Το έχω στη λίστα και αυτό. :)
το ερεντιτέρι κωμωδία ήταν; γιατί δεν τρόμαξα. είχε τις ανατροπές του, αλλά ως εκεί.
Printable View
Το έχω στη λίστα και αυτό. :)
το ερεντιτέρι κωμωδία ήταν; γιατί δεν τρόμαξα. είχε τις ανατροπές του, αλλά ως εκεί.
Καμία. Και επειδή σκέφτομαι για πρώτη φορά να αρχίσω να βλέπω συστηματικά κάποια σειρά, είτε από το netflix, είτε από αυτά που παίζονται στην ελληνική τηλεόραση, αν έχετε κάποια πρόταση, πείτε μου. Η κωμωδία και τα μυστηρίου θα έλεγα μου αρέσουν περισσότερο.
Ειναι τελειως υποκειμενικο, με τι τρομαζει ο καθενας.Κωμωδια δεν ηταν σιγουρα ρε τσακαλακι.Εχει πολυ πονο και θανατο, για να ανηκει στην κατηγορια.
Προσωπικα δυσκολευομαι να καταταξω μια ταινια σ ενα ειδος,εκτος αν ειναι τελειως μονοδιαστατη.Το κανω μονο και μονο για να καταλαβαινομαστε.
Ειδα χθες το Strange Darling και περασα καλα!
είδα το μπεστ σέλλερ του νέτφλιξ fool me once και είχε ενδιαφέρον, πολύ ωραιοπάθεια και έλεος με τις σπιταρόνες.
το χερεντιτέρι μετά το μέσο μου φάνηκε κάπως σα να σπάει πλάκα ο άρι ο άστερ. σα να κάνει σχολιασμό στον τρόμο. σα να τρολάρει. ειδικά η σκηνή στο σχολείο που σπάει τη μύτη του -δε λέω πώς- ο μέην κάρακτερ, τί ήταν αυτό; η απάθεια της νεολαίας ή ανέκδοτο.
Είδα ξανά την ταινία "Τα παιδιά της χορωδίας" https://www.imdb.com/title/tt0372824/ και την απόλαυσα όσο και την πρώτη φορά... Είναι υπέροχη από κάθε άποψη και την προτείνω ανεπιφύλακτα...
Πολύ ωραία ταινία, συμφωνώ!
βλέπω το after yang και είναι καλό επιστημονικής φαντασίας εργάκι.
από σειρές είδα το gentlemen του Γκάι Ρίτσι και το προτείνω.!
αν δεν είναι σπλάτερ και κεντράρουν πιο πολύ σε ψυχολογικό δηλαδή στο συναίσθημα που προκαλεί στον ήρωα κι όχι τόσο στην δράση, μου αρέσουν πολύ! και μυστηρίου, εξάπτουν την περιέργεια, μαθαίνεις καινούργια πράγματα! το ΙΤ ας πούμε το παλιό είναι πολύ αγαπημένη μου ταινία.
Τότε δες αυτό https://www.imdb.com/title/tt4857264/
Το έχει απόψε στις 22:00 στο ΟΡΕΝ... Το έχω δει κι είναι πολύ καλό...
το είδα αργά το ποστ.
θα ψάξω την ταινία. θενξ!
Η ιστορία ενός αθώου. Μια σειρά που έχει να κάνει με το πώς λειτουργεί το δικαστικό σύστημα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής (και όχι μόνο). Πώς ομολογίες γίνονται υπό καθεστώς εξάντλησης, έλλειψης ύπνου, χρησιμοποιώντας τακτικές ανάκρισης με ψυχολογικές τακτικές όπως ο εκφοβισμός, η τρομοκράτηση του κρατουμένου, το "θάψιμο" ενοχής ενώ είναι υπό συνθήκες μισοξύπνιου, το κόλπου του καλού και κακού μπάτσου, η τακτική ταύτισης με βάση το φύλο, την προέλευση (πχ διαλέγουν έναν που θα ανακρίνει με βάση τη γλώσσα, τον τόπο καταγωγής ώστε να κάνουν τον ανακρινόμενο να νιώσει ταύτιση και να εξασφαλίσουν ομολογία), και άλλες τέτοιες επιλογές, το φύτεμα ψεύτικων δηλώσεων και μαρτυριών, αναφορών χωρίς καν ημερομηνία, το φύτεμα στοιχείων στον τόπο του εγκλήματος ώστε να ενοχοποιηθεί ο άνθρωπος που ήδη έχουν αποφασίσει να καταδικαστεί, η χρήση ψευδών δηλώσεων νομιμοποιημένη να χρησιμοποιείται από την αστυνομία και τους ανακριτές, και τα λοιπά. Έχει ένα ενδιαφέρον, επίσης έχει τον John Grisham, που έγραψε ένα βιβλίο, το μόνο διαφορετικού τύπου από τα υπόλοιπά του, βασισμένο στα παραπάνω.
