Printable View
Σε ευχαριστώ πολύ κούκλα μου! Και εσείς μου λείψατε!!! Και βλέπω η απώλεια πάει καλά!!! Μπράβο κούκλα μου!Quote:
Originally posted by break
Ααααααααααααααχχχχχχχ Πωλινάκι τι όμορφα πραγματάκια φτιάχνεις!!!
Μπράβο:thumbup::thumbup::thumbup: μας έλειψες:love::love::love:
Polinaki, πολύ γλυκούλικα και τα δυο! Μπράβο σου! Τυχερά τα παιδάκια που θα τα λάβουν!
Σε ευχαριστώ Γιώτα μου!Quote:
Originally posted by monahoiot
Polinaki, πολύ γλυκούλικα και τα δυο! Μπράβο σου! Τυχερά τα παιδάκια που θα τα λάβουν!
Polinaki ευχαριστώ πολύ!!!
Αν κ ήμουνα διακοπές για ένα μήνα το προσπαθώ :bouncy::bouncy::bouncy:
Καλημέρα σας !!!! τί μου κάνετε? Πάει αρκετός καιρός που δεν έχω γράψει νέα μου.
Μετά από σχεδόν 3 βδομάδες κολλημένη στο 97.6 επιτέλους σήμερα είδα το 96.3!!! Ελπίζω να μην είμαι πλασματικό και αύριο να δω παλι το 97....
Εκανα και μετρήσεις, και αν και πίστευα πως θα είχα μεγαλύτερη διαφορά, η διαφορά είναι πολύ μικρή...
29/06/2011 102,7 κιλά
Στήθος 107/95
Ωμοι 109
Περιφέρεια 126
Μέση 102
Κοιλιά 120
Πόδι 69/54/44
Λαιμός 37
02/08/2011 96,3 κιλά
Στήθος 104/90
Ωμοι 108
Περιφέρεια 120
Μέση 99
Κοιλιά 118
Πόδι 67/52/44
Λαιμός 36
Αν συγκρίνω και με τις πρώτες μετρίσεις που έχω στις 07/05/2011, που ήμουνα 108,1 κιλά, και πάλι δεν βλέπω και τόσο θεαματικά νούμερα αλλαγής...
Στήθος 109/97
Ωμοι 112
Περιφέρεια 128
Μέση 108
Κοιλιά 125
Πόδι 73/58/46
Λαιμός 39
Μπράβο Πωλινάκι, ξεκόλησε! Θα δεις που παρότι πάει αργά, όλα θα είναι σταθερά και τα αποτελέσματα θα είναι μόνιμα! Μη μου απογοητεύεσαι!:thumbup:
Σε ευχαριστώ, Θα δίξει Γιώτα μου!!!! Αν και απογοητεύομαι, δεν παύω να προσπαθώ και να ελπίζω για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα
Πολινάκι μου ΜΗΝ απογοητεύεσαι!!!Μπορεί να κόλησες για λίγο αλλά εφόσον ακολουθείς τις οδηγίες δεν είναι στο χέρι του!μπορεί να μην χάνεις συνέχεια αλλά χάνεις έστω και πιο αργά!Εξάλλου ίσως ο οργανισμός σου να είναι και ταλαιπωρημένος από τον δαχτύλιο και να μην αντιδρά όπως κάποιου άλλου σληβάτου που το στομάχι ήταν παρθένο από ταλαιωρίες.Εσύ συνέχισε την προσπάθειά σου και όλα θα πάνε καλά.
Αγγελουδάκι μου το ξέρω, γιαυτό και δεν τα παρατάω, αλλά ξέρεις, όσο να'ναι όταν βλέπεις την πορία κάπιου άλλου και συγκρίνεις κάποτε απογοητεύεσε. Ομως θα προσπαθίσω για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα (το οποίο θα προσπαθίσω να είναι κάτω απο 80.)
Πάντος σήμερα πήγα για ψώνια, και φόρεσα ρούχα που ποτέ δεν φανταζόμουνα να μπω μέσα!!!!!!! Τα πήρα όλα σμολ (mad fashion ). Ο καταστηματάρχης έτριβε τα μάτια του που με είδε!!!! Πολύ το χάρηκα!!!
Καλησπέρα σας!!!!!!
Τί μου κάνετε? Είπα να σας ανεβάσω τα γλυκάκια που είχα φτιάξει για την γιορτή μου!
