..Της ψυχης μου το τραγουδι..

Quote:

---

Originally posted by Alterego

Αδυνατω να με αρπαξω.Θελω να με ριξω μεσα βαθεια στο σκοταδι.Θελω να νιωσω κι αλλο αυτο τον πονο.Ισως με λυτρωσει.

---

Κάντο, ψάξε βαθιά μέσα σου και νιώσε...
Μην το αφήνεις να φύγει, ζήσε το.
Αυτό οδηγεί πιο κοντά στην λύτρωση...


ΔΕΝ ΣΕ ΦΤΑΝΩ

( Συνομιλία με το συναίσθημα)

Μην κρέμεσαι τόσο
ψηλά
Δεν σε φτάνω
τα δάχτυλα τεντώνονται
έστω ελάχιστα
να σε αγγίξουν

λίγο στην άκρη
να νιώσουν την υφή σου

Μην κλειδαμπαρώνεσαι
και μη μου φεύγεις

Όλο ανυψώνεσαι
προς τον ήλιο
Θέλεις να στεγνώσεις
μα ξεραίνεσαι.

Θα σε ποτίζω
και τα χέρια θα μουσκεύω
Τις σταγόνες σου θα γεύομαι
σαν γάργαρο νερό.

Κι ας μεθώ
κι ας τα χάνω
πρόθυμα
θα κάθομαι
μές την παραζάλη σου

Γιατί θα σαι δροσιά
κάτω απο λιοπύρι
καλοκαιρινό

Ας γίνομαι μούσκεμα
κι ας αναρριγώ

Μον\' έλα
λίγο χαμηλά
γιατί έχω ώρα
που βρίσκομαι
στων ποδιών τις μύτες
και θαρρώ
θα χάσω την ισορροπία μου
μέσα στην τόση προσπάθεια.


:0)

Δεν είσαι μόνος Άλτερ.

Αλτερ μπράβο για τη φωτογραφία. Μου αρέσουν οι εικόνες σου, σου έχω ξαναπεί πως γράφεις κι εγώ βλέπω πίνακες. Τώρα θα φωτογραφίζεις κι εσύ θα βλέπεις συναίσθημα πέρα από τη στιγμή, πάντα συναίσθημα. Πως να σβήσει αυτή η ακόρεστη δίψα για συναίσθημα με δυο τραγούδια, με δυο λόγια ερωτικά, με δυο φωτογραφίες. Δεν αρκούν. Αν είσαι από αυτούς που όλο διψούν και σ\'έχουν αφήσει στη μέση της ερήμου πως να χορτάσεις με δυο στάλες Αλτερ μου; Πάντα θα διψάς και πάντα θα ζητάς πηγή και όαση. Μάθε πως δεν λυτρώνεσαι από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να κορέσει αυτή τη δίψα.
Θέλω να λέω καλλιτέχνες όσους νιώθουν την ίδια δίψα. Μην τα βάζεις με τον εαυτό σου. Μην τον καταπιέζεις.

weird μου, μου αρεσαν πολυ οι στιχοι σου...πολυ καλοι...:)

συμφωνω και μαζι σου narnia...πως να ξεδιψασεις εφοσον οσο πινεις απο την πηγη τοσο πιο πολυ χρειαζεσαι; Και με αυτον τον τροπο δημιουργεις ολο και πιο πολλα και ταξιδευεις ακομα πιο μακρια για να βρεις νεα πηγη με πιο δροσερο νερο και διαφορετικη γευση...μα δεν σου αρκει γιατι σου λειπει και η προηγουμενη και ξαναπλανιεσαι δεξια και αριστερα να βρεις καποια αλλη (ισως και παλι την ιδια)...και οσο ταξιδευεις και ανακαλυπτεις τοσο πιο πολυ στεναχωριεσαι γιαυτο που εμεινε πισω, ομως κερδιζεις κατι πολυ πιο σημαντικο και εισαι σε θεση να δωσεις κατι ακομα πιο σημαντικο...

