αυτο λεω παραπανω μονη προσπαθω και δεν μπορω να κανω τιποτα αλλο πια τα παραταω..
Printable View
BloodyKate δεν θέλω για κανένα λόγο να περιαυτολογήσω, στα 21 μου εγώ έχασα τον πατέρα μου από καρδιά, ο μεγαλύτερος αδερφός μου την έκανε από το σπίτι μη αναλαμβάνοντας καμία ευθύνη, και η μητέρα μου έπαθε σοβαρότατη κατάθλιψη. Κοινώς έμεινα ξεκρέμαστη μη έχοντας καμία υποστήριξη, μη έχοντας τελειώσει ακόμα τις σπουδές μου, να προσπαθώ να σηκώσω τη μάνα μου γιατί αν έχανα κι αυτή θα βρισκόμουν στο απόλυτο τίποτα. Τότε δεν ήξερα τίποτα ούτε για καταθλίψεις, ούτε για ψυχιάτρους.. μηδέν ενημέρωση. Θυμάμαι κάποια στιγμή έπεσα κι εγώ πάρα πολύ και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου.. σηκώθηκα όμως, ενημερώθηκα από μια κοινή γνωστή για κάποιο ψυχιάτρο και ένα απόγευμα λέω στη μάνα μου "Έλα σήκω θα πάμε μια βόλτα με το αυτοκίνητο." Δεν της είπα για γιατρούς κτλπ τίποτα γιατί ήταν κάθετα αρνητική. Μπήκαμε λοιπόν στο αμάξι, ανεβήκαμε στο ιατρείο και την έβαλα μέσα σχεδόν με το ζόρι.. Τότε που της μίλησε με τα 1000 ζόρια η γιατρός, άρχισε να ανακάμπτει, και τώρα αρκετά χρόνια μετά είναι καλύτερα κι εγώ νιώθω πώς έχω ακόμα οικογένεια. Όλα αυτά τα χρόνια όμως πάλευα μόνη μου, σε μία ηλικία κ μια κατάσταση που θα πρέπε κάποιος να με στηρίζει. Απλά μέσα απο την ιστορία μου θέλω να σου πω ότι το να μην έχεις από κάπου να πιαστείς είναι ένα εντελώς διαφορετικό στόρυ....
Οι γονείς συνήθως δεν μας καταλαβαίνουν. Είναι ευρέως γνωστό. Όμως το πιάτο φαί που λες, το pc σου και τα ρούχα σου, το ότι απόψε θα κοιμηθείς κάτω από ένα ζεστό πάπλωμα, και στο μέσα δωμάτιο είναι κάποιοι που ό.τι κι αν σου συμβεί θα τρέξουν, μην τα παίρνεις ως δεδομένα. Είναι πολλόι-πάρα πολλοί πλέον αυτοί που όλα όσα προαναφέρω εύχονται να τα 'χαν.
και τι να κανω? να μεινω για παντα εδω? και να ειμαι ευγνωμων για το 0 μου?
για να νιωσω καλυτερα μου τα λες αυτα? τωρα νιωθω και αχαριστη!
καθενας εχει το δικο του σταυρο και καλο ειναι να μην συγκρινουμε καταστασεις
το τι εκανες εσυ στη συγκεκριμενη φαση της ζωης σου ειναι καθαρα κατι διαφορετικο απο εναν διαφορετικο ανθρωπο μια διαφορετικη ιστορια
δεν κολλαει σε τιποτα με τα δικα μου.
αν ημουν στη θεση σου πιθανον να ειχα αντιδρασει το ιδιο με εσενα
και δεν ειμαι καθολου περηφανη για αυτο το πιατο φαγητο που τρωω εδω μεσα
http://www.youtube.com/watch?v=nEnklxGAmak
Ακούστε τι λέει και μετανοήστε. Θα έρθει το τέλος, μην αγχώνεστε, γελάστε.
Σκέφτομαι την γυναίκα που σκότωσε την κατσίκα των μασάι..... και πόσο άδικοι είναι αυτοί που είπαν εδώ μέσα πως η πιο κατεστραμένη τάξη ανθρώπων είναι ευλογημένη λόγω ψευδαισθήσεων. Και πολλά άλλα που είπε ο καθηγητής.