Και αυτή είναι μια τούρτα που έφτιαξα χτες το βράδυ, και θα την παραδώσω σήμερα το απόγευμα. Είναι η πρώτη μου επίσημη παραγγελία από πελάτη, και είμαι πολύ ευχαριστημένη με το αποτέλεσμα!!! Ολα είναι βρώσιμα, ακόμα και ο spiderman! Πώς σας φαίνετε λοιπόν?
Καλό Σαββατοκυρίακο φιλαράκια μου!!!!!!!!!!!
φιλεναδα μου ειναι υπεροχη! καλη αρχη!!! εχομαι οι παραγγελις να πεφτουν βροχη!
Σε ευχαριστώ πολύ κούκλα μου!!!!!! Σε πεθύμισα πολύ πολύ...!!! Σε λίγο θα σε πάρω τηλέφωνο! Ελπίζω ναμην κοιμάσε!
Σίγουρα οι παραγγελίες σύντομα θα πέφτουν βροχή, θα ξετρελάνει όλα τα παιδάκια!
Φοβερός ο Σπάιντερμαν!
Έχεις πηγαίο ταλέντο, πιστεύω ότι πραγματικά οι παραγγελίες από δω και μπρος θα πέφτουν βροχή!
Ξεκίνα από τώρα να σκέφτεσαι αν θα κρατήσεις ή όχι την άλλη σου δουλειά... Μπράβο σου!
Πολινακι τι τελεια πραγματακια!!!Οι τουρτες παντως ειναι οι αγαπημενες μου!!!!Θελω κ εγω!!!!(να τη φαω):PP
Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια. Η αλήθια είναι ότι μακάρι να έχω τόσες πολλές παραγγελίες ώστε να με συμφέρει να σταματίσω από την δουλιά μου, αλλά δεν το νομίζω να μπορώ να βγάζω τόσα πολλά λεφτά!
Επόμενη βδομάδα έχω 30 κεκάκια με θέμα πεταλούδες!!!!
Καταπληκτική!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μέσα σ' ένα απόγευμα την έφτιαξες? :o:o:o
Πωλινακι πραγματικα μπραβο!θαυμαζω την υπομονη σου κ τη σημασια στις λεπτομερειες.λεγε μας κ τη γεμιση βαζεις για να μπορω να τη φανταστω.Πιστευω ομως οτι η ζαχαροπαστα ειναι πολυ βαρια για καλυψη τουρτας.Για τα διακοσμητικα μπατμαν σπιτακια ενταξει.Αφου δε σου αρεσει η σαντιγη (εγω τη λατρευω,ασε που μεγαλουργεις)γιατι δε δοκιμαζεις λιγο με γλασο για πιο ελαφρια κ φινετσατη γευση.Φιλακια πολλα κ περιμενουμε τις πεταλουδες σου!!!
Καλησπέρα σας. Μρέικ μου μέσα σε ένα βράδυ, εκτός από τον σπάιντερ μαν που τον έφτιαξα 3 μέρες πριν για να στεγνώσει.
Γλαύκη μου, η συγκεκριμένη τούρτα ήταν κορμός (δούκισσα την λέμε εμείς). Τι εννοείς είναι βαριά? σαν γεύση ή σαν απλά ότι είναι βαριά? Αν εννοείς το πρώτο, έχω δοκιμάσει πολλές ζαχαρόπαστες, και χειροποίητες από μένα και βιομηχανικές, και έχω καταλύξει σε μία η οποία έχει πολύ ωραία υφή, και είναι πολύ ελαφριά στην γεύση. Με το γλάσο δενμπορείς να κάνεις ότι με την ζαχαρόπαστα. Αλλωστε αν το ψάξεις λίγο, τέτοιου είδους τούρτες που φτιάχνω, πάντα είναι με ζαχαρόπαστα καλυμμένες.
Η σαντιγή δεν μου αρέσει καθόλου. Ειδικά τώρα το καλοκαίρι. Αυτό που θα δοκιμάσω μέσα στον χειμώνα είναι η βουτυρόκρεμα και μία άλλη κρέμα βανίλια που είναι για επικάλυψη κυρίως cup cakes. αν χειμωνιάσει δηλαδή!!!!!!
Καλημέρα παιδιά. Τί μου κάνετε? Εγώ όχι και πολύ καλά.... Θελω να έρθει ο χειμώνας. Δεν αντέχω άλλο μέσα σε αυτή την ζέστη..... Θέλω να βάλω επιτέλους τα κενούργια μου ρουχαλάκια, τα κλατσουδάκια μου, τα μακρυμάνικά μου που κρίβουν και την χαλάρωση......
