Κυκνακι ελπιζω να την παλεψες την φοβια...
Δεν προετοιμαζεσαι σιγα σιγα να φερεις νεο μελος στην οικογενεια ? Κανα μικρουλι γατουλι ???
Εγω οταν εχασα τη δικη μου δεν ξανα ανελαβα, αλλά εσυ ισως το χειριζεσαι καλυτερα το θεμα.
Printable View
Κυκνακι ελπιζω να την παλεψες την φοβια...
Δεν προετοιμαζεσαι σιγα σιγα να φερεις νεο μελος στην οικογενεια ? Κανα μικρουλι γατουλι ???
Εγω οταν εχασα τη δικη μου δεν ξανα ανελαβα, αλλά εσυ ισως το χειριζεσαι καλυτερα το θεμα.
Κυκνακι μου καλημερα και καλη συνεδρια εαν εχεις σημερα, ευχομαι να νιωθεις εστω μετρια καλα !
Καλημέρα cc, δεν σε πρόλαβα γιατί είχα πάει πάλι τη γάτα στον κτηνίατρο και θέλει άλλες 3 μέρες δηλαδή και το Σάββατο...ελπίζω μέχρι τη συνεδρία μου το απόγευμα να δεις το μήνυμα μου και ν' απαντήσεις...πάει καλύτερα σήμερα, έφαγε κι ο κτηνίατρος είπε ότι η καρδιά της ακούγεται καλύτερα αν και κάνει λέει έκτακτη συστολή, τι είναι αυτό; Ξέχασα να ρωτήσω πάνω στο άγχος μου, θα τον ρωτήσω αύριο αλλά αν ξέρεις πες μου...αυτή τη στιγμή δεν νιώθω καλά γιατί κουράστηκα με το πήγαινε έλα κι αγχώθηκα αλλά έφτιαξα καφέ και προσπαθώ να χαλαρώσω τώρα, τον πρώτο τον ήπια στα γρήγορα...
Δεν κατάφερα να την παλέψω χθες τη φοβία μου, ελπίζω να καταφέρω να ξαπλώσω για λίγο σήμερα το μεσημέρι...θα το συζητήσω σήμερα με την ψυχολόγο μου, έχουμε κανονικά συνεδρία...σ' ευχαριστώ! ♥
Οι γονείς μου δεν θέλουν άλλο γατί δυστυχώς όταν "φύγει" κι ο Τζέρυ αλλά κι εγώ δεν ξέρω αν θ' αντέξω την απώλεια ενός πλάσματος που θα το έχω όλη τη μέρα μαζί μου ξανά...θυμάσαι πέρυσι κοντά στα Χριστούγεννα που μου πέθανε ένα και με έτρεχε ο αδελφός μου στα επείγοντα επειδή αρρώστησα από τη στεναχώρια;
Δεν πήγε και τόσο καλά η συνεδρία σήμερα με την έννοια του ότι εγώ έκλαιγα συνέχεια και δεν μπορούσαμε να βγάλουμε άκρη και μάλλον θα κάνω κι άλλη αύριο ή μεθαύριο...και κατάλαβα ότι επίσης δεν θέλω να ζήσω με την τρέχουσα κατάσταση κι η ψυχολόγος μου μου είπε "τι να κάνω σ' αυτή την περίπτωση;", ερώτηση που θα συζητήσουμε στην επόμενη συνεδρία μας αν μπορεί δηλαδή να με βοηθήσει να ζήσω αλλιώς να πηδήξω από κανένα μπαλκόνι να τελειώνουμε...
Προς το παρόν περιμένω τηλέφωνο για ημέρα και ώρα αλλά αυτή τη στιγμή θέλω να πεθάνω...κι έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον, όποιος μπορεί ας βοηθήσει...ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Μόλις με πήρε τηλέφωνο και μου είπε για Παρασκευή πρωί, αύριο δεν μπορεί λέει δυστυχώς...και τώρα δεν είχε χρόνο να μιλήσει, με πήρε ανάμεσα στα ραντεβού ουφ! Μακάρι να γινόταν να κρατούσε περισσότερο η συνεδρία σήμερα...
Κυκνακι μου καλημερα, λογω σοβαρων λογων ημουν εκτος φορουμ ολη μερα εκτος απο το πρωι π μπηκα, κριμα που δεν ημουν εδω να σου απαντησω.
Αυτο το αισθημα απελπισιας θα φυγει.
