Η παρουσία μου φέρνει πάντοτε και την ευλογία τέκνον μου , τα ευκόλως εννούμενα παραλείπονται γενικώς ,Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
αλλά επειδή το αίτημα σας είναι καλοπροαίρετο εισακούεται .
Printable View
Η παρουσία μου φέρνει πάντοτε και την ευλογία τέκνον μου , τα ευκόλως εννούμενα παραλείπονται γενικώς ,Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
αλλά επειδή το αίτημα σας είναι καλοπροαίρετο εισακούεται .
fribouko εχεις κανει ποτε πιπα?κ ο πιο καθαρος σ δινει γευση στο στομα..
Οχι...προτιμω τα αρωματικά είδη μόνο . Thanks
http://www.fotosearch.com/CSP531/k5312054/
ουπς, συγνωμη δεν το ειχα δει. Ναι θελω να το συζητησω...Quote:
Originally Posted by ALIA
:)
Απ'αυτα που ανεφερες,καταλαβαινω οτι εχεις υποστει κακοποιηση κατ'εξακολουθηση! Ηταν οικειο το προσωπο που σε κακοποιουσε?Quote:
Originally Posted by Christina82
Ναι ηταν συντροφος της μητερας μου οπου εμενε μαζι μας απο τα 7 μου μεχρι τα 12-13 και ηταν κατ'εξακολουθηση..Quote:
Originally Posted by ALIA
Η μητερα σου το γνωριζε?Quote:
Originally Posted by Christina82
οχι... μονο η γιαγια της μητερας μου το ειχε υποψιαστει αλλα κανενας δεν εδωσε βαση. ολοι τα μαθανε πριν 5 χρονια απο μ@λ@κια...Quote:
Originally Posted by ALIA
Τι εννοεις? Εσυ τους το αποκαλυψες?Quote:
Originally Posted by Christina82
Οχι αλλα ο τωρινος συντροφος της μητερας μου. Ηθελα καπου να μιλησω και τον εμπιστευτηκα ενω δεν τον ηξερα σχεδον καθολου και τα ομολογησε στην θεια μου οπου καταλαβαινεις μετα τι εγινε...Quote:
Originally Posted by ALIA
Δεν ήταν καλύτερο ρε συ που αποκαλύφθηκε η αλήθεια; Είναι πολύ σοβαρό αυτό το ζήτημα. Θα έπρεπε να γνωρίζουν οι δικοί σου άνθρωποι τι συμβαίνει.
Τι εγινε? Ασκησαν ποινικη διωξη για τον αλλον?Quote:
Originally Posted by Christina82
Δεν πιστευω κανενα ατομο του οικειου σου περιβαλλοντος να προσπαθησε να σου προσαψει ευθυνες!?
Ναι αλλα και που το εμαθαν ειπαν οτι ειναι πολυ αργα για να του κανουμε κατι νομικα... αλλα απ'οτι ακου πηγε ο θειος μου και του εκανε κατι πολυ ασχημο και αηδιαστικο και η αληθεια ειναι οτι δεν μου αρεσε... αλλα και παλι δεν ξερω αν ειναι αληθεια ή το ειπε για να ηρεμησουν τα πνευματα αλλα τωρα που το θυμαμαι ειχε και μαρτυρα....
Μονο η θεια μου αναρωτηθηκε και ενιωσα και πιεση ή κατηγορια για τον λογο που δεν μιλησα ποτε
Δηλαδη? Τι του εκανε ο θειος σου?Quote:
Originally Posted by Christina82
Είναι φυσικό, τότε ήσουνα μικρή τι να έλεγες; Εγώ είχα δεχτεί παρενόχληση στα 10 από κάποιον γνωστό της μητέρας μου αλλά το κατάλαβα νωρίς ευτυχώς, δεν προχώρησε πολύ. Της το είπα και τον έδιωξε. Ευτυχώς ρε συ, πριν να ήταν πολύ αργά.Quote:
Originally Posted by Christina82
Ο θειος μου του εκανε κατι παρομοιο με καποιο αντικειμενο.. πωπω πολυ αρρωστο! Φαντασου οτι τοτε η κορη του ηταν 7... να δω τι θα εκανε αν του το κανανε στο κοριτσακι του. Σαφως και δεν το ευχομαι να γινει ποτε μα ποτε...Quote:
Originally Posted by ALIA
Παλι καλα που το ειπες... εγω ημουν σε πολυ δυσκολη θεση...Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Το αντιμετωπισες με τη βοηθεια καποιου ειδικου? Αισθανεσαι οτι η μετεπειτα πορεια στη ζωη σου εχει επηραστει κατα πολυ απο αυτην σου την τραυματικη εμπειρια?
