:(((
ολα θα φτιαξουν μαλλον παλι ,οπως λενε ολοι .
Αρκτος ευχαριστω
Printable View
Σκέφτομαι ότι για κάποιο λόγο στις σχέσεις επέλεγα πάντα τους ασαφής. Εκείνους που ήξερα ότι για κάποιο λόγο δεν θα τους είχα. Έκανα σχέσεις με δεσμευμένους… Με ανθρώπους σε άλλη πόλη… Με εκείνους που κάτι δύσκολο υπήρχε προς διαχείριση. Ποτέ ευκολάκια.
Είναι ολοφάνερο ότι στο βάθος επέλεγα να είμαι μόνη , χωρίς σοβαρές δεσμεύσεις και ευθύνες. Ακόμα και στην μακροχρόνια σχέση μου απέφυγα τον γάμο και το παιδί εντέχνως. Δεν άκουσα κανένα βιολογικό ρολόι να χτυπάει, παρ’ όλο που δεν αργούν και τόσο τα 40. Βέβαια , για όλα υπάρχει μια εξήγηση. Φορτώθηκα ευθύνες από πολλή μικρή και μεγάλωσα σε οικογένεια με πολλά αδέλφια.
Μισώ τις ευθύνες… Τις ασφυκτικές καταστάσεις και τις υποχρεώσεις. Κάθε πρέπει μπορεί να με αδρανοποιήσει και αυτό το πλήρωσα ακριβά στη ζωή μου. Η ζωή μας είναι γεμάτη, κυρίως με πρέπει.
Έχω κάνει πάντα ότι ήθελα, για να μην πω ότι γούσταρα. Αυτό πληρώνω. Και είναι τεράστιο το κόστος! Δεν ξέρω αν αξίζει. Οι προτεραιότητες αλλάζουν. Εγώ αλλάζω… Ο κόσμος αλλάζει….
soft, take care. Εύχομαι αύριο να ξυπνήσεις σε μία μέρα με λιγότερη σκοτεινιά.
Σκέφτομαι ότι έχω έντονη ανησυχία και θα φταίει η σελήνη! Σαν τους λύκους έχω γίνει, σαν τις λύκαινες μάλλον, παρόλο που είμαι λέων! Μάλλον θα πάω στο περίπτερο να πάρω πατατάκια για να ηρεμήσω. Τώρα καταλαβαίνω τους χοντρούς! :)
Οι χοντροί χαίρονται που υπάρχουν στιγμές που οι αδύνατοι τους καταλαβαίνουν :) Η σελήνη τους φέρνει πιο κοντά:))
σκεφτομαι τη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΑΘΕΙΑ που νιωθω και με εχουν πιασει τασεις φυγης παλι. το soundtrack μυριζει επανασταση, αλλα το μυαλο μου δεν ειναι εκει και δε συμμετεχει. δε θελω τπτ απ'αυτο το κοσμο, μονο λιγη παρεα και κατανοηση ζηταω να μη νιωθω μονος. ξανα εκλογες στις 22 ιουλιου, ξανα να επιλεξουν τα προβατα αναμεσα στο μπιμπερο και τη φρουτοκρεμα λες και βρισκομαστε σε μωρουδιστικη κατασταση. καποια στιγμη βρε παλιοπουστα ελληνα θα μεγαλωσεις και θα πρεπει να φας κανονικο φαγητο, και τοτε θα δεις ποσες αλλες επιλογες ειχες. σκατα στα μουτρα ολων δε φτανει που νιωθω ασχημα, εχω και τη καθε ξεφτυλισμενη κυρατσα εδω μεσα που τη βρηκε ο διαολος της σε μια στιγμη και της σημαδεψε τη ζωη, να με σχολιαζει λες και με ξερει προσωπικα. ΔΕ ΚΟΙΤΑΤΕ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΣΑΣ ΓΑΜΩ ΤΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΑΣ
Εκλογές ξανά! Την έχουμε δει αλλιως μου φαίνεται, σαν χόμπι! Έχεις δίκιο πρέπει να μεγαλώσουμε!
σκεφτομαι τα σκαλακια, τη σταση του λεωφορειου, την υπογεια διαβαση τετοιες νυχτερινες ωρες. μου λειπει η αλητικη ζωη, βραδια με παρεα εξω μεχρι τις 5-6 το ξημερωμα, και να μη βρισκουμε τροπο να γυρισουμε σπιτια μας...
