καληνύχτα κύκνε. θα κοιμηθώ αργά αν χρειαστείς κάτι. μούτσος κίσες. Τ.
Printable View
καληνύχτα κύκνε. θα κοιμηθώ αργά αν χρειαστείς κάτι. μούτσος κίσες. Τ.
Λογικά έχεις κοιμηθεί τώρα αλλά θα το πω και μου απαντάς όταν το δεις...πριν λίγο ξύπνησα από έναν φοβερό εφιάλτη, είδα εφιάλτη που εμπεριείχε σεξουαλική βία και τίποτα δεν με ταράζει όσο αυτό, είμαι πολύ τρομαγμένη τώρα και δεν θέλω να ξανακοιμηθώ, έφτιαξα καφέ αλλά είμαι τρομερά ταραγμένη, θα προσπαθήσω να ξεχαστώ με τον υπολογιστή αλλά αν τυχόν δεις τώρα κοντά το μήνυμα μου μίλα μου...Quote:
Originally Posted by Tonya
et voilà! η Τόνυα είναι εδώ
λοιπόν μου αρέσεις κυκνάκι μου γενικά αλλά όταν αρχίζεις να λες τα πράγματα με το όνομά τους μου αρέσεις περισσότερο. δεν σε βλέπω ονλάιν, κοιμήθηκες; θα σε περιμένω πέντε λεπτά. μετά θα βγω καιιιιιι, δεν θα το πιστέψεις, θα κοιμηθώωωω!! έκλεισα τηλέφωνα, πήρα το πρωινό μου χάπι (!!!), έβαλα το ναρθηκάκι στα δόντια μου και είμαι έτοιμη για τούφες.
Έλα Τόνια, ξανακοιμήθηκα τελικά αλλά συνέχισα να βλέπω εφιάλτες και συνεπώς εξακολουθώ να είμαι ταραγμένη...πήρα κι εγώ πρωινό χάπι τώρα, ηρεμιστικό για να συνέλθω...ελπίζω να με βοηθήσει, θα μιλήσουμε αργότερα που θα ξυπνήσεις... :)Quote:
Originally Posted by Tonya
ξυπνήηηηηηησατεεε; πως ειναι η παρέα; εγω ακόμα με λιγοτερο ειναι η αλήθεια μουδιασμένο αντίχειρα..
Καλημέρα σε όλους :)
Sent from my HTC Desire 626G dual sim using E-Psychology Forum mobile app
Καλημέρα fleur & Joker girl! :) Τι κάνετε;Quote:
Originally Posted by Fleur
Εγώ είμαι ακόμα λίγο φοβισμένη και σκέφτομαι να πάρω τηλέφωνο την ψυχολόγο μου μπας και με συνεφέρει αλλά αργότερα γιατί πίνω καφέ τώρα και χαλαρώνω όσο μπορώ...
Fleur, χαίρομαι για σένα αλλά γιατί μούδιασες; Είναι ψυχοσωματικό; Ρωτάω γιατί κι εγώ το παθαίνω να μουδιάζουν τα χέρια μου πολλές φορές από το άγχος...
Καλημέρες κύκνε γιατί φοβισμένη; δεν διαβασα παραπάνω; είσαι σε κρίση; θα διαβασω να δω. Εγώ μουδιασα πριν απο 12 μερες στο συγκεκριμένο σημείο, κατα διαστηματα σε συγκεκριμένη στάση (πχ στο γραφειο ή όταν σκύβω μπροστά) μουδιάζει και ο δείκτης (αλλα η περιεργη αισθηση στον μισο αντιχειρα μενει μονιμα)....αρα μαλλον κατι ορθοπεδικο θελω να ελπιζω οτι ειναι...ταυτοχρονα εχω κοψει και το εφεξορ πριν καν 2μηνο και το αντικατεστησα με λαντοζ το οποιο κοβω τωρα...το λεξοτανιλ βεβαια σταθερο :Ρ...
