ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

27-09-2011, 14:58
polinaki1983

Quote:

Originally posted by alalumaki
Να χαρώ εγώ κοριτσάκια που είναι στα up τους.... επιτέλους λίγη αισιοδοξία να πάρουμε και εμείς γιατί πολύ μας έχει πάρει από κάτω.... Οσο για τη φωτογραφία τι να πω την λατρεύω, είχα ασχοληθεί για 1,5 χρόνο περίπου πολύ παλιά όταν είχα χωρίσει με τον νυν άντρα μου και ήταν πολύ δημιουργική χρονιά.... ΕΥΓΕ !!!!!!!!! Ετρεχα σε κάτι παλιούς σταθμούς τραίνων και έβγαζα φωτογραφίες, και μια φορά σε ένα εγκαταλελειμμένο βαγόνι ήρθα μούρη με μούρη με έναν άστεγο, ο οποίος μόλις με είδε πήγε να με βουτήξει... αυτό ήταν μετά φωτογράφιζα ακρογιαλιές....

Πωλινάκι, τι καλά νέα, Ναταλάκι έλα κατέβα και εσύ εκείνες τις μέρες να κάνουμε ΕΝΑ ΠΑΡΤΙ !!!!!!

Σας αφήνω γιατί κάτι το αεράκι, κάτι να νεύρα μου, δεν πάω καλά.... πάω να παίξω με τα παιδάκια μου μπας και συνέλθω, να φτιάξω και κανένα παστίτσιο, να βάλω και κανένα πλυντήριο? έχω να διαβάσω και μαθηματικά-γλώσσα-αγγλικά-ιστορία, να βράσω και αυτό το κοτόπουλο μπας και κάνω καμιά διατροφή?. Ουφ? πηξ, πηξ, πολύ πήξιμο, και σε λίγο που θα πιάσω τα 100 θα φουντάρω από τον 4ο !!!!! ή θα πάρω τα βουνά ?. Καλύτερα τα βουνά μη μείνουν και χωρίς μάνα τα παιδιά μου !

Καλά που είστε και εσείς και λέω ότι θέλω !!!!!

Εννοείτε πως θα κατεύει και το Ναταλάκι, δεν θα κάνω τόοοοοοσο ταξίδι για το τίποτα!! Εκτώς που αν θέλει να της κόψω και την καλημέρα!
27-09-2011, 15:01
alalumaki

Για να καταλάβετε το τίποτα είμαστε εμείς οι υπόλοιπες? σνιφ, σνιφ, αχ βρε τρελοκόριτσο? τους έχει μαγέψει όλους !!! Και που να τη δεις και από κοντά τότε θα την ερωτευτείς?.
27-09-2011, 15:03
polinaki1983

Quote:

Originally posted by alalumaki
Για να καταλάβετε το τίποτα είμαστε εμείς οι υπόλοιπες? σνιφ, σνιφ, αχ βρε τρελοκόριτσο? τους έχει μαγέψει όλους !!! Και που να τη δεις και από κοντά τότε θα την ερωτευτείς?.

Δεν είπα ότι είστε το τίποτα εσείς όλες, αλλά όπως και να το κάνουμε, η Ναταλύ μου είναι ο πρώτος μου έρωτας εδώ μέσα και δεν την αλλάζω! Δεν χρειάζετε να την δω για να την ερωτευτώ, είμαι ήδη ερωτευμένη μαζί της εδώ και 11 μήνες!!!!!

Αλλωστε η πρώτη κουβέντα που είπε ο άντρας μου μόλις τον ρώτησα για την Αθήνα, ήταν "θα γνωρίσουμε και την φίλη σου την Ναταλία? " και του λέω ελπιζω πως ναι, αν και θα γνωρίσουμε και πολλές άλλες αιθέριες υπάρξεις! και γελούσε!
27-09-2011, 15:18
alalumaki

Ασε, άσε, δε μπαλώνεται με τίποτα?. Θα πρέπει να εξιλεωθείς από κοντά !
27-09-2011, 15:23
polinaki1983

Quote:

Originally posted by alalumaki
Ασε, άσε, δε μπαλώνεται με τίποτα?. Θα πρέπει να εξιλεωθείς από κοντά !

