Με φώναξε κανείς; Καλημέρα Μακόκοσμε!
Σήμερα με ξύπνησαν τα παιδάκια με τα κάλαντα, αλλά, ως γνωστή γαιδούρα, δεν άνοιξα και συνέχισα να χουζουρεύω στο κρεβάτι.. Πριν από λίγο σηκώθηκα και άρχισα να γελάω.. Θα καταλάβετε αμέσως το γιατί. Έπιασα τα σκεπάσματα να τα αερίσω και έβγαλα τα σεντόνια για πλύσιμο. Ευτυχώς αλλάξω συχνά σεντόνια.. Τι βρήκα κάτω από το ένα μαξιλάρι; Τι;; Μισό κριτσίνι! Κι έλεγα μέσα μου, μα τόσο γρήγορα το έφαγα; :spin: Έχω γίνει τέρας πια και αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερή μου απόλαυση. Το βιβλίο στο αριστερό χέρι, το κριτσίνι, πατατάκι, στο δεξί και δώστου μελέτη και δώστου απόλαυση! Το τέλειο πάντρεμα της πνευματικής με τη σαρκική ηδονή!
Όλη την εβδομάδα έβρεχε και έτυχε να έχω να διεκπεραιώσω διάφορες δουλειές. Με έφαγαν οι δρόμοι και μούλιασα στη βροχή. Περίμενα πώς και πώς το βροχερό Σαββατοκύριακο, να χουχουλιάζω κάτω από τα σκεπάσματα, αλλά προέκυψε ηλιόλουστο. Δεν πειράζει... Σέρνομαι και πάλι, βαριέμαι να κάνω το παραμικρό. Συνήθως ορμάω σα σίφουνας και κάνω ταυτόχρονα πολλές δουλειές. Τώρα, μπα! Μαγείρεψα χθες, μακαρόνια με κιμά. Νηστεία από Δευτέρα και πρέπει να προλάβω να φάω τον αγαπημένο μου κιμά! Σιγά σιγά θα κάνω τις δουλίτσες μου, δε θα σκοτωθώ κιόλας. Βέβαια από μέσα μου τρώγομαι, αλλά είπαμε. Σιγά σιγά και όλα θα γίνουν!