Ρε συ Μπου , θα σουγραφα κατι, σε συμπαθω , αλλα δεν γνωριζω το αντικειμενο ......
Printable View
Ρε συ Μπου , θα σουγραφα κατι, σε συμπαθω , αλλα δεν γνωριζω το αντικειμενο ......
κι εγω σε συμπαθω μακ. ευχαριστω πολυ γι την καλη σου διαθεση να βοηθησεις κι ας μη ξερεις τι να πεις. κι αυτο συμπαρασταση ειναι! να σαι καλα!
Καλησπερα μπου!
Πολύ χαίρομαι που πέρασες καλά και ξεκουράστηκες και φυσικά που πήγες καλά στην εξεταστική σου!!! Θυμάσαι τι άγχος είχες και πόσο αρνητική ήσουν; Μπράβο βρε μπου! συγχαρητήρια!
Τώρα για την παρακολούθηση που λες, το ξέρεις πως γιατρός δεν είμαι, φαντάζομαι ο γιατρός σου ή ο ψυχολόγος θα στο απαντήσει καλύτερα αυτό, αλλά με βάση την κοινή λογική, όχι οι καβγάδες των δικών σου δεν έχουν άμεση σχέση με την παρακολούθηση. ΟΜΩΣ έχει αποδειχθεί απ΄όσα έχεις πει κατα καιρούς ότι η παρακολούθηση κι όλα αυτά τα συμπτώματα σου εμφανίζονται πάντα όταν έχεις άγχος. Και είναι πολύ φυσιολογικό να σου προκαλεί άγχος το να ακούς όλη μέρα καβγάδες! Γιαυτό το συνδυάζεις και συ και το αναφέρεις τώρα εδώ ότι είχαν καβγά και μετά εγώ είχα συμπτώματα. Μπορείς και το καταλαβαίνεις πια γιατί έχεις μάθει καλύτερα τον εαυτό σου και αντιλαμβάνεσαι ότι τα συμπτώματα σου εμφανίζονται όταν αγχώνεσαι.
Μπου όποιος και να ήταν στην θέση σου αν άκουγε τους δικούς του να πλακώνονται, θα αγχώνονταν. Σε άλλον αυτό το άγχος θα έβγαινε σε ψυχοσωματικά, άλλος θα ανέβαζε πίεση ξέρω γω, άλλος θα πάθαινε δερματικά, άλλος θα πάθαινε κατάθλιψη...εσύ το βγάζεις με αυτά τα συμπτώματα. Το θέμα είναι πώς θα μπορείς να το διαχειρίζεσαι αυτό χωρίς να σε επηρεάζει τόσο. Πχ μπορείς να είσαι σε άλλον χώρο ώστε να βρίσκεσαι στο σπίτι όσο γίνεται λιγότερο; Ίσως στην βιβλιοθήκη της σχολής; Ή όπως σου είπε ο Γιώργος, μήπως να έβαζες μουσική και να κλεινόσουν στο δωμάτιο σου χωρίς να ασχολείσαι καθόλου; Να τηλεφωνούσες σε έναν φίλο/η και να μιλούσατε; Το ιδανικό θα ήταν να απομακρυνθείς από αυτό το περιβάλλον μπου...είναι ολοφάνερο πως το περιβάλλον δεν σε βοηθάει να αναρρώσεις. Αλλά συζητάμε τώρα με δεδομένο ότι δεν μπορείς να φύγεις μήπως και βρούμε καμιά λύση ανάγκης.
να σαι καλα ελισαβετ! ευχαριστω πολυ!
το συσχετιζω γιατι δεν εγινε κατι αλλο..γι αυτο τα σκεφτομαι παλι και παλι προσπαθω να βγαλω ακρη.
αρκει ενας καυγας απο την προηγουμενη μερα να σε επηρεασει την επομενη?
ναι λειπω αρκετες ωρες στη σχολη..μπορει να καθομαι 6-10 ωρες αναλογα το προγραμμα.
