Printable View
Δεν μπορω να πω, ειμαι αρκετα καλυτερα.
Αλλα εχω μια μαυριλα ρε παιδι μου...
Πιο πολυ ο καιρος με πειραζει.
Αυτη η υγρασια, αυτη η χλαπατσα...
Βαριεμαι και μονη μου...
Δεν εχει και το your face sounds familiar σημερα :(
Λεω να κανω ενα ωραιο μπανακι και να δω καμια ταινια.
Εσεις οι υπολοιποι καλα;
εμεις προσπαθουμε.σαν και.σενα με καλες και κακεσ μερες!!!
Μεγαλη δουλεια η προσπαθεια...
Απο εκει ξεκινανε ολα.
Τιποτα δεν χαριζεται και αυτο ειναι αποδεδειγμενο.
Ουτε καν η καλη διαθεση.
Γι'αυτον ακριβως το λογο πλεον φροντιζω να χαιρομαι ακομα και τις στιγμες που βαριεμαι (οπως χθες).
Γιατι ναι μεν βαριεμαι αλλα ειμαι καλα. Και εχω ιδρωσει για να ειμαι καλα.
Καλη εβδομαδα ευχομαι σε ολους, με εκλπηξεις και καλα νεα!
Παντως αυτο με την κακη διαθεση το πρωι απαιτει...εμπεριστατωμενη μελετη και αναλυση. Ειναι μερες οπως σημερα που οι πονοι (στο εντερο, στον αυχενα) ξεπερνανε τα ορια και μου χαλανε την διαθεση.
Τι θες καλο μου εντερακι και πονεις?
Τι κανω λαθος και μου εισαι νευρικο το πρωι.
Και γιατι ειναι μερες που δεν με ενοχλεις τοσο το πρωι?
Μην ειναι ο καιρος και η πρωινη υγρασια?
μην ειναι κατι που εφαγα χθες?
Μην ειναι που ξεσκεπαστηκα την νυχτα.
Μην ειναι που σου δινω τοσο μεγαλη σημασια?
Μην ειναι η αντιβιωση που πηρα προ δεκαημερου?
Μην ειναι που δεν επιασα ακομα στο λοττο?
Τι ειναι τελος παντων...
Το λοττο ειναι.Quote:
Originally Posted by ti einai touto pali
Ετσι οπως τα βλεπω τωρα τα πραγματα, αν κερδιζα ενα σεβαστο ποσο (τοσο σεβαστο που να μην χρειαστει να δουλεψω ξανα), δεν θα ξαναπαθαινα κριση αγχους ποτε!
Που δεν ειναι ετσι (βλεπε ενα σκασμο διασημους που δεν ξερουν τι εχουν και παρολα αυτα αυτοκτονουν απο καραμπινατες καταθλιψεις) αλλα τελος παντων θα ελυνα σημαντικα προβληματα.
Καλημερα σε ολους.
Δευτερη εβδομαδα χωρις εφεξορ.
Δεν μπορω να πω, ειμαι καλυτερα σε σχεση με τις προηγουμενες μερες.
Ακομα ομως δεν μπορω να πω οτι ειμαι τελειως χαλαρη και το απολαμβανω αυτο που συμβαινει.
Ξερω τουλαχιστον ομως οτι φταιει ο φοβος του πισωγυρισματος και γενικα ο φοβος μου οταν πηγαινει κατι καλα μη χαλασει.
Αν μη τι αλλο εχω μαθει να καταλαβαινω ποια ειναι τα προβληματα μου.
Και μπορω να πω οτι αυτο ειναι πολυ καλυτερο απο το γενικο "δεν ξερω τι εχω, τι με ενοχλει κλπ".
Αρα ενα λεβελ αυτογνωσιας το εχουμε ανεβει.
Κατι ειναι κι αυτο.
Καλημερα να εχουμε ολοι!
Γειά σου Μπλου! :)Quote:
Originally Posted by Blue9791
Αν κάτι χαλάσει κάνουμε προσπάθεια να το ξαναφτιάξουμε, έτσι δεν είναι?
Σκέφτομαι λοιπόν, ότι το καλύτερο σε κάθε περίπτωση είναι να κάνουμε περισσότερο πρόληψη αντί θεραπεία.
Πολλές φορές βέβαια επαναλαμβάνουμε τις ίδιες προσπάθειες, επειδή δεν έχουμε ολοκληρωμένη
γνώση, του πως ακριβώς χρειάζεται να ενεργούμε για να μην πέφτουμε στα γνωστά μας λάθη...
