Δεν μπορώ ν' αναπνεύσω και τρέμω...
Printable View
Δεν μπορώ ν' αναπνεύσω και τρέμω...
Νιώθω ότι αν πέθαινα αυτή τη στιγμή δεν θα νοιαζόταν κανένας..το έχω νιώσει πολλές φορές αυτό, στο παρελθόν ήταν στο μυαλό μου αλλά τώρα είναι αληθινό δυστυχώς..Παλεύω να κρατηθώ αλλά..δεν έχω τίποτα.
Δεν αισθάνομαι καλά...νιώθω πως έχω χάσει την ψυχική μου ισορροπία και γαλήνη, όση είχα βέβαια...έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον που θα με καταλάβει...
Με τρόμαξε και κάποιος στο λεωφορείο, μιλούσε μόνος του εκνευρισμένος κι έντονα κι όλο έλεγε ότι σιχαίνεται τα μπισκότα και τέτοια...και καθόταν και δίπλα μου από την έξω πλευρά κι ένιωθα εγκλωβισμένη...λες και δεν το έχω νιώσει αρκετά στη ζωή μου αυτό το συναίσθημα κι αυτό σ΄εμένα έπρεπε να τύχει να με πιάσει πάλι καμιά δύσπνοια σαν προχθές να μην ξέρω τι να κάνω πάλι...
Με πονάει το κεφάλι μου κι η πλάτη μου πάλι...και δεν ξέρω τι να κάνω για να μου περάσει αυτός ο πόνος...νιώθω ότι έχει και ψυχολογικά αίτια εκτός από σωματικά...
Φοβισμένος, είναι η στιγμή που αποδέχομαι τη διπολική μου διαταραχή. Ένα flashback στη ζωή μου είναι αρκετό... Φοβάμαι και αγωνιώ για αυτό που μου έρχεται... Fuckkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk δεν θέλω φάρμακα ρε γαμώτο!
νοιωθω αδειος εφαγα και ενα κουτι νουκρεμα των 400 γραμμαριων ενιωθα την γλυκα της με αναμικτα συναισθηματα δυστυχιας και θυμηθικα ποσο αρεσε στο κοριτσι μου να τρωμε γλυκακια και φαγητακια ωραια τωρα μοναχος μιζεριαζω με ενα λαπ τοπ απεναντι μου κουβαλοντας τις ανμνησεις μου σαν ενα γλυκο κουβαλημα σταυρου μπορει να περναω δυσκολα αλλα ειμαι σπουδαιος γιατι μπορω και αγαπαω
Απελπισία, φόβο, τρόμο και ανημπόρια. Γιατί ξανά?
Μόλις ξύπνησα κι αισθάνομαι αναστατωμένη μάλλον γιατί δεν πήρα τα μεσημεριανά μου φάρμακα πριν κοιμηθώ...και θέλω να φύγουν οι ξένοι από το σπίτι μου, δεν νιώθω άνετα...
αισθάνομαι φοβισμένος και αγχωμένος. θα πάω σε έναν χώρο με αγνώστους και θα τους γνωρίσω. Η κοινωνική μου φοβία στην κορύφωση της.. :S
Έλα τοχεις τοχεις.....μην αγχώνεσαι ολα καλά θα πανε.....σιγα σιγά θα τα καταφέρνεις όλο και περισσότερο....δεν χρειάζεται να μιλήσεις πολυ....πες λίγα πράγματα για αρχή και σιγά σιγά θα προσαρμόζεσαι....
Μιζερια!!!
(10 χαρακτηρες)
Μοναξιά...αν θέλει κάποιος να μιλήσει ας το πει...
θυμωμενη...στεναχωρημενη... απογοητευμενη...