Με την οικογένεια αυτή που τους λέω «κολλητούς» γιατί κάναμε κολλητή παρέα επί χρόνια, άλλα πράγματα έπαιρνα από τη γυναίκα, άλλα από τον άνδρα και άλλα ακόμα και από το κορίτσι τους (τη συνομήλική σου κόρη τους). Η παρέα τους αφορούσε όλους και περνούσαμε πολύ καλά. Με τη γυναίκα αυτή μπορούσαμε να συνεννοηθούμε με κλειστά μάτια και να συζητήσουμε βαθιά θέματα, αλλά δεν μπορούσαμε να έρθουμε πραγματικά κοντά γιατί ήταν γυναίκα κι εγώ άντρας κι αυτό το γεγονός διατηρεί μιαν απόσταση/σεβασμό στη φιλία. Πιο κοντά ήταν αυτή με τη δική μου γυναίκα παρά με μένα.. Με τον «περιορισμένων δυνατοτήτων» άντρα της, δεν είχαμε την ευρύτητα και το βάθος να συνυπάρξουμε στην παρέα όπως ίσχυε με την άλλη, αλλά απ την άλλη είχαμε την οικειότητα άντρας με άντρα. Και μια χαρά βλέπαμε τα ποδόσφαιρά μας μαζί, πίναμε τα τσιπουράκια μας, τρώγαμε τα μεζεδάκια μας και τα περνούσαμε φίνα. Με αυτόν είχαμε κι άλλο ένα κοινό πεδίο δράσης. Έπαιζε μουσική αυτός οπότε και σε αυτό μια χαρά τα βρίσκαμε και συνομιλούσαμε. Παρότι τα μουσικά μας πεδία δεν αλληλοεπικαλύπτονταν και πολύ. Με τους μεγάλους θα πηγαίναμε πχ στο θέατρο ή στο Ηρώδειο. Με τη μικρή τους θα πηγαίναμε μαζί στο σινεμά (οι μεγάλοι βαριούνταν την ταινία και άφηναν το κορίτσι μαζί μας..) πχ για να δούμε το Harry Potter που θέλαμε ή κάτι άλλο αντίστοιχο που θέλαμε.. Ή παίζαμε μαζί ρακέτες στην παραλία τα καλοκαίρια με το μικρό, όταν όλοι μαζί κανονίζαμε να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα (εγώ δεν κολυμπάω ποτέ, έχω ζήτημα υγείας). Με άλλη παρέα μας τα ταιριάζαμε να πάμε να δούμε πχ ταινίες Marvel. Με το «παιδί διαμάντι» που τον ξέρω απο το σχολείο και είναι και κουμπάρος μου, ταιριάζουμε πολύ σε κάποια πράγματα στο χαρακτήρα και είναι και πανέξυπνος αλλά σε κάποια άλλα θέματα διαφωνούμε. Πάντως αγαπιόμαστε πολύ. Με κάτι άλλα παιδιά από το χωριό που πήγαινα κάθε καλοκαίρι τα ταιριάζαμε στο ψάρεμα που έχω για χόμπι. Με άλλα παιδιά βρισκόμασταν για μπάσκετ στο γηπεδάκι της γειτονιάς παλιά. Με τρία αδέρφια που μένουν στον κάτω οροφο από εμένα μεγαλώσαμε μαζί πρακτικά και παίζαμε ποδόσφαιρο στην πυλωτή όταν ήμασταν μικροί ή μαζευόμασταν στο σπίτι το δικό μου ή το δικό τους και παίζαμε videogames στην κονσόλα. Τώρα έχουμε χαθεί με αυτούς. Μένουν αλλού, κάναν οικογένεια και έχουν παιδιά δικά τους που είναι στην ηλικία που είχαμε εμείς όταν πρωτογνωριστήκαμε. Τον έναν τους με το γιο του τους πέτυχα πρόσφατα κάτω όταν είχε έρθει για επίσκεψη στους γονείς του. Με έναν άλλο παλιό γνωστό εδώ στη γειτονιά που οι μανάδες μας ήταν από χρόνια φίλες (έχει πεθάνει πλέον η μάνα του) έκανα πρόσφατα εγώ κίνηση να ξεκινήσουμε να κάνουμε παρέα. Αυτός κι αν είναι περιορισμένων δυνατοτήτων καθότι το παιδί (60 χρονών..) έχει σοβαρό ψυχιατρικό ζήτημα. Παίρνει και επίδομα αναπηρίας από το κράτος για αυτό. Αν όμως βάλεις λίγο νερό στο κρασί σου και προσπεράσεις το πρόβλημά του, μια χαρά άνθρωπος είναι και φιλότιμος πολύ. Και πηγαίνω εδώ πιο κατω σε δυο στενά που μένει και βλέπουμε τα ποδόσφαιρά μας μαζί μιας που έχει και το συνδρομητικό κανάλι. Κι έρχονται κι άλλοι δυο φίλοι του συνήθως, επίσης πολύ καλά παιδιά και φιλότιμα, αλλά επίσης με πρόβλημα..
