skeftome pws katevika sto sintagma na mathw ti ginete kai efaga 2 klisis! gia parkarisma 150 ! & 20 ! eyro !! imarton!!!!!
Printable View
skeftome pws katevika sto sintagma na mathw ti ginete kai efaga 2 klisis! gia parkarisma 150 ! & 20 ! eyro !! imarton!!!!!
plaka plaka ti ginete? sunexizete akoma olo auto?Quote:
Originally Posted by giorgos panou
sinexizete alla , distixos allazei , simera prospathisan kapoio aristeroi na kapilosoun xoro , meta stin vradini sinelefsi pezei polu grafiokratia ! krimas! pantos dinami kai endiaferon iparei opos kai allilegih!! ara kai elpida!
Σκέφτομαι ότι υπάρχει μεγάλη ανωμαλία σ' αυτόν τον κόσμο...
Τώρα θα είσαι πιο αγανακτισμένος! :)Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Σκέφτομαι ότι η μουσική είναι πάντα εκεί. Σε όποια φάση. Και είναι α ν ά σ α.
Σκέφτομαι ότι είμαι λίγο μεγάλος για να γίνω μπούλης σε τέτοια ηλικία.
Επίσης σκέφτομαι what the f%*$ πολύ μήνυμα έπεσε εδώ μέσα δύο ώρες που έλειπα!
σκεφτομαι κατηγοριοποιησεις και τα ζωαδια που τυφλα πεφτουν θυματα πλαθωντας μια εικονα πλαστη για τα και καλα "προτυπα" που τους πλασαρουν και πρεπει να ακολουθουν ολοι οι αντρες και γυναικες. ΓΑΜΩ ΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΑΣ ΖΩΑΔΙΑ, ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ!
Σκέφτομαι ότι οι αρχαίοι έλεγαν, «όπως πάνω, έτσι και κάτω» εννοώντας ότι όπως στον ουρανό, αντίστοιχα και στην γη.
Εγώ λέω πως όπως στην ζωή έξω από το site έτσι και μέσα στο site . Από την γκρίνια και την κακομοιριά δεν γλυτώνεις πουθενά!
Δεν μπορείς να γκρινιάζεις για τις αλλαγές που δεν γίνονται από την θέση του κοινωνού των αλλαγών. Αυτό το δικαιούσαι όταν γίνεις μοχλός των αλλαγών.
Ευτυχώς που υπάρχει η μουσική, δεν θα πει τίποτα!
Σκέφτομαι πόσο καιρό έχω να κοιμηθώ έναν ωραίο ύπνο.
Έναν ύπνο βαρύ στην υφή του αλλά ανάλαφρο στην ουσία του. Έναν ύπνο που το πρωί θα ξυπνήσω εύκολα. Δε θα σέρνομαι μέχρι να ανοίξουν τα μάτια μου. Που θα ξυπνήσω με διάθεση για χαμόγελο. Που θα δω ωραία όνειρα τα οποία θα θυμάμαι το πρωί, πίνοντας τον καφέ μου και κάνοντας το πρώτο τσιγάρο της ημέρας. Χωρίς βιασύνες, χωρίς έγνοιες, χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Κι όσο το σκέφτομαι τόσο νυστάζω...
Πάω να κοιμηθώ έναν κανονικό για τα δεδομένα μου ύπνο, με μόνη παρηγοριά ότι κάποτε μπορεί να έρθει κι ο ωραίος ύπνος.
Σκεφτομαι οτι ψαχνω να με βρω και δε με βρισκω. Σκεφτομαι οτι εμαθα να φοβαμαι να αφεθω, να φοβαμαι να παρω, να φοβαμαι με λιγα λογια να ειμαι εγω. Και ετσι περνωντας τα χρονια με εθαψα καπου, και τωρα πια εχω ξεχασει τις συντεταγμενες μετα απο τοσο καιρο και δε με βρισκω. Αισθανομαι σαν τον Οδυσσεα. Ο Κανενας. Το να ειμαι εγω και να υπαρχω με τις αναγκες μου και τα συναισθηματα μου εχει ταυτιστει με τοσο πονο που βγηκα εξω απο τον εαυτο μου, εγινα μια αποστασιοποιημενη παρατηρητρια, και απο τοτε ποτε δε μπορω να ειμαι πια "εκει". Εξου και τα κοσμικα επιθετα που με χαρακτηριζουν, του τουβλου, της σκληρης, της αναισθητης κτλ κτλ. Ναι αμε, τουβλο αν ειναι να μην ποναω, για να διαχειριστω τις καταστασεις, παντα καπου αλλου με την ψυχη, αλλου με το σωμα. Και μονο το σωμα ξερω που βρισκεται. Η ψυχη αγνοειται.