Υπόψην σας, θα έρθω με συνοδία (σύζυγο και τέκνο)!!!!
27-09-2011, 15:26
alalumaki

Καλά θα είμαστε καλά κοριτσάκια !!!!!!!
27-09-2011, 15:28
polinaki1983

Επιβάλλετε αλαλουμάκι μου!!!!
27-09-2011, 21:44
Mak

Σήμερα το βράδυ με πιάσανε τα ρομαντικά μου,
η νοσταλγία για το 1+1, η αποστροφή στο 1+0 που ζω,
πεθύμησα να περπατήσω χέρι-χέρι με τον αγαπημένο σε κάποιο λιθόστρωτο και να με κρατάει γερά μη γλιστρήσω,
να τον σφίγγω από τη μέση πάνω στη μηχανή του καθώς θα διασχίζουμε την Αλεξάνδρας,
να ακούμε tango και να ονειρευόμαστε ότι μπορούμε να το χορέψουμε,
να οργανώσουμε πάνω από ένα ταξιδιωτικό οδηγό μια απόδραση για δυο στα άκρα της Ελλάδας, να δούμε Πρέσπες και Καστοριά, Κερκίνη και ό,τι άλλο εκεί ψηλά,
να μου χαιδέψει τα μαλλιά καθησυχάζοντάς με στις άξαφνες αγωνίες της στιγμής...

Τώρα όμως θα γείρω στον καναπέ μου, 1+0 και απόψε, θα χαζέψω και θα αποχαζέψω με το παλιοκουτί μέχρι να αποκοιμηθώ, με την ελπίδα ότι στο όνειρό μου, κάποιο αεράκι ελπίδας θα με επισκεφτεί και το πρωί θα ξυπνήσω με χαμόγελο..

Καληνύχτα Ανθισμένες Μανόλιες μου.
27-09-2011, 21:59
Ava_ed

Το μήνυμα της Ναταλίας είναι ό,τι πιο ελπιδοφόρο και θετικό άκουσα τον τελευταίο καιρό!
Έτσι μπράβο! Δεν μας κάνει κάτι, μας καταπιέζει, πνιγόμαστε, του δίνουμε μια κλωτσιά και τα αλλάζουμε όλα. Εύχομαι από καρδιάς να σου πάνε όλα όπως ακριβώς τα ονειρεύτηκες σε αυτό το νέο σου ξεκίνημα!
monahoiot, αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες! Ρομαντισμός, όνειρα, ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο, συντροφιά με τον άνθρωπο που θα σε γεμίσει... Πόσες και πόσες φορές δεν το σκεφτόμουν παλιότερα.. Τώρα σταμάτησα πια, γιατί δεν υπάρχει τίποτε το ενδιαφέρον γύρω μου.
Δεν είμαι στα καλύτερά μου, κορίτσια μου, προσπαθώ να είμαι όσο γίνεται πιο αισιόδοξη και συνήθως τα καταφέρνω. Αλλά, μερικές φορές τα χτυπήματα έρχονται απανωτά. Μέχρι να συνέλθεις από το ένα, έρχεται το άλλο. Τρία μετρώ μέχρι στιγμής αυτό το μήνα, πόσο πια να αντέξω να γελάω και να δηλώνω αισιόδοξη? Το μόνο που λέω είναι ότι όλα είναι ζήτημα χρόνου, θα περάσει και αυτή η μπόρα και θα περιμένω την επόμενη.
28-09-2011, 04:34
NADINE_ed

Quote:

Originally posted by Ava

Το μόνο που λέω είναι ότι όλα είναι ζήτημα χρόνου, θα περάσει και αυτή η μπόρα και θα περιμένω την επόμενη.