Κατάλαβες τώρα τι προσπαθώ να του πω του φιλόσοφου? Δεν είμαι «όμοιος ομοίω» επειδή «πελάζω» με αυτούς, ούτε σχιζοφρένεια έχω , ούτε τα προβλήματα που έχουν οι άλλοι δυο. Είμαι εκεί για να πάρω αυτό που θέλω, περνάμε ωραία μαζί, βολεύει που είναι δυο βήματα από εδώ που μένω, λέμε και κανα καλαμπούρι εκτός απο τα ποδοσφαιρικά, ε, όταν λίγο κολλάει η βελόνα (λόγω των ψυχιατρικών τους..) δεν πειράζει, και πάλι φίλοι είμαστε, το προσπερνάμε και πηγαίνουμε παρακάτω, στα υπόλοιπα. Τους αγαπάω και με αγαπάνε, είμαστε παρέα πλέον οι 4 μας. Θα τους πάρω καμιά ωραία μέρα με το αυτοκίνητο να πάμε και καμία εκδρομή. Ο σχιζοφρενής από αυτούς (ο δικός μου αρχικός γνωστός) είναι κινητή βιβλιοθήκη, δεν μπορείς να φανταστείς… Ξέρει τα πάντα για τα πάντα. Και είναι και πανέξυπνος συζητητής. Και έχει και χιούμορ. Απλά «σκοντάφτει» στο πρόβλημά του κάθε τόσο και κολλάει η βελόνα λίγο ώρες ώρες.. Ή το άλλο που έχει, περπατάει στο δρόμο και νομίζει ότι όλοι οι άλλοι τον κοροϊδεύουν.. Αν ακούσει τυχαία γέλια θεωρεί ότι τον αφορούν και ότι οι random ξένοι ξεκαρδίζονται σε βάρος του. Αυτό είναι το πρόβλημά του. Κατά τα άλλα το παιδί δεν έχει κανένα πρόβλημα, μια χαρά άνθρωπος είναι..
Καταλαβαίνεις τώρα τι πάω να σου πω? «Χρησιμοποίησε» (με την καλή έννοια πάντα..) τους άλλους ανθρώπους. Κάνε παρέα με όλους και από τον καθένα έχεις να πάρεις κι ένα διαφορετικό κομματάκι που απαρτίζει το δικό σου παζλ ενδιαφερόντων. Μην περιμένεις όλο το παζλ να το βρεις και να το πάρεις από ένα μόνο άτομο που θα τα ταιριάξετε σε όλα. Ούτε καν για τη σχέση σου δεν ισχύει αυτό. Εγώ ούτε με τη γυναίκα μου δεν ταιριάζαμε απόλυτα σε αυτό. Ε και? Πάθαμε τίποτα? Μια χαρά αλληλοσυμπληρωνόμασταν. Μια χαρά με έτρεχε κι αυτή να δούμε ρομαντικές ταινίες (ή κάτι άλλες περίεργες γαλλικές που της άρεσαν) κι έτσι έχω δει πλέον κι εγώ μερικά «διαμαντάκια» που αλλιώς δε θα καθόμουνα ποτέ από μόνος μου για να δω. Κι αυτή μια χαρά ερχότανε να δούμε το Hobbit ή το Lotr ή άλλα που άρεσαν σε μένα. Μέχρι και στο Kung Fu Panda την έτρεχα.. Ερχόταν και το μικρο μαζί (η κόρη των φίλων μας όταν ήταν πιο μικρή. Ύστερα που μεγάλωσε έγινε πλέον κουλτούρα και δε βλέπει παιδικά.. Έμεινα μόνος μου να τα βλέπω.. :p ) Αργότερα αρεσαν και στη γυναίκα μου τα «δικά μου» και ερχόταν γιατί το ήθελε, όχι αναγκαστικά.. Μια χαρά μου ‘μαθε κι εμένα το Μέγαρο και να ακούω την κλασική μουσική που μου αρέσει πλέον πολύ, μια χαρά άρχισε να ακούει κι αυτή κάποια από τα χιπ χοπ και τα beats κλπ που άκουγα εγώ.. Μια χαρά θα πάω και στον ξάδερφο κι ας μην ταιριάζω σαν χαρακτήρας όταν με καλεί στο εξοχικό του για να ψήσει και να φάμε μια Κυριακή. Δίπλα του μένει και ο άλλος μου ξάδερφος με τον οποίον επίσης δεν ταιριάζω σαν χαρακτήρας αλλά για διαφορετικούς λόγους από τον προηγούμενο. Και με τους δυο τέλεια τα περνάμε όταν μαζευόμαστε το σόι.. :)
