Κρίσεις πανικού - καθημερινότητα - δουλειά

χαχαχαχα μην τους παρεις! Ασε δε ξερεις τι μπορει να γινει!
Ναι μωρε δικιο εχεις αλλα ειμαι σε φαση που δεν εχω διαθεση γμτ...
Νταξ θα μου'ρθει παλι :)
Στο 18 πηγα για δευτερο ραντεβου το οποιο ηταν συνεχεια του πρωτου δλδ συγκεντρωση πληροφοριων - ιστορικου απλα.
Την Παρασκευη εχω τριτο ραντεβου και απ'οτι με ενημερωσαν, μετα απ'αυτο το ραντεβου θα γινει αξιολογηση και αν πληρω τις προϋποθεσεις, θα συνεχισω, αν οχι, φιλακια πολλα.
Λογικο απο τη μια γιατι μαλλον παει πολυς κοσμος και καποιοι μπορει εχουν σοβαροτερα θεματα απο αλλους και το προσωπικο ειναι περιορισμενο.
Αυτα για την ωρα παιδακια!

Καλημερα, καλη σαρακοστη και ευχομαι ο αετος σας να πηγε ψηλα!
Εχω νεα απο το 18.
Πηγα στο 3ο ραντεβου το οποιο εγινε με τον τσιφ της υποθεσης ο οποιος μου ειπε τα εξης:
Καταρχην δεν ειναι βεβαιο οτι η κακη διατροφη μου ειναι παθολογικη. Μπορει να ειναι μπορει και οχι.
Αλλα επειδη παιζουν και οι πανικοι στη μεση και ολα συνδεονται, προτεινε να μειωσω τα φαρμακα (γιατι αφ'ενος δεν εχουν αποτελεσμα και αφ'ετερου λογω της μακροχρονιας χρησης μπορει στη φαση αυτη να κανουν περισσοτερο κακο).
Και η γνωμη του ειναι, βασει εμπειριας οτι μειωνοντας τα φαρμακα ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ (σημαντικο οσο δεν παιρνει να κοιμαται κανεις σωστα), θα φτιαξουν οι διατροφικες μου συνηθειες και παιζει να μειωθουν και οι πανικοι.
Ηδη μειωσα το εφεξορ και το ζαναξ και ναι μεν εχω τα νευρα μου αλλα ειμαι καλα σε γενικες γραμμες.
Τι να πω, φανηκε πολυ σιγουρος για οσα ελεγε και μου ενεπνευσε την ιδια σιγουρια. Υπενθυμιζω οτι ο τυπος δουλευει στο 18 ανω και εχουν δει τα ματια του ουκ ολιγα!
Μακαρι να βγει κατι καλο απ'αυτο. Τουλαχιστον να κοψω τα φαρμακα τελειως γιατι με εχουν κουρασει πολυ.
Αντε φιλακια σε ολους :)

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Καλημερα, καλη σαρακοστη και ευχομαι ο αετος σας να πηγε ψηλα!
Εχω νεα απο το 18.
Πηγα στο 3ο ραντεβου το οποιο εγινε με τον τσιφ της υποθεσης ο οποιος μου ειπε τα εξης:
Καταρχην δεν ειναι βεβαιο οτι η κακη διατροφη μου ειναι παθολογικη. Μπορει να ειναι μπορει και οχι.
Αλλα επειδη παιζουν και οι πανικοι στη μεση και ολα συνδεονται, προτεινε να μειωσω τα φαρμακα (γιατι αφ'ενος δεν εχουν αποτελεσμα και αφ'ετερου λογω της μακροχρονιας χρησης μπορει στη φαση αυτη να κανουν περισσοτερο κακο).
Και η γνωμη του ειναι, βασει εμπειριας οτι μειωνοντας τα φαρμακα ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ (σημαντικο οσο δεν παιρνει να κοιμαται κανεις σωστα), θα φτιαξουν οι διατροφικες μου συνηθειες και παιζει να μειωθουν και οι πανικοι.
Ηδη μειωσα το εφεξορ και το ζαναξ και ναι μεν εχω τα νευρα μου αλλα ειμαι καλα σε γενικες γραμμες.
Τι να πω, φανηκε πολυ σιγουρος για οσα ελεγε και μου ενεπνευσε την ιδια σιγουρια. Υπενθυμιζω οτι ο τυπος δουλευει στο 18 ανω και εχουν δει τα ματια του ουκ ολιγα!
Μακαρι να βγει κατι καλο απ'αυτο. Τουλαχιστον να κοψω τα φαρμακα τελειως γιατι με εχουν κουρασει πολυ.
Αντε φιλακια σε ολους :)

---

Δύναμη και πάντα χαμόγελο Blue9791 ... καλή τύχη!!!!!!!!!