Κάποια πισωγυρίσματα, φαίνεται νάναι απαραίτητα... μέχρι ν' αναγκαστούμε να δούμε τελικά μόνοι μας, τι είναι
το καλύτερο, για μας, τη στιγμή που κάνεις δεν μας μαθαίνει τα σημαντικά... για να ζούμε χωρίς προβλήματα...
Ξέρεις εσύ, ότι κάτι τέτοιο βέβαια δεν πουλάει, γιατί αν είμαστε υγιείς... δεν θάμαστε και καταναλωτές... :p
Σου εύχομαι ν' απαλλαγείς για πάντα από τα χαπάκια και χωρίς υποτροπές, αλλά με περισσότερα λεβελ αυτογνωσίας...
Μεσα απο την καρδια μου σ'ευχαριστω για τα γλυκα σου λογια!Quote:
Originally Posted by μαρκελα
Να εισαι παντα καλα :)
Blue χωρις πλακα εχω την εντυπωση οτι πριν απο κανενα 40λεπτο επαθα την πρωτη μου ξεκαθαρη κριση πανικου. Δεν ξερω πλεον αν λογω του οτι παρατηρω αυτα που μου συμβαινουν καταλαβα ξεκαθαρα τι ακριβως συνεβηκε αλλα εχω να "δηλωσω" τα εξης.
1.Εγινε ετσι στα ξαφνικα . Εκει που καθομουν και ημουν σχετικα καλα απο το πουθενα επαθα τα εξης
*Αρχισα να ιδρωνω υπεβολικα αυτο που λεμε εγινα μουσκεμα
* Με επιασε μια δυσφορια με την αναπνοη, ο αερας δεν μου εφτανε
* Με επιασε ενα εσωτερικο τρεμουλο (ακομα το εχω)
* Ειχα την εντυπωση οτι αυτο ηταν ...τετελεσθαι, δευτε τελευταιον ασπασμο κτλ κτλ
*Ειχα μια περιεργη ζαλαδα ειπα καποια στιγμη θα πεσω κατω
Αρχικα οταν συνεβηκε δεν το ειδα σαν "κριση πανικου" ειπα τι σκατα εγινε και χαλαστηκα ετσι στα ξαφνικα. Καποια στιγμη μου ηρθε στο μυαλο λεω ωπα αυτο ειναι λοιπον η κριση πανικου?
Οταν το αντιληφθηκα πηγα να πανικοβληθω πιο πολυ αλλα σκεφτηκα αυτο που εχεις γραψει κι εσυ και τοσοι αλλοι οτι ...κριση ειναι θα περασει δεν προκειται ουτε να πεθανεις ουτε τιποτα...
Επειδη ομολογω οτι δεν εχω δωσει μεγαλη σημασια σε αυτο που λεγεται κριση πανικου θα ηθελα να μου πεις απο την "πικρη" σου πειρα τι κανουμε σε μια τετοια περιπτωση? Ξερω γω αρχιζουμε να χοροπηδαμε να κλαιμε να αναπνεουμε αργα δε μπορει καποιοι τροποι θα υπαρχουν να μειωσουμε τα συμπτωματα.
Πειραζει να απαντησω εγω ?Quote:
Originally Posted by ti einai touto pali
Ως προς τα συμπτωματα , εγω ειχα μουδιασμα στα χερια και στο στομα , μια αισθηση οτι δεν αναπνεω( αυτο θα το αναλυσω λιγακι μετα) ,τρεμουλο , σκεψεις οτι τρελαινομαι και οτι θα πεθανω επι τοπου και κατι σαν ζαλαδα.
Βεβαια τοτε δεν ηξερα οτι προκειται για κρισεις πανικου , νομιζα οτι ηταν κατι σωματικο οποτε το προβλημα ηταν μονο κατα την διαρκεια τις κρισης .Το δραμα αρχισε οταν εμαθα οτι ειναι κρισεις πανικου και με το παραμικρο πηγαινε ο νους μου στο κακο , πχ μια φυσιολογικη ζαλαδα λογω περιουδου ηταν αρκετη για να μου προκαλεσει τρομο...
Τεσπα αυτη η δυσπνοια , η αισθηση οτι δεν φτανει ο αερας ειναι κοινη σε ολους με κρισεις πανικου , αλλα η πραγματικοτητα ειναι οτι η κριση πανικου , απο αποψη φυσιολογιας , οφειλεται ακριβως στο οτι αναπνεες περισσοτερο απο το κανονικο και εχεις ελαφρως παραπανω οξυγονο στο αιμα (υπεροξυγονωση) , αυτο εχει σαν αποτελεσμα να αλλαζει ελαφρως το ph του αιματος και η κριση ( τα μουδιασματα και λοιπα ) ειναι η αντιδραση του οργανισμου ωστε να επαναφερει το οξυγονο στα σωστα επιπεδα ....