Όσο περιμένεις την επόμενη να είσαι σίγουρη πως θα σου έρχεται πιστή στο ραντεβού σας!
Προσελκύεις με τη σκέψη σου αυτό που θέλεις να σου συμβεί.Φρόντισε η οπτική σου να είναι θετική
αν όμορφα πράγματα θέλεις να σου συμβαίνουν.Πραγματικά πιστεύω πως αν παραιτηθείς εσύ από κάτι
θα σε εγκαταλείψει ακόμα περισσότερο κι εκείνο.Δε βρίσκω αβάσιμο το λόγο που έπαψες να οραματίζεσαι,
ωστόσο αυτό είναι το ζητούμενο,ʼβα μου!Ν'αντισταθείς στη λαίλαπα,που ισοπεδώνει κάθε πίστη κι ελπίδα.
Να καταφέρεις να δεις τις αχτίδες φωτός μέσα απ'το φαινομενικά πίσσας σκοτάδι.Ακόμα και στη μεγαλύτερη συμφορά
ενέχεται ευεργεσία,αρκεί να είσαι σε θέση να τη διακρίνεις.Για παράδειγμα το παραπάνω μου μήνυμα,
που σου φάνηκε αισιόδοξο είναι επειδή εγώ επέλεξα να το δω ως τέτοιο.Θα μπορούσα να πω πόσο καημένη είμαι
που μετά από τόσα χρόνια προσπαθειών τώρα που μπήκα στην τελική ευθεία της αντίστροφης μέτρησης
κι έπρεπε να φορτσάρω αρρωσταίνουν οι γονείς μου κι εξαιτίας αυτού χάνω τρεις καταλυτικές εξεταστικές,
που μου καθιστούν ανέφικτη τη λήψη πτυχίου.Ή πως αν δε συνέβαινε αυτό θα μαζοχιζόμουν ακόμα ένα χρόνο
να παρακολουθώ,να καταπιέζομαι(είχα φτάσει στο τέλος σε σημείο να κρατώ σημειώσεις κλαίγοντας)πνίγοντας όσα τώρα
έχουν την ευκαιρία να βρουν το ζωτικό τους χώρο.Δε θέλω φυσικά τι καλά που αρρώστησαν οι γονείς μου,αλλά
έχω ανάγκη,για να κατανοήσω και να αντέξω το κακό,να διακρίνω και να εστιάσω στο καλό,το μισογεμάτο ποτήρι
αντί του μισοάδειου.Είναι θέμα περισσότερο τοποθέτησης κι όχι τόσο συμβάντων αυτών καθ'εαυτών.
Καλομελέτα κι έρχεται δε λέει ο λαός;Σου προτείνω ν'αρχίσεις να συντονίζεσαι σε τέτοιες οπτικές γιατί βλέπω
να σβήνει ο απόηχος των διακοπών και να σε ρουφάει και πάλι η ρουτίνα σου εκεί,που τόσο σιχαίνεσαι.

Γιωτουλίνι μου ελπίζω αυτήν τη στιγμή που σου γράφω να βρίσκεσαι σε ζεστή αγκαλιά θαλπωρής,
η αίσθηση της οποίας να ζωγραφίσει χαμόγελα στην ανατολή σου.Όλες αυτές οι εικόνες που περιέγραψες,
εικόνες από θύμισες κι όχι μόνο ανάγκες,έχουν τη δύναμη ν'αναστήσουν τις μνήμες των αισθήσεων.
Λειτουργεί θεραπευτικά η σκέψη του "as if" ,να κάνω δηλαδή σα να μου συμβαίνει κάτι...Στην αρχή λογικά
θ'αντισταθείς,θα πεις "αφού δε μου συμβαίνει,τρελή είμαι να κάνω πως συμβαίνει;"'Ομως αν προσπαθήσεις
ν'ακολουθήσεις και του δώσεις μια ευκαιρία θα σε μεταφέρει στο γλυκό παρελθόν,θα σε γαληνέψει
κι ίσως σε βοηθήσει να κρατήσεις ζωντανό το αίτημα σου στο Σύμπαν...Δεν ξέρω πώς σου ακούγεται αυτό...

