https://www.youtube.com/watch?v=r1zfQLcjBgc
Χαμογέλα μου
Printable View
https://www.youtube.com/watch?v=r1zfQLcjBgc
Χαμογέλα μου
Μη μου πεις οτι σε εκανα χειροτερα... θα στεναχωρηθω...
Όχι καλέ! ♥ Δεν άργησα ν' απαντήσω γι' αυτό, η μαμά μου θα πάει σ' ένα γάμο κι ήθελε τη γνώμη μου για το ντύσιμο/στόλισμα...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Μ' αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι, το ξέρω! :)
Ενταξει Κυκνακι μου... καιι εγω μουσικουλα θα ακουσω...
Τέλεια! :)Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Να σου πω να γελάσεις κι εσύ...είναι ο Τζέρυ στο δωμάτιο μου, ευτυχώς δεν θέλει να κατεβεί κάτω με τέτοια βροχή γιατί όταν θέλει γκρινιάζει ασταμάτητα και κάθε φορά που σηκώνομαι από την καρέκλα μου παίρνει τη θέση ο άτιμος! :p
Τώρα να πω κάτι και για το γάμο/βάφτιση (η κοπέλα έχει και παιδί κι είχε παντρευτεί με πολιτικό πρώτα), όλες παντρεύονται και γεννάνε, συνέχεια τέτοια ακούω κι εγώ ούτε καν το πρώτο, σνιφ σνιφ! :(
Μανα μπορεις να γινεις και πνευματικη, μη βιολογικη. Να υιοθετησεις. Το ζητημα ειναι εως τοτε να δυναμωσεις τον κυκνο.
Για αυτο παλευεις αλλωστε κοπελαρα μου !
Ναι, αλλά θα ήθελα να βρω και την αγάπη...αυτό θα με βοηθούσε να δυναμώσω...αν ήξερα ότι έχω κάποιον που με αγαπάει και με κρατάει ασφαλή...μου λείπει αυτό το συναίσθημα, πάνε χρόνια που δεν το έχω νιώσει...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Και μερικές φορές μου έρχονται άσχημες σκέψεις/εικόνες στο μυαλό...δεν εννοώ αυτοκαταστροφικές αλλά καλές στιγμές που θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί άσχημα, δηλαδή ακόμα και σε κάποιες καλές στιγμές που πέρασα στο παρελθόν καταφέρνει κι εισχωρεί η αμφιβολία μερικές φορές...και τις χαλάει...
Κυκνακι μου, αν περιμενεις πρωτα να λαβεις αγαπη ετσι οπως την οριζεις και μετα να δυναμωσεις ... δε σε βοηθας και πολυ.
Υποτιθετε πρωτα κοιταμε να αγαπησουμε εμεις τους εαυτους μας, να τους βρουμε τα θετικα τους, να δουλεψουμε τα αρνητικα τους και οταν πια θα σε κοιτας και θα χαμογελας και δεν θα σε φοβιζει το αγνωστο, το σκοταδι, θα δεις που και αντρας σωστος θα βρεθει και θα μεινει επειδη θα το θελει !!!
Την δουλιτσα ειπαμε, την κανουμε πρωτα με τον δικο μας εαυτο. Μη μου χαλιεσαι.
Και μη ξεχασεις το κινητο τις υπενθυμισεις και τις μελωδιες.
Πρέπει να το σκεφτώ καλά αυτό που μου λες και να το επεξεργαστώ...για την αγάπη προς τον εαυτό μου...είναι μεγάλο θέμα, γι' αυτό θα επανέλθω...μιας κι ανέφερες μελωδίες άκου αυτό το υπέροχο κομμάτι:Quote:
Originally Posted by Constantly curious
https://www.youtube.com/watch?v=pFRtXNhkQnY
Έτσι ακριβώς νιώθω για την προηγούμενη μου αγάπη...
Αναρωτιεμαι... η ψυχολογος δεν στο εχει αναφερει μεχρι στιγμης ? Οτι δηλαδη σου αξιζει η αγαπη απο εσενα για εσενα ?