Α, καλά, δεν το συζητάω το λεξοτανίλ είναι απαραίτητο...αυτό με ηρέμησε το πρωί...είμαι φοβισμένη (αν κι όσο περνάει η ώρα λιγοστεύει όλο και πιο πολύ) γιατί είδα έναν εφιάλτη με ότι φοβάμαι και με ταράζει περισσότερο λόγω του παρελθόντος...ονειρεύτηκα σεξουαλική επίθεση και ξύπνησα κατατρομαγμένη στις 5 το πρωί...Quote:
Originally Posted by Fleur
Εσύ πάντως μια χαρά είσαι με τα τόσα λίγα φάρμακα, εγώ παίρνω πολλά δεν ξέρω αν θυμάσαι...
θυμάμαι θυμάμαι αλλά για να βλεπεις εφιαλτες μήπως θελεις μια αναπροσαρμογη; και βρε παιδί λογικο ειναι να ειμαστε και φοβισμένες ποτε ποτε το θεμα ειναι να μην πανικοβαλλομαστε...εγω όπως σου ειπα ναι μεν παιρνω λιγα τωρα αλλα..νομιζω οτι ξανακυλαω...με επιασε παλι το κολλημα με την ΣΚΠ...
Βασικά χθες κοιμήθηκα συνεχόμενα απ΄το απόγευμα και δεν ξύπνησα το βράδυ οπότε δεν πήρα τα βραδινά χάπια κι ίσως να έφταιξε κι αυτό σε συνδυασμό με το ότι χθες δεν πήγα στην ψυχολόγο μου όπως κάθε βδομάδα γιατί έχει άδεια...ελπίζω απόψε να καταφέρω να κοιμηθώ χωρίς φόβο...Quote:
Originally Posted by Fleur
Καλημέρα, είναι κανείς εδώ;
Είναι Κυριακή του Θωμά και θα γιόρταζε ο θείος μου σήμερα κι είμαι λίγο λυπημένη...και θα μείνω και μόνη μου αργότερα γιατί οι γονείς μου θα πάνε στο νεκροταφείο να κάνουν τρισάγιο και φοβάμαι λίγο...εγώ αποφεύγω να πηγαίνω γιατί μελαγχολώ χειρότερα...
κυκνοπούλι μπήκα για λίγο έτσι για ένα γεια σε σένα και τα άλλα παιδιά. σήμερα με τις γιορτές καλοζαλιστήκαμε. είμαι κρυολογημένη λιγάκι και έκατσα μέσα. μία μέρα μέσα μου αρέσει, στις δύο αρχίζω και μελαγχολώ. και επειδή σας διάβασα πιο πάνω για να δω τί έχω χάσει, μου ήρθαν δυο σκέψεις και τις γράφω: 1) ο μεσημεριανός ύπνος με διαλύει, με καταθλίβει, σέρνομαι στα πατώματα μετά. ένα δεκάλεπτο στα όρθια δεν είναι κακό, αλλά έτσι κι οριζοντιωθώ, την έβαψα. Συστήνω: μην κοιμάστε μεσημέρια , 2) αριστερός αντίχειρας και δείκτης μουδιάζουν από τη δισκοκήλη στον αυχένα μου που βρίσκει το βραχιόνιο πλέγμα. Συστήνω: κρατάτε τον αυχένα σας ζεστό αυτόν τον καιρό με τα σκαμπανεβάσματα του καιρού (κασκόλ;). και μέσα στο σπίτι εννοώ. πάρτε κανένα αντιφλεγμονώδες, πχ xefo rapid, και για πιο γρήγορα βάλτε θερμοφόρα. η δισκοκήλη αυτή απέχει 5 εκατοστά από την επιδερμίδα σας και επειδή είναι βαθιά, η θερμότητα αργεί να φτάσει, να έχετε υπομονή. αυτάαααα... καλό ξημέρωμα βρε!! xoxoxo
Καλημέρα Τόνια και περαστικά!Quote:
Originally Posted by Tonya
Εγώ νιώθω πολύ πεσμένη αυτή τη στιγμή, μόνη, πονεμένη, μελαγχολική και φοβισμένη...είμαι μόνη μου στο σπίτι, ξύπνησα και δεν βρήκαν κανέναν γιατί ο παππούς μου είναι στο νοσοκομείο από χθες κι η μαμά μου είναι εκεί αλλά ευτυχώς θα έρθει το μεσημέρι, μέχρι τότε όμως είμαι μόνη μου και νιώθω χάλια... :(