Κι εγώ πάντως μπαλαντζάρω ανάμεσα στις οπτικές μου.Υπάρχουν φορές που νιώθω πως όλα πια έχουν τελειώσει,
κανείς δεν ενδιαφέρεται για μένα κι ούτε και πρόκειται,πως όχι μόνο δε θα βρω τον άνθρωπο μου αλλά ούτε καν οποιονδήποτε,
πως είμαι μεγάλη,χωρίς προσόντα,πτυχίο,εργασία,με χάλια εμφάνιση,κλπ,κλπ...Κι άλλες που νιώθω ανοιχτή σε νέες εμπειρίες,
σκέφτομαι πως από τη στιγμή που για μένα η ομορφιά,που αναζητώ στον άλλον,δεν είναι σ'αυτά,γιατί ν'αποκλείεται
να βρεθεί κάποιος με παρόμοια οπτική,που θα μπορέσει να διακρίνει την όποια δική μου εσώτερη ομορφιά...
Πως τα ίδια πίστευα και πριν τις σχέσεις,που βίωσα κι ωστόσο τις βίωσα,πως ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή,
πως τόσοι και τόσοι εκεί που όλα έδειχναν αλλιώς έκαναν την έκπληξη,βρέθηκαν,αγαπήθηκα ν,έζησαν το παραμύθι τους...
Σ'έναν βαθμό μεταδίδεις και την οπτική σου στον άλλον,καθρεφτίζεται στη δική του,την αλλοιώνει...Ακόμα
κι αν διέκρινε τα θετικά σου,εσύ του τα επισκιάζεις από το φόβο σου,τις ανασφάλειες και τα θέματα σου με τον εαυτό σου.

Σήμερα έκανα άλλη μια υπέρβαση.Μπορεί να σας ακουστεί ανόητο,αλλά για μένα ήταν θέμα.Δε μου αρέσω καθόλου
και κατ'επέκταση δε θέλω να βγαίνω φωτογραφίες.Τελευταία βγαίνω μόνο με αγαπημένα πρόσωπα
για να φυλάω στην αδύνατη μνήμη μου τις σημαντικές στιγμές των συναντήσεων μας,ως αρχείο κάπως στην ιστορία μου...
Ο φίλος του Λουμπιού είναι καταξιωμένος φωτογράφος,με δουλειές ανά τον κόσμο.Επέμενε πως θα με φωτογραφίσει
κι εγώ του έλεγα σε καμία περίπτωση.Στην αρχή το έκανε χωρίς την άδεια μου,αιφνιδιάζοντας με δυσάρεστα.
ʼκουγα το κρακ κρακ κρακ κρακ κι ένιωθα ένα πολυβόλο να με σημαδεύει(είναι και τεράστια η μηχανή του!).
Απόψε εκεί που βγήκαμε,καθόμουν,αμήχανη μεν,ωστόσο καθόμουν και μου έβγαλε αρκετές.
Προς μεγάλη μου έκπληξη μου άρεσα!Βέβαια το πρώτο πράγμα που είπα(για να μη χάσω και το στυλ μου)
ήταν πως "πραγματικά είσαι σπουδαίος φωτογράφος αφού κατάφερες να με βγάλεις κι εμένα όμορφη!"
Εκείνος όμως κάτι είδε που του άρεσε για να μπορέσει να το αναδείξει.Αν δεν επέμενε θα είχαμε μείνει στη δική μου
αρνητική οπτική.Κι οι άνθρωποι σπάνια επενδύουν χρόνο και προσπάθεια ν'ανατρέψουν αυτό που τους προβάλλεται.

