Printable View
Λίλα ειδικά το κοκεράκι όταν μεγαλώνει το τρίχωμά του είναι σα λιονταράκι, τα πατουσάκια του έχουν πολύ τρίχωμα γύρω γύρω. Της είχα κάνει ένα light κεφαλοκλείδωμα κι ότι κατάφερνα και με τη νοηματική, για να μπορέσω να την κουρέψω αφού δεν ακούει για να την τρομάξω με δυνατή φωνή!
Που να δεις τη Γιώτα από κοντά, είναι πιο κούκλα από τις φωτογραφίες της και της πάει πολύ και το λίγο βάψιμο που κάνει.
ευτυχως το μικρο καθαρμα ειναι κοντοτριχο και η μονη φροντιδα που χρειαζεται ειναι το κοψιμο των νυχιων.των παω στον κτηνιατρο ομως γιατι τα νυχια του ειναι μαυρα και μια φορα που τα εκανα μονη μου το ματωσα.
Λίλα σε 2 μέρες, στις 10 του μηνός κλείνουν δύο χρόνια που έχασα τη Τζόϋ (ψόφησε δηλαδή), ένα σκύλο που είχα για 12 χρόνια και είχε κι αυτή μαύρα νύχια. Κάθε φορά που της τα έκοβα ήταν σα να έπαιζα ρώσικη ρουλέτα! Είχα μάθει όμως και δεν την τραυμάτιζα. Μία φορά της τα είχε κόψει η βοηθός του κτηνιάτρου και την είχε ματώσει και της είπα άστο να πάει, τα υπόλοιπα θα της τα κόψω εγώ στο σπίτι!!
Αχ Ελένη μου άστα! Λατρεύω να μαγειρεύω και ειδικά για τους αγαπημένους μου! Είναι μεγάλη απόλαυση για εμένα και παράλληλα είναι και εκτόνωση!Quote:
Originally posted by eleni198621
ελλακι δεν ειναι υπεροχο να εχουμε γυρω μας την οικογενεια μας να τους μαγειρευουμε να τους φροντιζουμε.αχ με αυτη τη σκορδαλια με σκοτωσες.μακαρι να μπορουσα να φαω λιγη.
Την σκορδαλιά την είχα άχτι από καιρό και σήμερα του έδωσα και κατάλαβε. Ήταν και η πρώτη φορά που την έφτιαξα αλλά έγινε πολύ ωραία και την εξαφανίσαμε!
κοριτσάκια μου γλυκα επέστρεψα από την δουλεια, εκανα μπάνιο τον μικρουλη γιατί ο μπαμπάς του είναι αλλου νταλλου..... ανεβηκα στην μανουλίτσα μου η οποία έκανε κουλουράκια με τα 2 χεράκια και βεβαια ο μικρός ήθελε να ορμίξει στο μωλ με την ζυμη (μεγάλο νουμερο το παιδι μου.... που έμιασε αραγες??????) επεστρεψα και ο μπαμπας μας την είχε κάνει με ελαφρα (μην το σχολιασω περαιτέρω γιατί θα γίνω πολυ κακια και δεν πρεπει Μεγαλοβδομαδιατικα σοσνουπω....).
περασε η ώρα και αλλαξα πάλι τον μικρό τον ταϊσα και νανι...
Μετά καθαρισα τα ποδάρια μου από την τριχια (γιατι η κατασταση ειχε φτασει στο αποχώρητο το θεμα και αυριο έχω μασαζ - θα φρικάρει η γκομενα από την κορμαρα.... μην φρικάρει και με την τρίχα)... εφαγα λίγο και εκατσα!!!!!!!! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ....
είμαι η Αγγελική η Τσαϊλά.... μια εργαζόμενη μητέρα μια καλη νοικοκυρα!!!!!!!
Μπράβο Αγγελική μου όλα τα πρόλαβες ακόμη και τον καλοπισμό!
Ελπίζω τώρα να μπορέσεις να χαλαρώσεις και να ξεκουράσεις την κουρασμένη σου κορμάρα!
Πέστην ανάσκελο! :lol:
και μπρουμιτα μην σου πω....
ασε που εχει την αγαπημένη μου ελληνική ταινια στο star... αλοιμονο στους νέους!!!!
Και εγω αποφασισα τωρα που αδυνατιζω να αρχισω να κανω παλι κερι στα ποδια γιατι δεν βολευει το ξυραφι.