Θα κανει τον κυκλο του και θα μειωθει ο πονος. Λυπαμαι για τον τζερυ αλλα ειναι η φυσικη πορεια του ζωντανου οντος καποια στιγμη να ξεκουραστει, να απεβιωσει. Εγω δεν ειχα τη δυναμη προσωπικα να παρω αλλο διπλα μου. Να πας στις συνεδριες σου, να μπεις στο σαιτ με τους γατοφιλους να πεις για τον τζερυ, να κανεις κανα 2 πραγματακια που σε ηρεμουν και αν σε βοηθαει η προσευχη πριν τον υπνο δοκιμαζε και αυτη οταν κλεινεις τα ματακια σου και πες σε εσενα πως εισαι ασφαλης. Βοηθαει... αν το πεις γλυκα.
Δεν ημουν τοτε μελος κυκνακι και δεν ηξερα οτι ειχες βιωσει κατι τοσο εντονο.
Οποτε μπορεσεις γραψε μου σε παρακαλω, να ξερω οτι το προσπαθεις. Εχουμε πει. Μια μερα τη φορα, οχι πολλες σκεψεις και τρυφερη συμπεριφορα στον εαυτο μας.
Τα συναισθηματα μας, ειναι σαν τα κυμματα της θαλασσας, αλλοτε εχει φουρτουνα και νιωθουμε χαμενες και αλλοτε ψιλο ηρεμια. Εχεις κανει μεγαλη προοδο μεχρι σημερα, να ξερεις οτι δικαιολογειται αυτο το αισθημα που εχεις, με την ψυχολογο εστω και μονο το κλαμμα βοηθαει και δεν εισαι μονη σου.
Σου στελνω αγκαλια προστασιας.
Νιώθω τρομερά μόνη Nick, μόνη δυστυχισμένη κι ανασφαλής...μου λείπει αφάνταστα κάποιο πρόσωπο από το παρελθόν, η αγκαλιά του, τα καθησυχαστικά λόγια του, όλα...νιώθω πως δεν μπορώ να ζήσω αν έστω δεν μου μιλάει...κι ούτε αυτό δεν κάνει, με έχει ξεχάσει, με έχει πετάξει σαν σκουπίδι και σκουπίδι νιώθω...και φοβάμαι, φοβάμαι πάρα πολύ ειδικά όταν ξαπλώνω έστω για να ξεκουραστώ για λίγο...φοβάμαι να κοιμάμαι μόνη...
Καλημέρα cc! Τώρα γύρισα απ' τον κτηνίατρο και μπόρεσα να γράψω...Δεν είναι ο Τζέρυ άρρωστος αλλά μια από τις αδέσποτες γατούλες μας αλλά και γι' αυτήν στεναχωριέμαι αν και πάει καλύτερα προς το παρόν...ίσως να με "κουράζει" και το ότι την πάω στον κτηνίατρο κάθε πρωί ενώ ξέρεις ότι δεν είμαι πολύ του έξω...αλλά δεν θα την εγκαταλείψω...την έχουμε 13 - 14 χρόνια...απλά ελπίζω να μην χρειαστεί να την πάω κι από την άλλη βδομάδα γιατί θέλω να ξεκουραστώ...
Στο νοσοκομείο είχα πάει γιατί δεν μπορούσα ν' αναπνεύσω, μούδιαζαν τα χέρια μου και τελικά έκανα εμετό και μου έκαναν ένεση με αντιεμετικό για να συνέλθω και την κάνουν και στον ποπό κιόλας, πόσο άβολο...Κι η γιατρός είπε ότι ήταν από τη στεναχώρια γιατί είχα βγάλει τα μάτια μου στο κλάμα...
Θα προσπαθήσω να με κάνω να νιώσω ασφαλής με τον τρόπο που λες, μακάρι να πετύχει...και σ' ευχαριστώ για την αγκαλιά, την έχω πολύ ανάγκη... ♥
Ναι, έχει χρόνια αλλά ακόμα τον σκέφτομαι γιατί με έκανε να νιώθω ασφάλεια που ήταν πρωτόγνωρο και πολύ πολύτιμο συναίσθημα για μένα...
Θα σου φανεί ίσως χαζή και παιδική η ερώτηση μου αλλά αλήθεια δεν είναι όλοι έτσι; Επίσης όσον αφορά τον έρωτα δεν τον θέλω ως σωματική επαφή τουλάχιστον όχι στην αρχή, θέλω απλά να κοιμάμαι αγκαλιά με τον άλλον αυτό γίνεται;
Ούτε εγώ κατάφερα να κοιμηθώ, στριφογύριζα οπότε είπα να σηκωθώ και να μην βασανίζομαι άλλο...