Printable View
Μη με μιζεριάζεις, χαρά μου, να χαρείς!
Μόλις τώρα σκεφτόμουν ότι το να μαγειρεύεις για ένα και μόνο άτομο είναι πρόβλημα. Έβαλα μισό κιλό κιμά, βάλε και τα υπόλοιπα υλικά, πόσες μέρες πια θα τρώω γιουβαρλάκια? Έχω και σπανακόρυζο και κολοκυθόπιτα, ώστε να μη βαριέμαι, αλλά και πάλι με πιάνει άγχος. Πότε θα προλάβω να τα φάω όλα αυτά? Για κοπιάστε, κοκόνες, για κοπιάστε...
Χαρά μου, σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, αλλά δεν σε προτιμώ ως κρεοπώλη! Έχω άλλες προτιμήσεις:
http://www.youtube.com/watch?v=nScEFRVECLk
Σε όλες τις καλές πελάτισσες δυο φορές τον περνάμε.. ;)
Και την δική μου καλημέρα.Quote:
Originally posted by NADINE
Την καλημέρα μου σε όλους!
Έλειπα μέρες(ήμασταν στην κλινική για μεταγγίσεις)και βλέπω πως έχω πολύ υλικό να σχολιάσω πάλι...
Ναταλία, τι να πω, σοκ, τώρα έψαξα παραπάνω και διάβασα ότι οι γονείς σου έχουν προβλήματα? Πάρα πολύ στεναχωρέθηκα Ναταλάκι μου, πρέπει να περνάς μεγάλο γολγοθά...
Σου στέλνω μια πολύ ζεστή αγκαλιά και δύο ευχές και για τους δυο τους...
Ναταλία μου,
Το καλό που σου θέλω..
Απάντησε απλά για την υγεία των γονιών σου.
Τίποτε άλλο, κιχ μην ακούσω!
Η lidal τόσες μέρες που λείπεις, μπαίνει και ξαναμπαίνει καθημερινά, μην τυχόν και σε βρει.. Αυτό σκέψου μόνο και κοίτα να χωθείς στη ζεστή της αγκαλιά, χωρίς σχόλια..
Εεεεεεεϊ!τι εγινε εδω!Εσυ Αβα με πιανου το μερος εισαι?Οχι με το δικο μου?Ακου εκει να χωθει στη ζεστη αγκαλια της!Κ εμεις τι κανουμε εδω?Δεν εχουμε ζεστη αγκαλια?Εκτος αν με θελεις μονο για τον εαυτο σου.....Γ@μ@το κ δεν εχω κανει κ μπανιο!
Και η ανοχή έχει τα όριά της!
Δε φτάνει που είμαι η χαρά σου..
Δε φτάνει που πλύθηκα, λούστηκα, λουτροκοπανίστηκα..
Δε φτάνει που φόρεσα κόκκινο, μεταξωτό κιμονό, και καταξοδεύτηκα (8 ευρώ, από τους κινέζους),
Τολμάς να εμφανιστείς χωρίς να έχεις κάνει μπάνιο?
Σε θέλω μόνο για μένα και μοσχομυρισμένη! Έγινα σαφής?
Καλα κ εγω τι στο καλο ψηνω τοσο καιρο τη Ναταλια?Χαρα μου δεν μπορω τη δεσμευση εγω...Καλα επειδη εμενα μ'αρεσουν τα τριο να τα πουμε το βραδυ που θα εχω κανει κ μπανιο ολες μαζι?
Ιατρικό ανακοινωθέν δηλαδή.Ο μπαμπάς σταθερά ελεγχόμενα καλά.Η μαμά χειρότερα από πόνους λόγω καιρού μάλλον,Quote:
Originally posted by Ava
Ναταλία μου,
Το καλό που σου θέλω..
Απάντησε απλά για την υγεία των γονιών σου.
Τίποτε άλλο, κιχ μην ακούσω!