Γεια σου Blue. Στο θεμα του "ανωμαλου" υπνου εχω εστιασει κι εγω ομως λυση προς το παρον δεν εχω βρει. Ειναι αρκετα χρονια που δεν κοιμαμαι σωστα πιο συγκεκριμενα δεν εχω προβλημα αυπνιας αλλα το οτι ξυπναω 3,4,5 φορες την νυχτα και εδω και αρκετους μηνες με πονο/τσουξιμο στο στομαχι και πρεπει να φαω κατι οποσδηποτε για να ξανακοιμιθω. Δεν μπορω να ξεκαθαρισω αν εμπιπτω στην κατηγορια των ψυχοδιατροφικων διαταραχων η ειναι κατι αλλο που με ξυπναει. Εχω δοκιμασει δυο διαφορετικα χαπια ομως το ενα με ξερανε στον υπνο και την αλλη μερα ημουνα χαλια ενω το δευτερο δεν με πολυβοηθησε (ξαναξυπναω). Το προβλημα ειναι βασικο ετσι εχω καταληξει και γιατι αν δεν κοιμασε καλα η μερα παει σκατα και επισης αμα τρως την νυχτα περα του οτι βαζεις κιλα αναγκαζεις τον οργανισμο να δουλευει "νυχτερινο ωραριο" πχ για την πεψη και χανεις την σειρα με το φαγητο την ημερα γιατι δεν πεινας. Και ετσι εχω μπει σε εναν φαυλο κυκλο που ψαχνω να τον σπασω αλλα δεν εχω βρει τον τροπο και πραγματικα μου εχει σπασει τα ηδη σπασμενα νευρα. Εχω δοκιμασει να δουλευω χειρονακτικα και να περπαταω αρκετα την ημερα αλλα γαμοτι μου δεν βοηθαει ισα ισα μου ανοιγει την ορεξη. Αλλα το ξαναλεω πιστευω οτι ενας βασικος λογος για τα ψυχοσωματικα και τα παραπανισια κιλα πιστευω οτι προερχεται απο τον ανωμαλο υπνο. Αν μαθεις κατι περι ...υγιους υπνου ειδοποιησε.
υ.γ. Προσπαθησα αντι για χαρταετο να πεταξω χαρτοκορακα αλλα στο τελος μου βγηκε χαρτοκοτοπουλο (δεν πετουσε μονο προχωρουσε...);)

Γενικά απο δική μου εμπειρία είναι καλό να τρως κάτι πριν πέσεις για ύπνο. Κάτι ελαφρύ μια φέτα ψωμί .. λίγα δημητριακά (σκέτα)... μια μπανάνα... κάτι με υδατάνθρακες και με κάτω απο 100 θερμίδες... Δες και αυτό ίσως σε βοηθήσει http://tokleidi.wordpress.com/2013/0...D%CF%81%CE%B1/

Λες το κλειδι για ολα να ειναι η διατροφη τελικα;
Θα εκπλαγω...
Δεν πειραζει πουλακι μου, οταν μεγαλωσει θα πεταξει!