Και ετσι φοβαμαι να το ρισκαρω ξανα να ειμαι εγω, απλη κλασικη εξαρτημενη μαθηση, και αναβαλλω την αναζητηση του εαυτου μου που ισως να βοηθουσε, γιατι οσο μακρια και αν ειμαι απο μενα, παραδοξως, ακομα ποναω. Προσπαθω να με προστατεψω, εχοντας τον εαυτο μου καλα φυλαγμενο καπου αλλου που δεν τον πιανει ματι, ουτε καν το δικο μου.. αλλα ετσι τελικα χανω τη ζωη που περναει, τη βλεπω μονο ως παρατηρητης, οπως και ολα τα αλλα, γιατι δε ζω εγω, ζει ο αυτοματος πιλοτος..
Αλλα αμα δεν με προστατευα ετσι, πως θα ημουνα; Πως μαθαινεις να προστατευεις τον εαυτο σου σωστα, οταν εισαι τοσα χρονια καποιος αλλος; Πως ειναι να εισαι εδω και να πληγωνεσαι; Απανθρωπο, αλλα ισως τωρα ως ενηλικη να μπορουσα να το διαχειριστω, αυτο που ως παιδι αδυνατουσα. Πως ειναι να εισαι εδω και να μην πληγωνεσαι, ή οταν πληγωνεσαι να μην να κατεφευγεις παλι στο κουκουλι σου; Δεν ξερω, θελω να το δοκιμασω. Zητειται Carrie.
σκεφτομαι πως ειναι σαν να ξερω περισσοτερο τις χρηστριες που συχναζουν εδω μεσα και τις διαβαζω τοσο καιρο (παρολο που εμφανισιακα εχω δει μονο 5-6 οσες εχω και στο facebook δλδ), παρα τις κοπελες στον κοινωνικο μου περιγυρω, γειτονισες και λοιπα απ'τη περιοχη. νιωθω πως η νεα χιλιετια εφερε την αποξενωση και την απομονωση, ολοι γνωριζωμαστε μεσω φορουμ και γενικα διαδικτυο, κι εκει εξω παραμενουμε μονοι κι αγνωστοι. τρελη καταντια μιλαμε. περιμενω απαντησεις απο crazy_diamond να με στειλει σε καμια Σαμοθρακη/Σαρονιδα/Σουνιο/Σαμο, απο carrie να μου πει οτι δε ξερω τι θελω και που στοχευω (λες κι εχω τοσες επιλογες), κι οποια αλλη περαστικη μου προτεινει να διασκεδαζω και μονος μου στη ζωη (λες και δε το κανω ηδη) και να μη περιμενω τους αλλους για να χαρω και να κανω πραγματα.
Διάβαζα, στις ειδήσεις, για το πρόβατο που έζησε για έξι χρόνια σε σπηλιά μόνο του . Μετά σκέφτηκα κάτι που μου είχε πει ένας κύριος όταν δεν ήμουν και στα πολύ καλά μου. Με είχε ρωτήσει αν έχω προσέξει πως μερικοί άνθρωποι μοιάζουν με ζώα (διαφορετικά μεταξύ τους). Είναι εντυπωσιακή η ποικιλία σε μορφές που μπορεί να πάρει η ζωή.