Λιλακο το ξυραφι το συχαίνομαι... ακόμα και με την κοιλια τούρλα μονη μου εκανα αποτρίχωση! αλλά εχω μηχανακι αποστίχωσης.
Ελλη ποτε θα φυγετε για ναυπακτο?τζινα εσεις ποτε φυγετε?
Μπράβο Αγγελική, απόλαυσε την ξάπλα σου τώρα. Εγώ επειδή βαριέμαι τους καλλωπισμούς βολευόμουνα με τη δικαιολογία του πάχους που δεν μπορούσα να σκύψω και να κάνω πεντικιούρ. Τώρα που ξέμεινα από δικαιολογίες θα πρέπει μόλις καλοκαιριάσει να τα βάψω τα νύχια των ποδιών μου αν θέλω να φορέσω πέδιλα, εκτός αν συνεχίσω να φοράω μπότες και στον καύσωνα!
Λίλα μου την Μ. Τρίτη καλώς εχόντων των πραγμάτων. Θα πάμε πρώτα στον γιατρό της Κατερίνας να της κάνει αλλαγή και μετά να ξεπροβοδίσουμε το Γιωτίνι μας που θα ετοιμάζεται για να αποκτήσει τα νέα μεμε της. Μετά οι δρόμοι θα είναι ανοιχτοί για αναχώρηση!
Τζινα και εγω την ιδια δικαιολογια ειχα τωρα ξεμειναμε απο δικαιολογιες.
Τζινακι θα κάνεις νεα μοδα... για σκεψου το :p
Τζίνα μου και εγώ τους βαριέμαι τους πολλούς καλωπισμούς αλλά επειδή είμαι και παντρεμένη γυναίκα :lol: προσπαθώ να κάνω τα βασικά οπωσδήποτε! Με την αποτρίχωση ευτυχώς ο Θεός με ευλόγησε με λίγες τρίχες και δεν παιδεύομαι πολύ :lol:. Είμαι λάτρης του ξυραφιού, το κερί το άφησα χρόνια πριν μιας και μου έκανε ερεθισμούς στο δέρμα σε αντίθεση με το ξυράφι που μου κάνει δέρμα μπουμπούκι. Όσο για το πεντικιούρ είναι το χειρότερο μου γιατί έχω σκληρές φτέρνες και κάθε καλοκαίρι πρέπει να τα σκάω για να μου τρίβουν τις πατούσες γιατί από μόνη μου δεν τα καταφέρνω. Τώρα που έχω χάσει λίγα κιλά είναι καλύτερη η κατάσταση αλλά και πάλι δεν θα το γλιτώσω... Τα χέρια μου είναι το χάλι γιατί είμαι νευρική και τρώω τα νύχια μου! Καμιά φορά τρώω φλασιές και σταματάω αλλά μετά αγχώνομαι για κάτι και πάλι αρχίζω να τα μαδάω :grind:
Λιλάκι δεν ξέρω τελικά πότε θα φύγουμε. Βασική προϋπόθεση είναι να πάει πρώτα η μητέρα μου στο εξοχικό και μετά να πάμε εμείς, γιατί η αδερφή μου θα με πάει με το station αμάξι για να χωρέσουμε όλοι αλλά θέλει να το αφήσει μετά στη μητέρα μου για να μπορέσει να το φορτώσει με ξύλα για τη σόμπα και για να μετακινούμε εύκολα όλα τα σκυλιά και να πάρει η αδερφή μου το μικρό αμάξι της μητέρας μου για να γυρίσει στην Αθήνα. Η μητέρα μου όμως εάν αύριο έχει κακοκαιρία και βροχή δεν θέλει να οδηγήσει. Οπότε είμαι σε αναμονή. Μακάρι να ρίχνει καρεκλοπόδαρα αύριο μήπως και καταφέρω να πάω τελικά στη Γιώτα!!
«Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.» Κωνσταντίνος Καβάφης
Σε πρωτογνώρισα, μάλλον απέκτησα επίγνωση για την ύπαρξη σου, περίπου στο Γυμνάσιο όταν από τα συνομήλικα κοριτσάκια που έκανα παρέα σε σχολίασαν ως εξής: «Είναι πολύ μικρά , σαν κορόμηλα». Δεν προβληματίστηκα ιδιαίτερα για το σχόλιο ούτε με εμπόδισε να συνεχίσω να σε θεωρώ δευτερεύον μέρος της δικής μου ύπαρξης, άλλωστε μέχρι τότε απείχα πολύ από οτιδήποτε αφορούσε τη γυναικεία μου υπόσταση, δεν είχα περίοδο σαν τα άλλα κοριτσάκια, δεν είχα αναπτυγμένο στήθος, δεν είχα ανάγκη να είσαι κάτι περισσότερο από κορόμηλο. Η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι θα ήσουν μπελάς από εδώ και πέρα ήταν όταν στα 17 αναγκάστηκα να αρχίσω ορμονική αγωγή για να έχω περίοδο. Τότε με ανάγκασες να σταματήσω το χορό και όποιες αθλητικές δραστηριότητες είχα μέχρι τότε αφού φούσκωσες σαν μπαλόνι και πόναγες σαν διάβολος. ʼλλαξες μέγεθος, άλλαξες όψη, απόκτησες ραγάδες, πρώτα κόκκινες, με τον καιρό ασπρουλιάρικες. ʼλλαξες την καθημερινότητά μου όπως την ήξερα μέχρι τότε που αγνοούσα την ύπαρξή σου. Με υποχρέωνες να σε κρατάω καθώς κατέβαινα τη σκάλα γιατί πονούσες, μπαγάσικο.
Με τον καιρό, πέρασαν οι πόνοι σου, έμεινε το φουσκωμένο σου προφίλ και ανφας. Έκανα τα πάντα για να περνάς απαρατήρητο από τους άλλους αλλά και από μένα την ίδια. Επιστρατεύτηκαν φαρδιές μπλούζες, γιλεκάκια, αντρικά πουκάμισα. Και τότε ήμουν ακόμη αδύνατη. Ποτέ όμως δεν μου ταίριαζες. Δεν ήσουν μέρος της Γιώτας όπως είχε εκείνη ορίσει τον εαυτό της.
Αρχίζοντας η περιπέτεια μου με το αυξανόμενο βάρος μου, έγινες από μπαλόνι, αερόστατο. Όσα κιλά έβαζα, απαιτούσες να παίρνεις το μερίδιο σου σε βάρος και όγκο. Τι να κάνω, δεν σε όριζα πια. Είχες το πάνω χέρι στη σχέση μας. Μεγάλωνες σαν ξένο σώμα στο σώμα μου. Οι φίλες της ενήλικης ζωής μου με διαβεβαίωναν πως οι άντρες σε προτιμούσαν τροφαντό , όπως ήσουν. Το διαπίστωσα με απορία και η ίδια όταν άκουσα να διατυπώνονται επιθυμίες τύπου «θέλω να πεθάνω εδώ μέσα, ωραίος θάνατος!» ή «είναι αυτοκρατορικά!». Μα είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι?
Τα καλοκαίρια στις παραλίες σε έβαζα όπως όπως στα πάντα στενό στηθόδεσμο του ολόσωμου μαγιώ μου και πάντα παραπονιόσουν για το λιγοστό χώρο που σου παρείχα με τόσες ζέστες αλλά που να βρεθεί μαγιώ να σε χωρέσει, αγαπητό μου!
Τις νύχτες παράχωνα τρία μαξιλάρια για να βρω θέση να σε τοποθετήσω μήπως και κοιμηθώ σαν άνθρωπος. Τις μέρες περπατούσα σκυφτή μέσα στις πάντα φαρδιές μου μπλούζες για να μη σε πάρουν είδηση ότι υπάρχεις και σε κοιτάξουν. Μισούσα να σε κοιτάνε.. Τεράστιο, πλαδαρό, άβολο. Οδυνηρό. Όλα τα κακά της μοίρας σου είχες, καημένο μου. Μου τη βίδωνες που απαιτούσες τεράστιους , πανάκριβους στηθόδεσμους , με αντιαισθητικές φαρδιές τιράντες που να συγκρατούν την αρχοντομουτσουνάρα σου. Μου πονούσες την πλάτη και τον αυχένα με το βάρος σου, ήσουν αυταρχικό όταν έδινες εντολή να συσπαστούν οι μύες για να αντέξουν τη βαρύτητά σου. Προσευχόμουν στο θεό να μου δώσει τη δύναμη να αδυνατίσω για να μπορέσω μετά να σε αφήσω τρόπαιο στα χέρια του καλού πλαστικού που θα έκανε το θεάρεστο έργο να σε μειώσει.