Quote:

---

Originally Posted by Κλειδί Σκέψης

Γενικά απο δική μου εμπειρία είναι καλό να τρως κάτι πριν πέσεις για ύπνο. Κάτι ελαφρύ μια φέτα ψωμί .. λίγα δημητριακά (σκέτα)... μια μπανάνα... κάτι με υδατάνθρακες και με κάτω απο 100 θερμίδες... Δες και αυτό ίσως σε βοηθήσει http://tokleidi.wordpress.com/2013/0...D%CF%81%CE%B1/

---

Ευχαριστουμε για το λινκ :)

Χαιρετω!
Ειπα να δω τι κανουμε εδω μεσα ολοι και να κανω και ενα update για τη διαδικασια διακοπης των φαρμακων.
Καταρχην οποιος λεει οτι τα αντικαταθλιπτικα δεν εθιζουν ειναι κοπανος (και ξερω οτι δεν ειμαι πολιτικα και δεοντολογικα ορθη αυτη τη στιγμη).
Σου λεει "δεν εθιζουν" και οταν πας να τα κοψεις και βλεπεις το νονο σου γαϊδαρο σου λεει "εθιζει η μακροχρονια χρηση".
Αρα εθιζουν!
Τελος παντων.
Δεν τα περναω και πολυ καλα οπως ολοι καταλαβαμε γιατι εχω ενα συνεχες αγχος, εξαψεις ζεστης, τρελα σκαμπανευασματα στη διαθεση και ειναι ηδη μια εβδομαδα που παιρνω τη μιση δοσολογια εφεξορ.
Στην προγηουμενη συνεδρια το ειπα στον γιατρο που με παρακολουθει και ειπε οτι ειναι αναμενομενα ολα αυτα και να κανω υπομονη γιατι πρεπει να δουμε πως λειτουργω και χωρις φαρμακα.
Συμφωνω απολυτως και δεν κλαιγομαι απλα περναω λιγο δυσκολα.
Καμια σχεση με τις προηγουμενες κρισεις που περνουσα βεβαια αλλα και παλι το συνεχες αγχος ειναι δυσκολο κι ας ειναι πιο ηπιο.
Αγαντα καρδια μου λοιπον και θα το περασουμε κι αυτο και θα βγουμε και πιο δυνατοι και η ζωη μας θα καλυτερεψει!
Αντε φιλακια και να μου λετε τα νεα σας!

Γεια σου Blue. Tωρα που εριξες στο μισο τα εφεξορ μηπως στα πλαισια των "πειραματισμων" εριξες στο μισο και το ζαναξ? Οχι γιατι αν μειωσες και το ζαναξ τοτε παιζει να σε επηρεαζει η ελειψη του. Αυτο απο την δικια μου πειρα η οποια μπορει να ηταν ...εφταμηνιτικη αλλα οταν εκοψα ζαναξ και εφεξορ μετα ηρθανε τα δυσκολα και πειραματιζομενος κατεληξα οτι το προβλημα προερχοτανε απο την ελλειψη του αγχολυτικου. Γι αυτο και προσπαθησα να περιορισω αργα το ζαναξ το οποιο ομολογω οτι δεν το εχω κοψει τελειως (κλαπς...) καθοτι καλως ή κακως "βοηθαει" στα δυσκολα. Ομως οπως και να το κανουμε η μακροχρονια χρηση του αντικαταθλιπτικου λογικα θα παιζει τον ρολο της τωρα που προσπαθεις να το κοψεις. Η ψυχολογος που παω τωρα μου λεει να κοψω σιγα σιγα το αγχολυτικο ομως προς το παρον δεν το κανω μεχρι να αλλαξουν μερικα πραγματα στην ζωη μου τα οποια θελω να πιστευω οτι τα εχω δρομολογισει...
Σημερα εχω ραντεβου μαζι της και μετα απο 5 επισκεψεις λεω να της ζητησω σιγα σιγα να μιλησουμε για πρακτικους τροπους αντιμετωπισης του αγχους μου μιας και που ως τωρα η συζητηση μας περιστρεφοταν περισοτερο σε θεωριτικα (γνωριμια, προσωπικα και οικογενιακα προβληματα κτλ). Δηλαδη θα της ζητησω να μου πει τι μπορω να κανω πρακτικα οταν δεν αισθανομαι καλα. Ωρε ποιος με βλεπει στο μελλον με τις γιογκες μου και με τις αυτοσυγκεντρωσεις μου...Ωωωμμμμμμμ....Μωρε αμα δω βελτιωση μεχρι και καρατε και κουνγκ φου και ινδικα και κινεζικα θα μαθω;).
Παντως εχω αρχισε να ψαχνω βιβλια ψυχολογιας αλλα σοβαρα οχι κατι παπαριες που βαζουν στις κυριακατικες εφημεριδες. Απο Φρουντ και πανω...Αν εχεις υποψιν σου κανενα βιβλιο ή κανενας αλλος εδω μεσα γραψε.
Τελος δεν εχω πιασει ακομα το λοττο και γιαυτο δηλωνω δυστυχης... Ασε που ειχα και κατι καταθεσεις στις κυπριακες τις τραπεζες και θα μου τις κουρεψουνε γουλι...

