η σχεση με τον ψυχιατρο

σαν κακια ταινια ειναι η ζωη μου σαν κακογραμμενο βιβλιο
καμια φορα δυσκολευομαι να την πιστεψω κι εγω 2 μελη του φορουμ ο ενας απο το τηλεφωνο που ακουγε κι ο αλλος που ηρθε για καφε στο σπιτι..ειναι οι μαρτυρες μου!αλλιως ακομα κι εγω αναρωτιεμαι...ειναι δυνατον?κ μεσα σε ολα αυτα να πεθανει κι ο αντρας μου??
κι απανταω υπαρχουν κ χειροτερα
οτι πρεπει να λυσω τα παιδικα μου κ να δω τα τωρινα μου
την αρρωστεια μου,κ το παιδι μου που μεγαλωνει πενθοντας,δεν μου επιτρεπεται να ασχολουμαι αλλο με τα παιδικα μου βιωματα
για αυτο θελω να μπω μεσα να τα βαλω σε ταξη ανενοχλητη κ να επιστρεψω πιο υγιεις
να μην αμελω κι εγω το γιο μου.Το Θανασακη μου!δικαιολομενα η οχι η αμελεια του θα τον αρρωστησει..Κ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ!ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΡΙΨΑΛΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ,ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΩ ΜΕ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ Κ ΝΑ Τ
ΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΑΤΗ Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΜΟΥ
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ
ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ!:P
Κ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΑΣ ΞΕΡΩ(ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΗΔΗ)Κ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΣΑΣ ΞΕΡΩ
ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Quote:

---

Originally posted by interappted
Τα λαθη της τα αποποιηται..αυτο ποναει τωρα!

---

πες το καλέ!
όλα συγχωρούνται από τα παιδια, γιατί υπάρχει η ανάγκη να έχεις μαμα. ως ενηλικη κι εγω νοιωθω πως το αν θα επιμενει ή οχι η μαμα μου στα λαθη της, θα μου αποδειξει αν οντως είχα ή δεν είχα μαμα που να με αγαπαει. δεν εχει σημασια το παρελθον. η αγαπη γιατρευει τα παντα. ποιος την εχασε να τη βρουμε, ομως;

anitak ειναι κατι που δεν μαθαμε και πρεπει να το ανακαλυψουμε μονες μας!:)

Τρομερή ιστορία Ιντερ, κι ο τρόπος που το περιέγραψες, σα να το βλέπω μπροστά μου.

Καταραμένη Ελληνική κοινωνία, φτύσιμο θές.

Κορίτσι μου, σου είναι τόσο συνειδητό το οτί θες να αλλάξεις, φαίνεσαι τόσο αποφασισμένη που νομίζω κανένας δεν μπορεί να σε εμποδίσει πια.

Δεν πιστεύω πως είναι ανίατη η αρρώστεια σου, πιστεύω πολύ σε σένα Ιντερ, ειλικρινά. Κοίτα τι λες εδώ....

Quote:

---

Originally posted by interappted

Αυτη ειναι η ιστορια μου.
Με ντροπη θα πω οτι μεγαλωνοντας δε με χωραει το τραπεζι.και κανω το δωματειο μου τραπεζι,σκοτεινο..μονη πια δεν θελω να με ψαξει αλλα να με αφησει να αντιμετωπισω την αρρωστεια μου

---

Φυσικά δεν σε χωράει το τραπέζι. Έχεις μεγαλώσει, έχεις αλλάξει, έχεις όλα αυτά που είσαι μέσα σου που ασφυκτιούν να πραγματωθούν.

Ιντερ, είσαι πολύ κοντά. Πολύ, πολύ κοντά.:)

Quote:

---

Originally posted by interappted
ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΡΙΨΑΛΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ,ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΩ ΜΕ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ Κ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

---

Αυτό να το έχεις συνέχεια στο μυαλό σου και σίγουρα θα τα καταφέρεις.Εχεις περάσει πολλά αλλά φαίνεσαι δυνατή και αποφασισμένη να το παλέψεις οπότε σίγουρα μπορείς να τα νικήσεις όλα αυτά τα άσχημα που σου συμβαίνουν.