Ήρθε αυτή η ώρα αγαπημένο μου. Μην απορείς που παρόλα όσα έχω υποστεί για χάρη σου, σε αγαπώ. Πέρασα τόσα χρόνια κουβαλώντας σε που σε συνήθισα, σαν το σύζυγο που κρατάς παρόλο που δεν είσαι ερωτευμένη μαζί του, σαν το σύζυγο που τον αγαπάς σαν αδερφό παρά σαν ερωτικό σύντροφο. Όμως ήρθε η ώρα να σε αφήσω. Σε εγκαταλείπω γιατί πρέπει να ερωτευτώ ξανά το σώμα μου. Να αγαπήσω αυτό που θα αποκτήσω σε δυο μέρες και να ζήσω μαζί του με πάθος. Να νιώσω συγκινήσεις. Να ταιριάξω το μέσα μου με το έξω μου. Σε αφήνω γιατί εδώ και ένα χρόνο περίπου , από κάμπια γίνομαι πεταλούδα και εσύ δεν είσαι μέρος αυτής της μεταμόρφωσης. Μη με κακιώσεις. Σου έδωσα τα πιο ωραία χρόνια, δεν έχεις παράπονο, πέρασα μαζί σου, μακροχρόνιες σχέσεις, ανεκπλήρωτους έρωτες, ψυχικές ανατάσεις αλλά και οδυνηρές ματαιώσεις.
Ανοίγω τα φτερά μου και σου φεύγω. Ένα μέρος σου θα είναι πάντα εκεί. Θα το αγαπώ και θα το φροντίζω, το υπόσχομαι. Αφήνω πίσω τις πίκρες σου αλλά κρατάω όσα γλυκά και σημαντικά μπορείς να μου προσφέρεις από εδώ και πέρα?
Αγαπημένο μου στήθος, αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που φεύγει..
Μακ το μηνυμα σου με συγκινησε.2 μερες ακομα και θα βγεις πεταλουδιτσα απο το κουκουλι σου ετοιμη για νεες περιπετειες.
Γιώτα μου είναι πολύ συγκινητικά τα λόγια σου γιατί βγαίνουν μέσα από την ψυχή σου. Σου εύχομαι από εδώ και πέρα να είσαι μία όμορφη πολύχρωμη πεταλούδα που θα πετάς μόνο από χαρά σε χαρά.
Γιωτάκι έχω μείνει αφωνη!!
με το καλό η μεγάλη σου αλλαγη! σου εύχομαι τα καλύτερα μέσα από την καρδιά μου!!!!
http://www.sweetcomments.net/images/..._luck_girl.gif
ειπα να μπω και εγω να δω τι κανετε και επεσα στον αποχερετισμο!
δεν ξερεις ποσο πολυ σε νιωθω και ποσο σε καταλαβαινω γιωτα και εγω καπως ετσι ενιωθα στις αρχες μετα μου αρεσε ο θαυμασμος των αντρων αλλα ειναι μεγαλο ζορι γενικα !
ελπιζω τωρα που χανω κιλα να χασω και απο εκι να γλυτωσω τα πανακριβα σουτιεν
δεν πειραζει ασ κοιταει τα βοτσαλα αυτο εγω θα κοιτω τον ηλιο!!!!!!!
φιλεναδες μου ειστε ολες καλα????
εγω σημερα ειχα ολη μερα δουλιες και ακομη εχω δλδ
τωρα φτιαχνω φαι γιατι αυριο θα λειπω παω να κοψω τα ραμματα το πρωι
αν και ηδη με τραβανε αρκετα ελπιζω να μη πονεσω ( ειμαιι λιγο φοβιτσιαρα )
Αγαπημένη Μακ είσαι ένα τόσο γλυκό και ευαίσθητο πλάσμα!
Τόσο γλυκά και όμορφα τα λόγια σου! Μεγάλη η λύτρωση που πλησιάζει...
Εύχομαι μόνο τα καλύτερα και τα ομορφότερα να έρθουν από εδώ και πέρα στην πεταλουδένια ζωή σου!
Καλλιόπη μη φοβάσαι γιατί δεν πονάει όταν σου κόβουν τα ράμματα. Ίσα που θα νοιώθεις ότι σου ακουμπάνε το δέρμα, τίποτα παραπάνω.
