Nαι στην ουσια αυτο γινεται, παντα πεταμε το μπαλακι των ευθυνων μας σε αλλους, με λιγα λογια παντα φταινε οι αλλοι και ποτε εμεις.
Printable View
Όχι ακριβώς. Φοβάμαι πως θα φοβηθώ και θα εκτεθώ ή θα τρελαθώ ή θα πεθάνω. Π.χ. λέει η εμμονή μου να δω τι γράφω, αν δεν δω, φοβάμαι πως έχω κάνει λάθος και νιώθω τρομερή υπερένταση πως έχω κάνει κάτι κακό. Δεν νιώθω να μου επιβάλλεται κάποιος εξωτερικά, νιώθω πως το μυαλό μου θέλει να ελέγξει αλλά εγώ, δεν αντέχω άλλο να ελέγχω!
εκτος απο την περιπτωση του καταθλιπτικου που εμεις φταιμε για ΟΛΑ, αλλα τελικα και αυτο είναι σαν να λέμε οτι εμεις δεν φταιμε σε τιποτα..αλλα και πάλι ειναι δυσκολο να το περιορίσεις...τελικα που φταιω εγω...εφοσον δεδομενων των συνθηκων την δεδομενη στιγμη πάντα πιστευουμε οτι κανουμε τ σωστο
Η με απλά λόγια σκέψου σε τι εξυπηρετεί αυτός ο φόβος και αυτή η εμμονη? Ειναι πουθενά βοηθητική? Αν το σκεφτείς έτσι οσως της δώσεις λιγότερη αξία......( αυτό είναι το σωστο αλλά καιγω δεν τοχω πετύχει ακόμη). Αυτό όμως που έχω αντιληφθεί απο την ιψδ ειναι ότι στην ουσία επιβάλλουμε στον εαυτο μας να σκέφτεται έτσι για να ξεφύγουμε απο τη δυσάρεστη καθημερινοτητα μας.....και επίσης αυτές οι σκέψεις τρέφονται απο το μεγάλο μας φόβο αυτόν της εγκατάλειψης....διότι και ο φόβος τρέλας εγκαταλειψη προμεινυει.....
Νομίζω πως θα προσβάλλω κάποιο μέλος ή πως θα εκτεθώ και θα είμαι κακός άνθρωπος ή πως θα βάλω κάποια προσωπική πληροφορία που θα εκθέσει εμένα ή κάποιον άλλο. Μου είναι πολύ δύσκολο δυστυχώς. Και η οικογένεια μου, νιώθω πως δεν με βοηθά. Μου ασκούν τρομερή κριτική και καυγαδίζουν συνεχώς μεταξύ τους για μαλακίες. Σήμερα όλη μέρα έλειπα και τώρα απλά κλαίω..
Και να γίνει αυτό δεν πειράζει.....δεν χάλασε κιο κόσμος...
μερικες φορες και μαλλον ειναι λάθος, αλλα εγω το πιστευω, αισθανομαι οτι η καταθλιψη μας επέλεξε. έχουμε εκεινο το χαρακτηριστικο γνώρισμα που μας κάνει τέλειο θήραμα για την λεία της. την ενσυναίσθηση..συμμετεχουμε και ξαναζουμε μέσα μας τις ψυχικές εμπειρίες των γύρω μας... είναι ενα φυσικο ενστικτο στα ζωα.. το οποιο δεν υπάρχει το ιδιο εντονο και στους ανθρωπους... σε καποιους όμως ειναι σε τέτοιο βαθμο...που πολλες φορες μας εξαντλει. και ακομα και αν δεν συμβαινει κατι μπροστα στα ματια μας...το λαμβανουμε σαν ενεργεια.
σημερα ολη μερα οι φονεις σου τσακωνόντουσαν...και εσυ δεν εχεις τοποθετησει τα καταληλα φιλτρα μεσα σου για να προστατευθεις απο αυτην την ενεργεια που σε πλυμμηρίζει..
και δεν το καταλαβαινεις και το εκλογικευεις σε κατι διαφορετικο, κατι μου μπορεις να δεις να νιωσεις.
στο ειπα η μερα είναι καπως...το ενιωσα και εγω
απολαυσε ενα γερο κλαμα... φορτωθηκες πολυ σκοταδι σημερα φίλε μου...ελπιζω να κοιμασαι γαλήνιος τωρα
Το παρελθόν με στεναχωρεί, το παρόν με αγχώνει και το μέλλον με φοβίζει.
Ψευτοχαμογελάω και λέω πως φταίει η Δευτέρα, τι καλύτερο μπορώ να κάνω ; Στην πραγματικότητα απλά προσπαθώ να φταίει πραγματικά η Δευτέρα.
ΥΓ: Η πόλη που θα φτιάξουμε να έχει παραλία !
χαχαχα...θα εχει μια ολοχρυση πενακάθαρη παραλια, και η αμμος δεν θα καιει ποτε,και κρυσταλλινα νερα χωρις φυκια! και μεγαλους φοινικες και αιωρες στην σκια τους και ενα ξυλινο μπιτς μπαρ με τα καλυτερα κοκτεηλ του κοσμου!!...
αλλα θελω και ενα καταπρασινο βουνο, ενα πύλιο και μια πορταρια για τον χειμωνα
Απο το πρωϊ με έχει πιάσει μια "περίεργη" αισιοδοξία για το μέλλον μου που είχα πάνω απο μια 5ετια να νιώσω,δηλαδή από την προ-κρίσης εποχή.Μακάρι να με οδηγήσει σε κάτι καλό όλο αυτό.
Σε ευχαριστω ρέα για το ζεστό μήνυμα. Πολλές φορές νιώθω απλά χαζός ή πιο χαζός από τους άλλους και γενικά, νιώθω πολύ μόνος. Η ψυχολόγος μου λέει πως εκφράζομαι πάρα πολύ καλά, τόσο καλά, ώστε να μοιάζει απίστευτο που εκφράζομαι. Κι αυτό με γεμίζει με κατάπληξη που έξω από το γραφείο της ψυχολόγου, δεν με καταλαβαίνει κανείς, εκτός από εδώ, εσάς δηλαδή, τα παιδιά του φόρουμ.