Πραγματικά πιστεύω πως μας αξίζει αγάπη,συντροφικότητα,μητρό τητα,όλα όσα κοινωνούμε μέσα από τις ερωτικές σχέσεις
και θέλω να πιστεύω πως θα μας συμβεί.Το έχω ανάγκη να το πιστεύω γιατί δεν είμαι έτοιμη να παραιτηθώ.
Κάτι ευτυχώς ακόμα με εμποδίζει.Κι εκεί επενδύω.Εκεί και στην επιστροφή του καλού,που απευθύναμε.

Έλα,πάμε για πλύση εγκεφάλου,καλλιτέχνες μου!:Αξίζω!Αχ!Και Χατζηγιάννη θα σας βάλω!Να δω τι άλλο θα κάνω για χάρη σας!

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ : ΑΞΙΖΩ

Αξία δεν είναι η λάμψη εκείνο απ' έξω που φαίνεται
αξία δεν είναι ετικέτα επάνω στο ρούχο να κρέμεται
αξία υπάρχει στη πράξη στη δύναμη του συναισθήματος
τον έναν που πάει να το παίξει φτωχός να μην είναι κι ασήμαντος.

ʼσ'το δεν έχεις άστρο, άστο γίνεται φιάσκο, άστο μάτια μ' άστο, άσ'το δεν έχεις άστρο.

Αξία δεν έχουν τα λόγια που λένε ανάξια στόματα
αξία δεν έχουν τα χρόνια ταυτότητες ούτε ονόματα
αξία υπάρχει για εμένα στη τρέλα που έχεις στα μάτια σου
επάνω στου κόσμου το δέρμα να πήζεις βαθιά τα σημάδια σου.

ʼσ'το δεν έχεις άστρο, άστο γίνεται φιάσκο, άστο μάτια μ' άστο, άστο δεν έχεις άστρο.

Πίστεψε με το αξίζω, το 'χω σίγουρα στο χέρι μου
πάνω μου στοιχηματίζω υπέρλαμπρο αστέρι μου.
Πίστεψε με το αξίζω, τρέχω πάντα με ταχύτητα
προχωράω συνεχίζω, αξίζω...

ʼσ'το δεν έχεις άστρο.

Αξία δεν είναι ταμπέλα δεν είναι μεγάλη διαφήμιση
αξία δεν είναι μια τσέπη που όλοι την έχουν σε εκτίμηση
αξία δεν είναι η κάρτα που έχει παντού πέραση
αξία δεν έχουν σταγόνα πολλοί που 'χουν δει αποθέωση

ʼσ'το δεν έχεις άστρο, άσ'το γίνεται φιάσκο, άσ'το μάτια μ' άστο, άσ'το δεν έχεις άστρο.

Πίστεψε με το αξίζω, το 'χω σίγουρα στο χέρι μου
πάνω μου στοιχηματίζω υπέρλαμπρο αστέρι μου.
Δώσ' τα όλα για την τέχνη, παίξ' τα όλα σ' ένα στοίχημα
η ψυχή του καλλιτέχνη ποτέ της δεν πάει χαμένη.

ʼσ'το μάτια μ' άσ'το...

Δωσ' τα όλα και θα δείξει ένα γίνε με τον πόνο σου
κι όταν ο ουρανός ανοίξει κοντρόλαρε το ψώνιο σου.

Δώσ' τα όλα για την τέχνη, παίξ' τα όλα σε ένα στοίχημα
η ψυχή του καλλιτέχνη ποτέ της δεν πάει χαμένη.
ʼσ'το δεν έχεις άστρο, άσ'το γίνεται φιάσκο.
28-09-2011, 08:47
lidal

Κορίτσια μου καλημέρα...
Έχω να μπω κάτι μήνες, οι σελίδες σας πια έφτασαν σε αστρονομικούς αριθμούς, δεν προλαβαίνω να διαβάσω όλα τα προηγούμενα, από ότι όμως βλέπω είσαστε καλά (αν και έχουμε μερικές απώλειες...).
Ναταλάκι μου καλημέρα και σε σένα, υπόσχομαι να μπαίνω συχνότερα και να σας διαβάζω..
Μου έλειψε η παλιοπαρέα!
28-09-2011, 09:13
tidekpe