καλημέρα στο παρεακι. Κυκνάκι μη φοβου εδω ειμαστε ολοι με τα τουτα μας και τα κεινα μας...Τόνια μαλλον εχεις δίκιο για τον αυχενα. ο δεικτης δεν μουδιαζει συνεχεια μονο οταν κανω καποιες συγκεκριμένες κινήσεις...(στη δεξια μερια ειναι) με το βολταρεν οπως ειπα ειμαι λιγο καλυτερα αλλά λογικα ισως το ξεφο να κανει και καλη δουλεια δεν το σκεφτηκα
Να 'σαι καλά fleur, τώρα πριν λίγο έκλεισα τη συζήτηση με μια φίλη στο facebook η οποία προσπάθησε να με ηρεμήσει αλλά θέλει το χρόνο του...φοβάμαι μήπως συμβεί το αναπόφευκτο που λέει κι αυτή ότι πρέπει να είμαι προετοιμασμένη κι έχει δίκιο αλλά έχω μπουχτίσει με τις κηδείες γιατί έχω χάσει αρκετά αγαπημένα πρόσωπα και δεν αντέχω άλλο την απώλεια...είμαι πολύ κουρασμένη ψυχικά...Quote:
Originally Posted by Fleur
Δεν υπάρχει κανείς να με βοηθήσει; Τόσο απελπιστικά μόνη έχω να νιώσω πολύ καιρό... :(
Γεια σου Κύκνε! Πως είσαι;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Μη στεναχωριέσαι, μόνη σου είσαι έτσι κι αλλιώς, όπως όλοι μας. Μια μονάδα.
Αλλά όσο δεν δίνεις αξία σε αυτό που είσαι και σε αυτό που θα γίνεις, κανείς δεν θα θελήσει να το κάνει αυτό για σένα.
Και για σένα και για μένα και για τον οποιοδήποτε.
Είμαι όπως πάντα σκληρός, αλλά εσύ ξέρεις πόσο σε εκτιμώ και σε σέβομαι και πόσο θέλω να αλλάξεις προς το καλύτερο.
Σε χαιρετώ!
Γεια σου! :) Είναι κάποιες στιγμές που νιώθω καλύτερα αλλά σε γενικές γραμμές δεν θα έλεγα ότι είμαι καλά...περνάω δύσκολα κι αντιμετωπίζω στρεσογόνες καταστάσεις που δεν καταφέρνω να τις αντιμετωπίσω μόνη, ολομόναχη, χρειάζομαι βοήθεια...δεν νομίζω πως είναι κακό αυτό...δεν είναι ότι δεν μου δίνω αξία αλλά ότι δεν είμαι κι ο Θεός κι όσο κι αν προσπαθώ ν' αντέξω κάποιες φορές λυγίζω...ειδικά μπροστά στην αρρώστια και στον ενδεχόμενο θάνατο κι αυτό πια γιατί τον έχω ζήσει πολλές φορές κι έχω κουραστεί...και μόνο που σκέφτομαι ότι ίσως να χρειαστεί να παραστώ πάλι σε κηδεία αρρωσταίνω...Quote:
Originally Posted by PositiveWave
Σκέψου λίγο αυτά που γράφω αφού λες ότι με εκτιμάς, προσπάθησε να καταλάβεις...
φυσικά και είμαστε όλοι μόνοι μας. αλλά. από την άλλη :"Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, πλήρες και αύταρκες. Κάθε άνθρωπος είναι τμήμα της ηπείρου, κομμάτι της στεριάς" όπως έχει πει και ενας τύπος που έγραψε κατι που ενέπνευσε τον Χεμινγουει... εν ολιγοις αν δεν ειμασταν "ζώα της αγέλης" δεν θα ειχαμε την αναγκη για φίλους, συγκάτοικους, ακόμα και την επαφή που έχουμε εδώ.... ακόμα και δύο λόγια συμπαραστασης μπορούν να αλλάξουν τη διαθεση μας καμμια φορά. αρκεί να ειναι τα σωστά και προέρχονται από έναν ανθρωπο που ξερουμε ότι περνάει ή τουλαχιστον έχει περάσει τα ίδια...
