Printable View
παιδιά επειδή όλα είναι στο μυαλό μας πρέπει να βρίσκουμε τι είναι αυτό που μας ευχαριστεί εμάς και όχι τους άλλους, οι κρίσεις έχονται επειδή μας λείπει κάτι. Ε πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τι μας λείπει , μια σχέση, ένα χομπυ κτλλ καλή συνέχεια πάντως!!
Δεν μπορω θα το γραψω και χωρις την αδεια της Blue. Mου γραψε μια...καινουρια λεξη σε π.μ. η οποια αξιζει θαρρω να παρει την αρμοζουσα δημοσιοτητα. "Εμεις οι Ψυχοκουδουνισμενοι..."
Και γ@μω τις λεξεις...Ειμαι ενας ΨΥΧΟΚΟΥΔΟΥΝΙΣΜΕΝΟΣ:D:o:rolleyes: ;).
Μπαινει και σε συνθηματα...
"Ψυχοκουδουνισμενοι ολων των λαων ενωθειτε", "Λαος ενωμενος ποτε...ψυχοκουδουνισμενος"
Μονη μου απορια πως ακουγονται τα κουδουνια ενος ψυχοκουδουνισμενου...
Ερε και να μου λεγανε 10 τετοιες κουφες λεξεις την ημερα ποιον γιατρο και ψυχολογο θα τους ειχα κανει ολους περα...
καλό το ψυχοκουδουνισμένος αλλά θορυβώδες !!!!! :D
Με αφορμή το θέμα εδώ και επειδή δεν είμαστε και ειδικοί προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε το θέμα αυτό ... Ελπίζω να βοηθήσει http://tokleidi.wordpress.com/2013/03/27/krisi-panikou/
πολύ σωστό το άρθρο!!! ειδικά στο σημείο που λέει οτι όταν το ερέθισμα σταματήσει τότε σταματά και ο φόβος. και σίγουρα οι ψυχολόγοι βοηθούν αλλα πολύ ακριβές οι συνεδρίες βρε παιδιά.έψαξα στο κ.ψ.υ. αλλά το ραντεβού είναι μετά απο τρίμηνο.τι μπορεί κάποιος να κάνει πιο άμεσα για να νιώσει καλύτερα????
Να κλείσεις το ραντεβού και ας υπάρχει... αν είσαι φοιτήτρια οι σχολές έχουν ψυχολογική υποστήριξη .. υπάρχει και το Εργαστήριο Ψυχολογικής Συμβουλευτικής φοιτητών τηλέφωνα: 210 - 727 7553 και 210 - 727 7554... το 1034 η λεγόμενη γραμμη κατάθλιψης αλλά μπορεί να τηλεφωνήσει οποιοσδήποτε νιώθει την ανάγκη να μιλήσει και να ζητήσει υποστήριξη για ζητήματα σχετικά με την κατάθλιψη ή γενικότερα θέματα ψυχικής υγείας που απασχολούν τον ίδιο ή πρόσωπα του περιβάλλοντός του. υπάρχουν δήμοι που παρέχουν δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη πχ ο δήμος Ηλιούπολης . Υπάρχουν αρκετά on line ψυχολογικής υποστήριξης..
Δεκα την ημερα δεν μπορω μανουλα μου δε βγαινω... θα στερεψω!Quote:
Originally Posted by ti einai touto pali
Μια το μηνα, κατι θα κανουμε για σενα :-)
Επισης για να σου λυσω την απορια, βαζω τα χαπια μου σε ενα πολυ χαριτωμενο κουτακι με εναν πινακα του Van Gogh (καθολου τυχαια η επιλογη) απ'εξω και οπως εχω το κουτακι στην τσαντα μου οταν περπαταω κουδουνιζει ευχαριστα.
Αυτος ειναι ο ηχος του ψυχοκουδουνισμενου.
Μινα οσο δυσκολο και αν σου ακουστει, η πιο γρηγορη λυση ειναι η εκθεση σε αυτο που σε τρομαζει.Quote:
Originally Posted by ΜΙΝΑ
Δλδ, σε αγχωνει μια βολτα, πηγαινε.
Σε αγχωνει μια κοινωνικη εκδηλωση, πηγαινε.
Ειναι δυσκολο και μπορει να δημιουργησει και κριση πανικου αλλα στο τελος βλεπεις οτι τιποτα δεν επαθες, τιποτα δε σε σκοτωσε, και οτι ολα μα ολα μπορεις να τα κανεις και να ανταπεξελθεις.
Το ερεθισμα μπορει να ειναι οτιδηποτε. Μπορει και να μην το βρεις ποτε (αν το βρεις ακομα καλυτερα) αλλα δεν ειναι αυτο που ψαχνουμε.