Καλημερα κι απο εμενα..
Κι εγω ετσι βρε παιδια...παλαντζαρω μεταξυ χαμογελου και κλαματος! Ποτε λεω..παει τελειωσαν οι ωραιες κι ευχαριστες στιγμες και ποτε με τσακωνω να ονειρευομαι τις στιγμες ευτυχιας πο θα ερθουν! Το ημερολογιο ενος τρελλου!!!
Οποτε, τεινω να δεχτω τελικα πως

1.σιγουρα πρεπει να παψουμε να μεμψιμοιρουμε(οντως, σαν ν αμας ακουει το συμπαν και μας οδηγει εκει που φοβομαστε)
2.Τα οποια πλανα, σχεδια μου κ.λ.π. φτανουν μονο για μερικους μηνες(και πρεπει να μειωσω κιολας αυτο το διαστημα αλλα οι κακες συνηθειες δυσκολα αποβαλλονται)
3.Επικεντρωνομαι στις στιγμες(δεν πιστευα ποτε οτι καθημερινες κι επαναλαμβανομενες στιγμες μπορεις να τις ζεις με τοση ευχαριστηση, αν εχεις στο νου σου τη μοναδικοτητα τους)
4. Οταν μου ερχονται αυτες οι ασχημες σκεψεις και το παρελκομενο ξινισμενο συναισθημα, κανω υπομονη...ξερω οτι συντομα εφαρμοζοντας καποιον απο τους προηγουμενους κανονες, θα μου περασει!
5. τελευταια με παρηγορει πολυ να σκεφτομαι ποσο αναπαντεχα αλλαζει η ζωη, οταν της καπνισει, και μενουμε εμεις να κοιταμε αποχαυνωμενοι...ξερω οτι αυτο ουσιαστικα ειναι στρουθοκαμηλισμος και ουσιαστικα αποφευγω να αντιμετωπισω δυσαρεστες αληθειες που, ελπιζω, οτι θα αλλαξουν μαγικα...αλλα ελα που με παρηγορει αυτη η σκεψη!!!
5.Οταν βλεπω τον ποπαυ μου να προσπαθει να πιασει και να κουμανταρει αυτο το πελωριο τερας που λεγεται μολυβι
και να το τιθασευσει μεσα σ αυτα τα μικρα χερακια, οταν τον βλεπω με επιμελεια και υπομονη με ενα ματακι κλειστο να προσπαθει να γραψει το ονομα του πανω στη γραμμουλα, με γυρμενο το κεφαλι του αριστερα και τη γλωσσιτσα του κρεμασμενη εξω απο την υπεπροσπαθεια, οταν βλεπω τοσο κοσμο γυρω μας να αντιπαλευει την πραγματικοτητα του...ε, τοτε λεω πως δεν μπορει να ειμαι τοσο λιγοψυχη...το οφειλω σε μενα να μεινω και να πολεμησω!
Καλημερα!
28-09-2011, 14:36
Ava_ed

