Oχι καρδιά μου δε σου το εύχομαι αυτό, πρόσεξε το στίχο
λιγο ακόμη, εγώ είμαι αυτός που
"οτι κι αν ονειρεύτηκες να φεύγει από κοντά σου",
εγώ το βλέπω να φεύγει, ποιητική αδεία μπαίνει το δεύτερο πρόσωπο...
εσύ είσαι μόνο το
"σαν φώς!" και αυτή που φεύγει...
το μπέρδεψα έ? είμαι σίγουρη οτι κατάλαβες τι είπα.
Ο Θηβαίος! Θεέ μου τι τραγούδι είναι αυτό!
Κομμάτια με κάνει,
αχ βρε Ναταλάκι με έλιωσες σήμερα,
μια με την "Ασάλευτη Ζωή" και μια με αυτό...
Δε μπορώ να ανταποδώσω αυτή τη στιγμή, δε μου έρχεται
τίποτα ισάξιο, το οφείλω για άλλη φορά...
Σ'ευχαριστώ κορίτσι μου.