Γιαυτο κυκνακο...εδω ειμαστε. δεν εισαι μόνη. και όταν είσαι καταφερε να χαιρεσαι αυτή τη μοναξια.αυτα τα λιγα απο μενα, που μουδιαζω ξεμουδιαζω και δεν ξερω αν πρεπει να αρχισω τα ψυχοφαρμακα παλι...ενω ο νευρολογος και φιλος πια δεν θελει να μου γραψει τιποτα, ουτε μαγνητικη ουτε τιποτα...
Τι είναι αυτά που λες; Ενδεχόμενος θάνατος...;Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ο θάνατος δεν είναι ενδεχόμενος. Είναι βέβαιος (δηλαδή η πιθανότητα να συμβεί είναι 100%).
Εσύ όμως γιατί τον σκέφτεσαι και γιατί βάζεις στο μυαλό σου τέτοιες σκέψεις;
Μήπως πιστεύεις ότι έτσι θα ξεφύγεις από την πραγματικότητα και από όσα συμβαίνουν;
Ζήσε και άσε τις σκέψεις αυτές σε μια άκρη, είτε σου ακούγεται εύκολο είτε δύσκολο.
Δεν νομίζω ότι αυτό βοηθά στην ήδη βαριά κατάσταση που βρίσκεσαι.
Τόσοι άνθρωποι ξυπνάνε και κοιμούνται καθημερινά και πες μου ποιος φοβάται ότι θα πεθάνει;
Αν κάποιος τρώει τις βόμβες σαν χαλάζι δίπλα στο σπίτι του, φυσικά και θα φοβηθεί.
Αν κάποιος έχει διαγνωστεί με μια κακιά αρρώστια (π.χ. καρκίνος) και του μένουν λίγοι μήνες ζωής,
πάλι θα φοβηθεί, αλλά τουλάχιστον θα έχει περισσότερη δίψα για ζωή και θα κάνει πράγματα που θα τον κάνουν .
Ίσως πάλι, να φοβηθεί και να κατεβάσει ρολά, γενικά, στη ζωή του. Όλα παίζουν.
Εσύ τώρα, γιατί σκέφτεσαι τον θάνατο; Φοβάσαι μήπως χάσεις κάποιο αγαπημένο πρόσωπό σου ή φοβάσαι μη πεθάνεις εσύ;
Και εγώ αν πάω μια μέρα στο γήπεδο και φάω στο δόξα πατρί μια καρέκλα, θα πεθάνω.
Δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα σου γίνει, αλλά μια μέρα θα γίνει το κακό.
Γι' αυτό, ζήσε, νιώσε μέσα σου λίγη χαρά και ο,τι πρόκειται να συμβεί, να είσαι σίγουρη, πως δεν θα το ξέρεις ποτέ.
Ούτε καν υπερυπολογιστές δεν ξέρουν με ακρίβεια τι θα γίνει. Πάντα υπάρχει η ευχάριστη ή η δυσάρεστη έκπληξη.
Βέβαια, εσύ περίμενε ευχάριστες εκπλήξεις, γιατί απλά νομίζω, πως τα έχεις βάψει τόσο μαύρα, που πολλές καλές
χαρές της ζωής που υπάρχουν εκεί έξω σε περιμένουν και εσύ απλά τους γυρνάς την πλάτη.
Μια τα φαντάσματα που παρελθόντος, μια αυτά του παρόντος, μια αυτά του μέλλοντος, σε αποσπούν από τα ωραία και τα όμορφα.
Δεν ξέρω αν μπορείς να τα δεις, αλλά κάνε μια προσπάθεια και με συγχωρείς αν σε κούρασα.
Δεν με κούρασες, αντιθέτως με χαροποίησε αυτό σου το κείμενο γιατί δείχνει ότι προσπαθείς να με καταλάβεις...Quote:
Originally Posted by PositiveWave
Κοίτα, θα σου πω μερικά πράγματα...καταρχήν δεν μιλάω για το δικό μου θάνατο τώρα, δεν βρίσκομαι σε περίοδο που να κάνω σκέψεις αυτοκτονίας...κατά δεύτερον, είναι και λίγες στιγμές που νιώθω κάπως καλά και το επιδιώκω όσο μπορώ, για παράδειγμα το Πάσχα έφυγα και πήγα στο χωριό μου που μου αρέσει για ν' αλλάξω λίγο τον αέρα μου...εδώ κυρίως γράφω όταν δεν νιώθω καλά ή όταν έχω ένα πρόβλημα...