Quote:

---

Originally posted by interappted
σαν κακια ταινια ειναι η ζωη μου σαν κακογραμμενο βιβλιο
καμια φορα δυσκολευομαι να την πιστεψω κι εγω 2 μελη του φορουμ ο ενας απο το τηλεφωνο που ακουγε κι ο αλλος που ηρθε για καφε στο σπιτι..ειναι οι μαρτυρες μου!αλλιως ακομα κι εγω αναρωτιεμαι...ειναι δυνατον?κ μεσα σε ολα αυτα να πεθανει κι ο αντρας μου??
κι απανταω υπαρχουν κ χειροτερα
οτι πρεπει να λυσω τα παιδικα μου κ να δω τα τωρινα μου
την αρρωστεια μου,κ το παιδι μου που μεγαλωνει πενθοντας,δεν μου επιτρεπεται να ασχολουμαι αλλο με τα παιδικα μου βιωματα
για αυτο θελω να μπω μεσα να τα βαλω σε ταξη ανενοχλητη κ να επιστρεψω πιο υγιεις
να μην αμελω κι εγω το γιο μου.Το Θανασακη μου!δικαιολομενα η οχι η αμελεια του θα τον αρρωστησει..Κ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ!ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΡΙΨΑΛΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ,ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΩ ΜΕ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ Κ ΝΑ Τ
ΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΑΤΗ Η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΜΟΥ
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΘΕΤΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ
ΕΙΜΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ!:P
Κ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΑΣ ΞΕΡΩ(ΑΥΤΟΙ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΗΔΗ)Κ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΣΑΣ ΞΕΡΩ
ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

---

Ε,ψιτ.Μη ζητάς συγνώμη......Υπάρχουν και χειρότερα.Ανίατες σωματικές ασθένειες που πάνε καπάκι με ψυχικές..Καρκίνος με κατάθλιψη......Υπάρχουν ασθένειες που δεν επιλέγεις αν σήμερα θα καείς για να πεθάνεις και απλά πεθαίνεις μια μέρα που δεν επέλεξες.Ξέρω είναι δύσκολο όταν βαράει η διαταραχή αλλά η αυτογνωσία βοηθάει και η αυτοπαρατήρηση σώζει.Ένα για εμένα είναι και ήταν δύσκολο.Οι ανθρώπινες σχέσεις.Ποτέ δεν τα κατάφερα σε αυτές.Έπαιρνα αριστεία στα μαθήματα και κοινωνική ζωή μηδέν.Όπως λέει και το τραγούδι\"Πάντοτε στο τετράδιο βαθμό έπαιρνα δέκα κι αν στη ζωή πήρα μηδέν τα φταίει μια γυναίκα.\"Η μάνα μου, η μάνα σου, η διαταραχή.Κάτι γένους θηλυκού μοιάζει να είναι.Πυρ,γυνή και θάλασσα.Αν τα βρω με τους ανθρώπους που επιλέξω θα τα πάω καλύτερα στη ζωή μου και θα φύγουν μεγάλα κενά........Μέχρι τότε κάνω υπομονή.......Μην μπλέκεις με πράγματα που ξέρεις ότι θα είναι καταστροφικά για εσένα.Εγώ με φοβήθηκα τόσο που είχα κλειστεί παλιά στον εαυτό μου.Έκανα ξέφρενες προσπάθειες όχι για να αποφύγω φανταστική ή πραγματική εγκατάλειψη αλλά για να διαφύγω από το σπίτι μου.5 χρόνια παλεύω από τα 16 μου.Θα δικαιωθώ.Που θα πάει η βαλίτσα;;;;5 χρόνια να παλεύεις όχι για να περνάς καλά αλλά για να επιβιώσεις.Από τους γονείς σου,από την διαταραχή σου από τον εαυτό σου.Σου είπα ότι κι εγώ ήθελα να κλειστώ σε άσυλο.Παλιά ήθελα σε μοναστήρι.Πάντα μια φυγή από την πραγματικότητα.Ποτέ δεν την άντεξα.Και με κατηγορώ γιατί ήμουν αδύναμος χαρακτήρας και δεν μπόρεσα να αντιμετωπίσω κανένα στα ίσα και δη τους γονείς μου.Για εσένα ξέρω ότι είναι απαραίτητος ο εγκλεισμός σου σε ίδρυμα.Για εμένα λόγω του ότι δεν μου το έχουν προτείνει οι ψυχίατροι θα είναι μια ακόμα φυγή.Θα βγω και θα δω ξανά τα ίδια μούτρα.Θέλω να μπω καπού και να μην ξαναδώ τίποτα όπως παλιά.Να γράφεις μικρή - μεγάλη Τζοάννα.Θα μου λείψουν οι νύχτες γλεντιού με τα ψυχοτράγουδα....
Σε φαντάζομαι στο ίδρυμα να περιμένεις για τα χάπια σα μια σύγχρονη Κέησεν........Ιωάννα τάδε........Λολ.........Φιλενάδα να θυμάσαι απόφυγε ότι σε προβληματίζει και σε πάει πίσω.Πάνω απ\'όλα η αποθεραπεία σου.
Με τους άλλους μην ταυτίζεσαι.Μάθε να παίρνεις τα καλά τους.....Μη σε βάλουμε μέσα και μας καταλήξεις μια Άηλιν Γουόρνος.χαχα..
Ξέρεις τι λένε για τις φυλακές.Μπαίνεις μέσα για πλημμέλημα και βγαίνεις Πάσσαρης........ΠΡΟΣΕΧΕ!!!!!!Φιλ ιά......