Γεια σας και πάλι!
Αυτό το περί σύμπαντος γιατί δε μπορώ να το εφαρμόσω? Πώς είναι δυνατό να είσαι βουτηγμένος στο σκατόλακκο και να προσδοκάς ότι το σύμπαν θα συνωμοτήσει να σε βοηθήσει, επειδή επιθυμείς πολύ να βγεις από κει?
Οι διακοπές είναι πράγματι όνειρο θερινής νυκτός. Χαίρομαι, όμως, γιατί επιβεβαιώθηκα για μία ακόμη φορά για τη δυναμική μου. Τι είμαι σε θέση να κάνω, αρκεί να αλλάξουν οι συνθήκες της ζωής μου. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες κατάφερα και χάρηκα, γέλασα, έφαγα και ήπια ποιοτικά και χωρίς συνέπειες, είδα τον κόσμο με αισιοδοξία, αγάπησα τον εαυτό μου πολύ, βρήκα γκόμενο και άλλα πολλά. Κι έπειτα επέστρεψα στη φυλακή μου. Το γέλιο άρχισε σταδιακά να σβήνει, άρχισα πάλι να τρώω αηδίες, με έφτυσε ο γκόμενος, ο εαυτός μου μου φαίνεται όλο και πιο ανεπαρκής να ανταπεξέλθει στα νέα - παλιά δεδομένα. Αντιπαθώ τους μικροαστούς, τους κουτσομπόληδες, τη μικροψυχία, τους ζηλιάρηδες, τις κουτοπόνηρες φάτσες, τους κακοπροαίρετους ανθρώπους. Κι όμως, είμαι υποχρεωμένη να υφίσταμαι όλα τα παραπάνω και λίγα λέω..
Αξιότιμη Κυρία Πρόεδρε, ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη για τα παρακάτω άσματα, αλλά εκφράζουν απόλυτα τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου. Μάλιστα, επειδή είμαι θρασυτάτη, σας παρακαλώ να τα ακούσετε και να μην τα κλείσετε στην πρώτη νότα, ώστε να γίνετε απόλυτα γνώστης της αθλιότητάς μου:
http://www.youtube.com/watch?v=lzE8P1EVm-M
και
http://www.youtube.com/watch?v=NZedVNhTO9s
Τώρα αυτό το λες θετική σκέψη?
28-09-2011, 22:36
tidekpe

ABOYΛΙΝΙ, ακριβως το αντιθετο πρεσβευω περι συμπαντικης ενεργειας απο αυτο που καταλαβες...
πως οσο ειμαστε στο σκατολακο και κλαιμε και φωναζουμε ολους να μας δουν που ειμαστε εκει...τοσο το συμπαν πανηγυριζει που ασχολουμαστε με τη σκατοκατασταση και μας αφηνει εκει!!!!
Απο την αλλη μην τα δενεις και κομπο...δεν ειμαι δα και η προσωποποιηση της σοφιας...
μαλλον προς το Μαιρη Παναγιωταρα γερνω...μια εργαζομενη μητερα μια καλη νοικοκυρα!
Και φυσικα εσυ μπορεις να τα βροντηξεις ολα κατω και να φυγεις..και να βαλεις σε ολα μπουρλοτο!!!!!!
Κι ας διαφωνει η προεδρος...
καληνυχτα, καλη ξεκουραση!
28-09-2011, 23:39
NADINE_ed

Quote:

Originally posted by Ava

Αυτό το περί σύμπαντος γιατί δε μπορώ να το εφαρμόσω? Πώς είναι δυνατό να είσαι βουτηγμένος στο σκατόλακκο και να προσδοκάς ότι το σύμπαν θα συνωμοτήσει να σε βοηθήσει, επειδή επιθυμείς πολύ να βγεις από κει?

Mα το Σύμπαν δεν είναι ο Carnation(τη Λόλα απ'τη φωτιά ποιός θα τη βγάλει;)!
Εσύ που το επιθυμείς πολύ θα κινήσεις γη και ουρανό να το κάνεις να συμβεί,όσο περνά από το χέρι σου.
Κι εκείνο θα σου γυρίσει πίσω τις θετικές σκέψεις και προσπάθειες στο βαθμό,που επίσης είναι εφικτό.
Δοκίμασε εσύ και θα δεις τι θα συμβεί.Σβήσε τους αρνητικούς χαρακτηρισμούς τύπου σκατόλακος κι άλλαξε τοποθέτηση.

