Όχι. Αξίζουν; Θα τα δω.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Printable View
Όχι. Αξίζουν; Θα τα δω.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Ναι! Ξεκίνα δες το Νησί το οποίο διαδραματίζεται σε ένα δυστοπικό μέλλον!Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Τι ταινίες σου αρεσουν?
Πες μου αν θες 5-6 αγαπημένες σου για να καταλάβω.
Dirty dancing, cocktail, top gun κτλ.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Χαχα τι βλέπεις μωρε?...Είσαι εντελώς μέινστριμ...Και διακρίνω νοσταλγία γαι την δεκαετία του 80,που δεν την έζησες κι'όλας!Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Είμαι απλώς ρομαντική. Δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το πρόβλημα σου.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Κανενα πρόβλημα...Πλάκα έχουν αυτές οι ταινίες...Βίντατζ!Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Εμένα μου αρεσουν οι πιο ψαγμένες όπως Το στοιχείο του Εγκλήματος και ο Αντίχριστος του Τριερ, το Σατυρικόν του Φελλίνι, η Οδύσσεια του διαστήματος και το Μπάρυ Λύντον του Κιούμπρικ και τέτοιες.
Κάτι έχουμε καταλάβει. Οι ταινίες που βλέπεις να ξέρεις ταυτίζονται με την προσωπικότητα σου.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Ειμαι τρελούτσικος το ξέρω χαχ!...Πως με κόβεις?Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Για αναλυτικό, ονειροπόλο, φιλόσοφο, ποιητή, τρελό όπως πολύ σωστά είπες, παραπονιάρη, γκρινιάρη, ρομαντικό, σατανά κτλ. Στοιχεία που δεν εναρμονίζονται μεταξύ τους γενικώς.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Τι είπα τώρα ε;
Ναι, είσαι λίγο από όλα.
Α και παρορμητικό και αυθόρμητο ξέχασα.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Με περιέγραψες καλύτερα από ότι θα περιέγραφα εγώ τοξν εαυτό μου χαχ.
Θα ήθελα να κάνω το ίδιο και για σενα αλλά δεν έχεις δώσει πολύ υλικό στο σάιτ.
Βαλε δες το Νησι(2005)...Θα σε κάνει να σκεφτείς και θα την θυμάσαι για χρόνια.
Σήμερα δεν είμαι στα καλά μου. Νιώθω κουρασμένη, και λυπημένη για κάποιο ζήτημα. Θα περάσει και αυτό.
Θες να κάνουμε παρέα?...Και εγω δεν είμαι καλά σήμερα...Εχω φύγει για ένα πολύ κρίσιμο ταξίδι και αύριο είναι μια πολύ σημαντική μέρα για το μέλλον μου.Quote:
Originally Posted by WildHoney
Η αγωνία και το άγχος έχουν χτυπήσει κόκκινο και έχω πάρει και το κουτί με τα Ζαναξ μαζί μου,αλλά ευτυχως μεχρι τώρα δεν χτρειάστηκε να πάρω, είναι διαχειρίσιμο.
Θα περάσει και αυτό...Αυτό σκέφτομαι.
Για το μέλλον σου; Τι θα μπορούσε να είναι τόσο σημαντικό;Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
μία κούπα ζεστό κακάο
Παιδιά,ευτυχώς όλα πήγαν κατ'ευχήν!...Πω πω φίλε ανακούφιση!...Ελευθερώθηκα από ένα βάρος.
Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για το τι συνέβη,αλλά αν δεν είχε θετική έκβαση η υπόθεση,μπορεί και να στερούμουν την ελευθερία μου.
Ουφ!...Πάει και αυτό.
Χαιρόμαστε πολύ.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Αξίζει να είσαι μέσα στην συνάφεια του κόσμου και των ανθρώπων ή να απομονωθείς σε ένα δικό σου σύμπαν,σε έναν δικό σου μικρόκοσμο και να χαθείς μέσα σε αυτόν?.
Και τα δυο είναι μια μορφή αλλοτρίωσης...
Ο εξωτερικός κόσμος των ανθρωπίνων σχέσεων αναπαύει την συνείδηση με την αίσθηση του ανήκειν κάπου...Ο εσωτερικός κόσμος αναπαύει με την ησυχία και την σολιψισμική ευτυχία που σου προσφέρει.