Καλα κανω δλδ που δεν εχω καταθεσεις σε καμια τραπεζα... ουτε στο πορτοφολι μου.
Δεν ξερω καποιο βιβλιο και δεν ξερω και καποια τεχνικη.
Αυτο που εφαρμοζω εγω ειναι περιμενω και θα περασει. Πιανει αλλα μεχρι να περασει τραβαω ζορια.
Το ζαναξ το εκοψα κι αυτο και παιρνω το πρωινο (0.5) μερα παρα μερα μαζι με το εφεξορ και το βραδινο (0.5 παλι) καθε μερα.
Κι εγω αυτο πιστευω οτι με δυσκολευει το οτι εκοψα και το ζαναξ γιατι και αλλες φορες που ειχα μειωσει το εφεξορ, το ζαναξ το αφηνα τελευταιο και ηταν πιο ηπια τα πραγματα.
Αλλα σκεφτομαι οτι ηδη εχει περασει μιαμιση εβδομαδα. Μαλακια δεν ειναι να του πω να το παιρνω το ζαναξ κανονικα; Δλδ οπου να'ναι λογικα θα στρωσω. Ελπιζω...
Το καλο ειναι οτι δεν εχω κοψει καθημερινες δραστηριοτητες αν και εχω αγχος για αγοραφοβικα επεισοδια.
Παλιοτερα το αγχος και μονο ηταν ικανο να με κανει να κλειστω μεσα και να ξαναβγω μονο οταν νιωσω τελειως καλα.
Προσπαθω να εκτιθεμαι οσο μπορω για να μην με παρει τελειως απο κατω.
Να μπορω να πω στο τελος της μερας οτι ναι δυσκολευτηκα αλλα το εκανα.
Κακα τα ψεμματα ομως δεν ειναι ευκολο...
Στο επομενο ποστ υποσχομαι να ειμαι καλυτερα :)