σταθερά δύσκολα αναφορικά με τα υπόλοιπα(τα της αναπνοής και αντοχής της).Είχαμε αιματοκρίτη 23,μείναμε μέσα τρεις μέρες,
κάναμε τρεις μεταγγίσεις,ανέβηκε στο 34,αλλά η αδυναμία επιμένει,δυσκολεύεται να πάει μέχρι την τουαλέτα,να μιλήσει και δεδομένης
της ανόδου του αιματοκρίτη καταλήγουμε στο δυσάρεστο συμπέρασμα πως πρόκειται μάλλον για μη αναστρέψιμες παρενέργειες
της πλευροδεσίας.Της άφησαν κάποιου είδους αναπηρία στην αναπνοή συν τους πόνους.Κάνουμε ό,τι μπορούμε αλλά βελτίωση καμία.
Έχει μήνες κλεισμένη μέσα,τα νεύρα της έσπασαν,άλλαξε κι η συμπεριφορά της λόγω δύσπνοιας,κακής οξυγόνωσης,έχει κρίσεις πανικού...
Επόμενη σημαντική μέρα η Τετάρτη,όπου θα γίνει το όνειρο μου πραγματικότητα!Θα χωριστώ στη μέση,σε δύο ανθρώπους.Αγνοώ ακόμα πώς.
Η μία θα βρίσκεται στο νοσοκομείο του μπαμπά για τη χημειοθεραπεία του κι η άλλη στην άλλη άκρη της πόλης,στης μαμάς για τα δικά της.
Ευχαριστώ,Λινταλένια μου,για τη ζεστή σου αγκαλιά και τη γλυκειά σου σκέψη.Τα φιλιά μου σε όλες και να με συγχωρείτε γιατί βιάζομαι.
Αχ τι μου θυμίζει αυτό το διπολικό, τι μου θυμίζει.. Ούτε στον εχθρό μου..
Αλλά, περνάνε όλα, κοριτσάκι μου, περνάνε και μένουμε εμείς μετά να τα θυμόμαστε.
Όσο θυμάμαι τα δικά μου, τι τα θες! Εδώ πατούσα κι εκεί βρισκόμουν! Αλλά πάνε, πέρασαν πια! Θυμήσου: Όλα, ακόμη και τα πιο δύσκολα στη ζωή, είναι απλά θέμα χρόνου.
Σκέφτομαι ότι είμαι διχασμένη προσωπικότητα:
Συχνά σκέφτομαι ότι θα ήθελα να είμαι μία παραδοσιακή νοικοκυρά, που θα έκανε δουλειές κάθε μέρα και θα περίμενε τον άντρα της να γυρίσει από τη δουλειά. Να τον ταίσει, να ταίσει και τα παιδιά, να έχει το σπιτικό της.
Όταν όμως έχω σχέση, συμβαίνει κάτι άλλο. Δεν παριστάνω την έξυπνη, αλλά με παρασύρει η καθημερινότητα. Αποτέλεσμα είναι οι άντρες μου να βάζουν ηλεκτρική, να κατεβάζουν σκουπίδια, να απλώνουν ρούχα, να κάνουν διάφορες δουλειές.
Το τι κολακεύει τους άντρες είναι σαφές: Μια φορά, το έκανα επίτηδες και πειραματικά σε έναν φίλο μου. Ήρθε επίσκεψη και τι με θες! Έλα πασά μου, τι τραβάει η όρεξή σου, να σου βάλω ένα μαξιλαράκι στη μεσούλα σου, να είσαι πιο άνετα? Ο μεζές είναι καλός ή να σου φέρω κάτι άλλο? Πες μου, εδώ είμαι και η επιθυμία σου διαταγή. http://www.youtube.com/watch?v=aeoYHdKPiAg Με λάτρεψε! Αλλά κι αυτό δεν είναι για χόρταση, εκνευρίζομαι όταν τραβάει σε μάκρος.
Εσείς, οι παντρεμένες, τι κάνετε αλήθεια? Τους έχετε αγάδες ή τους έχετε όπως εγώ, ας μην πω καλύτερα πως?
Δεν ξέρω, είμαι μπερδεμένη ως προς τους ρόλους των δύο φύλων.
Ναταλάκι μου
καλή δύναμη για την Τετάρτη!