Ποιο σου προσφέρει μια πιο βαθιά εμπειρία ζωής?
Αυτό το δίλλημα με απασχολεί από μικρό και δεν ξέρω πως να το απαντήσω.
Είναι ένα βαθύ και υπαρξιακό δίλημμα, που έχει απασχολήσει πολλούς στοχαστές και φιλοσόφους. Ίσως η απάντηση να μην βρίσκεται στο να επιλέξεις το ένα ή το άλλο, αλλά στο πως μπορείς να ισορροπήσεις ανάμεσα σε αυτά τα δυο άκρα.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Η συνάφεια του κόσμου προσφέρει μια εμπειρία αλληλεπίδρασης που σου δίνει την ευκαιρία να μάθεις μέσα από τις σχέσεις, τις συγκρούσεις, την χαρά και τον πόνο. Σε βάζει στην καρδιά της ζωής, σε κάνει κομμάτι ενός ευρύτερου νοήματος και σου δίνει την αίσθηση ότι δεν είσαι μόνος.
Από την άλλη ο εσωτερικός σου κόσμος, είναι ένας τόπος βαθιάς αυτογνωσίας, δημιουργίας και ηρεμίας. Η απομόνωση μπορεί να προσφέρει ευκαιρίες για στοχασμό και μια αίσθηση ελευθερίας από την πίεση της κοινωνικής δυναμικής, αλλά, αν γίνει μόνιμη, μπορεί να γίνει περιοριστική, σχεδόν μια φυλακή.
Ίσως ή «πιο βαθιά εμπειρία ζωής» δεν βρίσκεται αποκλειστικά στο ένα ή στο άλλο, αλλά στην δυνατότητα να πατάς και στα δυο. Να συμμετέχεις στην ζωή των άλλων με έναν τρόπο που δεν χάνεις τον εαυτό σου, και ταυτόχρονα να αποσύρεσαι στον εσωτερικό σου κόσμο όταν χρειάζεται να επαναφορτιστείς.
Αν αυτό το δίλλημα σε απασχολεί από μικρό, ίσως η απάντηση για σένα είναι να διερευνήσεις και τα δυο με ειλικρίνεια. Τι σε γεμίζει περισσότερο; Που νιώθεις πιο ζωντανός; Δεν χρειάζεται να διαλέξεις οριστικά- η ζωή είναι ρευστή, και μπορείς να κινείσαι ανάμεσα στα δυο ανάλογα με τις ανάγκες σου.
Εχεις πολύ ώριμη σκέψη κι αντικειμενική κρίση για την ηλικία σου.Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Εγω έχω επιλέξει τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου τον κόσμο της εσωτερικής βίωσης της ζωής.
Και ανησυχω που δεν νοιώθω ενοχικά ή έστω και λίγοάσχημα που δεν μου λείπουν οι φιλικές-ερωτικές επαφες...Ισως επειδή υπάρχουν άλλα 3 άτομα μέσα το σπίτι και δεν νοιώθω καθόλου μοναξια.
Παρατηρώ ότι άτομα που πήγαν να μείνουν μόνα τους,κατέφυγαν τελικά σε σχέση, γιατι δεν άντεχαν την μοναξιά τους, ακόμα και αν ήταν μονήρη απο πριν.
Αν αυτή η επιλογή σε κάνει να νιώθεις πλήρης και ισορροπημένος, δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις ενοχές.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Το γεγονός ότι δεν νιώθεις μοναξιά μπορεί να οφείλεται όπως λες, στην παρουσία των άλλων στο σπίτι σου, αλλά και στο ότι έχεις βρει μια εσωτερική αρμονία που σου επιτρέπει να αντλείς νόημα και χαρά από τον ίδιο σου τον εαυτό. Η μοναξιά όπως και η ανάγκη για σχέσεις, δεν βιώνονται με τον ίδιο τρόπο από όλους. Κάποιοι άνθρωποι αντλούν ενέργεια από την αλληλεπίδραση με τους άλλους, ενώ άλλοι την αντλούν από την δική τους εσωτερική ηρεμία.