Λοιπον πηγα προχθες στο ραντεβου με την ψυχολογο μου. Μετα απο 5 επισκεψεις "διερευνιτικες" της ειπα οτι απο εδω και περα επειδη καταλαβαινω πλεον οτι "το προβλημα το εχω εγω" θελω οταν αρχισω να ξαναπαραπονιεμαι για ανθρωπους η καταστασεις οι εχουν συμβαλει στο προβλημα μου να με διακοπτει και να με...επαναφερει στην ταξη. Στην ουσια δηλαδη της ζητησα να επικεντρωθουμε σε μενα , στο Εγω μου ωστε να ψαξουμε τροπους να βελτιωθω ψυχολογικα. Συμφωνησε απολυτα η ψυχολογος μου ηταν σαν να περιμενε καποια στιγμη να της το ζητησω. Πραγματι στην πορεια της συζητησης παλι "ξεφυγα" παλι κατεληξα να παραπονιεμαι για ανθρωπους που μου "κατεστρεψαν/καταστρεφουν την ζωη" αλλα αυτη την φορα η ψυχολογος φροντιζε να με διακοπτει και καλα εκανε. Ειναι μεγαλο βημα πιστευω στα πλαισια της ψυχοθεραπειας να αντιληφθουμε οτι το ζορι την μαυριλα τα ψυχοσωματικα τα εχουμε εμεις και ολοι και ολα που μας τα προκαλουν ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ Γ*ΜΗΘΟΥΝ. Σαν πολυ ασχοληθηκα με αυτους και στην ουσια τη κανω? Αναπαραγω το προβλημα μου και δεν κοιταω να σωσω τον εαυτο μου. Οχι δεν μιλαω εγωιστικα μιλαω για τον ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΩ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ....
Τελος παντων "συναδελφοι" καποια στιγμη η ψυχολογος μου λεει θα κανουμε μια ασκηση για χαλαρωση...λεω τι ειναι αυτο ...μου λεει θα δεις. Χαμηλωσε φωτισμο εβαλε χαλαρη μουσικη μου ειπε παρε δυο βαθιες ανασες κλεισε τα ματια και φαντασου οτι βρισκεσαι σε ενα μερος που αισθανεσε ομορφα... Πραγματι προσπαθησα (αν και δεν το πολυπιστευα) και σιγα σιγα με τις οδηγιες της αισθανθηκα μια χαλαρωση μια ηρεμια που χρονια εχω να την αισθανθω και που τελικα την ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ. Καποια στιγμη μου λεει "τωρα σιγα σιγα φυγε απο αυτο το μερος και ανοιξε τα ματια σου". Αυτο που εχω να πω ειναι ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ "ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩ"... Οταν ανοιξα τα ματια μου ειχα μια χαλαρωση αλλο πραγμα. Το μονο που της ειπα ειναι "Σιγουρα εσεις οι ψυχολογοι δεν ειστε γιατροι?" Γελασε μου ειπε οχι δεν ειμαστε γιατροι αν και οταν παιρνουμε πτυχιο ορκιζομαστε στον ορκο του ιπποκρατη.
Μου ειπε οτι αυτο που καναμε να προσπαθησω σιγα σιγα χωρις πιεση να το κανω μονος μου και οτι στην πορεια της θεραπειας θα μου ειναι πολυ πιο ευκολο να ηρεμω και να χαλαρωνω. Ασε που εχει και αλλες τεχνικες (ελεγχος αναπνοης) που θα τις μαθουμε στο μελλον.
Αυτο που εχω να πω εν κατακλειδι ειναι οτι οταν εφυγα και βρεθηκα στον δρομο ημουν τοσο ηρεμος πραγματικα ειχε φυγει μια πιεση απο πανω μου. Περπατουσα πιο αργα και ειμουνα πως να το πω...χαρουμενος ευτυχισμενος ΗΜΟΥΝ ΠΙΟ ΚΑΛΑ. Επειδη εχω κανει και βελονισμο αυτο που μπορω να πω ειναι οτι αυτη την ηρεμια και την χαλαροτητα την ειχα ζησει και με τον βελονισμο. Θελω να πω οτι τελικα υπαρχουν τεχνικες χαλαρωσης που πραγματικα βοηθανε και οταν ζεις αυτη την χαλαρωση ειναι αλλο πραγμα , ειναι πως ειμασταν οταν ειμασταν παιδια ...ε κατι τετοιο.

Η χαλάρωση , ο διαλογισμός κτλ είναι ένα ταξίδι στην εσωτερική μας γαλήνη που έχουμε ξεχάσει τελείως πως έχουμε με τους φρενήρης ρυθμούς που ακολουθούμε ... Να το κάνεις πιο συχνά !!!! εγώ προσπαθώ να κάνα 3 με 4 διαλογισμούς την εβδομάδα διάρκειας 30 με 45 λεπτά και κάθε μέρα να έχω ένα τέταρτο με εικοσάλεπτο απόλυτης ηρεμίας (κινητό κλειστό, σταθερό κατεβασμένο, οθόνες σβηστές και μόνο λίγη χαλαρή μουσική να ακούγεται). Ειλικρινά μετά νιώθεις υπέροχα!!! και ένα τέταρτο την μέρα όλοι έχουμε !!!!