ολη η ψυχραιμια που διατηρουσα ,καθως πλησιαζουν οι μερες μετατρεπεται σε πανικο!θελω να εξαφανιστω!να παρω το γιο μου κ να παρουμε τα ορη...αλλο ειναι να μπενεις εντελως οικιοθελως κι αλλο να επιμενει ολο σου το σοι γιατι το αριστερο σου χερι μοιαζει με Παλαιστηνιου καμικαζι!προσπαθησα κ προσπαθω να παρω τα θετικα δεν αλλαξα γνωμη σε οτι εχω πει αλλα αρχιζω να τρεμω στην ιδεα!πιστευω οτι θα τα καταφερω,πιστευω οτι η μανα μου οσο κι αν επιμενει οτι αν δεν περασουν το minimum 10 μερες δεν υπογραφει γιατι εχει μετανιωσει που υπεγραψε τις αλλες 2 πριν καν συμπληρωθουν τα χαρτια της εισαγωγης.kassi να σου θυμησω οτι 2 φορες επεμεναν οι ψυχιατροι ενος νοσοκομειου κ το γρεμισα οταν λεγαν στην μανα μου οτι επιβαλλεται παρακαλω να εισαχθω..αρα δεν ειναι τοσο οικιοθελης τα πραγματα..δεν πας σε ενα νοσοκομειο κ λες : γεια σας με λενε Ιωαννα κ θελω να μπω στην ψυχιατρικη πτερυγα!στο συγκεκριμενο νο0σοκομειο υπαρχουν 2 εισαγωγες στο ιστορικο μου που φερουν την υπογραφη της μανας μου, η οποια θεωρουσε τοτε οτι καλως υπεγραψε κ τωρα το χει σκυλομετανειωσει!δεν ξερω τι να κανω..να σταματησψω αυριο το χρονο?δεν μπορω!σκεφτομαι ξανα κ ξανα ολα τα θετικα αλλα καθως περναν οι ωρες θελω να φωναξω Βοηθεια κ δεν το κανω για να μη μπω μια ωρα νωριτερα!καθε προσπαθεια να συγκρατησω την ψυχραιμια μου ακυρωνεται!κ τι γινεται αν ως οριακη μπω κ αφησω την τρελλα μου να με παρασυρει?δεν θα βγω ποτε!ξαφνικα ο γιος μου αρχισε να μου λειπει απο τωρα!χθες το βραδυ η μοναδικη φορα που ημουν σπιτι κ δεν μπηκα στο φορουμ!με ειχε λουσει κρυος υδρωτας!Πνιγομαι!

