έρχεται ο χειμώνας και δεν θα ακούμε τραπ στο δρόμο από τα ανοιχτά παράθυρα των αυτοκινήτων.
κατα τ άλλα με την πρώτη βροχή θα μπουκώσουν τα φρεάτια.
Printable View
έρχεται ο χειμώνας και δεν θα ακούμε τραπ στο δρόμο από τα ανοιχτά παράθυρα των αυτοκινήτων.
κατα τ άλλα με την πρώτη βροχή θα μπουκώσουν τα φρεάτια.
Αισθάνομαι τώρα όπως με κάνει να νιώθω το άκουσμα αυτού το κομματιού (οι στίχοι είναι irrelevant με το θέμα, το «άκουσμά» του στο αυτί μου γενικότερα εννοώ ότι συμφωνεί με το current mood μου).
https://youtu.be/FlD1F4A70S4?si=ypHGPCIm4wqIfLOZ
…δεύτερο random «άκουσμα» που στα δικά μου αυτιά συμφωνεί με το current mood μετά από κάτι χτεσινά προσωπικά που μου συνέβησαν…
https://youtu.be/BciS5krYL80?si=_I9rtPTkekctla5O
Κύκνε sorry που σου βάζω στο θέμα σου βιντεάκια με μουσική, αλλά όντως αυτά ανήκουν στο «πως αισθάνεστε τώρα» και όχι στο θρεντ «μουσική». Ξαναυπογραμμίζω ότι οι στίχοι των κομματιών είναι irrelevant, εγώ απλά έχω το όλο «άκουσμα» του κομματιού και το πως με κάνει να νιώθω, που συμφωνεί με κάτι που νιωθω τώρα έτσι κι αλλιώς εξαιτίας κάτι άλλου που μου συνέβη, δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα με το τι λένε οι στίχοι, ακούω απλά τη «μουσική» ακόμα και των λέξεων, των στίχων, έτσι αντιμετωπίζω τα κομμάτια που ακούω συνήθως εγώ..
Την καλημέρα μου σε όλους.
«από λεβάντα και θυμαρι, λάσπη κι αγκάθι
_ Η ζωή δε βγαίνει έτσι αδερφέ, ούτε ζυγιάζει…
Η πλημμυρίδα, δεν προλαβαίνει να σου μάθει,
μια και καλή σε πνίγει κι ησυχαζει…»
(Να, αυτό το part από το πρώτο κομμάτι όντως είναι ταιριαστό και σαν στίχος…)
Αισθάνομαι ότι ήρθε η ώρα να τερματίσει η καθημερινή σχέση μου με τα αναψυκτικά τύπου κόλα.. Καλά ήταν όσο κράτησε.. Στο εξής θα είμαι απλά «κοινωνικός πότης», μια στο τόσο κι άμα τύχει.. Η εξαρτητική σχέση τέλος. Το υποσχέθηκα σε δικό μου άνθρωπο πάνω στο τραπέζι μας που με έβλεπε να πίνω έτσι και στενοχωριόνταν. Χαλάλι του, του το αφιερώνω. Πρώτα απ’ όλα για δική μου χάρη βέβαια γίνεται αυτό. Για χάρη της υγείας πάνω απ’ όλα αλλά και της τσέπης μου επίσης.. Αυτό ήδη έγινε, η εξαρτητική σχέση και καθημερινή κατανάλωση είναι ήδη παρελθόν. Άντε, με το καλό να καταφέρουμε να μειώσουμε και τις μερίδες των φαγητών στο μισό.. Αυτό είναι λίγο πιο δύσκολο, αλλά που θα μου πάει..
εμπρός για μια νέα ζωή, διακρίνω μια τάση προς την αλλαγή στα μέλη του φόρουμ εδώ, πράγμα ελπιδοφόρο!
Αισθάνομαι άσχημα, δεν κράτησα τον λόγο μου, προς τον εαυτό μου.
Έφαγα χωρίς να υπάρχει αύριο. Αυτά είναι .
Όπως και να έχει, έχω σημειώσει πρόοδο.
Και όπως λέει η γιουσερ από πάνω , εμπρός για μια νέα ζωη:p.
Συμβαίνουν αυτά, δεν πειράζει, αγώνας είναι, προσπάθησε ξανά και ξανά.. Ήδη τα καταφέρνεις μια χαρά με το τσιγάρο, το ποτό κλπ, θα γίνει κάποια στιγμή και αυτό, θα το πετύχεις..
Δώσε το καλό παράδειγμα «παιχταρά» μου γιατί πρέπει να σε ακολουθήσουμε κι άλλοι.. :)
«Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts..»
_Winston S. Churchill
Καλημέρα...
Νιώθω αγχωμένη...
Θέλω να φάω μελομακάρονα αλλά είναι νωρίς
δεν έχουν βγει τα μελομακάρονα; φτιάξε εσύ αν έχεις τα υλικά!
αισθάνομαι σαν ζόμπι.
Αν δεν είναι προσφορά δεν αγοράζω, είναι δύσκολο να βρείς και κάποια που να αξίζουν έστω τα λεφτά που θα δώσεις. Τα σπιτικά βγαίνουν πολλά.
Τουλάχιστον όσο περιμένω μαζεύω όρεξη, γιατί όταν τα έχεις όλα άφθονα δεν τα εκτιμάς. Ακόμα τρώω παγωτά και δεν έχει με γεύση μελομακάρονα ή έστω σάντουιτς
χα χα κι εγώ τρώω παγωτά όλο το χρόνο.
αν πας σε ένα φούρνο να σου βάλουν δυο τρία αντί για κουλουράκια; εγώ θα το έκανα άνετα.