Σκέφτομαι μπυρα απο το περίπτερο, τσιγάρα δανεικά, βινύλια...
Σκέφτομαι πως μου θυμίσατε ότι δεν ζούμε. Θα αρχίσω να πιστεύω ότι μας ψεκάζουν διάφορα.
(τα κουνούπια είναι F16 )
Σκέφτομαι αν τελικά αξίζει να ζεις με χάπια...
Σκέφτομαι οτι κουράστηκα να την παλεύω. Και δεν την παλεύω πια...
πονάω, κλαψ :(
εγω φταιω και η χριστοπαναγια που πεταξα το μεσημερι ?
Σκέφτομαι ότι η μίμηση θα είναι πάντα εγγύηση εσωτερίκευσης.. τι να πεις;
Μπορείς να θυμώσεις ή να μαλώσεις ένα παιδί; Ίσως όταν το παιδί δεν είναι παιδί, ναι..
Όπως και να έχει η επανάληψη είναι μητέρα κάθε μάθησης. Ας είναι.
Ελλείψεις και εκλείψεις.. Το κρίμα δε χωράει, ούτε καν, όταν ο άλλος είναι απλά μια αντανάκλαση..
Σκέφτομαι και τη βροχή, να πέφτει σιγανά.. οι φίλοι, το τσίπουρο, οι κουβέντες, οι αλήθειες, πολλές.
Ναι, δίκιο, πόσο δίκιο.. τέτοιες πτυχές δε κρύβονται, οεο, κάτσε και χτυπήσου!
Τα συναισθηματικά βαμπίρ είναι κάπου εκεί έξω και σε στραγγίζουν σε κάθε ευκαιρία, γεμίζουν τρύπες και κενά δικά τους,
έρχονται, παίρνουν, εξαφανίζονται, ξαναέρχονται, πάντα με τη δικαιολογία στο στόμα.. τους πιστεύεις;
Πόσο χώρο δίνεις; Ανάσες, παλμοί..
Βρωμάει το ψέμα ρε σου λέω, κι ας μη θέλεις ν' ανοίξεις ρουθούνι, βρωμάει σα τη νοσταλγία όταν σε πιάνει απ' το σβέρκο.
Το ψέμα γραπώνει γιατί θέλει από κάπου να πιαστεί, να επιπλεύσει..
Αλίμονο γιατί που και που πέφτεις σε κάτι τέτοιους σαν και μας,
εμάς που από μικροί στα μακροβούτια..
.............................
σκεφτομαι οτι για να συγχωρεσουμε καποιον, προυποθετει οτι τον εχουμε δικασει, τον εχουμε κρινει ενοχο κ μετα απο τη θεση του δικαστη τον αθωωνουμε! ενω αν απλα προσπαθησουμε να τον κατανοησουμε, μπορουμε να απαλλαχτουμε σε χρονο dt απο τα αρνητικα συναισθηματα που μας δημιουργει το γεγονος οτι βλεπουμε τον αλλο με τα δικα μας ματια κ τον κρινουμε με τα δικα μας μετρα κ σταθμα!
Μα φυσικά. Με λίγα λόγια δηλαδή, μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Ωστόσο, κι εκεί χρησιμοποιούμε την κρίση μας προκειμένου να τον κατανοήσουμε. Και στην περίπτωση που φτάνουμε σε σημείο να επιβαρύνουμε τον εαυτό μας από την συνεχή προσπάθεια μας να καταλάβουμε τον άλλον, ενώ ο άλλος δεν κάνει το αντίστοιχο, σταματάμε να κατανοούμε για να μην μας πουν και μαλάκες (με το συμπάθειο:Ρ).
Είμαι υπέρ των Αμφίδρομων και όχι των (whatever) Μονόδρομων!
σωστα! κατανοω τον αλλο, ετσι κ αλλιως, για μενα δε σημαινει οτι του επιτρεπω να με κανει ο,τι θελει. δεν σημαινει οτι δεν θα τον οριοθετησω. κατανοω σημαινει κατανοω κ μεχρι εκει.