Quote:

---

Originally posted by Existir
Τρομερή ιστορία Ιντερ, κι ο τρόπος που το περιέγραψες, σα να το βλέπω μπροστά μου.

Καταραμένη Ελληνική κοινωνία, φτύσιμο θές.

Κορίτσι μου, σου είναι τόσο συνειδητό το οτί θες να αλλάξεις, φαίνεσαι τόσο αποφασισμένη που νομίζω κανένας δεν μπορεί να σε εμποδίσει πια.

Δεν πιστεύω πως είναι ανίατη η αρρώστεια σου, πιστεύω πολύ σε σένα Ιντερ, ειλικρινά. Κοίτα τι λες εδώ....

Quote:

---

Originally posted by interappted

Αυτη ειναι η ιστορια μου.
Με ντροπη θα πω οτι μεγαλωνοντας δε με χωραει το τραπεζι.και κανω το δωματειο μου τραπεζι,σκοτεινο..μονη πια δεν θελω να με ψαξει αλλα να με αφησει να αντιμετωπισω την αρρωστεια μου

---

Φυσικά δεν σε χωράει το τραπέζι. Έχεις μεγαλώσει, έχεις αλλάξει, έχεις όλα αυτά που είσαι μέσα σου που ασφυκτιούν να πραγματωθούν.

Ιντερ, είσαι πολύ κοντά. Πολύ, πολύ κοντά.:)

---

το ξερω..κι αρχισα να φοβαμαι μηπως αντι μπαινοντας μεσα να παω μπροστα παω πισω κ ΔΕΝ ΘΕΛΩ!

κοριτσάκι ηρέμησε. λογικος ο κρυος ιδρωτας. ειναι που ολα ειναι προμελετημενα και ψυχρά. κρατα παση θυσια την ψυχραιμια σου. Δε θα εχεις επικοινωνια με το μικρο οσο εισαι μεσα; ή με οποιονδηποτε αλλον;
οι παλαιστινιοι καμικαζι ειναι και γαμω τα παιδια. να προσεχεις το χερι σου, όμως, και ακομα κι αν κανεις μια τρυπα στο νερο, κατι οφελιμο θα κερδισεις. Μηπως επιπλεον αισθανεσαι οτι αποσυρεσαι απο τη μαχιμη ζωή και απομονωνεσαι;

μια χαρα θα τα πας βρε!

ναι το μεσα εχω αρχισει να φοβαμαι..αν δεν εχω επαφη με το μωρο θα λαλλησω κι απο την αλλη δεν ξερω καθολου πως θα ειναι το κλιμα εκει κι αν το σηκωνει να δει τη μαμα εκει!

κι απο την αλλη αν πω στην μανα μου να μη μπω θα ρθουν οι ειδικες δυναμεις(η πεθερα,αδερφος ,αδερφη ολο το σοι )κ θα λενε οτι στην επομενη κριση δεν θα υπογραψει κανεις τους!φοβαμαι να τους πω οτι φοβαμαι να μπω! ο πατερας μου μου ειπε χα αν μπεις εκει θα το κανεις 2πορτο!(ας μην το δωσω τοση αξια)
θα κανω οτι μπορω να διατηρησω την ψυχραιμια μου!