wild honey από ό,τι είδα είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία; πολύ καλή φαίνεται!
σειρές είδα το Kleo. γερμανικό με την ιστορία μιας πρακτόρισσας/εκτελέστριας της Στάζι που φυλακίζεται πριν τη ρίξη του τείχους και όταν απελευθερώνεται ψάχνει να βρει ποιός την πρόδωσε. εχει τη φάση του, κάνει λίγο κοιλιά αλλά έχει αρκετή δράση και ένταση και ισορροπεί η κατάσταση.
από ταινίες είδα το those were the days με την Στρέιζερ -αυτή που τραγουδάει το memories - και τον Ρέντφορντ, σίντνεϊ πόλλακ αν δεν κάνω λάθος, φοβερή λήψη και μοντάζ και σκηνοθεσία, η ιστορία είναι ρομαντική μελό.
Αν δεν το έχετε δει να δείτε το dirty dancing. Είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες.
Ναι, βασισμένη σε αληθινή ιστορία, με αληθινούς πρωταγωνιστές επίσης. Ήταν τόσα τα σημεία που ξεχώρισα, πχ όταν μία κάτοικος μιας μικρής κοινότητας ανέφερε ότι κάθε φορά που η αστυνομία ήθελε να πάρει τα ένσημα για μία σύλληψη, πλάκωνε στο ξύλο πρώτα και μετά έσερνε στο κελί έναν φτωχό φουκαρά. Συγκεκριμένα αυτός ήταν και ένας από τους δύο για των οποίων την αθωότητα έγινε η σειρά και έγραψε το βιβλίο ο Grisham. Trash poor τους λένε στο αμέρικα. Δεν πήγαιναν ποτέ να ξυλοφορτώσουν ή να ρίξουν ευθύνες στους ιθύνοντες ή τους προνομιούχους, φυσικά, γιατί εκεί τα συμφέροντα είναι που παίζουν στη μέση. Αναφορές γίνονται και για την κάλυψη αστυνομικών στελεχών της αμερικάνικη αστυνομίας που έβγαζαν από τη λίστα υπόπτων εμπόρους ναρκωτικών γιατί είχαν μαζί τους οικονομικές συμφωνίες. Και τόσα άλλα. Στη συστήνω με τρέλα και κανέλα.
Buy Now! The Shopping Conspiracy.
Το έχει το νετφλιξ αυτή τη στιγμή και το προτείνω γιατί έχει πολλά χρήσιμα και ενδιαφέροντα πράγματα για το πώς η αγορά κινεί τα νήματα σε σχέση με την αδιάκοπη κατανάλωση.
Πώς διαμορφώνουν την ανθρώπινη επιθυμία, με ολόκληρη επιστήμη τεχνασμάτων, ψυχολογίας, διαφήμισης κτλ, ώστε να αγοράσεις το επόμενο προιόν και να μην μένεις ικανοποιημένος με αυτό που ήδη έχεις; Βιομηχανία ρούχων, τροφίμων, ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών, έχει επίσης μαρτυρίες "από μέσα" της κάθε βιομηχανίας, πχ είχε πρώην στελέχη της Amazon, και άλλων εταιριών, που ανέφεραν τις τακτικές και τα τεχνάσματα όπως τα έζησαν και τα διαπίστωσαν τα ίδια. Άλλο ένα ενδιαφέρον ήταν το green washing, όπως και το πού στον πλανήτη καταλήγουν οι "φιλανθρωπίες" του δυτικού κόσμου.
https://www.imdb.com/title/tt34350086/