Quote:

Originally posted by Ava

Οι διακοπές είναι πράγματι όνειρο θερινής νυκτός. Χαίρομαι, όμως, γιατί επιβεβαιώθηκα για μία ακόμη φορά για τη δυναμική μου . Τι είμαι σε θέση να κάνω, αρκεί να αλλάξουν οι συνθήκες της ζωής μου. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες κατάφερα και χάρηκα, γέλασα, έφαγα και ήπια ποιοτικά και χωρίς συνέπειες, είδα τον κόσμο με αισιοδοξία, αγάπησα τον εαυτό μου πολύ, βρήκα γκόμενο και άλλα πολλά. Κι έπειτα επέστρεψα στη φυλακή μου. Το γέλιο άρχισε σταδιακά να σβήνει, άρχισα πάλι να τρώω αηδίες, με έφτυσε ο γκόμενος, ο εαυτός μου μου φαίνεται όλο και πιο ανεπαρκής να ανταπεξέλθει στα νέα - παλιά δεδομένα.

ʼκου τις λέξεις που χρησιμοποιείς.Έχεις σχηματίσει δύο εικόνες για τον εαυτό σου,που αλλάζουν ανάλογα
το γεωργαφικό σημείο που βρίσκεσαι.Η ʼβα της δυναμικής με όλα τα καλά κι η ʼβα της φυλακής με όλα τα μίζερα.
Κι ανάμεσα τους η ανεπάρκεια σου να βρεις ισορροπία.Ρίχνεις τις ευθύνες στην τοποθεσία,αίροντας τες από το υποκείμενο.
Όχι πως υποτιμώ το βαθμό δυσκολίας ανάλογα το πού βρίσκεσαι,αλλά υποτιμάς εσύ την προσωπικότητα σου.
Είσαι ο ίδιος άνθρωπος παντού.Απλά επιλέγεις να επηρεάζεσαι από το περιβάλλον(έμψυχο κι άψυχο)σε μεγαλύτερο του δέοντος βαθμό.

Και τι περιμένεις να ζήσεις όσο βιώνεις πως επέστρεψες στη φυλακή σου;Εκεί όπου νιώθεις πως στερείσαι κάθε ελευθερίας
κι η μόνη σου απόλαυση είναι το φαγητό;(γιατί κανονικά ούτε σεξ κάνουν οι έγκλειστοι στα κελιά τους).
Μπαίνεις στο ρόλο και παραιτείσαι.Κι ο τόπος σιγά σιγά και πάλι σε ρουφά.Όσο όμως τα ρίχνεις σ'εκείνον,
η δική σου ζωή είναι που ανεπιστρεπτί περνάει.Δε θα ξανασβήσεις ισόποσα γενέθλια κεράκια,δε θα έρθουν πίσω οι στιγμές
που προσπερνάς.Μακάρι σύντομα ν'αξιωθείς να κατοικήσεις τα μέρη της καρδιάς σου,ωστόσο αρνούμαι να δεχτώ
πως εντωμεταξύ είσαι απούσα της ίδιας σου της ζωής!Κι αν εκεί νιώθεις νεκρή και αδυνατείς να το ανατρέψεις,
φρόντισε να επισκέπτεσαι το δυνατόν συχνότερα μέρη κι ανθρώπους που σου εμφυσούν ζωή.Για να παίρνεις χαρά
στις αποσκευές σου να έχεις απόθεμα και για εκεί πέρα.Αντιστάσου στην τρίχα που μεγαλώνει στο πόδι κι όλα όσα δηλώνουν παραίτηση.

Κανείς άλλος δε θα το κάνει για σένα.Το σκηνικό είναι άψυχο κι απλά σε περιβάλλει.Εσύ είσαι η πρωταγωνίστρια της σκηνής.
Για σένα έρχεται το κοινό.Μην κάθεσαι σε μια γωνιά,χαμαιλεοντιάζοντας επικίνδυνα.Ο κόσμος θα πάψει να έρχεται.
Κι άλλη παράσταση,να ξέρεις,δεν έχει...Βρες τους τρόπους που είναι κοντύτερα σου να το απολαμβάνεις στο κατά δύναμιν!ΧΘΕΣ!

Show 40 post(s) from this thread on one page