Το θεμα για ολους μας ειναι πως να μειωσουμε το αγχος μονοι μας εως οτου το εχουμε σε πληρη ελεγχο.
Και καταλαβαινω αυτο το "αμεσα καλυτερα"... να'ξερες ποσο πολυ το καταλαβαινω.
Αμεση ανακουφιση δινουν τα φαρμακα. Αλλα για λιγο. Και ξερω καλα οτι ακομα κι αυτο το λιγο μπορει να ειναι οαση για σενα οπως ειναι για ολους.
Αλλα δεν εχει νοημα μακροπροθεσμα. Πραγματικα πιστεψε με.
Εφησυχαζουμε γιατι εχουν καλυφθει τα συμπτωματα και μενουμε στασιμοι.
Ναι να παρεις φαρμακα για να στηριχθεις αν εχεις πιασει πατο αλλα μην μενουμε εκει.
Βρες τι σε χαλαρωνει ακομα κι αν δε σε χαλαρωνει πια.
Φτιαξε μια ρουτινα απο πραγματα που σε ευχαριστουν και κανε τα με συνεπεια.
Οργανωσε ενα καθημερινο μεγαλο μπανιο, βαλε τις κρεμουλες σου μετα, βαλε μια ωραια ταινια, φαε και μια μαυρη σοκολατα ή μια φρουτοσαλατα με μελακι, αρωματισε τον χωρο που θα κοιμηθεις ή που θα αραξεις, κανε τον τη φωλια σου.
Αυτη η επαναληψη και η αισθηση ασφαλειας θα σε χαλαρωνει καθε μερα και πιο πολυ.
Χαιρετε χαιρετε
Με ιδιαιτερη χαρα και λιγη ανησυχια εχω να ανακοινωνσω οτι ειμαι στο σταδιο μειωσης εφεξορ #2 δλδ ενα 75αρι καθε 2 μερες για περιπου 2 εβδομαδες.
Μετα τελος λεει ο γιατρος.
Ειμαι καλα μεχρι στιγμης και διαπιστωσα κατι πραγματικα απιστευτο: εχει βελτιωθει η μνημη μου.
Δεν ξερω αν το εχει παθει κανεις αλλος που εχει παρει εφεξορ αυτο (κολλημα στην προσπαθεια να θυμηθω ενα ονομα, μια λεξη κλπ) και το τραγικο ειναι οτι νομιζα οτι απλα δεν ειναι η μνημη μου η ιδια λογω ηλικιας!!!!!!
Κι ομως δεν ειναι αυτο. Καλα προφανως δεν μπορω να μαθω κατι με την ευκολια που το μαθαινα στα 20 μου αλλα νομιζα οτι ημουν κατι που δεν ειμαι!
Βεβαια εχω και καμποσα νευρα αλλα καλο ειναι αυτο γιατι σημαινει οτι λειτουργει το κνσ!!
Τι να πω παιδια μακαρι να συνεχιστει ετσι η διακοπη.
Εχω την αγωνια του παιδιου που φετος το καλοκαιρι θα κολυμπησει χωρις τα μπρατσακια του...
Φιλια!!!!
Γεια σου Μπλου. Πραγματικα αυτο με την μνημη το χα παθει κι εγω ηταν ενα πραγμα "σαν να βαριετε το μυαλο να σκεφτει"... Ηταν κουφο να μη μπορεις να βρεις την λεξη και να προσπαθεις να την περιγραψεις στον αλλο για να σου την πει. Τελικα ειχα καταληξει , αφου σταματησα το εφεξορ, οτι πραγματι ηταν περενεργεια του φαρμακου αλλα νομιζα οτι ειχε συμβει μονο σε μενα.Quote:
Originally Posted by Blue9791
Επισης δεν μπορουσα να συγκρατησω μερικα πραγματα δηλαδη μπορει να λεγαμε κατι με καποιον και μετα μια βδομαδα να το συζητουσαμε και να του επεμενα οτι δεν μου το ειχε πει ποτε. Ενα πραμα οπως λεμε "απο το ενα αυτι εμπαινε κι απο το αλλο εβγαινε..."
Κατα τα αλλα παρατηρω μια αισιοδοξια στα γραφομενα σου και πιστευω οτι ειναι λογω του οτι "ανακαλυπτεις " οτι υπαρχει ελπιδα για κατι καλυτερο οτι υπαρχουν διεξοδοι απο μια κατασταση που θεωρουσαμε οτι ειναι τελειωμενη και αδιεξοδη. Σε ενα τετοιο σταδιο αισιοδοξιας ειμαι κι εγω καθως ελπιζω οτι με την βοηθεια της ψυχολογου και πανω απο ολα με δικη μου προσπαθεια και επιμονη θα καλυτερεψει η ψυχικη μου κατασταση και η διαθεση.