νομιζω οτι καθε ανθρωπος καλο ειναι να σεβεται τις ψυχολογικες του δυνατοτητες κ να μην προσπαθει να κανει τον "αγιο" οταν δεν μπορει! προτιμοτερο να εισαι αυθεντικος θυμωμενος, παρα υποκριτης "αγιος" που εσωτερικα καταπιεζεται!
σκεφτομαι να ειχα το τζινι
σκέφτομαι πόσο μαλάκας μπορεί να γίνει κάποιος αν του δώσεις λίγη αξία παραπάνω από όση του αναλογεί
σκεφτομαι -τι αλλο- παλι το σεξ! να συγκατοικω σε ενα σπιτι δε με νοιαζει με ποσα ατομα, να κυκλοφοραμε ολα γυμνα να παρτουζωνομαστε μεταξυ μας. μεσα εξω, μεσα εξω, μεσα εξω... μεχρι να τα φτυσουμε! μ'αρεσει να γαμιεμαι. γαμιεμαι ασυστολα. γαμιεμαι παθιασμενα. γαμιεμαι απελπισμενα. δε ξερω αν ειμαι νυμφομανης ή με επιασε υπερσεξουαλικοτητα λογο καλοκαιριου, παιζει να σχολιαστει κι αυτο το ποστ αρνητικα, αλλα ειλικρινα δε με νοιαζει καθολου!
χαχαχαχαχα ΚΕΝΟ δεν υπαρχει το ποστ απλα!!!!!
το καλοκαιρι φταιει κ να φανταστεις δεν εχουν βαρεσει ακομη για τα καλα οι ζεστες!!!!
like κ τρενακια????
και τρενακια γιατι οχι. αρκει να εχω τη τελευταια θεση ή τη πρωτη αναποδα. κι εσυ τη δευτερη ή τη προ-τελευταια, με στραπον παντα για να συνεχιστει το τρενακι μας.
σκεφτομαι οτι δε μπορω τις προκαταληψεις και τα ταμπου, οπως φυσικα και τη λογοκρισια, παριστανωντας οτι καποια πραγματα δεν υπαρχουν και δε συμβαινουν. σιγανοπαπαδιες που ενω ξερω οτι βρηκαν αλλον και με χεσαν γιαυτο το λογο, κι οταν τις παρατησαν εντελως τυχαια με ξαναθυμηθηκαν. ή αλλιως χρηστριες που με αντιπαθουν κι οταν τσακωνομαστε με σβηνουν και εμφανιζονται την επομενη μερα παλι online (στο msn) λες και δε συμβαινει τπτ. αναφερομαι σε μια συγκεκριμενη πρωην, αυτη που νομιζα οτι ξεφορτωθηκα τη τελευταια φορα αλλα απο τι φαινεται δε ξερει ουτε η ιδια τι θελει απο μενα. εχουν καταντησει αστεια τα κοριτσακια με το τροπο που παιζουν, τοσο κλισε και προβλεψιμα, δε μπορω να τα παρω καθολου σοβαρα, λυπαμαι...
εργασία και χαρά.
claire, ο πόνος πέρασε? Καλύτερα σήμερα?
ναι, πολύ καλύτερα! ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!
σκεφτομαι τη καρκινοπαθουσα Ελλαδα κι οτι ολοι υποφερουμε. εδω μεσα ομως ως γνωστων ορισμενες χρηστριες παριστανουν οτι δεν εχουμε τπτ και ειμαστε μια χαρα (ενω βρισκομαστε σε site υποτιθεμενης ψυχολογικης υποστηριξης), χωρις καν να εχουν εκφρασει ΠΟΤΕ τους δικα τους προβληματα, ουτε καν πτυχες της προσωπικοτητας τους. δηθεν για να μη ξεφτυλιστουν, πλασαρωντας μια ψευτικη τελεια εικονα, του καλου σαμαρειτη, της μητερας τερεζας, του ψευτοψυχολογου μπορει ή οτι αλλο. αλιμονο αν τις παρουμε σοβαρα.
περίμενα το καλοκαίρι για να κάτσω λίγο, και τώρα θα δουλεύω και τα σ/κ (κυρίως τα σ/κ, όταν όλοι οι φίλοι μου θα πηγαίνουν για μπάνια), γιέι!
Να μπω στο πρωτο καραβι που θα φευγει χωρις να με νοιαζει που πηγαινει και να κανω ενα καινουργιο ξεκινημα αφηνοντας πισω μου τα παντα
αφηνοντας πισω σου τα παντα ? για ξανασκεψου το. δεν θα περνες τιποτα τιποτα ? ενα κινητο πχ , μια ατζεντα εστω ?