Μπαίνε που και που να μας λες πως είσαι...
Εγώ βλέπεις είμαι κάθε μέρα εδώ όπως σου το υποσχέθηκα!
Κοίταξε: εγώ στους άντρες της ζωής μου ποτέ δεν ήμουν η καλή νοικοκυρά. Λίγο μόνο τους μαγείρευα όταν είχα κέφια. Υποχωρητική και ανεκτική ήμουν στο σεξ, αν έκανα και γω κέφι βέβαια να πάρω τέτοιο ρόλο. Τα πουκάμισα τους τα σιδέρωναν μόνοι τους. Το σπίτι (αν μέναμε μαζί) το καθαρίζαμε μαζί το Σαββατοκύριακο.Quote:
Originally posted by Ava
Εσείς, οι παντρεμένες, τι κάνετε αλήθεια? Τους έχετε αγάδες ή τους έχετε όπως εγώ, ας μην πω καλύτερα πως?
Δεν ξέρω, είμαι μπερδεμένη ως προς τους ρόλους των δύο φύλων.
Στον άντρα μου έλεγα "τι ωραία που ξέρεις να μαγειρεύεις" και οι άντρες είναι παιδιά, πείθονται εύκολα και μαγείρευε και χαιρόταν και τρώγαμε ωραιότατα!
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ.....
Όλα αυτά άλλαξαν. Και άλλαξαν κυρίως για τα παιδιά. Τώρα κάθε μέρα μαγειρεύω (δεν πρέπει να φάνε κάθε μέρα?). Τώρα κάνω όλες τις δουλειές του σπιτιού μόνη μου γιατί ο άντρας μου δουλεύει και συντηρεί όλο το σπίτι και γω κάθομαι άρα θα ήταν άδικο να κωλοβαράω όλη μέρα.
Γι' αυτό ψάχνω απεγνωσμένα για δουλειά: για να αποτινάξω το ρόλο της νοικοκυράς που δεν μου πάει καθόλου!
Ξέχασα κιόλας να σε ευχαριστήσω ʼβα μου για τα ωραία σου λόγια! Να είσαι καλά!Quote:
Originally posted by Ava
Ναταλία μου,
Το καλό που σου θέλω..
Απάντησε απλά για την υγεία των γονιών σου.
Τίποτε άλλο, κιχ μην ακούσω!
Η lidal τόσες μέρες που λείπεις, μπαίνει και ξαναμπαίνει καθημερινά, μην τυχόν και σε βρει.. Αυτό σκέψου μόνο και κοίτα να χωθείς στη ζεστή της αγκαλιά, χωρίς σχόλια..
Δεν θα σχολιάσω για όσους είχα σχέση προ γάμου,θα ήταν ανώφελο αλλά μπορώ να μιλήσω για τον άνδρα μου.Όχι δεν τον έχω σαν Αγά,βασικά το νευρικό μου σύστημα μάλλον δεν θα άντεχε κάτι τέτοιο :D καθημερινά κάνω εγώ τις διάφορες δουλειές στο σπίτι αλλά αν είναι σπίτι μαζί μου και αποφασίσω να κάνω φασίνα θα με βοηθήσει και όχι επειδή το ζητήσω αλλά από μόνος του.Και τα ρούχα θα απλώσει από το πλυντήριο και σκούπα θα βάλει!Δεν πολυ-μαγειρεύει αλλά αν δει πως βαριέμαι ,αναλαμβάνει να φτιάξει αυτός κάτι από όσα μπορεί,το ίδιο και αν δεν νιώθω καλά!Τους δύο πρώτους μήνες μετά την επέμβαση μου απαγόρευε να κάνω το οτιδήποτε!Ακόμα και τα πουκάμισά του είτε τα σιδέρωνε μόνος του είτε τα πήγαινε καθαριστήριο.Και τώρα που θα κάνει κάποια μικροεπέμβαση στο χέρι και δεν θα μπορεί να με βοηθήσει θέλει να έρθει η μάνα του για να με βοηθάει (η οποία καλή χρύση αλλά από μακρυά και αγαπημένοι :D ) Επομένως όπως καταλαβαίνεις όχι Αγάς δεν είναι,αλλά νομίζω πως δεν ταιριάζει και στον χαραχτήρα του,εννοείται πως όταν θελήσει και μου ζητήσει κάτι πχ κάποιο αγαπημένο φαγητό ή γλυκό θα του το φτιάξω αλλά δεν θα μου το επιβάλει ποτέ.Quote:
Originally posted by Ava
Εσείς, οι παντρεμένες, τι κάνετε αλήθεια? Τους έχετε αγάδες ή τους έχετε όπως εγώ, ας μην πω καλύτερα πως?