Ε,όχι.Αν είναι έτσι τα πράγματα όπως τα λες καλύτερα μέσα.Να σου πω εγώ αν χρειαζόταν να μπω θα φρόντιζα όταν έβγαινα να μην ξαναέβλεπα την μάνα μου κι ό,τι χρόνια με πήγε πίσω και με κράτησε εξαρτημένη.Πούστη η μάνα υπογράφει και ξε-υπογράφει για την υγεία σου.Η μάνα μοιάζει να σε ελέγχει σε όλα.Αν ανακαλυφθεί αυτή η σχέση ξεκόλλα από αυτή το συντομότερο δυνατό.Κι αυτό στο λέω γιατί μου έβγαλαν ότι η ζωή μου είναι μια εκδίκηση προς τη μάνα μου.Ένας φαύλος κύκλος.Εσύ καις τα χέρια σου εγώ πιάνω τη βουλιμική κρίση.Δεν βγαίνει έτσι Ιωάννα..να καταστρέφεσαι εσύ.

Inter,
Συγχώρα με που παρεβαίνω και θέλω να σου πώ και εγώ μόνο κάτι πολύ μικρό.
Όταν αποφάσισες πως θέλεις να κάνεις κάποιο βήμα για το δικό σου καλό, και το πήρες απόφαση πως αυτό το βήμα θα το κάνεις και θα σου βγεί σε καλό, και ο γιατρός σου συμφώνησε, εσύ μόνο και μόνο που το αποφάσισες πήρες δύναμη? Ε αυτή τη δύναμη αξιποίησέ την όσο μπορείς. Και τις στιγμές που θα νιώθεις \"ΤΙ ΚΑΝΩ ΕΔΩ?\" να σκέφτεσαι πόση δύναμη ήθελε να κάνεις ότι κάνεις, και ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ τα κάνεις.

ΥΓ όσο για το παιδί ε φαντάζομαι και ειδικός χώρος θα υπάρχει, και δεν είναι σαν τις ταινείες του hollywood, και στο τέλος τέλος το παιδί μόνο εσένα θα βλέπει, να το ξέρεις, τίποτα γύρω σου δεν θα έχει σημασία. Μόνο εσύ θα μετράς για το μικρό. Μη σε παίρνει φόβος.

Δύναμη, power

A και χωρίς να τον ξέρω τον κύριο Rogers, ουτε και το βιβλίο του. Το παρελθόν ήταν παρελθόν και ότι είχε γίνει τις άλλες φορές που πήρες (άλλοι πήραν???) την ίδια απόφαση. Χώρια το άλλες συνθήκες και άλλες καταστάσεις και άλλη η δική σου κατάσταση. Για το ΤΩΡΑ και το ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ νομίζω αγωνίζεσαι......

Δεν είναι κακό που η Ιντερ επιθυμεί να κάνει εισαγωγή σε ψυχ.κλινική...Θα αποφορτιστεί από το άγχος της και κατά την νοσηλεία της θα τις γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις για την φαρμακευτική αγωγή που πρεπει να ακολουθήσει...

α ρε LOSTRE δεν ειναι ακριβως δικια μου επιθυμια..απλα κανω οτι μπορω να το παρω χαλαρα να δω τα θετικα!αν εχει καποιες φορες λεω οκ καποιες φορες πανικοβαλομαι την Τεταρτη θα μου λυθουν ολες οι αποριες..το μονο που θελω ειναι να βλεπω το γιο μου κ να πεσω σε καλη \"φουρνια\"να δω με τι σοι πλασμα θα ειμαι στο δωματιο κτλ.Απο κει και περα οσο κερβερος κ να ειναι η μανα μου αν φρικαρω τοσο πια θα τη βαλω να υπογραψει.Έιμαι σχεδον σιγουρη οτι απο το πρωτο-δευτερο επισκεπτηριο θα καλμαρει.
kassi σαφως κ θα την κανω με το μικρο μολις συνελθω παραπανω δεν το συζητω ΚΑΝ!φτανει πια!ακριβως οπως το πες φαυλος κυκλος...καποια στιγμη πρεπει να ξεκολλησω κι εγω απο τα κολληματα με την μανα μου..