Αυτό που θέλω να σου πω κλείνοντας το τεράστιο αυτό ποστ είναι να μην πέσεις στην εξής παγίδα που έπεσα εγώ στη ζωή μου. Αφορά τη σχέση σου αυτό. Όταν είσαι με κάποιον άνθρωπο που τα ταιριάζετε πολύ και αγαπιέστε και γίνεστε αυτοκόλλητοι σε όλο το διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο σας, υπάρχει ο κίνδυνος να σε απορροφήσει η σχέση να αφήσεις όλα τα άλλα και να περνάς χρόνο μόνο εκεί. Μπορεί να σου καλύπτει τα πάντα και να μη νιώθεις ανάγκη για τίποτα άλλο. Εδώ σε αυτό εσύ είσαι καλύτερη απο ότι υπήρξα εγώ. Νιώθεις την ανάγκη και για άλλους φίλους/παρέες. Αυτό είναι πιο υγιές. Εγώ έπεσα με τα μούτρα πάνω στη σχέση μας και ξέχασα και φίλους και όλα, δεν είχα ανάγκη για τίποτα άλλο. Μέχρι και τα ποδόσφαιρα μαζί τα βλέπαμε. Καθόμασταν μαζί στον καναπέ, αυτή μπορεί να είχε και το τάμπλετ να χαζεύει και λίγο στο pinterest πχ, τρώγαμε αυτά που είχαμε παραγγείλει κι έβλεπα κι εγώ την μπάλα.
Αυτό που λες με το bullying έχει το εξής χαρακτηριστικό. Όσοι είναι ήσυχοι χαρακτήρες όπως ειμαστε εμείς γίνονται υποψήφιοι «σάκοι του μποξ» που εκτονώνουν οι άλλοι δικά τους προβλήματα που έχουν. Η κοπέλα από το σχολείο που λες καθόλου αδεια δεν ήταν. Ήταν γεμάτη με δικά της προβλήματα/απωθημένα κλπ που είχε και βρήκε μια ήσυχη «γλαστρούλα» που δε μιλάει, δε λαλάει, κάθεται ήρεμα στη γωνιά της και πήγε να τα εκτονώσει όλα πάνω της. Μπορεί κατα τα λοιπά να είναι όντως ένα γλυκό κορίτσι αλλά με προβλήματα επιθετικότητας στο χαρακτήρα της. Με απωθημένα που ξεσπά πάνω σε άλλους (δυστυχώς..) Από αδυναμία της συμβαίνει αυτό, όχι από δύναμη..
Κλείνω εδώ, πάω να κάνω κάτι δουλειές γιατί σε λίγο έχω να πάω και για καφέ με το φιλόσοφο. Αλήθεια λέω ρε, δεν με πιστεύεις? Μπέσα! Καλάααα.. Εδώ στο Μαρούσι θα πάμε παραδίπλα, στο The Mall. Έχουμε να πούμε πολλά... Άμα έρθεις ποτέ Αθήνα θα σου τον γνωρίσω. Είμαι και εγώ λίγο φιλόσοφος όπως αυτός. Σοφός βέβαια δεν ξέρω αν είμαι, φίλος της σοφίας πάντως είμαι. Και της Σοφίας είμαι φίλος. Κι αυτή είναι όντως σοφή και μια χαρά κοπέλα.. :) Τα λέμεεε.. ;-)
(Τελικά έβγαλες άκρη με τα γιουτούμπια και τα λίνκ?? Αυτό με το δίπλωμα αυτοκινήτου να μην το αμελήσεις, είναι κομβικό και βοηθητικό και θα σου λύσει τα χέρια (και τα πόδια..) να πηγαίνεις περα δώθε εύκολα. Βρες ευκαιρία και κάντο. Επίσης ξέχασα να σου πω και το άλλο. Όντως σαν άνθρωπος βγαζεις μια γλυκύτητα και μια χαρά παρέα γίνεσαι αλλά και μια ωριμότητα που ίσως σε κατατάσσει ηλικιακά με λίγο μεγαλύτερα άτομα. Αυτό με την εξέλιξη και τη δουλειά που είπες είναι πολύ πολύ καλο. Κάνε focus εκεί.. Κι από εκεί θα κάνεις και νέες γνωριμίες, συν το οικονομικό που επίσης σου λύνει τα χέρια στο να κάνεις διάφορα πράγματα. Εστίασε λέω εγώ μήπως στο να γνωρίσεις και λίγο (λίγο..) μεγαλύτερα άτομα από εσένα που δε θα «καπνίζουν μόνο και παίζουν βίντεογκέιμς συνεχώς..» Σε αφήνω με σχετικό reggae ελληνικο κομματάκι από τους Locomondo.. :)
https://youtu.be/9Y2U8pgs2CE?si=eOAekMuS9nn4D8et