Σκεφτομαι και αισθάνομαι ότι μετά το πέρας του χτεσινού μαραθώνιου (και το συνεπακόλουθο inspiration/motivation boost..) δε θα υπάρξει καλύτερη αφορμή/ευκαιρία για μένα για να ξεκινήσω το δικό μου μαραθώνιο απώλειας βάρους.. Ισόβια θα είναι η προσπάθεια, το ξέρω, δε θα έχει κάποιο στόχο/τελος.. Για αρχή, ας φύγουμε από την ακραία «zone de tensions» των υπερβολικών (και καθόλου βολικών..) κιλών που βρίσκομαι τώρα και μετά βλέπουμε που αλλού θα καταφέρουμε να φτάσουμε..
https://youtu.be/diqtjoddXfY?si=mVGzxFYiMMsyXpXK
===============================
«We livin’ this till the day that we die
Survival of the fit, only the strong survive..»
(Prodigy ρε φίλε.. Το όνειρο του πως πεθαίνει ιδανικά ένας rapper..
Έφαγε με λαιμαργία ένα αυγό και πνίγηκε και μας «χαιρέτισε»…)
https://youtu.be/hIq4UTgqDAc?si=ZxlifijZDr-6fndQ
Επίσης χαίρομαι που κανείς δεν ανέφερε τον κουραμπιέ. Έχει ήδη χάσει από το μελομακαρονάκι.. Εκτός και είναι σπιτικός κουραμπιές οπότε αλλάζει..
έχει περισσότερα θρεπτικά συστατικά το μελομακάρονο και θερμίδες φυσικά
Αισθάνομαι κουρασμένος και απογοητευμένος.
Πόσο μλκας πρέπει να είμαι για να κάνω γυμναστική και μετά τζανκ φουντ.
Πάει τσάμπα η προσπάθεια μου.
και; θα σταματήσεις να κάνεις γυμναστική και θα μείνεις στα τζανκ φουντ; διαφωνώ
τα κουτσοβολεύω κι εγώ
έγκλημα δεν ξέρω, μια δικαιολογία να μη συνεχίσεις την προσπάθεια μάλλον
Εντάξει τελείωσε το αστείο μπράβο σασ το κατά ευχαριστήθηκα να είστε καλά με ξέχασαν όλοι μπράβο σας
Αντε να πάμε στις δουλειές μας
Αισθάνομαι μια στεναχώρια, μια θλίψη όταν βγαίνω έξω για καφέ. Όταν ύστερα γυρίζω σπίτι φτιάχνει η διάθεσή μου. Τι μπορεί να φταίει;
Ο κόσμος που συναντάς.
Δεν χρειάζεται να κάνεις υποχρεωτικά εξόδους. Οι άλλοι έχουν τα ψυχολογικά τους και δεν αντέχουν την ηρεμία του σπιτιού τους. Το μυαλό τους δεν ησυχάζει όταν κάθονται σπίτι και δεν κάνουν τίποτα. Έξω βλέπεις ανθρώπους να υποκρίνονται τους ευτυχισμένους και να επιδεικνύουν τον πλούτο τους. Εσύ δεν ανήκεις εκεί, δεν ταιριάζεις.
Το έξω έχει και ταλαιπωρία να ετοιμαστείς και να φτάσεις μέχρι την καφετέρια για να παλουκωθεις στην θέση σου και να έχεις την φασαρία γύρω σου, να ακούς συζητήσεις (αχ και δεν με νοιάζει). Μόνο όσοι πνίγονται στο σπίτι και έχουν πρόβλημα με την συγκατοίκηση ψάχνουν αφορμή να βγουν έξω να πουν τον πόνο τους με άτομα που θέλουν κοντά τους για πολλούς και διαφορετικούς λόγους ανάλογα και με την περίπτωση και τις επιλογές τους (Γκομενάκια, συνάδελφοι, συμμορίες, συνδικαλιστές, συγγενείς, παρέες αλλά εκτός σπιτιού, για να εκτονωθούν τα μικρά παιδιά τους, αργοσχολοι συνταξιούχοι χωρίς ίντερνετ, άεργοι χαραμοφάηδες που δεν ξέρουν πώς να περάσουν την ώρα τους ξοδεύοντας χρήματα.
Για να περάσεις καλά έξω πρέπει να έχεις καλή παρέα και φυσικά να τους συναντήσεις σε χώρο που νιώθεις άνετα, όχι μόνο σε καφετέρια αν δεν σου αρέσει κιόλας ο καφές, μπορείς να βγεις για φαγητό, γλυκό, περπάτημα,.
Επέλεξες να μην συμμετέχεις ως ηθοποιός στο θέατρο αλλά αν σου αρέσει μπορείς να πηγαίνεις να βλέπεις τους άλλους.
Βρες ένα χόμπι να είσαι χαρούμενος.
Ευχαριστώ για την απάντηση!! Η αλήθεια είναι όταν βγαίνω μόνος μου για καφέ περνάω καλύτερα!
Αισθάνομαι τα κλασσικά , άγχος και μια ζάλη λογικά από το στρες.
Και βαρεμάρα αυτά.
Το στρες είναι έτσι χωρίς λόγο; Ή συμβαίνει κάτι;
Δεν συμμετέχω φέτος είπα να απέχω.
αισθάνομαι σαν να έχουν παρθεί αποφάσεις για εμένα χωρίς εμένα.
γενικότερα, θα μου πείτε, άλλοι αποφασίζουν για μας, είναι ο καπιταλισμός και τέτοια.
εννοώ πιο προσωπικά μονοπάτια. αυτά που υπάρχουν ό,τι και να συμβαίνει γύρω σου.
κουλό, ε;
Άγχος είχα για τη δεν μπορούσα να μάθω τον ρόλο.