Και τώρα έχω εξ' ου κι η αναφορά μου στο θάνατο...το βρήκες, φοβάμαι μήπως πεθάνει κάποιο κοντινό μου πρόσωπο ο παππούς μου γιατί είναι στο νοσοκομείο από την Κυριακή...και φοβάμαι επίσης γιατί η μαμά μου συνήθως μένει εκεί τα βράδια κι αυτό μου προκαλεί ανασφάλεια...
Εύχομαι περαστικά.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Σε κάθε περίπτωση, δεν θέλω να φοβάσαι. Απλά να είσαι προετοιμασμένη.
Καλημέρα! :)Quote:
Originally Posted by PositiveWave
Είμαι προετοιμασμένη για το αρνητικό ενδεχόμενο αλλά δυσκολεύομαι να μην φοβάμαι όταν λείπει η μαμά μου...φταίει η απότομη αλλαγή, για παράδειγμα είχα συνηθίσει να είναι εδώ το πρωί που ξυπνάω και να πίνουμε καφέ και τώρα λείπει και περιμένω να γυρίσει...και μετά θα ξαναφύγει το μεσημέρι...
Όποτε έχεις χρόνο μίλα μου, με βοηθάει το να έχω έστω διαδικτυακή παρέα...
Σ' ευχαριστώ!
Καλημέρα fleur, είσαι εδώ;Quote:
Originally Posted by Fleur
Πήρα ένα lexotanil να ηρεμήσω από τον πανικό που νιώθω γιατί παρόλο που γύρισε προς το παρόν η μαμά μου δεν μπορεί να με βοηθήσει αρκετά δυστυχώς γιατί λέει μερικά πράγματα που με μπουκώνουν όπως ότι επειδή είναι εκείνη κοντά με τον παππού μου θα έπρεπε να είμαι κι εγώ...όμως εγώ με τον παππού δεν είμαστε πολύ κοντά γιατί δεν ήταν ιδιαίτερα παρών όσο μεγαλώναμε, ούτε καν στα γενέθλια μας δεν ερχόταν...η ψυχολόγος μου εν τω μεταξύ τα βλέπει αρνητικά τα "πρέπει"...
Εσείς τι λέτε;
καλημερα Κυκνάκο, συγγνωμη αργησα να το δω. πως εισαι σημερα;
δεν υπαρχουν πρεπει, ειδικα στις ανθρωπινες σχεσεις. μπορει η μαμα σου να ανησυχει και να αισθανεται μονη τωρα με τον παπου σου και ισως να θελει να σας φερει πιο κοντα..
Δεν πειράζει, αρκεί που το είδες έστω και τώρα...εξακολουθώ να νιώθω πανικοβλημένη, δεν με έπιασε ακόμα το ηρεμιστικό...έχω ταχυπαλμία και με πονάει η καρδιά μου...Quote:
Originally Posted by Fleur
Η μαμά μου λέει ότι όντως είναι μόνη γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να τη βοηθήσει τα βράδια με τον παππού κι αναφέρει πως όταν ζούσε ο θείος μου μοιράζονταν την φροντίδα των γονιών τους...όμως ο θείος δυστυχώς έχει φύγει και δεν ξαναγυρίζει...τώρα όσον αφορά τον παππού μου δεν μπορώ ξαφνικά να νιώσω παραπάνω συναισθήματα και χαίρομαι που καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχουν πρέπει σ' αυτά...
φυσικά και δεν πρέπει να νιωθεις κατι για καποιον. θα ηρεμησεις κυκνακο μου. τι σου αρεσει να κανεις; εστω και αν ειναι κατι χαζο...εγω οταν περναγα δυσκολα επαιρνα το ηρεμιστικουλι μου και χαζευα σειρες χαζοχαρουμενες...
Μου αρέσει να παίζω ένα παιχνίδι στο facebook όταν θέλω να ξεχαστώ...άργησα ν' απαντήσω γιατί όταν μ' έπιασε τελικά το ηρεμιστικό κοιμήθηκα και σηκώθηκα με το ζόρι γιατί πέρασε η ώρα...τι μ' έχει πιάσει και θέλω να κοιμάμαι συνέχεια;Quote:
Originally Posted by Fleur
Εν τω μεταξύ το βράδυ η μαμά πάλι θα πάει στο νοσοκομείο, πείτε μου κανέναν τρόπο για να παραμείνω ήρεμη...