μια πιστωτικη ?
{{σκεφτομαι οτι για να συγχωρεσουμε καποιον, προυποθετει οτι τον εχουμε δικασει, τον εχουμε κρινει ενοχο κ μετα απο τη θεση του δικαστη τον αθωωνουμε! ενω αν απλα προσπαθησουμε να τον κατανοησουμε, μπορουμε να απαλλαχτουμε σε χρονο dt απο τα αρνητικα συναισθηματα που μας δημιουργει το γεγονος οτι βλεπουμε τον αλλο με τα δικα μας ματια κ τον κρινουμε με τα δικα μας μετρα κ σταθμα! }} >>----> ΛΟΥ , σκεφτομαι πως ειτε τον δικασουμε και τον αθωωσουμε, ειτε τον κατανοησουμε ,,,αυτο που μετραει τελικα ειναι οτι Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΔΕΝ ΔΕΙΝΕΙ ΤΗ ...ΧΑΡΗ ! Αυτο για να συμβει χρειαζεται οπωσδηποτε και ο παραγοντας ΧΡΟΝΟΣ .
...Καμια φορά σκέφτομαι ότι..
αν όλα γίνονταν όπως τα ονειρεύομαι...
τελικά ποιο ενδιαφέρον θα είχε η ζωή μου?
Παρ'όλα αυτά είναι φορές που λέω:
"καλά δε θα ήταν αν ένα, τουλάχιστον, απ' όλα αυτά που ονειρεύομαι έβγαινε αληθινό?"
Σκέπτομαι ότι το περιβάλλον εδώ είναι κάπως εχθρικό κι εγώ δεν έχω καθόλου αντοχές να αντιπαρέλθω την κάθε βλακεία που σφηνώνει στο κεφάλι του καθενός. Σκέφτομαι πως δεν μπορώ να εισπράξω καθόλου από την υποτιθέμενη υποστήριξη, γιατί οι χαρακτήρες που έχω εντοπίσει, δεν με εμπνέουν καθόλου να θέσω κάποιο θέμα μου προς συζήτηση.
Εδώ αναλώνεται ο καθένας στο να εξασκεί την κριτική του στον άλλο και στις ανάπαυλες ασχολούνται με τα παράπονά τους για την κατάσταση.
Ήθελα πολύ να βρεθώ σε ένα μέρος που θα μπορούσαμε να συζητάμε με ευαισθησία και πραγματικό πνεύμα συμπαράστασης. Αυτά τα σκατά που βλέπω εδώ, τα βρίσκω σε πληθώρα και έξω από εδώ.
Ωστόσο από μουσική , δεν μπορώ να πω! Έχω βρει την πηγή των κομματιών. Μόνο για αυτό, αξίζει να μπαίνει κανείς στο φόρουμ.
απ'οτι φαινεται οι καινουργιοι χρηστες απο την ανοιξη και μετα, τωρα το πηραν χαμπαρι τι κλιμα επικρατει στο φορουμ. μα καλα βρε Λήθη, εσυ δεν ησουν που συμμετειχες στο καβγα στο θεμα του Seduction και τσακωνοσουν με τη carrie και το olgaki82 σε καποια φαση ? τοτε δε το ενιωσες το περιβαλλον εχθρικο κι οτι μυριζει μπαρουτι ?
σκεφτομαι οτι η μοναξια εχει γινει συνηθεια σε καποιους ανθρωπους και δυσκολευονται να ξεφυγουν απο αυτη. κι αναρωτιεμαι αν πεθανε κανεις απο μοναξια, ετσι να κανει τη ζωη του μονος του, να πηγαινοερχεται στη δουλεια του, και να ξυπνησει μια μερα πριν καλα καλα φτασει τα 40 και να εχει πεθανει απλα επειδη ηταν μονος και δεν ειχε κανεναν διπλα, να νιωσει χαρα και λοιπα συναισθηματα...
ειναι πολυ δυσκολη η μοναξια, κι οταν εχουμε συνηθισει σε αυτη, ακομα και να θελουν να μας κανουν παρεα οι αλλοι, οχι θα πουμε γιατι ετσι μαθαμε.