σωστα για να ειμαι εδω νιωθω μαλλον θα ελεγα απαισια...οτι ολα γυρω μου καταστρεφονται...δυαλιοντα� � και δεν ξερω τι να κανω για να μπορεσω να ξεφυγω να βρω κατι που θα με βοηθησει να ανεβω ψυχολογικα και να με κανει να ειμαι λιγο ευτιχισμενη
Printable View
σωστα για να ειμαι εδω νιωθω μαλλον θα ελεγα απαισια...οτι ολα γυρω μου καταστρεφονται...δυαλιοντα� � και δεν ξερω τι να κανω για να μπορεσω να ξεφυγω να βρω κατι που θα με βοηθησει να ανεβω ψυχολογικα και να με κανει να ειμαι λιγο ευτιχισμενη
Quote:
Originally Posted by βασιαα
Οκ λοιπον, κανεις κλικ στο forum βγαζει ενοτητες, πας στο Γενικα, πανω αριστερα λεει Post New thread γραφεις τιτλο και μας συστηνεσαι :)
Καλημέρα cc!Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Καλά, το να κάνω έλεγχο στο σάκχαρο είναι το μόνο εύκολο ο πατέρας μου είναι διαβητικός και έχει μηχανάκι που το μετράει...το είχαμε χρησιμοποιήσει και σε μια από τις γατούλες μου που δεν ζει πια, τη Μίλλυ, γιατί κι εκείνη ήταν διαβητική κι αναγκαζόμασταν να της τρυπάμε το πατουσάκι της... :(
Από διάθεση πάλι δεν είμαι ιδιαίτερα καλά, νιώθω μελαγχολία κι ανησυχία και βαριέμαι, δεν μου τραβάει τίποτα το ενδιαφέρον κι έτσι μελαγχολώ περισσότερο...
Κυκνακο μου, καμια τεχνικη αντιμετωπισης σου προτεινε η ψυχολογος ?
Περαστικουλια... κυκνακο μουυυυ.
καλημερα κυκνα.
στο περιστατικο με την σοκολατα, γιατι εβαλε φωνες η μητερα σου?
για το οτι τα γλυκα παχαινουν, για το οτι την ξοδευεις η για το οτι δεν πας να την παρεις μονη σου?
Μου έχει προτείνει να προσπαθώ ν' ασχολούμαι με πράγματα αλλά εγώ δεν έχω καμία διάθεση κι όσο είμαι ξύπνια υποφέρω...τώρα πρέπει να πάρω τα μεσημεριανά χάπια και με βλέπω να ξανακοιμάμαι για να μην νιώθω τίποτα...(κοιμήθηκα και το πρωί ξανά)...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Επειδή τα γλυκά παχαίνουν remedy...εμένα όμως δεν με νοιάζει, έχω τόσες λίγες χαρές στη ζωή μου που δεν αντέχω να στερηθώ ακόμα μία...Quote:
Originally Posted by Remedy
Μελαγχολική...θέλω συνέχεια να κοιμάμαι για να μην υποφέρω, πού θα πάει αυτό;
χαλίεξ!.........
Ανασφαλής κι αναποφάσιστη κι ελαφρώς πανικοβλημένη...το αναποφάσιστη το λέω γιατί δεν ξέρω αν τελικά θέλω να βγω έξω (αν βέβαια βολέψει)...έχω παρατηρήσει κι άλλες φορές ότι αρχικά σκέφτομαι να κάνω κάτι αλλά μετά μου φεύγει η διάθεση...
Αισθάνομαι χάλια, ταραγμένη, μπερδεμένη, αγχωμένη, μόνη, αγωνιώ...η ξαδέλφη μου είναι από χθες στην εντατική με πνευμονία και πυρετό, εγώ το έμαθα τώρα το πρωί κι η μαμά μου έφυγε κακήν κακώς να πάει στο σπίτι να δει τη θεία μου μήπως χρειάζεται τίποτα κι εγώ έμεινα ξαφνικά εδώ με όλα αυτά τα συναισθήματα και δεν ξέρω τι να κάνω, έμεινα ξαφνικά μόνη μου κι αυτό μου προκαλεί μεγάλο άγχος...
Μπορεί να με βοηθήσει κάποιος;
Πολύ αγχωμένη...σε σημείο που να είναι αβάσταχτο το άγχος, μακάρι να υπήρχε ένα χάπι που να ηρεμεί αμέσως αυτό το διάστημα της αναμονής με σκοτώνει...
Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Εισαι καλυτερα ?
Μπα, στρεσαρίστηκα αρκετά στην σημερινή συνεδρία όπως συμβαίνει κάθε φορά που θίγω θέματα που με πληγώνουν...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Και γενικότερα εδώ και μια βδομάδα περίπου κάνω άσχημες σκέψεις, σκέψεις θανάτου αλλά όχι με αυτοκτονία αλλά θα ήθελα να ήταν νόμιμη η ευθανασία στην Ελλάδα για να μου κάνουν κι εμένα...η ψυχολόγος μου λέει ότι θα έχανα πολλά όμορφα πράγματα, αυτά που θα έρθουν δηλαδή αλλά εγώ δεν πιστεύω ότι θ' αλλάξει η κατάσταση, νιώθω να έχω χάσει τις ελπίδες μου...
Κυκνακι μου, στη σωστη ψυχο θεραπεια αναγκαστικα περναμε και παταμε τα αγκαθια μας. Ποια ειναι η διαφορα ? Οτι ο -η ψυχολογος δεν το κανει απο σαδισμο αλλά επειδη καλουμαστε να δουμε και να βιωσουμε ο,τι μας τσακισε. Ναι ειναι δυσκολο, ποναει πολυ, ωρες ωρες αφορητο αλλά το γεγονος πως οτι πουμε ειναι ακρως απορρητο, δευτερον θα ειναι εκει το ατομο ειτε κλαψουμε ειτε βγαλουμε νευρα ειτε αρνηση και δημιουργειται μια αισθηση του "μαζι" ειναι που κανει ολη την διαφορα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Αν πω σε καποιον αγνωστο κανω ψυχοθεραπεια λεει - ΑΧ, ΤΙ ΚΑΛΑ !!! Εκτονωνεσαι ε? Μα τι τυχερη που εισαι εσυ ?
Ελεος. Πρωτον δεν ειναι εκτονωση αλλά θεραπεια αρα εχει πονο και λιγες φορες χαρα. Δευτερον δεν ειναι τυχη αλλά ατυχία να πληρωνεις για να τα βγαλεις περα στη ζωη με τον εαυτο και την πραγματικοτητα.
Ειναι απλη λογικη. Οταν κανείς απο το αμεσο περιβαλλον ποτέ δεν καταφερε για τον α,β λογο να σε βοηθησει και νιωθεις να βουλιαζεις μονη και ξανα μονη και ξανα δε σου μενει παρα να δοκιμασεις και την ψυχοθεραπεια.
Δεν παμε για να μας πουν ποσο αδικηθηκαμε ή μας εκαναν κατι κακο - παμε για να αναλαβουμε τον δικο μας εαυτο !!! Απλα με ενα χερι που δεν θα μας σπρωξει.
Τωρα ειτε ετυχε εγω να το βλεπω θετικα, ειτε ετυχε να πεσω σε καλη τυπισσα, ειτε φταιει οτι δεν εχω κλεισει ακομα χρονο θεραπειας.
Καταλαβα και ειδα ομως περισσοτερα απο οσα πριν πασχιζα με ανθρωπους που αγαπω.
Βαστα γερά Κυκνε μου ομορφε.