δεν μπορουμε να εχουμε τα παντα που θελουμε και ολα μαζεμενα...αρα πρεπει να βρισκουμε παντα κατι που να γεμιζει το κενο μας και που μπορουμε να εχουμε...

http://www.youtube.com/watch?v=FnkYUw-zyao

Quote:

---

Originally posted by anoiksi


πως να ξεδιψασεις εφοσον οσο πινεις απο την πηγη τοσο πιο πολυ χρειαζεσαι;

---

για αυτο σταματας να πινεις επειδη μονο και μονο θες, και πινεις μονο οταν πρεπει.

και μενεις στασιμος;;;

και δεν ειναι οτι θελεις να πεις, αλλα ειναι αναγκη επιβιωσης...

γιατι στασιμος μενεις, οταν πινεις νερο οταν πρεπει?

οταν πρεπει να πιεις ηδη ειναι πολυ αργα, εχεις αφυδατωθει και εχεις γινει σαν αποξηραμενο φρουτο...τα υγρα σου δινουν ζωη, γιατι λοιπον να μην πινεις οσο εχεις αναγκη;; Γιατι να στερησε ζωη;; Γιατι να αυτοτιμωρησε;; Δεν βρισκω λογο...δεν ειναι κακο να ζητα κανεις λιγα παραπανω...

δηλαδη εσυ οταν διψας, και πινεις νερο εχεις αφυδατωθει και εχει γινει αποξηραμενο φρουτο?
περιεργο αυτο που μου λες για τον ανθρωπινο οργανισμο.

Το να πινεις οταν διψας, αρα πρεπει να πιεις νερο ειναι το αυτονοητο.
Το να πινεις με βασει τις αναγκες σου, παιζει να ειναι και πλαστο, οσο πλαστη ειναι η εποχη μας.

Οι αναγκες μας γενικα χρειαζονται μια επιτηρηση, αλλιως καθε μερα θα ανακαλυπτεις αναγκες και \"αναγκες\"

Οσο για το παραπανω, δεν ειναι θεμα ποσοτητας, αλλα αναγκαιας ποιοτητας και κατ εμε,
η ποιοτητα ειναι ενα αυστηρο ζητουμενο.
Οποτε μερικες φορες ειναι πολυ κακο να ζητας κατι παραπανω.

οταν φτασεις στο σημειο που να διψας ο εγκεφαλος σου εχει ηδη αφυδατωθει...η αφυδατωση επηρεαζει παρεπιπτοντος και τα συναισθηματα...δεν μπορεις να ανταπεξελθεις σε διαφορες καταστασεις, ανικανοτητα να αντιμετωπισεις οποιεσδηποτε προκλησεις, ενδιδεις στο φοβο, την ανησυχια, το θυμο και οποιαδηποτε αλλα συναισθηματα...

τα παραπανω που ισχυουν για τον ανθρωπινο σωμα πιστευω προσωπικα οτι ισχυουν και για την ψυχη...αν θελεις μπορω να σου πω και αλλα:)...

οσο αφορα την ποσοτητα και την ποιοτητα συμφωνω απολυτα μαζι σου...

ακομα και να εχεις αφυδατωθει, το να πιεις απροσεκτα νερο, μονο ζημια θα προκαλεσεις.

Σε καθε περιπτωση η υπομονη και η αυτοσυγκρατηση ειναι ο καλυτερος συμβουλος και φιλος.

Και πως αυτοσυγκατεις τον εαυτο σου;Και πως να κανεις υπομονη;Μπορει ενας διψασμενος να κανει υπομονη;

δεν ειναι σωστο ως προς τον εαυτο σου να μενεις διψασμενος ενω η πηγη ειναι διπλα σου...αν δεν πιεις θα εχεις μεγαλυτερο προβλημα απο οτι αν πιεις παραπανω...ετσι πιστευω...

τι κι αν πιεις;....αφου θα εισαι μια ζωη διψασμενος.Καλα θα ηταν να αφησουμε αναγκες μας στην ακρη.Δεν μας βγαζουν πουθενα.Απλα μας κναουν να ποναμε ολο και πιο πολυ

Αν πιεις χανει το νοημα ο προορισμος ,η επιτευξη?
Και να μη πιεις παλι αναγκη ικανοποιεις , οτι θες κανεις οπως θες συστρεφεις τον εαυτο σου.