Και ας έρθουμε στην καθημερινότητα: Μία μόλις εβδομάδα με χωρίζει από τις πολυαναμενόμενες διακοπές και το κακό καραδοκεί.. Λόγω σύγχυσης κοιμήθηκα στις 2.40 τα ξημερώματα και ξύπνησα στις 5.10 με το να ξύνομαι από εκνευρισμό στα μαξιλάρια. Σηκώθηκα, άλλαξα μαξιλαροθήκες, λούστηκα, ήπια καφέ και επιτέλους πήγα δουλειά. Σχόλασα στις 3.30 και επέστρεψα στις 6.00, όπου τελείωσα στις 8.30. Ο εκνευρισμός δεν με αφήνει ακόμη και τώρα να κοιμηθώ, έστω και αν έχω ήδη μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια μου.
Ανυπομονώ να φύγω.. Να μη με νοιάζει τίποτα, να μη σκέφτομαι τίποτα...