Πολύ γκαντέμικη μέρα η σημερινή! Το μηχανάκι μου προκάλεσε ατύχημα και αργότερα έπαθε ζημιά ο συναγερμός του και βαρούσε συνέχεια.
Printable View
Πολύ γκαντέμικη μέρα η σημερινή! Το μηχανάκι μου προκάλεσε ατύχημα και αργότερα έπαθε ζημιά ο συναγερμός του και βαρούσε συνέχεια.
μαρκέλα, η παρέα σας είναι πολύ όμορφη, το ξέρεις, αλλά πιέζουν τα άτιμα τα ωράρια, αν και δεν το πολυεννοώ αυτό που λέω
μ' αρέσουν και η πίεση και οι υποχρεώσεις.
Αλλά δε χαθήκαμε, πάντα θα τα λέμε!
Στόχος επετεύχθη!
http://www.clipartof.com/portfolio/b...ves-33218.html
σκεφτομαι οτι θελω να μη ξυπνησω καθολου το πρωι. κουραστηκα με την ανουσια ζωη που ζουμε, να ελπιζουμε πως καπως καποτε θα αλλαξουν ολα και θα ειμαστε οπως πρεπει. ε δε θα ειμαστε ποτε και παρτε το χαμπαρι.
Θα δανειστώ μια ατάκα από το σήριαλ "Στο παρα πέντε": "Ποιος θέλει να είναι συνηθισμένος στις μέρες μας;
Σκέφτομαι ότι μάλλον κάθε άνθρωπος έχει περάσει κάποιο διάστημα ή κάποια διαστήματα της ζωής του μόνος, όσο κοινωνικός και να είναι.
Δεν γράφω πολλά, αλλά το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν.
Φτάνει να το επεδίωξε να μείνει μόνος. Διαφορετικά η ζημιά διαχέεται σε όλους τους τομείς της ζωής του και υποφερει είτε στο τωρα ειτε στο αργότερα που θα πάρουν χρωμα οι συνεπειες. Από εμπειρία μιλω δυστυχως, γι αυτο και γραφω πολλά σε τετοια θεματα.
Και η διαθεση μου σημερα ειναι κατω του μετριου. Αποτελεσμα κυρίως των συνεπειών που διαχέονται και παίρνουν χρωμα αργότερα όπως λέω πιο πάνω και δυστυχώς ο νοών νοείτω.
Όχι, χωρίς να το επιδιώξει απαραίτητα. Για παράδειγμα, δεν μπορώ να φανταστώ ότι με το που βγαίνουμε από την κοιλιά της μητέρας μας έχουμε φίλους. Ή όταν πρωτοπηγαίνουμε σχολείο, ή αλλάζουμε σχολικό περιβάλλον δεν γνωριζόμαστε με τους συμμαθητές μας αμέσως. Οπότε αναγκαστικά ένα μέρος της ζωής μας, για άλλους μερικές εβδομάδες, ενώ για άλλους μέχρι και ολόκληρη, θα το περάσουμε μόνοι μας. Για τους πρώτους δεν υφίσταται ζημιά.
Καλημέρα σε όλους,
sheldon θέλω πάνω σ' αυτό που λες να κάνω μια φιλοσοφική συλλογιστική. Λέει λοιπόν μια ρήση, ότι είτε λόγω του χαρακτήρα μας, είτε λόγω του ότι " αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα " στην ζωή μας " έχουμε ό,τι αξίζουμε ".
Μήπως λοιπόν βάση και αυτής της συλλογιστικής τ' άτομα που μένουν μόνα τους είναι γιατί χρειάζεται να κάνουν δουλειά με τον εαυτό τους? Έχουμε πει βέβαια ότι κάποιος μπορεί να μένει μόνος, γιατί "διαφέρει" οκ.
Όμως απ' την στιγμή που αυτό τον ενοχλεί, του είναι πρόβλημα..
Οι άλλοι που σε βλέπουν στη γωνιά κι εντούτοις δε ρίχνουν τον εγωισμό τους για να σε πλησιάσουν, αλλά στρέφονται εναντίον σου κι απο πάνω που κάθεσαι να τους κοιτάς, αφού προηγουμένως εσύ ο ίδιος αποπειράθηκες άκαρπα να τους προσεγγίσεις, είναι εκείνοι που απορρίπτουν.