Τι γνωριζουμε για την αλλαγη φρουρας?
δεν ειναι κανονικα με κλωστη αυτα τα ξερω εχω κανει επεμβαση ξανα
ειναι μεταλικα και αυτο με φοβιζει λιγο
Ευχαριστώ κορίτσια μου, έχω πολύ καλή παρέα σε αυτό το ταξίδι μου...
Λίλα μάλλον δεν θα πάρει κάποιος την εβδομάδα που μας έρχεται αφού είναι Μ.Εβδομάδα.
Καλλιόπη είχα μεταλλικά ράμματα όταν χειρουργήθηκα για περιτονίτιδα και ήταν μεγάλη η τομή, δεν ήταν η κλασσική που κάνουν κανονικά στην σκωλικοειδίτιδα και ένοιωσα ένα τραβηγματάκι όταν μου τα έβγαλαν, όχι πόνο όμως.
Δεν πονανε καλλιοπη.εχει βγαλει η μαμα μου και ο αδερφος μου.μονη μου θα ξεμεινω εδωμεσα αυτη τη βδομαδα μου φαινεται.
λιλακο εδω θα είμαι και εγω... δεν μπορώ να φύγω μέχρι και Μεγ. Σάββατο δουλευω!!!!!
οχι καλε και εγω εδω θα ειμαι δεν παω πουθενα δεν μπορω αλωστε και να ηθελα
Πηρε ο αδερφος μου τηλ και μας ειπε οτι σημερα που στην αμερικη γιορταζουν το πασχα μιας και γιορταζουν το καθολικο ειναι σαν μια συνηθισμενη μερα.μεχρι και το σουπερ μαρκετ ειναι ανοιχτο.ουτε αρνια ουτε σουβλες ουτε κοκορετσια αλα ελληνικα.
Σαν τα δικά μας γλέντια δεν έχουν πουθενά, ούτε στην Ευρώπη ούτε στην Αμερική, γι'αυτό τρελαίνονται οι ξένοι όταν έρχονται στην Ελλάδα, γιατί εκτός από τον ήλιο και τη θάλασσα έχουμε και τα τρικούβερτα γλέντια μας! ʼλλο που είμαστε ηλίθιοι και δεν ξέρουμε να εκμεταλλευτούμε τα καλά της χώρας μας!
Αγγελικη καλλιοπη χαιρομαι που θα ειστε εδω ομως το τρλοπαρεακι θα λειπει πρεπει να με καταλαβετε.οι αφες θα ειναι ναυπακτο η τζινα στο εξοχικο με το τσιρκο μεντανο η Μακ μας θα αναρρωνει η ναταλια χαιρεται τα ανηψουδια της και η γλαυκη μας μετακομιζει.
κορασίδες, μην περιμένετε απόψε αλλαγή φρουράς, η μεγαλοβδομάδα δεν θα έχει τη σφραγίδα καμιάς μας αλλά θα πορευτεί μόνη της με όσες από εμάς θα είναι εδω να δίνουν το παρόν..εγώ θα φύγω Μεγ. Σάββατο και θα γυρίσω ή Κυριακή ή Δευτέρα, δεν θα μπορώ να οδηγώ οπότε επαφίεμαι στην καλοσύνη των δικών μου να με πάνε και να με φέρνουνε!
Τζινάκο, τη Δευτέρα το meteo προβλέπει μεταξυ 15.00-21.00 βροχή και καταιγίδα...
Και λίγο πριν κλείσει η ερωτοβδομάδα να κάνω και κάνα δυο αφιερωσούλες ακόμη...:D
Αγαπημένο, ερωτικό, αγαπησιάρικο...
Extreme - More than words
όμορφο τραγούδι ελάκι..
Γιώτα μου πολύ χαίρομαι! Εν τω μεταξύ η μητέρα μου έχει αύριο ραντεβού με το γιατρό για να γράψει φάρμακα στις 17.00 το απόγευμα, οπότε χλωμό το βλέπω να φεύγει. Από την άλλη η αδερφή μου επειδή δουλεύει μπορεί να με πάει ή πολύ πρωί ή αργά το βράδυ. Όχι ότι ζητάω πολλά αλλά το τέλειο θα ήταν να με πάει Μ.Τετάρτη βράδυ για να σε δω και την άλλη μέρα το πρωί που θα έχεις συνέλθει όπως το Κατερινάκι μας.