Το ότι άλλοι άνθρωποι κατέφυγαν σε σχέσεις λόγω μοναξιάς δείχνει πόσο διαφορετικά αντιμετωπίζει ο καθένας την ανάγκη για σύνδεση. Δεν σημαίνει ότι οι δικές σου επιλογές είναι «λάθος» ή «ασυνήθιστες». Κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του ρυθμό και τρόπο να ζει. Ίσως οι άλλοι ένιωθαν την ανάγκη για μια σχέση επειδή δεν είχαν βρει ισορροπία μέσα τους ή επειδή για εκείνους η συντροφικότητα ήταν πιο ουσιαστική.
Η δική σου εμπειρία δείχνει ότι έχεις μάθει να ζεις καλά με τον εαυτό σου, κάτι που είναι πολύτιμο. Ίσως το ερώτημα που χρειάζεται να θέσεις στον εαυτό σου είναι αν αυτός ο τρόπος ζωής συνεχίζει να σε ικανοποιεί ή αν κάποια στιγμή νιώσεις ότι θέλεις να εξερευνήσεις κάτι διαφορετικό. Όσο η επιλογή σου πηγάζει από σένα και όχι από την πίεση της κοινωνίας ή των γύρων σου είναι αυθεντική και σεβαστή.
Ωστόσο για μένα πρέπει να δουλέψεις το αίσθημα «ματαίωσης» που βιώνεις. Γιατί ναι μεν ισχύουν τα παραπάνω, αλλά μπορεί και η ανάγκη σου για απομόνωση να οφείλεται σε φόβο/δισταγμό απέναντι στις φιλικές/ερωτικές σχέσεις ή σε κάποιο βαθύτερο ψυχολογικό τραύμα.
Παραιτήθηκα από την σκατοδουλειά που είχα και έπρεπε να παίρνω τα υπερδιπλάσια γι' αυτά που απαιτούσαν να κάνω και νιώθω χαρά! Χαρά!
''-Γνωρίζω ένα παλικάρι που για πολλά χρόνια δεν έβγαινε καθόλου από το σπίτι του.
Ηταν κλεισμένος μέσα γιατι φοβότανε πάρα πολύ τον κόσμο!
Σήμερα τον έστειλα πάλι να πάει μια βόλτα στην Ομόνοια και τώρα βλέπω γύρισε στο
σπίτι του και θέλει να με πάρει τηλέφωνο να μου πεί πως αισθάνθηκε.
-Αντε θα σε κλείσω τώρα...''
αυτές είναι μεγάλες αλλαγές και πρέπει να τις γιορτάσεις!
Οσον αφορά τις σχέσεις,έχω τρομερό performance anxiety!Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Δηλαδή θέλω να είμαι ο ιδανικός φίλος/σύντροφος και να κάνω τον άλλο να περνάει τέλεια,όπως δεν θα περνούσε με κανέναν άλλο.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει διαρκώς να ανεβάζεις ένα σόου,θέλει δουλειά και αφιέρωση και γι'αυτό δεν ασχολούμαι.
Θα πάρετε επίδομα 3.000
Θα ανοίξετε ένα μαγαζί με τη μάνα σου και θα τρώτε την επιδότηση οποίος είναι από το χωριό τα κορίτσια θα ανοίξετε ένα μαγαζί με επιδότηση το επίδομα και θα πάτε γυμναστήριο να βρείτε άντρα οπωσ τον θέτε σας τα είπα πάρτε το και γραπτώς
Είσαι λέων για αυτό. Ταυτίζομαι με το σκεπτικό σου. Ωστόσο έχε υπόψην σου ότι κανείς δεν μπορεί να είναι τέλειος από την φύση του. Τα λάθη είναι αποδεκτά και μας βοηθάνε να μαθαίνουμε ούτως ώστε να εξελισσόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι. Επίσης να ξέρεις ότι όσο ανησυχείς για τις «επιδόσεις» σου τόσο θα τα κάνεις μαντάρα. Πρέπει να αφεθείς και να χαλαρώσεις.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Νιώθω ικανοποίηση.. Επιτέλους και ένα νέο καλό. Πέρασα στις εξετάσεις που είχα δώσει. Δεν είχα αμφιβολία φυσικά.. επειδή είμαι τέλειος :p
Τι σχέση έχει το ότι είμαι λέων μωρε?χαχ!Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Δεν φοβάμαι την αποτυχίακαι δεν επιδιώκω σχέση,απλά βαριέμαι την καταβολή κόπου και προσπάθειας..Τζάμπα άγχος μου φαίνεται.