Carrieee, που να σε πάρειιιι, λολ
Γιατί τα βάζεις ΞΑΝΑ με τον εαυτό σου? Πάλι σε κάθισες στο κρεβατάκι του Προκρούστη. Ή σε καθίσανε λες? Μπορεί να είσαι πρόθυμη να κάθεσαι και να βρίσκεις έτσι και άτομα πρόθυμα να σε καθίζουν, τι λες? Απ'όσο σε έχω δει και παρατηρήσει κάθε άλλο παρά σκληρή και αναίσθητη θα σε περιέγραφα. Ατσούμπαλη ναι, αλλά την ατσουμπαλοσύνη σου τη θεωρώ γλυκιά και αυθεντική. Είναι δείγμα ειλικρίνειας, έτσι το κόβω εγώ, που ούτε είμαι αλάθητη, σαφώς και μπορεί να κάνω λάθος πάλι.:P
Μα πονάς όχι γιατί είσαι τούβλο, αν ήσουν τούβλο δε θα πόναγες ρε μλκα, έλα τώρα, είσαι συνεξαρτώμενη. Welcome to the club, είμαστε πολλές οι χορεύτριες. λολ. Ρε κουτό, άμα πιαστούμε χέρι χέρι οι συνεξαρτώμενες/οι θα φτάσουμε στο φεγγάρι. χαχαα
Λέγε τώρα, σε τι σε βοηθάει να γίνεσαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου? Βουτάς βαθύτερα στην αυτολύπηση και να σε κάνεις ακόμη ευκολότερο θύμα όσων ατόμων γνωρίζουν τα σημάδια, που είναι οι κοντινότεροι. Και ναι, μιλάω για τη σχέση σου τώρα. Δε μου φαίνεσαι χαρούμενη, μου φαίνεσαι να κουβαλάς το φορτίο των επιτιμήσεων. Ξέρεις, είσαι σε ΔΡΟΜΟ αναγνωρίσεων, δεν είσαι στο τέρμα. Αν ο δικός σου θέλει μία στο τέρμα, να πάει να την βρει. Εφόσον είσαι σε δρόμο αναγνωρίσεων, με τη μία είσαι ευάλωτη, όταν ο δίπλα σου δεν είναι σε ανάλογο δρόμο αναγνωρίσεων των δικών του που χρειάζεται να αναγνωρίσει.
Ή θα κάνετε το δρόμο μαζί αναγνωρίζοντας ο καθένας τα δικά του ή θα τους κάνετε χώρια. Αλλά μαζί και ο ένας μόνο να αναγνωρίζει, να πονάει, να τραβάει κουπί και ο άλλος να πιέζει, κάπως κομματάκι ζόρικο για σένα το βλέπω.
Ποιος αυτόματος πιλότος? Ο αυτόματος πιλότος που εσύ περιγράφεις ως αίτιο της αποξένωσης, νομίζω πως είναι σε άλλη καμπίνα, όχι στη δική σου. Στη δική σου έχει πιλότο, άσχετα αν είναι άμαθος στα υπερατλαντικά ταξίδια και τρέμει το τιμόνι και κοιτάει το άπειρο μπροστά με δέος και την ψυχή στο στόμα. Κι έτσι ταξιδεύεις, ο φόβος σου δε θα σου κάνει κακό, άσχετα αν σε πανικοβάλλει. Σου κάνει κακό όμως ο προκρούστης, όξω οι προκρούστες, όξω προκρού απ'την παράγκα! Προστάτεψε τον εαυτό σου από προσδοκίες που δεν είναι δικές σου, αλλά σου επιβάλλονται. Ο καθένας να κοιτάξει να ελέγξει τα δικά του, έτσι θα βρείτε κοινό τόπο να πάει το ταξίδι προς μία κατεύθυνση, γιατί τώρα τσακώνεστε αν είστε για Ρωσία ή Ιαπωνία. Το πιθανότερο να βγείτε Κακοσάλεσι.
ολα ειναι κυκλοι μικροι μεγαλοι.............
το πες και το εκανες!!!!!!!!!!!!καλα εκανες ,εχεις δικιο.........................
σκεφτομαι ποσο μαλακια ειναι να νιωθεις προδωμενος με το παραμικρο, οταν ουσιαστικα δεν εχεις τιποτα και κανεναν σιγουρο σ'αυτο το κοσμο, κι αφου κανενας δεν ανηκει σε κανεναν και δε παντρευτηκες ουτε εισαι σε σχεση για να σε προδωσει κανεις. ισως προερχεται κι απο τη ζηλεια αυτο το πραμα, αλλα δεν μου λειπει κατι για να ζηλεψω, νομιζω πως δεν εχω αναγκη πλεον, μπορω να ειμαι ικανοποιημενος με οσα εχω ηδη και νιωθω περηφανος για τον εαυτο μου, ειδικα στιγμες που φροντιζω και τους αλλους!
Σκεφτομαι ποσο μοιαζουμε οι ανθρωποι..Quote:
Originally Posted by carrie
Αυτη μου η σκεψη με εφερε τοσο κοντα στους αλλους,με λυτρωσε απο καθε κομπλεξ ή φοβο.