Καλημέρα cc! :) Ναι, μου το έχει αναφέρει πολλές φορές αλλά άντε να με πείσει...το ξέρεις ότι είμαι επηρεασμένη από τα λόγια της παλιάς αγάπης που ανέφερα οπότε δυσκολεύομαι να διώξω τα συναισθήματα κατωτερότητας κι αναξιότητας...Quote:
Originally Posted by Constantly curious
Πάντως νομίζω μέχρι στιγμής ότι σήμερα ξύπνησα καλύτερα...θα δείξει...
Σταύρο, είδα τελικά τον "Αστακό" και μου άρεσε αρκετά αλλά δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε στο τέλος, αν δεις το ποστ μου διαφώτισε με...
Ήταν πολύ αλληγορικό το έργο για μένα και κάπου βαρέθηκα...!Δεν είμαι για τόση ποιότητα!Χα χα!Χαίρομαι που σου άρεσε πάντως!
Συμφωνώ με την κάτωθι ανάλυση:
Γενικά Κύκνε,η ταινία πήρε καλές κριτικές αλλά δεν είναι του στυλ μου...Ειδικά μετά το πρώτο μίσο,είχα βαρεθεί..Ειδικά στις σκηνές στο δάσος,δεν την πάλευα.Σχετικά με το τέλος,δεν το θυμάμαι καθώς έχουνε περάσει 3 μήνες που την είδα αλλά αναφέρεται το εξής:Quote:
Ο Λάνθιμος για να κάνει μία ταινία, πρέπει πρώτα να βρει μια weird ιδέα και εδώ το τερματίζει στην περιεργοσύνη, καθώς πλάθει ένα σκοτεινό μελλοντολογικό παραμύθι κοινωνιολογικών προεκτάσεων.
Σε αντίθεση με τον Κυνόδοντα (όπου είχε πάρει την υπόθεση από μία παλαιότερη μεξικανικη ταινία – βασικό επιχείρημα των τότε χίπστερς ημιμαθών για να τον κράξουν), εδώ είναι τελείως ορίτζιναλ.
Πάντως είναι τόσο ακραία ιδέα, που αδυνατεί να της προσδώσει μία οποιουδήποτε είδους κανονικότητα, με αποτέλεσμα και ο θεατής συνεχώς να μην μπορεί να κατανοήσει τί ακριβώς βλέπει.
Αναφέρεται σε μία εποχή και ένα μέρος (χωρίς να τα προσδιορίζει) όπου επικρατούν η καταπίεση,ο καταναγκασμός και οι απαγορεύσεις (συνηθισμένο του μοτίβο).Για να το τονίσει αυτό βάζει πάλι τους ηθοποιούς του να παίξουν με μηδενικό συναισθηματικό attachment, αλλά δυστυχώς καταλήγει να έχει σπουδαίους ερμηνευτές να μιλάνε και να κάνουν σαν εγκεφαλικά ανάπηροι.
http://www.nostimonimar.gr/o-astakos...nny-brokovich/Quote:
Το τέλος ίσως να θεωρηθεί αμφίσημο (αν και το ξενέρωμα του Φάρελ προς το τέλος και η ύπαρξη της αφήγησης της Weisz μάλλον υποδηλώνουν οτι ο πρωταγωνιστής επιλέγει την αστακοποίηση) και αυτό είναι για μένα μια ακόμα προσπάθεια του Λάνθιμου να κάνει την ταινία του να δημιουργήσει το μέγιστο δυνατό ντόρο.
Εγώ νόμιζα ότι έφυγαν μαζί στο τέλος...αλλά δεν κατάλαβα γιατί την τύφλωσαν την Rachel Weisz...
A ναι μπράβο,το θυμάμαι αυτό που την τύφλωσαν!Ούτε εγώ το κατάλαβα αυτό!Εσύ πάντως σίγουρα κατάλαβες πολλά περισσότερα από εμένα στο έργο!Χα χα!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Και η αδερφή μου με το γαμπρό μου που την παρακολουθούσαμε μαζί,όλο ερωτήσεις κάναμε αναμεταξύ μας θυμάμαι τότε...
Δεν είμαι για Λάνθιμο εγώ,θέλω λιγάκι πιο εύπεπτες καταστάσεις!