Το φετινό καλοκαίρι με κούρασε υπερβολικά πολύ τόσο ψυχικά όσο και σωματικά......
Και μιας και έχει καιρό να ανεβάσω φώτο μου, είπα να σας ανεβάσω μία σημερινή...
Και η χαλάρωση στα μπράτσα, που όλο μουρμουράω γι αυτήν......
Την χαλάρωση στο υπόλοιπο σώμα όταν φτάσω 85 με το καλό...
Σε ευχαριστώ κουκλίτσα μου, αν και δεν μπορώ να μην απογοητεύομαι...
Εδώ μπορείς να δεις 2 φώτο, η μία στο ενδιάμεσο της απώλειας και η άλλη πριν το χειρουργείο.
http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d=2887&page=54
Πωλινάκι μου έχεις αδυνατίσει πάρα πολύ! :tumble:
Σε ευχαριστώ πολύ Μαράκι μου, όμως αυτό μόνο στις φώτο και στα ρούχα που αγοράζω το βλέπω. Μέσα μου νιώθω πιο χοντρή από ποτέ.....Quote:
Originally posted by welldah
Πωλινάκι μου έχεις αδυνατίσει πάρα πολύ! :tumble:
Μήπως είναι η φάση της ψιλοκατάθλιψης; Είναι και το φθινόπωρο, είναι και το ότι όλα μας φταίνε, οπότε δικαιολογείσαι!Quote:
Originally posted by polinaki1983
Μέσα μου νιώθω πιο χοντρή από ποτέ.....
ΘΕΣ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ;:wow::wow::wow::wow:
Δεν ξέρω τί είναι Αννα μου. Οι μόνες στιγμές "χαράς" μου είναι οι ώρες που δοκιμάζω νέα ρούχα. Αν και εκεί πάλι μένω και με κοιτάχω στον καθρέφτη του καταστήματος σαν χαζό και μέσα μου λέω πως δεν είμαι εγώ αυτή.....Quote:
Originally posted by anna65
Μήπως είναι η φάση της ψιλοκατάθλιψης; Είναι και το φθινόπωρο, είναι και το ότι όλα μας φταίνε, οπότε δικαιολογείσαι!Quote:
Originally posted by polinaki1983
Μέσα μου νιώθω πιο χοντρή από ποτέ.....
ΘΕΣ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ;:wow::wow::wow::wow:
Πωλινάκι, κοιτούσα τις παλαιότερες φωτογραφίες που έχεις ανεβάσει, ώστε να μπορώ να κάνω μία σύγκριση με τις σημερινές και πραγματικά το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εκπληκτικό! Έχεις χάσει πάρα πολλά κιλά, και νομίζω κοπέλα μου ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Από εμένα ένα πολύ πολύ μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!!! :thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup::thumbup::thumbup:
Είναι υπέροχο αυτό που έχεις καταφέρει, μην πτοείσαι κούκλα μου!!!
Adda μου σε ευχαριστώ, αλλά το πρόβλημά μου είναι ότι δεν το νιώθω.... Δεν μπορώ να χαρώ την απώλιά μου.....
πολλες φορες νομιζουμε οτι χανοντας τα κιλα μας λυνονται ως δια μαγειας ολα μας τα προβληματα. Δυστυχως δεν ισχυει παντα. Για αυτο αλλωστε πολλες φορες τα ξαναπερνουμε πισω τοσο ευκολα. Και τα αγχη και τα ψυχολογικα , οικογενειακα επαγγελματικα προβληματα συνεχιζουν να υπαρχουν.
Και οταν δεν μπορουμε να ξεσπασουμε και στο φαγητο οπως εχουμε μαθει τα πραγματα γινονται δυσκολοτερα.
Απο την αλλη Πωλινακι εχεις υπερβολικες απαιτησεις απο τον εαυτο σου. Περιμενες με την εγχειριση και το χασιμο των κιλων να γινουν ολα τελεια στην ζωη σου? Δεν γινεται αυτο. Ή οι αδυνατοι ανθρωποι δεν εχουν προβληματα και κοιτιουνται στον καθρευτη και επειδη ειναι ομορφοι και αδυνατοι ολα ειναι καλα..
