσε όμως αντί να απευθυνθεί σε ειδικό, να βγάλει το σπιτάκι του σκύλου από την κοινή θέα και να βρει τρόπο να δικαιολογηθεί στους γείτονες ή να τους κόψει το βήχα. Αν κάποιος δηλαδή είναι μια χαρά ευχαριστημένος και συνειδητοποιημένος στις επιλογές του, δεν ακούει τους γείτονες... αν έχει όμως μια έστω μικρή αμφιβολία, καλά κάνει και το ψάχνει. Όπως έκανε η συγκεκριμένη κοπέλα.
χαχα... μα ναι, δεν αμφιβάλλω :). Πολλές φορές έρχεται κόσμος στον ειδικό για να αποδείξει σε άλλους πως 'όλα είναι καλά', αλλά μετά βλέπει μια άλλη οπτική. Κι άλλες τόσες, επιβεβαιώνει κι επιβεβαιώνεται ότι όντως όλα είναι ΟΚ, όσο 'παράξενα' και να φαίνονται στον περίγυρο. You never know... υπάρχουν περιπτώσεις κάθε είδους.
Οποτε επανερχομαστε σ'αυτο που ειπα! Δηλαδη καθε περιπτωση απαιτειται να μελεταται μεμονωμενα! Επειδη,ομως,νομιζω οτι κανουμε κυκλους πλεον στη συζητηση μας,λεω να σταματησω εδω! Ειλικρινα σ'ευχαριστω για την πολυ ομορφη συζητηση που μου προσεφερες κι ελπιζω οι δρομοι μας να ξανασυναντηθουν σε καποιο αλλο νημα! Καλο σου βραδυ!
Συμφωνω και εγω με marina38!
Επισης θελω αν πω το εξης:Δεν ειναι σωστο να κατακρινουμε καθε τι που ειναι ξενο προς εμας. Δεν θα επρεπε να υπαρχει αυτη η αντιμετωπιση..
Marina38 αυτά τα λες ως ψυχολόγος ή απλά τα εχεις διαβάσει απο ενδιαφέρον?
Εξαρτάται ποια εννοείς :) Στο φόρουμ γράφω ως ισότιμο μέλος απόψεις, ιδέες, εμπειρίες. Δεν το θεωρώ χώρο για ειδήμονες κανενός είδους, απλά για αλληλοϋποστήριξη και συζήτηση. Τα μόνα που γράφω ως ψυχολόγος, είναι όσα αφορούν στοιχεία κι όχι απόψεις, άμα νομίζω πως θα βοηθούσε κάποια ενημέρωση στην πορεία μιας συζήτησης. Ο καθένας έχει κάποιες γνώσεις. Αλλά επειδή εδώ όλοι γράφουμε ανώνυμα, καλό είναι οποιοσδήποτε να κρίνει και να ελέγχει την εγκυρότητα των όποιων στοιχείων, ανεξάρτητα από το ποιος ισχυρίζεται ότι τα γράφει :)
Μαρινα, για τα στοιχεια εννοουσα. Ευχαριστώ, με καλυψες
δεν ειναι δυνατον να μην ενδιαφερεσαι και να κανεις καλο σεξ σε μια κοπελα. ουτε και εκεινη. αν μια κοπελα σε γουσταρει θα περασεις καλα. περισσοτερο απο οτι με καποια που δεν ενδιαφερεται. το ιδιο και η κοπελα.
στις μικρες ηλικιες συμβαινει να παρουσιαζονται συχνα τετοιες καταστασεις εκει οπου το σεξ δεν ειναι τοσο απαραιτητο αλλα και καθως μεγαλωνουμε το σεξ αποκτα αλλου ειδους κριτηρια απο τα "λογικα" τα να υπαρχει απλως θεληση. το βολεμα δηλαδη.