Βέβαια μπορεί να μιλάει η νευροχημεία μου και να μου επιβάλλει αυτήν την στάση,αν ήταν άλλη η χημεία μπορεί να ήμουν σοσιαλφρικ!
Επειδή θες να είσαι τέλειος σε όλα. Αμάν κατευθείαν!!!!!!!!!Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
τί εξετάσεεις; ξένων γλωσσών; μπράβο σου!
Τα ζώδια είναι σαχλαμάρες..Δεν καθορίζει το τι χαρακτήρας είσαι και το τι θα σου συμβεί στην ζωή σου το πότε γεννήθηκες.Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Το καθορίζουν η νευροχημεία που κληρονομείς και τα συμπλέγματα που δημιουργούνται και παγιώνονται καθώς μεγαλώνεις.
Μάλιστα κύριε καθηγητά. Μας συγχωρείτε.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Χαχα...δεν προσπαθω να το παίξω καθηγητής,απλά παρατηρώ τον εαυτό μου και τους γύρω μου.Quote:
Originally Posted by Rainbow86
Εσένα που σου αρεσουν αυτά,δες την κοπελιά με τα Ταρό...Είναι σαν να παρακολουθείς κριτικό τέχνης να αναλύει πίνακες ζωγραφικής!
https://www.youtube.com/watch?v=wUyOb8GpMCs
Αισθάνομαι ωραία γιατί προχθές πήγα να κάνω κάτι και γνώρισα μια κοπέλα, πανέμορφη, ευγενική , χαμογελαστή και πρόθυμη να με βοηθήσει.
Αμέσως της ανταπέδωσα το χαμόγελο.
Μέχρι που πήγα να φύγω, μόλις ήμουν απ' έξω από το κτίριο, ήρθε να μου πει κάτι άκυρο, ενώ είχε δουλειά, ίσως ήθελε να με φλερτάρει η απλά δεν ξέρω.
Το θέμα είναι μόλις ήρθε έξω μου κόπηκαν τα πόδια λες και δεν είχα ξαναδεί γυναίκα στην ζωή μου και άρχισα να ιδρώνω και να έχω ταχυκαρδία, δλδ πήγαινα για κρίση.
Και έτσι έφυγα, να ξαναμπώ στο σειφ ζοουν μου.
Να μην είχα το κωλοαγχος, γιατί με καταστρέφει.
Όπως και να έχει και ο ήλιος μου έχει ανεβάσει την διάθεση..άντε σιγά σιγά άνοιξη.
Την καλημέρα μου σε όλο το φόρουμ.
Γιατί κώλωσες?Quote:
Originally Posted by Player
Πρέπει να εκτίθεσαι σε αυτό που φοβάσαι και σε αγχώνει, και θα καταλάβεις ότι δεν δαγκώνει.
Είναι ωραίο να τα λες ντόμπρα στα μούτρα του άλλου.
Κάτι μου είπε μια συνάδελφος και της την είπα και ωρυόταν μετά "Με πρόσβαλλε! Με πρόσβαλλε!"
Αγαπούλα, χωρίς κουκούλα και βαριοπούλα :Ρ
την πρόσβαλες ή είχε την μύγα; μα καλά όλα ζαχαρωμένα τους τα δινουν; "ωραίο το παπουτσάκι σου πέγκυ μου. " φάση.
Το ξέρω ότι πρέπει να βάζω τον εαυτό μου σε κατάσταση κ πράγματα που με αγχωνουν.Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Αλλά κωλωσα γιατί θα πάθαινα κρίση πανικού σίγουρα.
Πρέπει να κάνω την αρχή πάντως έχεις δίκιο , δεν πρέπει να φοβάμαι τίποτα.