Θυμαμαι ποσο τα εχω νιωσει αυτα τα ιδια λογια Καρι,μη μασας εισαι μονο ενα βημα μακρια απο το ξεσφραγισμα του σεντουκιου :)
Ανεμε τι κανεις?ευχομαι να εισαι καλα!αν επικοινωνεις με τον αλεξ τα φιλια μας και σε αυτον :)
Τελικα, οσοι γραφουν εδω, ειναι οι θαραλλεοι της υποθεσης που μπορεσαν να μοιραστουν τα προβληματα και τις σκεψεις τους με τριτους, ή ειναι αδυναμοι και δε μπορεσαν να ξεπερασουν τα προβληματα τους μονοι τους?
το πρωτο φυσικα! :p
γιατι θα επρεπε να μπορω να λυσω ολα τα προβληματα μου μονη μου?
with a little help from my friends, που λενε κ οι beatles! :D
μήπως αυτοί που είτε δεν έχουν κάποιον άλλον να μιλήσουν ή γενικά κάποιον να τους καταλάβει?Quote:
Originally Posted by Fearg
Σκέφτομαι πόσα τσιγάρα να αντέξει πια ενας άνθρωπος...
Quote:
Originally Posted by giorgos panou
καλημέρα!
καλε που πάρκαρες έξω από την μεγάλη βρετανία?
πρωτη στην αχαρνων και η δευτερη στην Πινδαρου ,στο κολωνακι ! και φαντασου ειχα αφησει επιτηδες την πρωτη κληση στο παμπριζ αλλα αυτος αυτη δεν εδιξε καθολου οικτο!
Ζητείται οίκτος και κατανόηση!Quote:
Originally Posted by giorgos panou
Δύσκολο, Γιώργο, αυτές τις εποχές.. Όχι ότι ζητάμε και πολλά αλλά..
Ωραία φωνή, ρε συ, πάντως.. Σε άκουσα να τραγουδάς στο άλλο νήμα ;)
Καλημέρα :)
Σκέφτομαι πως κατάφερα να φάω σαβούρα ενώ κολυμπούσα μέσα σε θάλασσα με άμμο...και να έχει μπλαβίσει και το προτελευταίο δαχτυλάκι του ποδιού!αχ δεν μπορώ να περπατήσω..τι θα κάνω???
Αουτς :( Σε ποια βυθισμενη πολιτεια σκονταψες κι εσυ? Σκεφτομαι μια ακτινογραφια, κατ' αρχην... Μπελας, αλλα καλυτερα να εχεις το κεφαλι σου και το δαχτυλακι σου ησυχο.
Περαστικα!
εκεί που κολυμπούσα αμέριμνη, αποφάσισα να ακουμπήσω τα πόδια μου κάτω..(προφανώς γιατί πάτωνα) και μετά νιώθω να γυρίζει το πόδι μου, βουλιάζω και στραμπουλάω και το δαχτυλάκι.Ήπια και πολύ νερό επίσης.Σημειωτέον η θάλασσα έφτανε λίγο πάνω από τη μέση..τι να πω???Quote:
Originally Posted by oboro
ΥΓ: ακτινογραφία δε νομίζω να κάνω, για ένα στραμπούληγμα μωρέ?γίνεται χαμός στο ΙΚΑ, να τους φορτωθώ κι εγώ??
Δεν ξαναβοσκω αλλες βουβαλες!!!!!!!!Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Αμηηηηηηηηννννν!!!! κυριε ελεησον κυριε ελεησον κυριε ελεεεεεηηηησοοοοοοννννν!!!!Quote:
Originally Posted by Φωτεινη!
ρε συ Κάρυ ξέρεις τι σκέφτομαι μερικές φορές?γιατί άνθρωποι σαν εσένα ας πούμε, με το χιούμορ τους, τη διάθεση συμβουλών προς τους άλλους και όλα τα υπόλοιπα προτερήματα που έχω διαπιστώσει ότι έχεις, κάθονται και σκέφτονται τόσο πολύ πως θα γίνουν καλύτεροι?έκανα κι εγώ για κάποιο διάστημα ψυχοθεραπεία και κάθε φορά ανέκυπτε κάτι καινούριο ως αποτέλεσμα της προηγούμενης συζήτησης..προφανώς ήταν δείγμα ότι λειτουργούσε σωστά η ψυχοθεραπεία.Αλλά κάποια στιγμή μου γύρισε το μάτι.Ανακάλυπτα συνεχώς νέα πράγματα, και αυτό με δυσκόλευε ακόμα περισσότερο.Σε ομάδα ούτε εγώ ήθελα να μπω, ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πως μπορώ να βοηθηθώ από ανθρώπους που είχαν διαφορετικής φύσεως και πιο σοβαρά ζητήματα από εμένα.Ακούγεται πολύ υπεροπτικό αυτό?Quote:
Originally Posted by carrie
ΥΓ:εγώ πιστεύω είσαι γαμώ τα παιδιά.