ξεκινησα να βγαζω και ξηροδερμια λογω αγχους
και τωρα που φοβαμαι να βγω τι κανουμε?? φοβαμαι μην το ξαναπαθω
Σευχαριστω boo για την κατανοηση , κατι παιδια σαν εσενα ανεβαζουν το επιπεδο του φορουμ .......αληθεια λεω .....Quote:
Originally Posted by boo
Δεν ξερω μπου μου... σε άλλη περιπτωση θα σου λεγα να πιεσεις τον εαυτο σου να βγαινεις οσο περισσοτερο μπορεις αλλά στην κατάσταση σου δεν ξέρω αν αυτό είναι καλή ιδέα. Εννοώ ότι πιέζεις τόσο πολύ τον εαυτό σου για όλα που σκέφτομαι ότι ίσως σου κάνει κακό να πιεστείς και για αυτό.Quote:
Originally Posted by boo
ϊσως θα ήταν καλύτερα να προσπαθήσεις να αποσπάσεις την προσοχή σου στον χώρο σου, στο δωμάτιο σου. Βάλε ακουστικά πχ και μην δίνεις καθόλου σημασία σε οτι συμβαίνει απ έξω. Ή μόλις ακούσεις ξανά καβγάδες πάρε έναν φίλο σου και μιλήστε.
Πάντως έχει δίκιο η ψυχολογός που σε ρωτούσε τι σε αγχώνει τόσο πολύ στους καβγάδες τους. Προσπαθούσε να σε βοηθήσει να το εκλογικεύσεις με αυτή την ερώτηση. Δηλαδή ...μαλώνουν. Ε και; Τι κακό μπορεί να γίνει με αυτό; Όλοι μαλώνουν κάποια στιγμή, και στην τελική αν έχουν προβλήματα μεταξύ τους, σε τι μπορεί να επηρεάσει εσένα αυτό; Θεωρείς οτι κινδυνεύεις απο κάτι μόλις μαλώνουν; Σου θυμίζει ίσως άλλους καβγάδες και εντάσεις που έχεις ζήσει και σε αναστατώνει γιαυτό; Φοβάσαι ότι μπορεί να χωρίσουν;
Σου θέτω ερωτήσεις απλά για να τα σκεφτείς κι ίσως σε βοηθήσει στην εκλογίκευση και μειώσει το άγχος σου.
Καλημέρα!
Δεν σου είχαν πει οι δικοί σου ότι θα μετακομίσουν στο χωριό; Τώρα τι άλλαξε;
Μπου μερος της διαχειρισης της νοσου ειναι το σταθερο οικογενειακο περιβαλλον και γενικα η ηρεμια. Τα φαρμακα μπορει να ειναι το μεγαλυτερο αναχωμα αλλα δεν αρκουν απο μονα τους. Και στις ψυχωσεις και στη διπολικη ειναι γνωστο πως δυσαρεστα περιστατικα μπορουν να σε φερουν πιο κοντα στην υποτροπη. Βασικα ο,τι ψυχολογικο η ψυχιατρικο κι αν εχει κανεις, το στρεσογονο οικογενειακο περιβαλλον πυροδοτει την υποτροπη τους, τι να λεμε τωρα...
καλησπερα παιδια και ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια σας!
τα παραλες αλλα ευχαριστω πολυQuote:
Originally Posted by Macgyver
τι να σου πω βρε ελισαβετ..Quote:
Originally Posted by elisabet
ειμαι σαν εκεινα τα παιδακια που βλεπουμε στις ταινιες που τσακωνονται οι δικοι τους και στεκονται στην πορτα και κρυφακουν την κατσταση
σκεφτομαι πολλες φορες μηπως τους δημιουργω εγω την ενταση εστω και αθελα μου λογω της μεχρι τωρα ζωης μου..ειμαι απογοητευτικη σε σχεση με τα παιδια της ηλικιας μου.. τσπ..
ε και μετα καμποσες φορες ερχεται κλαμενη να μου πει για τον πατερα μου
θα ηθελα να βγω για εναν καφε μονη μου οταν γινεται αυτο αλλα δε ξερω πως θα ειμαι αν βγω εξω..
παλιοτερα οταν τσακωνομασταν ολοι μαζι ο πατερας μου πηγαινε να μας χτυπησει δεν το εκανε αλλα με φοβεριζε..
η μανα μου με χτυπουσε με τη μυγοσκοτωστρα μεχρι να φουσκωσει το δερμα απο τα χτυπηματα..