Χαιρετω τα πληθη εχοντας τηρησει την υποσχεση μου οτι στο επομενο ποστ θα ειμαι πιο καλα!
Ναι λοιπον ειμαι, καταρχην γιατι ειχα καταλαβει λαθος και ο ντοκτορ μου ειχε πει να μην πειραξω τη δοσολογια του ζαναξ, γι'αυτο ειχα φρικαρει, και γιατι συνειδητοποιησα (και αρα θα διορθωσω) ποσο μ***κας ειχα πιαστει (οχι μονο εγω και ολοι μας εδω μεσα) σχετικα με τα φαρμακα και εφτασα να παιρνω 10 χρονια!!!
Ολοι οι γιατροι στους οποιους ειχα παει με σκοπο να κοψω τα φαρμακα που ελεγαν οτι θα βαλουμε ενα χρονοδιαγραμμα διακοπης περιπου 2-3 χρονια για να μην το κανουμε σπασμωδικα, να σταθεροποιουμαι κλπ.
Συμφωνω απολυτως. Γιατι ομως να μενω σε μια δοσολογια 6 μηνες;
Ο ντοκτορ του 18 μου ειπε οτι θα παιρνω μερα παρα μερα το εφεξορ για 2 εβδομαδες και μετα θα το παιρνω καθε 2 μερες για αλλο τοσο και σε 2-3 μηνες (αναλογα με το πως θα αντιδρω) θα εχουμε καθαρισει.
Και μιλαμε για εναν γιατρο ο οποιος ασχολειται με τοξικομανεις.
Το αποτελεσμα λοιπον ειναι λυπηρο γιατι ολοι καταλαβαινουμε οτι οι γιατροι που δεν σεβονται τον εαυτο τους (γιατι προφανως υπαρχουν και σοβαροι ανθρωποι και στον ιδιωτικο τομεα) τρεναρουν τη φαρμακοληψια για οικονομικους λογους.
Εμενα αυτη η κατασταση μου στοιχησε 10 χρονια απο τη ζωη μου.
Τα φαρμακα, το λενε και τα κουτια μεσα, δεν πρεπει να υπερβαινουν το 6μηνο για περιπτωσεις σαν τις δικες μας (δεν μιλαω για πιο σοβαρες καταστασεις).
Ολα τα αλλα ειναι θεμα προσωπικου αγωνα (φτου σου πουλακι μου που βρισκεις τις ακρες σου! σε καμαρωνω! ναι τουτε εσενα λεω!).
Ο καθενας χαλαρωνει με τον δικο του τροπο.
Μην χαλαμε τον οργανισμο μας με χημειες (τουλαχιστον οχι για πολυ) οκ πυροσβεστικα ναι συμφωνω αλλα να μην χρονιζει η κατασταση.
Μου ειπε μια κουβεντα ο ντοκ που με σοκαρισε.
"Πρεπει να δουμε πως λειτουργεις και χωρις φαρμακα γιατι επι της ουσιας δεν ξερουμε και αρα δεν μπορουμε να πουμε οτι η ψυχοθεραπεια θα βοηθησει ουτε καν αν τη χρειαζεσαι".
Και πιστεψτε με χωρις φαρμακα ειμαστε ολοι πολυ καλυτερα. Οκ, ισως λιγο πιο νευρωσικοι :-) αλλα καλυτερα!
Ναι στη βοηθεια, οχι στην βολη και την καταχρηση.
Φιλακια!

