ω λατρεμένε -καθόλου- μισογυνισμέ.
αισθάνομαι πως φυσικά πάλι δεν θα κάνω τίποτα να γλιτώσω τον εαυτό μου από την μιζέρια του. μεγάλος άνθρωπος να μην μπορεί να θέσει όρια και κανόνες.
Printable View
ω λατρεμένε -καθόλου- μισογυνισμέ.
αισθάνομαι πως φυσικά πάλι δεν θα κάνω τίποτα να γλιτώσω τον εαυτό μου από την μιζέρια του. μεγάλος άνθρωπος να μην μπορεί να θέσει όρια και κανόνες.
Μην το βαζεις κατω...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Προσπαθώ αλλά δεν είμαι καλά... Ο παππούς μου δεν είναι καλά, είχε αρρωστήσει κι η μαμά μου και σήμερα έμαθα ότι πέθανε και μια παλιά μου συνάδελφος που συμπαθούσα πολύ...Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Σήμερα αισθάνομαι καλά,χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο...Κοιμήθηκα καλά,ξύπνησα καλά...Το άχος και η ανησυχία έχουν καταπαύσει σε σημαντικό βαθμό...Κάποιος που δεν ήξερε,θα μπορούσε να με περάσει για φυσιολογικό άνθρωπο.
Ο παππούς μου πέθανε τελικά... Ήταν ο τελευταίος που μας είχε απομείνει και νιώθω πλέον το κενό να έχει γίνει δυσβάσταχτο...
Συλλυπητήρια κυκνακι μου να εισαι δυνατη να τον θυμασαι ,αυτη ειναι η φυσιολογικη ροη της ζωης μας μην το ξεχναμε αυτο και οσο δυσκολο και να ειναι πρεπει να το διαχειριστουμεQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Σ' ευχαριστώ Μαριλού μου... Προσπαθώ να είμαι δυνατή κυρίως για τη μαμά μου που είναι χάλια...Quote:
Originally Posted by Marilou
Το ξέρω ότι δυστυχώς αυτό συμβαίνει αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα κι η θλίψη είναι έντονη...
Πάντως μακάρι να γίνονταν με κάποιο τρόπο να μην αποχωριζόμαστε όσους αγαπάμε...
Συλλυπητήρια Κύκνε...Καλή ανάπαυση να έχει...Μακάρι να παίρνανε όλοι τα χρόνια του...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ξέρεις τι με βοήθησε εμένα στο πένθος για τον πατέρα μου?...Ανακαλούσα συνεχώς αμαμνήσεις που ήμουν μαζί του και ήμασταν ευτυχισμένοι και ξέγνοιαστοι και ανέμελοι...Μου δημιουργουσαν μια γλυκιά νοσταλγία οι μνήμες και απάλυναν τον πόνο.
Σ' ευχαριστώ πολύ Yoco Choco...Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Θα το προσπαθήσω αυτό που μου προτείνεις, ακούγεται καλή ιδέα... Να 'σαι καλά... Πιστεύω ότι μετά την κηδεία θα νιώσω λίγο καλύτερα... Τώρα έχω και το στρες που μου προκαλούν τέτοιες εκδηλώσεις, ας το πω έτσι...
Συλλυπητηρια Κυκνε. Πριν απο δυο μηνες εχασα την τελευταια γιαγια μου, οποτε σε νιωθω.
Μαακρι κυκνε μου αλλα πλεον ολοι ξερουμε οτι αυτο δεν γινετε οποτε πρεπει να μαθουμε να το διαχειριζομαστε .Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Βλεπεις αυτες τις μερες τι γινετε και δυστηχως ολοι εμεις που εχουμε παιδια και ανεβοκατεβαιναν με τρενο συνεχεια θελαμε να μπορουσαμε να βοηθησουμε αυτα τα παιδια σαν να ηταν παιδια μας ...Δεν μπορουμε δυστηχως ,μπορουμε ομως να σταθουμε οσο μπορουμε διπλα σε αυτους τους γονεις εφοσον ολα αυτα τα παιδια ηταν και ¨παιδια ¨μας και καπως ετσι να μοιραστουμε αυτο που συμβαινει ...
Κρατα γερα γιατι ο παππους εφυγε δεν μπορεις να το αλλαξεις ,το μονο που μπορεις αυτη την στιγμη ειναι να εισαι δυνατη διπλα στην μαμα σου ..Αυτο θα ηθελε και εκεινος .
Μην εστιαζουμε σε αυτα που χανουμε και σε αυτα που δεν εχουμε την δυνατοτητα να κανουμε ΑΛΛΑ σε αυτα που εχουμε και μπορουμε να κανουμε δινοντας ετσι ουσιατικη παρηγορια -βοηθεια .
Το γεγονος ,τα γεγονοτα δεν εχουμε την δυναμη να τα αλλαξουμε ,εχουμε ομως την ικανοτητα να προσφερουμε συμπαρασταση ,δυναμη ,βοηθεια ωστε να προβλεψουμε να μην συνεχιστει αυτο το ασχημο γεγονος μεσα απο και αλλες απωλειες ...
Μετά από δυο μέρες που ημουν καλά,σήμερα πάλι ξύπνησα με ανησυχία...Αισθάνομαι ένα διάχυτο άγχος...Ντάξει ξέρω ότι δεν μπορούμε κάθε μέρα να είμαστε καλά,αλλά με κουράζεις μίστερ!
Είναι άραγε ουτοπικό να προσμένω ότι κάποια μέρα θα την βρώ την άκρη και θα αισθάνομαι κάθε μέρα καλά?
Συλλυπητήρια κύκνοςQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν είμαι και στα καλύτερα μου. Είναι από της λίγες φορές που στεναχωριέμαι που δεν έχω δουλειά, κάποιος φίλος μου τον πήραν σεκιούριτι και είναι μεν πολλές ώρες αλλά έχει την ησυχία του εκεί που δουλεύει και θα ήθελα και εγώ μια δουλειά χωρίς κάποιον πάνω από το κεφάλι μου γιατί δεν έχω και την καλύτερη εμπειρία. Από την άλλη η κάθε μέρα περνάει τόσο βαρετά, κοιμάμαι γιατί βαριέμαι, βγαίνω έξω πάω για καφέ πάλι βαριέμαι δεν περνάει η ώρα, αισθάνομαι τόσο μόνος, ακόμα και στο θέατρο που ξεκίνησε σαν κάτι που το ήθελα, τώρα πια δεν το θέλω ούτε αυτό, αν είχα επιλογή θα το παρατούσα αλλά δεν θέλω να τους εκθέσω γιατί είδη έχω κάποιο ρόλο για την παράσταση. Θέλω και εγώ να ζήσω την ζωή μου διαφορετικά να βρω κάποια κοπέλα να κάνω σχέση να βρω κάτι που να με ευχαριστήσει να πηγαίνω την νύχτα για ύπνο και να νιώθω γεμάτος από την μέρα που πέρασε, δεν με νοιάζουν τα πολλά λεφτά, λίγα μόνο και μόνο για τα βασικά μια δουλειά, λίγα λεφτά και μια καλή παρέα, πολλά ζητάω, είμαι στα 37 και δεν έχω καταφέρει τίποτα στην ζωή μου, μέχρι και τα χάπια μου ξεχνάω να πάρω έχω χάσει το μυαλό μου!!
Τι να το κανεισ το κοριτσι πεταμενα λεφτα