Ειναι σαν να χτιζεις σπιτι απο την αρχη και μονος σου ενα πραμα. Και για να το χτισεις εχεις στην διαθεση σου "υλικα" απο το παλιο σου σπιτι και καποια "νεα υλικα". Τα "παλια υλικα" θα τα χρησιμοποιησεις επιλεκτικα δηλαδη θα παρεις μονο αυτα που θεωρεις οτι ειναι γερα και αξιζουν οσο για τα "νεα υλικα" θα τα βρεις σιγα σιγα. Θελει χρονο κοπο και τροπο αλλα διαολε καταλαβαινω οτι αυτη η προσπαθεια αξιζει...
Παντως απο οτι καταλαβαινω με τους ψυχολογους στην ουσια σε βοηθανε να ...ξαναγυρισεις σε μια παλαιοτερη κατασταση που ησουν πιο καλα. Επισης ξανακαταλαβαινω αυτο που λεμε οτι ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ. Το κακο ειναι οτι μπορεις ευκολα να πεισεις τον εαυτο σου για κατι ασχημο αλλα ειναι αρκετα δυσκολο να τον πεισεις για κατι καλο. Δηλαδη μπορεις ευκολα να τον πεισεις οτι δεν εισαι καλα και να αρχισει αυτο να σου βγαινει στην πορεια και ψυχοσωματικα αλλα ειναι σχετικα δυσκολο να τον πεισεις οτι ολα θα πανε καλα.
Κοινως καταληγω στο ΠΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ (η μας εχουν μαθει) ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΘΕΤΙΚΑ.[/QUOTE]
[/QUOTE]Quote:
Originally Posted by ti einai touto pali
Και με αυτες τις σκεψεις και ολο αυτο το χαρμανι νεων και παλιων υλικων υψωνω υποθετικο ποτηρι και πινω στην υγεια ολων μας :)
Στην υγειά όλων σας!!!!!!!!
Καλησπερα και χρονια πολλα σε ολους!
Κακες οι μερες που περασαν, πολλα πανω κατω συναισθηματικα και ψυχολογικα.
Απ'οτι παρατηρω για πολλους ηταν ασχημα. Κανενας πλανητης παλι θα ειναι αναδρομος ή παραδρομος ή κι εγω δε ξερω τι αλλο.
Ειχα μια εκρηξη την Κυριακη του Πασχα που δεν με αναγνωριζα.
Το κλασσικο. Ειχα κανονισει να κανω Πασχα με φιλους, ειχα ενημερωσει τη γιαγια (με την οποια μενω) και φυσικα περιμενε να ειμαι στην πορτα για να με φορτωσει ενοχες και μαλιστα τσαμπουκαλεμενα.
Θολωσα, φωναζα, πετουσα οτι εβλεπα γυρω μου (και καπακι το μαζευα κιολας μεσα στη θολουρα μου), μια αντιδραση που δεν ειχα ποτε στη ζωη μου.
Θα μου πεις, μα καλα στη γιαγια ξεσπασες;
Αλλες ενοχες απο κει!
Ειμαι 34, ανεργη, σχεδον ανεπαγγελτη μη σου πω, με αγχη τρελα, με διαταραχη αγχους, με μια γιαγια που δεν εχει ορια στο τι λεει και πως το λεει, με ενα θειο νοητικα αναπηρο που δεν ξερω τι θα τον κανω οταν φυγει η γιαγια, με αλυτο θεμα πενθους απο τον θανατο της μανας μου (ακομα δεν ξερω αν ειμαι θυμωμενη ή συντετριμενη), με το μονο καλο που συμβαινει στη ζωη μου την συντροφο μου και να μην εχω την επιλογη να κανω Πασχα οπως θελω;
Μαυρισαν ολα γυρω μου! Πνιγηκα στην κυριολεξια.
Και σκεψου ποση αγανακτηση εθαβαν τα χαπια τοσα χρονια! Σκεψου τι αλλο εχει ακομα να βγει στην επιφανεια οσο συνεχιζω τη διακοπη.
Σε μενα συμβαινει ακριβως το αντιθετο. Τα βραδια μου ειναι πολυ δυσκολα. Ακομη και τωρα που σου γραφω μολις εχω περασει μια κριση πανικου. Τα συμπτωματα ειναι σε υφεση αυτη τη στιγμη. Ελπιζω να μη μου ξαναρθει μες το βραδυ.
Ειναι ο γ....ος ο Κρονος στο Σκορπιο και οι δυο εκλειψεις 25 Απριλιου και 10 Μαιου.
E πες ετσι να καταλαβω!!Quote:
Originally Posted by ΤΣΙΑΡΑ ΕΥΑΝΘΙΑ
Ειναι και απεναντι ο σκορπιος απο μενα γι'αυτο με παει ετσι...