Κι εγω πιστευω Blue οτι τα πραγματα ειναι πανω κατω οπως τα γραφεις. Στην δικια μου περιπτωση οταν εμπλεξα με αντικαθλιπτικη θεραπεια λογω προηγουμενων και ασχετων με τα ψυχολογικα καταστασεων ΕΥΤΥΧΩΣ ειχα χασει εμπιστοσυνη μου στους γιατρους. Γιατι δυστυχως πολλοι γιατροι δεν σεβονται τον εαυτο τους και τον ασθενη και τον ταιζουν χαπια η του περνανε το μηνυμα οτι εχεις καταθλιψη αρα θα παιρνεις φαρμακα. Και λογικα πολλοι το δεχομαστε γιατι λες "γιατρος ειναι , ξερει". Ομως στην περιπτωση μου επειδη ειχα χασει την εμπιστοσυνη στους γιατρους και με την ψυχιατρο που πηγαινα "κλωτσουσα"... Ελεγα οτι με την δικια της λογικη μπορει να μπλεξω για μια ζωη με χαπια και στο τελος να την πατησω. Και καποια στιγμη αποδειχθηκε οτι εκανε λαθος σχετικα με την καταθλιψη που μου ελεγε οτι εχω. Οχι οτι αρνουμε οτι σε πολλες περιπτωσεις οι ψυχιατροι και τα χαπια δεν χρειαζονται. Φυσικα και χρειαζονται...Οταν ειχα παθει πριν ενα χρονο και την αγχωδη διαταραχη το δεχομαι οτι επρεπε να παρω φαρμακα για μια περιοδο για να με βοηθησουν να ξανασταθω στα ποδια μου. Ομως απο εκει και περα τελικα δεν χρειαζομουν ψυχιατρο αλλα ψυχολογο. Αργησα λιγο αλλα πιστευω οτι τωρα με την ψυχολογο μου θα βρω τις λυσεις. Και οσο το σκεφτομαι αυτο που λεμε στας Ευρωπας και στας Αμερικας ,ψυχολογια ειναι ο δυτικος τροπος αντιμετωπισης ψυχολογικων καταστασεων που στην ινδια και την κινα τα ονομαζουν ειτε γιογκα ειτε διαλογισμο ειτε βελονισμο ειτε ρεφλεξολογια. Και το κουφο ειναι οτι στην ασια αυτα τα πραγματα τα εχουν ψαξει πριν 4 και 5 χιλιαδες χρονια και οι δυτικοι μολις 2 αιωνες. Φταινε και οι θρησκιες που μας περνανε το μηνυμα απο παιδια οτι οι γιογκες και τα τετοια ειναι...μυστικιστικα ,σατανικα κτλ. Φταιει και η μενεγακη και η καθε μενεγακη που βρισκει κανεναν ...τσιου τσιου διαλογιστη και μας περνανε ενα μηνυμα οτι ολα αυτα τα περι διαλογισμου κτλ ειναι κατι "χαζοχαρουμενα πραγματακια" κατι παρομοιο με την αστρολογια. Φταινε και οι αμερικανοι με τις ταινιες τους που σου παιρνανε μηνυματα τυπου "καρατε κιντ" οτι ενας δασκαλος στην ασια θα σε μαθει αυτοελεγχο και μετα θα πας να νικησεις τους κακους. Στο κανουν να φαινεται σαν παραμυθακι ενα πραμα...
Τελικα δεν ειναι ετσι... η επιστημη της ψυχολογιας ή οι ανατολικες αντιληψεις για τον ανθρωπο εχουν μεγαλη βαση και μπορουν να μας βοηθησουν πραγματικα. Το θεμα ειναι να βρεις καποιον που γνωριζει (ψυχολογος, διαλογιστης, βελονιστης) να σου δειξει τον δρομο πως γινεται να αντιμετωπισεις τα ψυχοσωματικα σου και το αγχος σου. Το πολυ κακο ειναι οτι θελει χρημα και το λιγοτερο κακο οτι θελει χρονο

Ειναι προφανες οτι το "Κλειδι Σκεψης" ειναι πιο μπροστα σε αυτα τα πραγματα τα οποια για μενα ειναι πρωτογνωρα ... Το θεμα ειναι οτι πρεπει να βρεθει καποιος να σου δειξει τους δρομους για την ηρεμια και τελικα οπως και να εχει ενας απο αυτους ειναι ο Ψυχολογος.

μπα δεν είμαι και πολύ μπροστά πριν 5 μήνες περίπου μια φίλη μου έκανε δώρο ένα cd με διαλογισμούς γιατί ήμουν σε φάση πιο τσίτα πεθαίνεις (η φίλη ασχολείται με ρεικι, τσάκρα κτλ οπότε ξέρει) . Στην αρχή με πήρε ο ύπνος μετά άρχισα σιγά σιγά να μπαίνω στο κλήμα... και μετά μου άρεσε πάρα πολύ !!!! Με ξεκουράζει και νιώθω άλλος άνθρωπος.. τόση ηρεμία και γαλήνη ποτέ στην ζωή μου. Βέβαια ακόμη και αυτός ο λίγος ύπνος καμιά φορά είναι τόσο διαφορετικός και ωραίος! Μια φορά πριν 1 μήνα περίπου με κάλεσαν να πάω σε ένα ομαδικό διαλογισμό (η φίλη που λέγαμε) διάρκειας 1 ώρα και φυσικά με πήρε ο υπνος και έγειρα στον δίπλα μου!!! πέθανα στα γέλια !!! :D εγώ πάντως σπίτι ξαπλώνω πάντα και είναι σούπερ. Χαίρομαι πολύ που τα πάτε τόσο καλά και που δείχνεται δυνατοί και αποφασισμένοι... χίλια μπράβο και στους δύο !!!