Δεν ξέρω, είμαι μπερδεμένη ως προς τους ρόλους των δύο φύλων.
Λουλούδια μου, γιασεμιά, μανόλιες και όποια άλλα,
σήμερα είναι μέρα απανωτών σοκ για μένα...
Η πρώτη κεραμίδα ήρθε κατά τη διάρκεια της μέρας με αποκορύφωμα πριν λίγο, όταν ψάχνοντας να βρω παρέα για έξοδο, συνειδητοποίησα ότι κανείς/καμία δεν είναι πια διαθέσιμος/η. Έχω πολλούς φίλους και φίλες αλλά από ό,τι φαίνεται, έχουν αυξηθεί τα ζευγαρώματα και έχω μείνει να τους κοιτάζω από απόσταση και μόνη.. Μόνη εδώ και τέσσερα χρόνια... Μετά το χωρισμό μου τότε , ήμουν σε κατατονία για πάααααρα πολύ καιρό, δεν με ενδιέφερε καθόλου να γνωρίσω άντρες και το κεφάλαιο το είχα κλείσει, μετά έπρεπε να τα φέρω βόλτα με την κατάθλιψη που μου προέκυψε και γενικά όσο κουβαλούσα πάνω μου τα 116 κιλά μου, δεν ένιωθα ερωτεύσιμη και αποφάσισα ότι ο καλύτερος σύντροφος είναι το junk food, τα πηγαίναμε φανταστικά, πρέπει να το ομολογήσω... Από τότε που χειρουργήθηκα και όλο αυτόν το καιρό που αδυνατίζω, η μπακουρομοναξιά με έχει βαρέσει κατακούτελα, έχω απέραντη ανία ζώντας έτσι, χωρίς έρωτα, αγάπη, μοίρασμα και πεθυμώ από τα βάθη της καρδιάς μου ξανά να είμαι 1+1, αυτό το 1+0 είναι πια ανυπόφορο...Όμως σήμερα, δεν με φτάνει που περνώ τις μέρες μου μόνη και χωρίς ουσιαστικό νόημα, ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα, κανείς από τα κολητάρια να μπορεί να περάσει το βράδυ του μαζί μου. Και έχω και πολλούς φίλους, φαντάσου να μην είχα..
Πάμε στο δεύτερο σοκ και δέος της υπέροχης αυτής μέρας. Εδώ και ένα μήνα περίπου έχει αρχίσει η περίφημη μετεγχειρητική πτώση των μαλλιών, μιλάμε χάνω πολύ μαλλί κάθε μέρα, και δεν έχω περιθώρια γιατί ήδη είναι ελάχιστο λόγω ορμονικών προβλημάτων. Όμως στο μπάνιο σήμερα, καθώς λουζόμουν , μου έμειναν στο χέρι ολόκληρες τούφες σαν να ήμουν καρκινοπαθής.. Πολύ κλάμμα. Είναι το χειρότερο μου το θέμα των μαλλιών. Με πονάει. Χάνω 20 χρόνια τώρα και έχω κάνει τα πάντα για να κρατήσω τα λίγα που έχω. Μέχρι και μεταμόσχευση μαλλιών έκανα πριν 11 χρόνια, με παταγώδη αποτυχία.. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ το κεφάλι μου άδειο, μου σπάει ο τσαμπουκάς, πέφτω στα πατώματα ψυχολογικά, νιώθω λιγότερο γυναίκα...
Ελπίζω να μην σας κούρασα ..