Σιγουρα η ζωη μου εχει επηρρεαστει παρα πολυ. Καταρχην δεν εζησα σαν παιδακι, μεγαλωσα αποτομα. Μπηκα στα προβληματα απο νωρις, ειχα να αντιμετωπιζω την απεχθεια μου για το σεξ, τον φοβο μου για τους μεγαλους αντρες, την αποξενωση μου απο τους ανθρωπους και κυριως ολοκληρης της οικογενειας μου ακομα και τωρα, τις καταθλιψεις μου, τις αποπειρες μου για τελος.. μου διαστρεβλωσε ολο τον κοσμο γυρω μου. Τα εβλεπα γυρω σαν οτι θελουν να με εκμεταλευτουν και οτι θελουν αυτο που ηθελε και ακεινος, οτι ολοι διψουν για σεξ και βρωμια και ανωμαλια, δεν θεωρουσα φυσιολογικο να κανεις ερωτα .. δεν ειχα ποτε "πρωτη φορα".. ισως αυτο με εκανε να μην μπορουσα ποτε να αγαπησω και να ερωτευτω σαν κατι να με εμποδιζε... τελος παντων πολλα, πααααρα πολλα!Quote:
Originally Posted by ALIA
Πριν 3 χρονια ειχα παει σε ψυχολογο για 7 μηνες αλλα τιποτα θετικο.. δεν ηταν για μενα. Τωρα ειμαι σε καποιον αλλον ο οποιος με βοηθα παρα πολυ. Ειμαι 1 χρονο και κατι. Με βοηθα απιστευτα...
Ειλικρινα λυπαμαι για τα βιωματα που περασες και που τ'αποτελεσματα τους σ'ακουμπανε μεχρι και σημερα... Ειναι θετικο βημα το γεγονος οτι αποφασισες να μιλησεις σε ψυχολογο! Σου παραθετω κι εναν συνδεσμο με σχετικα βιβλια:http://www.prosarmogi.gr/prosarmogi-books.html Οποτε εχεις χρονο,διαλεξε καποιο να διαβασεις! Πιστευω οτι θα σε βοηθησει!Quote:
Originally Posted by Christina82
@ Ελπιζω να μην αισθανθηκες να σε πιεζω ή να σε φερνω σε αμηχανια στη συζητηση που ειχαμε!
Οχι καθε αλλο ηθελα να συζητηθει.. πιστευω οτι η ιστορια ενος ανθρωπου δινει δυναμη σε καποιους αλλους! Σε ευχαριστω πολυ για την προταση σου.. :) και σε ευχαριστω που με ακουσες!Quote:
Originally Posted by ALIA
Κατάλαβα γλυκιά μου. Έχει σημασία και το τι μπορεί ν' αντιλαμβάνεται το παιδί σε μια τέτοια ηλικία αλλά ακόμα και να το αντιλαμβάνεται είναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσει αν δεχτεί βία και σκληρότητα. Στην ουσία είναι ένα ανήμπορο πλάσμα υποταγμένο στην θέληση του μεγαλύτερου.Quote:
Originally Posted by Christina82
Συνέχισε, μην τα παρατάς. Έχει σημασία και το πόσο ταιριάζουμε μ' έναν ψυχολόγο. Αφού τα πηγαίνετε καλά, εύχομαι να βελτιωθεί κι άλλο η κατάσταση.Quote:
Originally Posted by Christina82
Gypsy σε ευχαριστω πολυ... εχω βελτιωσει παρα πολλα! Μου εχουν μεινει πολυ μικρα θεματακια ακομα... :) Και παλι σε ευχαριστω!
Είτε το αντιλαμβάνεται- συνειδητή - είτε όχι, ύποσυνείδητα όμως καταγράφεται με ανεξήτηλο μελάνι και στιγματίζει τη ζωή του. Όσα χρόνια κι αν περάσουν τα τραυματικά γεγονότα τα βιώνει πολύ ζωντανά στη μνήμη του όταν η σκέψη τα φέρνει , λες και συμβαίνουν ξανά εκείνη τη στιγμή. Και κάθε συμπεριφορά των άλλων απέναντι του, ακόμα και την πιο αθώα και την όντως φιλική, θα πρέπει (κι αυτό γίνεται στη σκέψη του σαν αυτοματοποιημένη κίνηση) να την περάσει πρώτα από το φάσμα που του άφησε η τραυματική εμπειρία και να την συγκρίνει με αυτό και μετά να την αποδεκτή ή όχι. Ακόμα και η αποδοχή έχει έστω λίγο χρώμα από τα αρνητικά συναισθήματα. Πόσες ωραίες στιγμές ζωής και χάνονται και πόσους ανθρώπους διώχνουμε λόγω της προκατάληψης αυτής. Και αυττοί που προκάλεσαν τη ζημιά να ζουν ανέμελοι, λες και δε συνέβηκε κάτι.Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Η συνηδητοποίηση της ανάγκης για ψυχοθεραπεία είναι μόνο η αρχή, πολύ σημαντικό βήμα και όσο πιο γρήγορα το άτομο το συνηδητοποιήσει τόσο το καλύτερο. Κανείς δε ξέρει όμως πόσο καιρό θα πάρει για να το ξεπεράσεις, όταν τα νειάτα θα αρχίσουν να φεύγουν?