μια αλλη φορα που θυμαμαι ηταν που μας αποκαλεσε τερατα και δε θελω να το θυμαμαι το πηρα βαρυα
αλλη φορα θμαμαι οτι ζητουσε οπλο να μου κανει κακο
στην τελευταια σχεση ειχα απειρες φωνες δε μιλαγα νομιζα η χαζη πως με ηρεμια κα συζητηση θα λυθουν ολα αλλα ειχα αδικο επρεπε να μιλαω και τοτε και γενικοτερα.. νομιζα οτι θα χριαζαμε και δεν το ηθελα.. τσπ
οσο περναει ο καιρος τοσο πιο δυσκολο γινεται γιατι φοβουνται ολο και περισσοτερο για τους γιατρους που χρειαζεται ο παππους ενω στο χωριο δεν παιζει να ερθουν γιατροι ειναι μακρυα απο την πολη το χωριο και φοβουνται και το κρυο μην αρρωστησει γιατι δε θα τη βγαλει περα. οσο παει και χειροτερευει δε μπορει να περπατησει ολο και χειροτερα.ειναι 95Quote:
Originally Posted by Sonia
ισως το καλοκαιρι που θα ειναι καλυτερος ο καιρος φυγουν..
ε και αφου ειναι θεμα υγειας δε θελω να πιεσω.. δε μου παει καρδια να φυγουν και να γινει τιποτα κακο.
εχεις δικιο οτι χρειαζεται ηρεμια αλλα ακομα οι δικοι μου ειναι στον κοσμο τους.Quote:
Originally Posted by oboro
απλα μου κανει περιεργο πως αντι να παθω κατι την ημερα του τσακωμου το επαθα την επομενη μερα.
υπηρχε μεσα μου η αναταραχη και εσκασε ή να ναι κατι τυχαιο?
Τους συγγενείς και τους γονείς μας δεν τους διαλέξαμε εμείς οπότε δεν μπορούμε να κάνουμε πολλα πάρα μόνο να αποδεχτούμε πως έτσι είναι και δεν θα αλλάξουν. Όσο περιμένει ένα παιδί να δει αλλαγή από τον γονιό τόσο πιο πολύ απογοητευεται. Μπορώ να καταλάβω πως πέρασες τα παιδικά σου χρόνια γιατί είχα κι εγώ βία στο σπίτι.. Σωματική και λεκτική.
Τωρα όταν οι γονείς σου μαλωνουν είναι λογικό να επηρεάζεσαι αφού τους ακούς,. Άρα λογικά να χαλάσει η ψυχολογια σου και να ξανά έχεις θέμα με την παρακολουθηση. Να μην σε φοβίζει όμως αυτό. Εκεί πρέπει να δείξεις την δύναμη που έχεις μέσα σου και να το αγνοήσεις. Μίλησε με τον ψυχολόγο και ζήτησε του να σου πει τρόπους έτσι ώστε να μην επηρεάζεσαι από όσα συμβαίνουν γύρω σου και να μπορείς να κρατάς αποστάσεις.
ευχαριστω γιωργο για την απαντηση σου
διαβασα σε αλλο thread το τι περασες και απορω γιατι καποιοι εγιναν γονεις.. δεν ειναι ολοι ικανοι και καταλληλοι για να κανουν οικογενεια..
θυμαμαι μια φορα η μανα μου ειχε νευρα και εβαλε αναγκαστηκα να τη βλεπω που εσπασε τα παντα.και δε με αφηνε να φυγω και εκανε το σπιτι λαμπογυαλο.. φοβομουν και δεν την ενοιαζε.. τσπ
η αληθεια ειναι πως πιστευω οτι δε δειχνω δυναμη και τα κραταω μεσα μου. δε ξερω πως να το διαχειριστω δηλαδη τι να σκεφτω εκεινη την ωρα ωστε να μην επηρεαζομαι. τι πρεπει να σκεφτω?
πιστευω πως στο μεγαλυτερο βαθμο φταιω εγω για τους τσακωμους. εχω ακουσει ουκ ολιγες φορες να αναφερεται η μανα μου σε εμενα γιατι εγω ειμαι το προβληματικο για αυτην..
και δε ξερω τι να κανω για να της αποδειξω οτι δεν ειμαι τοσο λιγη..