Μόλις ξύπνησα από ένα πολύ παράξενο και άσχημο όνειρο. Ήμουνα, λέει, στον τόπο του πατρικού μου και παρατήρησα στον κήπο ενός σπιτιού της γειτονιάς μου να σκάβουν με μπουλντόζα. Απόρησα με το θέαμα και φαντάστηκα ότι το σπίτι θα γκρεμιζόταν, σκέψη που με χαροποίησε αφάνταστα, γιατί θα δημιουργούνταν άπλα έτσι. Ξαναπάω λοιπόν να ρωτήσω το λόγο για τον οποίον σκάβουν και τι να δω; Κάτι λακκούβες και στάνες (; ) γεμισμένες από άμμο, όπου κάτι μελαμψοί τύποι, σαν μουσουλμάνοι, ακουμπούσαν σαν τα ζώα ηδονικά τα κορμιά τους. Φρίκαρα εντελώς! Μα είναι δυνατόν το ελληνικό κράτος να ικανοποιεί τέτοια διαστροφικά, λατρευτικά βίτσια των αλλόθρησκων; Τότε, με έπιασε στομαχόπονος και όλη την ώρα ξερνούσα άμμο.
Φτάσαμε το κάθε καρυδιάς καρύδι να ιδρύει δικό του κόμμα. Δεν πειράζει, τουλάχιστον τα δύο μεγάλα κόμματα βαίνουν προς διάλυση και στις επερχόμενες εκλογές προοιωνίζεται ότι θα φάνε μεγάλο άκυρο. Ενδεικτικά, στη Β' Αθηνών η ΝΔ έρχεται τρίτη και το ΠΑΣΟΚ πέμπτο! Άντε ήγγικεν η ώρα σας, γιατί ο κόσμος έστω και αργά ξύπνησε. Χαίρομαι εκ βάθους καρδίας που τρέχει επιτέλους το νερό στο αυλάκι. Δε θα πω ότι υπάρχει Θεός, γιατί αν υπήρχε, θα είχαν τιμωρηθεί προ πολλού και ΕΕ, ΔΝΤ και Σία.
energyyyy
speeeed
kai ta loipa
κι αυτό.
πως η μαρκέλα ήταν εκείνη που έλεγε το φαγητό σου το φάρμακό σου και μετά το γύρισεεε και θέλει να πάρουμε τα φαρμακάκια μας.
Ολέ,τι να πρωτοπιστέψω, το μαρούλιιι το μαρούλιιι
ρέιν το ξέρεις ότι με το θέμα φάρμακο δεν είναι τόσο απλό, για να περάσει απ' αυτό κάποιος στο "φαρμακό σου η τροφή σου" Κι εγώ καθημερινά παίρνω Τ4 και για όλη μου την ζωή. Τί παρεξήγηση γίνεται! Ακόμα κι από άτομα εδώ μέσα που αξίζει να μην παγιδεύονται. Το λέω χωρίς παρεξήγηση για μένα!
Ξέρεις ότι σ' εκτιμάω ακόμα κι αν δεν μου απαντάς. Και το θέμα αυτό είναι θέμα παιδείας δυστυχώς.
Μετά κι τροφές πούχουμε σήμερα στην διάθεση μας δυστυχώς πάλι αλλά είναι φαρμάκια, από τις επιβαρύνσεις.
Μ' άλλα λόγια μας φτιάξαν έναν φαύλο κύκλο κι άντε βγες!
Και θα σε ρωτήσω κάτι που ξέρω ότι δεν θ' απαντήσεις. ΠΟΥΛΑΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ?
sorry μαρκελα, εγώ νιώθω εξαρτημένος και δέν μπορώ να διεκδικήσω. Κάνω τον κόπο χωρίς να νοιάζομαι να οφελήσω συνειδητά. Μπορεί να αποδειχθεί ψυχοφθόρο γιά πάρτη μου χώρια που νιώθω πως συνεχώς με ανέχονται σαν λεπρό. Ακούγεται θλιβερό, αλλά δέν είναι. Είναι απόλαυση να σκίζομαι γιά τον άλλο. Με λυτρώνει μετά η ματιά της.
Ωςτόσο, (και επειδή εγώ δέν βλέπω πολύ καθαρά -παρόλο που φοράω πατομπούκαλα ...χαχα) αν νιώθετε πιεσμένες σαν την Μαίρη Παναγιωταρά, ίσως υπήρχε τρόπος να βρίσκατε έμπρακτη συμπαράσταση αν δίνατε στα ταίρια να καταλάβουν.