Quote:
Originally posted by Existir
Inter,
όπως καταλαβαίνεις και μόνη σου η ευθύνη του να μεγαλώνεις ένα παιδί είναι τεράστια, απο μόνη της.
Σε πιστεύουμε όλοι οτί δεν θα έκανες κακό στο παιδί σου. Όλοι σε πιστεύουμε. Είσαι μάνα και το έχεις αποδείξει.Το θέμα είναι οτί είπες οτί υπάρχουν στιγμές που θολώνεις. Αυτό φοβούνται οι δύο γυναίκες που σε περιστοιχίζουν. Θα το φοβόμουν κι εγώ Ίντερ, μην τις κατηγορείς, μη με κατηγορήσεις που στο λεω, στο λεω γιατί θες να είσαι ειλικρινής και θα πρέπει να είναι και οι άλλοι ειλικρινείς μαζί σου. Το θέμα είναι φυσικά πρώτα από όλα το παιδί και μετά εσύ. Αν μια στο εκατομμύριο υπάρχει η πιθανότητα, μόνο μια σου λεω εγώ, τι γίνεται; Ο γιατρός που εμπιστεύεσαι τι λέει; Κι έπειτα σκέψου κάτι άλλο: το παιδί θέλει να γίνεις καλά. Ποιος είναι, κατά εσένα, ο καλύτερος τρόπος;
Συμπάθα με αν λεω κάτι που σε ενοχλεί, προσπάθησε να καταλάβεις, τον μικρό σκέφτομαι και μετά εσένα. Το ίδιο θα ήθελα να κάνουν οι άλλοι, αν εγώ ήμουν άρρωστη. Σαν μάνα σου μιλάω.
καλα μου τα λες οσο κ να με πληγωνει μην νομιζεις οτι τις παρεξηγω!κ κυριως την πεθερα μου..φοβαται..ειναι να μην φοβαται ?οχι αλλα αφου δεν εκανα κατι στην αρχη που ημουν αλλου για αλλου δεν προκειται να κανω τωρα!ειναι το αγγελουδι μου..καμια φορα τον κοιταω κ θυμαμαι τοσο εντονα τον αντρα μου..κ τοτε μου λειπει κ τοτε δεν θελω να ειμα διπλα στο μικρο για να τον προστατεψω