θα προσπαθησω να το δεχτω και αυτο, ελπιζω να μην ειναι γαμω τα παιδια ο αυτοματος πιλοτος! Εχω μπερδευτει :pQuote:
Originally Posted by void
έλα ντε? και κάτι άλλοι, δεν τους περνάει καν από το μυαλό το πως θα βελτιωθούν, ενώ τους χρειάζεται πολύ!Quote:
Originally Posted by void
σκεφτομαι ποσο σημαντικο ειναι για ατομα που ολο βοηθουν τους αλλους να αρχισουν καποτε να βοηθανε και τον εαυτο τους, και ατομα που ολο θελουν βοηθεια απο τους αλλους, να αρχιζουν καποτε να βοηθανε και τους αλλους.Quote:
Originally Posted by KENO
ωραιο ποστ, πολυ αυθεντικο κ τιμιο. στο μονο που διαφωνω, ειναι οτι κ το να πληγωνομαστε ειναι ανθρωπινο, νομιζω, κ οχι απανθρωπο, μεσα στη ζωη κ αυτο.Quote:
Originally Posted by carrie
προστατευομαστε, ισως για να μην ποναμε? ποιος ξερει... κ εγω μεχρι προσφατα προσπαθουσα ολα να τα εκλογικευω, αλλα τελικα εχω την αισθηση οτι δε λειτουργησε ετσι κ αλλιως. κ να τα βαλεις τα συναισθηματα σε κλειστα κουτια, βρισκουν τροπο κ διαφευγουν, σαν τον ατμο απο τη χυτρα!
υπέροχη έκφραση Λου...:)Quote:
Originally Posted by Lou!
κρίμα που δεν μπορώ να σου δώσω θετ.αν
τουλαχιστον κατι ειναι και η εκλογικευση. το να μην σκεφτεσαι καν γιατι δεν βλεπεις ειναι χειροτερο.Quote:
Originally Posted by Lou!
θα φανει κλισε αυτο που θα πω και λιγουριστικο, αλλα δε μπορω να βοηθησω τον εαυτο μου περισσοτερο. αυτο που νιωθω οτι μου λειπει (αν πουμε οτι χρειαζομαι κατι για να νιωσω complete) ειναι αγαπη, κατανοηση, σιγουρια και σταθεροτητα απο καποιο αλλο ατομο. αυτη δε μπορω να τη προσφερω εγω στον εαυτο μου. μεχρι ενα σημειο σαφως και με αγαπαω και με φροντιζω και με επιβραβευω, αλλα απο εκει και περα, πρεπει να βλεπω οτι υπαρχει και καποιο αλλο ατομο το οποιο μου προσφερει τετοιου ειδους στηριξη. αλλιως οπως ισως εχεις παρατηρησει κι εσυ εδω στο φορουμ, πεφτω στην ιδια αρνητικοτητα και καταντω με πεισμα να νιωθω οτι δε χρειαζομαι κανεναν και συνηθως ετσι ειναι που μουρλαινομαι και στρεφομαι εναντιον ολων γιατι βρισκω πως μου ειναι αχρηστοι.Quote:
Originally Posted by carrie
στοργή και προδέρμ λοιπόν το κενό ;-)Quote:
Originally Posted by KENO
ναι αλλα οχι απο σενα, γιατι παρολο που εισαι σκορπινα, εισαι πιασμενη και νομιζω μενεις Σαλονικα ?
Σημερα εβαλα στην θεση μου εμενα και τον αλλον,μια μια κλεινουν οι εκκρεμοτητες.Και ναι ειναι πολυ ωραια τωρα ακομα καλυτερα και μυριζει και η θαλασσα και παλι,μου μυριζει αναχωρησεις και ταξιδια..........ειναι ωραια η ελευθερια ειδικα οταν την εχεις κερδισει κιολας even better......
χαιρομαι πολυ που στηριζετε τις μουσικες μου επιλογες τωρα μεσω της θετικης ανατροφοδοτησης,ετσι και αλλιως παντα το δικο μου εγραφα εκτος απο καποιες εξαιρεσεις λιγες ευτυχως....επισης πιστευω οτι ειναι καλυτερο οταν δεν εχεις να πεις κατι καλυτερα να μην λες τιποτε