Πώς αισθάνεστε τώρα;

Εγω εχω καταθλιψαρα παντωσ

Και ως ποτε θα κρατησει αυτο? Βλεπω ανθρωπους στο δρομο να χαμογελανε και να ειναι χαρουμενοι με τα πιο απλα πραγματα. Και εγω δεν μπορω να νιωσω χαρα, με ο,τιδηποτε. Ουτε τηλεοραση δεν βλεπω. Θελω να ειμαι συνεχεια κατω απο τις κουβερτες μου και να μην κανω τιποτα.

εγω ειμαι ανησυχηη

καλησπερα...ειμαι καινουρια μολις γραφτηκα...δεν ξερω κανενος την ιστορια....ειδα το τελευταιο ποστ του μπουφου και σε καταλαβαινω...να περνανε οικογενειες ζευγαρια παρεες....πφφφ ποσο ζηλευω και εγω....

με την καλη εννοια ζηλευω.... χαιρομαι που υπαρχουν ανθρωποι που απολαμβανουν τις χαρες της ζωης!

Θυμαμαι τον εαυτο μου πριν λιγο καιρο, που και τοτε καθομουνα μονος μου αλλα ημουνα καλα. Μπορει να μην εκανα τιποτα, αλλα ειχα μεσα μου μια ηρεμια, μια γαληνη δεν βαριομουνα και σκεφτομουνα οτι ακομα και να ζεις μονος σου η ζωη ειναι ωραια. Τωρα τελευταια ομως νιωθω μοναξια.

φενια γιατι εισαι ανησυχη?? :ρ

Ναι alexandra εχεις δικιο. Η ζωη εχει τοσες χαρες. Εμεις ομως γιατι δεν μπορουμε να τις ζησουμε?

εγω παλι ζω με την μητερα μου... με την οποια αντιμετωπιζω αρκετα προβληματα στην καθημερινοτητα λογω ασυννενοησιας.... και απο την μια θα ηθελα να ζησω μονη,...απο την αλλη δεν ξερω αν θα το αντεχα....εσυ πωσ νιωθεις που ζεις μονος?

δεν εχω ιδεα...τι μας κραταει υποσεινηδητα? μιλαμε οτι ωρες ωρες με καταβαλλει ενας φοβος και δεν θελω κανεναν....νομιζω οτι δεν υπαρχει καμια απολαυση και κανεις που να μπορει να βοηθησει.....και μετα....

Εμενα η δουλεια μου ειναι εποχιακη. Δουλευω μονο τα καλοκαιρια. Τωρα δεν εχω κατι να ασχοληθω για να περασω την ωρα μου ευχαριστα. Ειχα και κατι δυσκολιες στα ερωτικα μου τον τελευταιο καιρο και μαλλον με εχει παρει απο κατω. Παντως πιστευω ειναι καλο που ζεις με τη μαμα σου. Αν εξαιρεσεις την ασυννενοησια οπως λες, ειναι καλο να εχεις ενα δικο σου ανθρωπο κοντα σου και να στηριζει ο ενας τον αλλο.

πφφ...ειναι...εν μερη...απο την αλλη υπαρχει και η πιεση... και ειναι χειροτερο να εχεις καποιον που να ζει μαζι σου ποσο μαλλον την μητερα σου και να μην μπορεις να της μιλησεις,....να μην ακουει τιποτα ξεκινωντας τις υστεριες....οσο για τα ερωτικα που λες ειναι ενας παραγοντας αρκετα σημαντικος στη ζωη μας....ειναι ενα αποκουμπι μας...

Ναι μωρε. Ειναι ωραιο να ξερεις οτι εχεις καποιον ανθρωπο διπλα σου που σε αγαπαει και σε νοιαζεται. Να μπορεις να μοιραστεις μαζι του τις σκεψεις σου, τα θεματα που σε προβληματιζουν, τα ονειρα σου. Να σε ακουσει, να σε παρει μια αγκαλια, να πας μια βολτα μαζι του. Ειναι μερικα πραγματα που μου λειπουν αυτη τη στιγμη, και ισως για αυτο νιωθω τοσο χαλια.

Εσενα alexandra τι σε προβληματιζει; Για να βρισκεσαι σε αυτο το forum κατι θα σε απασχολει, λογικα.

αχ αστα...αυτα ειναι που εχει αναγκη ενας ανθρωπος...και οταν διανυεις μια ασχημη περιοδο της ζωης σου η απωλεια συντροφου ειναι μεγαλο θεμα...μιλας πιο ανετα μοιραζεσαι τα παντα..εχεις αυτη την απωλεια και νιωθεις ετσι...ενταξει εκτος αν υπαρχουν και αλλοι παραγοντες