Και κατι τελευταιο. Και εγω εχω πολλα κιλα παραπανω. Προσπαθω να τα χασω με διατροφη και ολα τα σχετικα. Δεν γινεται οσα κιλα και να χασω οσο γυμναστικη και να κανω οσες πλαστικες επεμβασεις και αν κανω(ακομη και αν ειναι επιτυχημενες. Γιατι αν ειναι αποτυχημενες δεν θελω να το σχολιασω καν), το σωμα μου να ειναι οπως μιας κοπελας που ηταν παντα αδυνατη.
Εδω εχουν χαλαρωση κοπελες που παντα ηταν αδυνατες εμεις που χανουμε τοσα κιλα παραπανω τι περιμενουμε?
Νομιζω οτι πρεπει καποια πραγματα να τα παρουμε αποφαση οσο δυσκολο και αν ειναι.
παιδια...πιστευω οτι φταιει αυτο που μας πασσαρουν...το χααμε δυστυχως...για το προτυπο λεω.
Στην πρωτη εγκυμιοσυνη δεν επαθα καταθλιψη οταν παχαινα, δεν επαθα στη λοχεια, επαθα μολις εχασα τα κιλα...που συνειδητοποιησα οτι ποτε δεν θα ειμαι οπως πριν....
Αλλα ευτυχως ξεπεραστηκε και αυτο...
ΣΗμασια δεν εχει να ειμαστε σαν τα μοντελα, ουτε να ειμαστε οπως ημασταν καποτε (οσες ηταν)....σημασια εχει να ειμαστε ο καλυτερος μας εαυτος....
Ετσι ακριβως mamadyo. Ειναι ολες αυτες οι διασημες που εχουν προσωπικο γυμναστη, διαιτολογο και πλαστικο και δειχνουν τελειες και αυτο παλι αμφισβητειται. Το τι ρετους πεφτει νομιζω οτι το ξερετε ολοι. Ασε που αν τις δεις αβαφες δεν θα τις γνωριζεις. Σημασια εχει να αγαπας εσυ τον εαυτο σου και ολοι οι αλλοι θα κανουν το ιδιο.
Ο συζυγος μου του αρεσω οπως ειμαι, και το μονο που θελει ειναι να ειμαι υγιης και οχι να εχω τις τελειες αναλογιες.
Και δεν του αρεσουν οι αδυνατες, αλλα θελει να εχει κρεατακι πανω της η γυναικα. Βεβαια εγω το εχω μπολικο... αλλα και παλι δεν τον χαλαει καθολου:bouncing:
τυχερη εισαι χαχχχχαχχαχ...και εμενα ο δικος μου δεν λεει κατι αλλα δυστυχως με προτιμαει αδυνατη...η μαλλον κανονικη....και ας προσπαθει να το κρυψει....Βεβαια το θεμα ειναι οτι και σε εμενα δεν αρεσω καθολου ετσι, αλλα δεν μπορω να κανω κατι αλλο απο να προσπαθησω να αλλαξω....
Εννοειται οτι και εμενα δεν μου αρεσω καθολου. Προσπαθω ομως να μην αυτομαστιγωνομαι γιατι αυτο με οδηγει σε υπερφαγικα επεισοδια. και εμενα με γνωρισε με λιγα κιλακια παραπανω και τωρα αυτα εχουν γινει 40 ζωη να χουν....
Αλλα δεν εχει αλλαξει συμπεριφορα ουτε με προσβαλει ποτέ. Και καμια φορα οταν μιλαω ασχημα εγω για μενα μου βαζει τις φωνες. Βεβαια ανησυχει για θεματα υγειας παρα πολυ και μονο για αυτο μου λεει οτι πρεπει να κανω καποια προσπαθεια να χασω καποια κιλα. Φοβαται μην παθω τιποτα κατι που φοβαμαι και εγω βεβαια.