Να σου πω boo έχω διαβάσει τόσα ποστς σου και δεν βρήκα τιποτα "προβληματικό" σε σένα.. Ότι και να βλέπουν οι άλλοι σε εμάς δεν σημαίνει ότι ισχύουν. Ο κάθε άνθρωπος βλέπει ότι είναι ικανός να δει και τίποτα περισσότερο.. Οπότε δεν φταις κάπου εσύ. Αυτοί φταίνε για όλα όσα πέρασες και περνάς. Μόνο αυτοί!!!!!! Αν ήταν σε θέση να καταλάβουν τον αγώνα που κάνεις και κυρίως να δουν ότι τα καταφέρνεις θα σε θαύμαζαν. Αλλά δεν είναι ικανοί να το κάνουν. Δεν ξέρουν πως! !Quote:
Originally Posted by boo
Εγώ πλέον χρησιμοποιώ τον μπαινακης και το βγαινακης. Ναι μεν ακούω τις φωνές αλλά όπως μπαίνουν, βγαίνουν.. Σιγά μην τους αφήσω πάλι να μου καταστρέψουν την ψυχική μου υγεία. Το κάνανε όσο ήμουν παιδί και το πλήρωσα όταν ενηλικιώθηκα. Κάνω τον αγώνα μου, είμαι στο τέλος και δεν θα αφήσω κανένα τοξικό άνθρωπο να με πάρει στο μηδέν. Αυτό να σκέφτεσαι και σίγουρα θα βρεις χίλιους τρόπους να μην επηρεάζεσαι από κανένα!
μια χαρα εισαι boo απλα εισαι στο safe mode δε σε ξεκλειδωσε η ζωη
Παίζει ψυχωσικο επεισόδιο με θετικα τριπάκια(παραισθησεις ψευδεσθησεις)και οχι μονο αρνητικα bad trip με καχυποψιες και άλλα σεναρια τετοια???καμια εμπειρια??
καλησπερα Μπου κι απο μενα. Σε διαβαζω σχεδον απο την αρχη, υπηρξα απο τους πρωτους που ειχα συγκινηθει κι ειχα εκφραστει αναλωγος στο προβλημα υγειας σου αλλα και στο ενδοοικογενιακο σου κλυμα. Εχει περασει ομως πολυ καιρος και φενετε μια στασημοτιτα στην ζωη σου! Συγνωμη που στα λεω με τετοιο τροπο αλλα στα λεω ετσι διοτις νομιζω οτι αδικεις τον ραυτο σου! διοτις εχεις πολλες δυναμεις και μπορεις να προχωρησεις στην ζωη σου! Μπορεις να κανεις το επομςνο βημα! μπορεις να βρεις ενα σπιτακι κι να το ενοικιασεις, να εισαι μονη σου, μακρια απο τους δικοους σου!! να εισαι ελευθερη!! να κανεις οτι θες χωρις να εχεις το αγχος το να σου κανει παρατηρησει η μητερα σου!!
Μπου, καντω ,εστω δοκιμαστικα για 2-3 μηνες! και θα με θυμηθεις! σαν αρχισεις να νιωθεις την διαφορα θα συχτιριεσαι μετα που δεν το ειχες κανει τοσα χρονια!! Αν θυμαμαι καλα ειχες μια γευση στο παρελθον, ειχες συζησει με καποιο αγορι για λιγο καιρο? Αρα ξερεις , φαντασου λοιπον να εισαι μονη σου! χωρις καποιον στο κεφαλι σου! Αν κι για αρχη , γι οικονομικους λογους θα μπορουσες να το κανεις, με καποια φιλη σου, διοτις ειναι αλλιως με το αγορι σο κι αλλιως με μια κοπελα!
Τελος, Μπου θα θελα να μου απαντησεις κατις.Ξεκαθαριζω οτι εννοειτε και πιστευω και δεχομαι τα οσα εχεις περασει με την μανα σου, τα οσα λαθοι και την προβληματικη συμπεριφορα απεναντι σου! Αλλα θα θελα να μου πεις, εαν -χτυπα ξυλο! - εαν σου αυμβει κατις σοβαρο, καποιο ατυχημα, γενικα καποιο εκτατο και ασχημο συμβαν, ποιος πιστευεις θα τρεξει στο πλευρο σου??ποιος θα ερθει κι θα δωσει μαχη για να το ξεπερασεις? καποιος φιλος? η φιλη σου? η καποια αλλη?