Βάλε relax music στο Youtube και διάβαζε ανέκδοτα/ζώδια/κουτσομπολιά και πίνε νερό (όχι και τόσο καφέ, γιατί θα μένεις συνεχώς σε υπερένταση).Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Καλή ιδέα αυτή με τη μουσική... :) Νερό πίνω πολύ έτσι κι αλλιώς αλλά σε τι βοηθάει;Quote:
Originally Posted by PositiveWave
Γιατί απλά είναι ο καλύτερος τρόπος να ενυδατωθείς. Ούτε καφέδες, ούτε ζαχαρούχοι χυμοί, ούτε τίποτα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Νεράκι του Θεού. Η καλύτερη ενυδάτωση του εγκεφάλου οδηγεί σε μεγαλύτερη διαύγεια.
Ούτε ζάχαρη, ούτε καφεϊνη, γιατί αυτά σε βάζουν σε ένα φάυλο κύκλο.
Εγώ αν στερηθώ ζάχαρη, φτάνω στα όρια της παράνοιας... Γι' αυτό την αποφεύγω, όσο γίνεται και όσο μπορώ.
Καφέ, δεν πίνω ποτέ! Είμαι η εξαίρεση στον κανόνα!
Καφέ πίνω γιατί τον χρειάζομαι για να είμαι λειτουργική αλλά πίνω και πολύ νερό ευτυχώς γιατί ο καφές προκαλεί αφυδάτωση...Quote:
Originally Posted by PositiveWave
Ουφ, ευτυχώς αυτή την στιγμή τουλάχιστον δεν νιώθω τρομοκρατημένη...αλλά με ενόχλησε ένα μήνυμα που πήρα κι εκνευρίστηκα λίγο, θα μου περάσει όμως, δεν σκοπεύω ν' απαντήσω...κάνω την πάπια... :p Δεν είμαι για να ταραχτώ βραδιάτικα γιατί μετά δεν θα μπορώ να κοιμηθώ...
Έλα τώρα που σε εκνευρίζει ο ένας και ο άλλος...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Γιατί τους επιτρέπεις να σου χαλάνε τη διάθεση;
Ασ' τους να λένε... Μέσα τους έχουν χίλια δυο κόμπλεξ και βρίσκουν ευκαιρία να εκδηλωθούν εκεί που τους παίρνει...
Καλημέρα! :)Quote:
Originally Posted by PositiveWave
Μέχρι να αντιδράσει ο υπολογιστής μου ξέχασα τι ήθελα να γράψω :p
Πέρα από την πλάκα τώρα, ήταν μικρός εκνευρισμός δεν μου χάλασε τη διάθεση απλώς ένιωσα λίγο νεύρα εκείνη τη στιγμή αλλά μου πέρασε...δεν ξέρω αν είναι κόμπλεξ ή κάποιος άλλος λόγος που κάποιοι στέλνουν απανωτά μηνύματα πριν ακόμα απαντήσεις στο πρώτο και παραπονιούνται, οκ, έχουμε και προβλήματα εκτός υπολογιστή τι να κάνουμε; Έχω άδικο;
Γεια σας παίδες! Φιλιά!
Και εγώ παραπονιέμαι όταν δεν μου απαντούν, τουλάχιστον εντός εύλογου διαστήματος (μέσα σε ένα 24ωρο).Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Ζούμε στην εποχή που η πληροφορία διαχέεται με ταχύτητα φωτός, οπότε έχουμε χάσει λίγο την υπομονή μας, καλώς ή κακώς.
Εσύ έχεις προλάβει τις αθώες εποχές της αλληλογραφίας, της τηλεκάρτας (δεν καρφώνω καθόλου την ηλικία σου...! :D ), τότε που και μια και δυο μέρες να αργούσε ο άλλος να σου απαντήσει, δεν σε έπαιρνε από κάτω. Τώρα αν δεν απαντήσεις σε κλήση, sms, facebook, mail μέσα σε ένα τρίωρο, βαράνε καμπανάκια, συναγερμοί, σειρήνες...