Πωλίνα μου γλυκια και πανέμορφη,
μάλλον περνάς την μεταβατική ψυχοφθόρα φάση. Πέρασα και εγω ανάλογα όταν είμουν λίγο πριν κλείσω τον 6ο μήνα ( μετά επέμβασης ) και μέχρι τον 7ο προς 8ο. Τότε είχα φτάσει σε κιλά που δεν είχα ποτέ και είχα πάθει κατι σας κρίση..... αισθανομουν όπως και εσύ πιο χοντρή από ποτέ.... αρνιόμουν να δω την απώλεια, φοβομουν ότι τότε που είμουν στο 6μηνο θα σταματησω να χανω και παει τελειωσε, είχα φτασει σε σημείο να τρωω λίγο και να θελω να το βγαλω.... ημουν πολυ δυστηχισμενη και τσαντιζομουν σχεδον με τον κόσμο που μου έλεγε ότι έχω αδυνατήσει. Είχα φτάσει σε σημείο ....μμμ όχι πολυ καλο, πήγα σε ψυχολογο λοιπον αλλά δεν έκανα παρα μονο 2 συναντησεις. Με τον καιρό το δουλεψα στο μυαλο μου και επανηλθα. Ηταν η φαση των 85 κιλών για εμένα τότε που άλλαζα, μεταμορφωνόμουν. Θεωρώ ότι είσαι και εσύ σε μια ανάλογη φάση, η οποία Πωλίνα μου περνάει και μετά αλήθεια θα πετάς απο χαρά!!!!
Είσαι εξωτερικά ένας άλλος άνθρωπος πια, δες το και αποδέξου το, εσωτερικά είσαι πάντα η Πωλίνα. Μείνε στο πρόγραμμα σου και απόλαυσε το ταξίδι. Στο έχω πει ξανα , θα ανατρέχουμε σε αυτα τα ποστ του χρόνου και θα χαμογελάμε αδυνατισμένες και ανανεωμένες.
Polinaki μου,
νομίζω ότι κατά βάση δεν φταίει το γεγονός ότι έχεις κολήσει προσωρινά, ή ότι δεν βλέπεις τον εαυτό σου πιο λεπτό από πριν, ή δεν ξέρω τι άλλο που αφορά στην επέμβαση.Ίσως άλλα πράγματα σε βασανίζουν και σε απασχολούν και έχουν αντίκτυπο σε αυτό που μας κατακλύζει περισσότερο εμάς τους χειρουργημένους, το αδυνάτισμα μας.
Και εγώ τελευταία είμαι πεσμένη, και μου τη βιδώνει που βλέπω την φουσκωμένη μου κοιλιά , ή κάποιες μέρες δεν χάνω γραμμάριο, κτλ. Ξέρω όμως ότι άλλα πράγματα μου φταίνε, η ασθένεια της μαμάς μου, το πένθος γαι τη ξαδέρφη μου που έχασα πριν μερικές μέρες, τα οικονομικά μου που είναι για κλάμματα κτλ.
Σιγά σιγά και με όσο λιγότερο στρες γίνεται, θα τα τακτοποιήσουμε μέσα μας τα θέματά μας, και ο εαυτός μας θα είναι ο καλός μας σύντροφος και όχι ο αντίπαλός μας..
Σε φιλώ:smug:
Καλημέρα κορίτσια.... Σας ευχαριστώ για τις απαντίσεις σας.
Θα απαντήσω γενικά λοιπόν, καλύπτοντας όσο μπορώ όλες σας.
Ποτέ δεν πίστεψα πως με το να χάσω τα κιλά μου, θα λίνονταν ως διά μαγείας και τα υπόλοιπα προβλήματά μου. Αυτό δεν με απασχολεί καν. Ούτε πίστεψα ποτέ, αλλά ούτε και έχω την απαίτηση να έχω ένα σώμα μιας κοπέλας 80 κιλών που πάντα ήταν 80, χωρίς ποτέ να φτάσει τα 150. Αυτό είναι αδύνατον να γίνει, και πίστεψέ με δεν ζω σε ροζ συννεφάκια ούτε σε κόσμους ονειρικά πλασμένους για να πιστεύω κάτι τέτιο. Ούτε ασχολίθηκα ποτέ με πρότυπα, και με ωραία σώματα, δεν έχω τέτιες βλέψεις. Τις πλαστικές που θέλω να κάνω, θέλω να τις κάνω καθαρά για δικούς μου σκοπούς, και όχι για να έχω ένα τέλια σχηματισμένο σώμα, αλλά για να δώσω ένα πιο σωστό σχήμα στο σώμα μου.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ να αποδεκτώ πως αυτό το "αδύνατο" πλάσμα που βλέπω στις φώτο και στον καθρέφτη είμαι εγώ..... Δεν μπορώ να συνιδητοποιήσω πως πλέων τα ρούχα με μέγεθος small που πια κατακλείνουν την ντουλάπα μου είναι δικά μου και όχι της αδελφής μου. Είναι φορές που νιώθω πιο άσχημη και πιο αποκρουστική από ποτέ.... Εχω χάσει την αυτοπεποίθηση και τον αέρα που είχα πριν.