γιαυτο κ εμενα ειναι σαν να μην εγινε. δλδ ασυνηδειτα μ λεει ο γιατρος οτι το απωθω δινοντας βαρυτητα σε θεματα οπως το βαρος και τα μαλλια που ειναι μικροτερης σημασιας........... αλλα πραγματικα μονο αυτα με απασχολουνε. κ μ κανει εντυπωση. το βραδυ π εγινε αυτο το μονο που μ ενοιαζε οταν γυρνουσα ηταν να μην φωναξει ο μπαμπας μου που αργησα
Η βαρυτητα που δινεις στο βαρος και στα μαλλια σου ξεκινησε μετα απο το περιστατικο της σεξουαλικης κακοποιησης?Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
Λογικη η αντιδραση σου γιατι ενοχοποιησες τον εαυτο σου σε τετοιο βαθμο που εκανες σαν να μην συναιβει και τωρα ξεσπας αλλου. Ουσιαστικα δεν το εχεις ξεπερασει γιατι δεν εχεις δει το συμβαν καταματα για να το αντιμετωπισεις και ετσι το καλυπτεις με διαφορα αλλα "προβληματα"..Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
ειχα ηδη θεματα με νευρα διπολικη κλπ απο πιο μικρη. αυτο ηταν μια ακομα πινελιτσα! αλλα δεν το νιωθω καθολου ρε σεις.......δν ξερω γτ.
Οταν ενα παιδι περναει κατι τραυματικο μπορει να κανει οτι δεν του συναιβει ποτε κατι τετοιο ενω θυμαται το συμβαν ή το αφηνει στο πισω μερος του μυαλου του και το "ξεχναει" κατι σαν αμνησια...Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
ναι υπαρχουν πολλες περιπτωσεις παιδιων που το θυμηθηκαν με την βοηθεια ειδικου στα 40 τους
είναι και θέμα χαρακτήρα, πιστεύω ο ανοιχτός και γενικά ευδιάθετος χαρακτήρας και ο δραστήριος που θελει να δημιουργεί σίγουρα θα κάνει ότι του είναι δυνατό για να το ¨ξεχνάει¨.Quote:
Originally Posted by Christina82
Αμα ΄κανείς το θυμάται συνεχώς όχι μόνο θα χαλά η διάθεση του αλλά η προσκόλληση της σκέψης σ αυτό θα τον κρατά σε στασιμότητα σε άλλους τομείς της ζωής. Το να ρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με το πρόβλημα και να πεις το αντιμετωπίζω και απ εδώ και πέρα θα το αντικρίζω μ αυτό τον τρόπο είναι δύναμη, είναι τρόπος θεραπείας από τα τραύματα που έχει στο μεταξύ αφήσει.
Και δυστυχώς αυτό είναι χειρότερο γιατί λειτουργεί υποσυνείδητα και του κάνει κακό χωρίς να το καταλαβαίνει.Quote:
Originally Posted by Christina82
Ιωάννη, δεν ξεχνιέται εύκολα κάτι τέτοιο.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Συμφωνω μαζι σου! Μπορει να μην ξεχνιεται σαν εμπειρια και να εχει αφησει πολλα σημαδια τα οποια σιγουρα επηρρεαζουν την μετεπειτα ζωη μας αλλα ΠΡΕΠΕΙ να βρουμε την δυναμη να το κοιταξουμε καταματα. Αλλιως θα χτυπησει σε αλλου ειδους προβληματα. Ειναι σαν μια αρρωστια σε καποιο μερος οπου οταν την αφηνεις αρχιζει σιγα σιγα να μολυνει και τα αλλα μερη. Ειναι σαν να εχεις φυτεψει εναν κακο σπορο οπου τον αφηνεις και ετσι μεγαλωνει.. βγαζει ριζες, κλαδια. Οσο λοιπον αφηνεις ενα προβλημα αλυτο σου παρουσιαζονται κι αλλα.. ειναι σαν μια αλυσιδα. Εγω εχω την δυναμη να αντικριζω το προβλημα μου οσο και να με πονα γιατι ετσι μονο ξερω οτι θα ξεπερασω ενα μεγαλο ποσοστο...Quote:
Originally Posted by ioannis2
Ιωάννη, είχες αντίστοιχη εμπειρία;Quote:
Originally Posted by ioannis2
ειναι σαν το μετατραυματικο στρες, φλασπακ μετα το γεγονος καθε φορα που συναντας ερεθισματα που στο θυμιζουν
αμα κανετε πολυ one night stand απομυθοποιει το sex
και γιατι να το κανουμε...?Quote:
Originally Posted by lost body
γιατι το sex ειναι υγεια