Και νιώθω ακριβώς όπως περιγράφει η Κέιτυ.... Δεν αναγνωρίζω το αποτέλεσμα, τσαντίζομαι με όπιον μου πει πως αδυνάτισα... Ακόμα κι αν αυτός ο κάπιος έχει καιρό να με δει, που όντως η διαφορά είναι εμφανείς, η απάντησή μου είναι πάντα σιγά καλέ, μόνο 28 κιλά έχασα. Σιγά τα πολλά.....
Δεν μπορώ να χαρώ τίποτα πια... Νιώθω πως βρίσκομαι σε ένα ξένο σώμα...... Νιώθω πως έχω βρεθεί ξαφνικά σε έναν κόσμο άγνωστο για μένα....... Δεν ξέρω πως πρέπει να φερθώ, πως να περπατίσω, πως να κάτσω σε μια καρέκλα, πως να ντυθώ, πως να φτιαχτώ.....
Και πως να ξέρω άλλωστε, αφού πάντα ήμουνα κρυμμένη μέσα στην "πανοπλία" των 100+ (110+ για την ακρίβεια) κιλών. Ολο αυτό για μένα είναι άγνωστο.......
Δεν λέω, έχει τις ωραίες του στιγμές, αλλά δεν ξέρω πως να το ζήσω....
Εχεις το παιδακι σου την οικογενεια σου, την δουλεια σου τους φιλους σου. Νομιζω οτι ολη την ημερα σκεφτεσαι για τα κιλα σου, αν χασεις, ποσα θα χασεις, αν θα εχεις χαλαρωση και ποση και ολα τα σχετικα.
Θα σε συμβουλευα να μην πολυσκεφτεσαι για το βαρος σου γιατι ειναι πολυ ψυχοφθορο να σκεφτεσαι ολη την ημερα τι να φαω και ποσα κιλα θα χασω και τι πλαστικες να κανω.
Η ζωη σου δεν αλλαζει απο τα κιλα. Δυστυχως η καθημερινοτητα και οι αναγκες της ειναι οι ιδιες. Αυτο που αλλαξε ειναι οτι εισαι πιο υγιης, δεν κουραζεσαι τοσο ευκολα, χωρας να κατσεις παντου και βρισκεις πιο ευκολα ρουχα και βεβαια νιωθεις καλυτερα.
Αλλιως τι αλλο να αλλαξει? ή τι παραπανω να ζησεις που δεν μπορουσες να το ζησεις οταν δεν ειχες χασει κιλα? Δεν ησουν αναπηρη και ξαναπερπατησες..
Pelagia1000 μου, άμμα έχεις περάσει από 2 βαριατρικά χειρουργεία, άμμα εξετίας του ενός από θαύμα ζεις, τότε τα σκέφτεσε όλα αυτά που λες. Φοβάσαι μήπως ξανασυμβεί, μήπως η ίδια ιστορία επαναλυφθεί......
Το τί θα φάω δεν το σκέφτομαι, πίστεψέ με είναι το μόνο που δεν σκέφτομαι. Προσπαθώ να ακολουθίσω το πρόγραμμά μου το οποίο έχει υιοθετήσει και όλη μου η οικογένεια και αυτό είναι....
Το πόσο θα χάσω όμως με απασχολεί πολύ..... Ξαναέζησα την "θεαματική απώλεια" των 28 κιλών, τα οποία όμως ποτέ δεν είχαν γίνει 30......
Οσο για το τί άλλο να ζήσω, πίστεψέ με και εγώ εκπλήσσομαι κάπιες φορές με το τί μπορώ να κάνω τώρα που πριν ούτε μου περνούσε από το μυαλό.
Ομως ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να με αποδεκτώ.... και αυτό με σκοτώνει.....Αυτό είναι που πρέπει να βρω λύση..... Πάντα ήμουνα γεμάτη αυτοπεποίθηση, μέσα στην τρελλή χαρά, γεμάτη ζωή, όπου πήγαινα κέρδιζα τους πάντες.. Και τώρα? Τώρα είμαι ένα μουντό άτομο που με το ζόρι χαμογελάει........ Όλοι οι φίλοι μου ρωτάν που πήγε η Πωλίνα που ήξεραν που ήταν πάντα με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, που πάντα έκανε μπαμ σε κάθε την εμφάνιση....