Κατι που βοηθαει κατα την διαρκεια της κρισης , ειναι το να αναπνευσεις για λιγα δευτερολεπτα μεσα σε πλαστικη σακουλα .
Βεβαια το κλειδι ειναι η διαχειριση του αγχους ωστε να μην παθαινεις κρισεις πανικου , αλλα σε αυτο τον τομεα σκατα τα παω οποτε συμβουλες γιοκ.
Αυτο που επαθες παντως , δεν μοιαζει τοσο πολυ με κριση πανικου , κυριως επειδη δεν αναφερεις μουδιασμα , θα μπορουσε πχ να ειχες δυσφορια λογω ζεστης και να πηγε ο νους σου στο κακο επειδη εισαι λιγο αγχωδης.
Η σκεψη σου οτι το πιο πιθανο ειναι οτι θα περασει και να μην πανικοβαλεσαι ειναι και η σωστη. Ουτως ή αλλως , ακομα και κατι παθολογικο να ηταν ο πανικος δεν βοηθαει στο να το αντιμετωπισεις.
Συμφωνω και γω με Blue(διαβασα ολα τα μηνυματα σου χεχε)...το παν ειναι η αυτογνωσια.να ξες οτι το χεις,να το αντιμετωπιζεις αλλα χωρις να το αναλυεις αρνητικα...αλλα πες μου και αυτο...πως γινεται να αφεθεις λιγο απο ολο αυτο το χρονιο αγχος οταν εχεις αυτα τα συμπτωματα καθημερινα?εννοω την ατονια,ασταθεια τις τρεμουλες,πλακωματα,κτλ...ν� � φοβασαι να κανεις το οτιδηποτε προτου καν να το δοκιμασεις(πχ απο ενα ποτο σε ενα μπαρ εως και διακοπες)...να σε πιανει σφιξιμο φουλ,να ιδρωνεις...και ολα αυτα με το να ξες οτι ειναι απο αγχωδη διαταραχη ολα(μετα απο εξετασεις σε ολες τις ειδικοτητες που υπαρχουν,και αυτο να επαναλαμβανεται για χρονια λογω αρρωστοφοβιας) απλα το λες και ειναι σαν να μην καταλαβαινεις...
Εγω παντως αν την ωρα που με πιασει προσπαθησω να καθησω η να ξαπλωσω η να παρω αργες αναπνοες με πιανει πιο εντονα. Γιατι επικεντρωνομαι σ' αυτο και το μεγενθυνω ετσι. Εγω περπαταω πανω κατω νευρικα, προσπαθω να κανω κατι, να στυψω λιγο λεμονακι σε κρυο νερο, εχω ενα μπαλακι αντιστρες κι αρχιζω να το πιεζω νιωθοντας την ενταση να πηγαινει στο χερι ετσι και να εκτονωνεται, νιωθω ετσι οτι την υποβοηθω να ξεσπασει και προσπαθω ν' αποσπασω την προσοχη μου μεχρι να περασει. Οι ασκησεις ηρεμιας δε βοηθουν τη στιγμη του πανικου. Μπορεις να τις κανεις μια οποιαδηποτε αλλη στιγμη ως μεσω εκτονωσης του αγχους σε καθημερινο επιπεδο ωστε ν' αποφυγεις μια μελλοντικη κριση πανικου. Κατι σαν τις ασκησεις που κανεις για το σωμα σου. Πολυ ωραια βιντεακια υπαρχουν στο YouTube απο τον ψυχολογο Νικητα Καυκιο και την ολιστικη παθολογο κ. Ελενη Τσουκαλη.
Ειναι ακριβες αυτο που λες. Και το θεμα ειναι οτι κανενας γιατρος απο ολους οσους ειχα παει δεν εκατσε να μου το πει. Ουτε ψυχιατρος, ουτε παθολογος. Μου το ειπε ενας ενδοκρινολογος να σκεφτεις. Μου το ανεφερε ως υπερπνοια και μου μιλησε για το παραδειγμα της σακουλας. Οταν μου μετρησε κορεσμο αιματος μου βρηκε 100 δηλαδη την απολυτη οξυγονωση. Και μου λεει αυτο δειχνει απ' τη μια οτι εχεις δυνατα πνευμονια και καλη αναπνοη απ' την αλλη ομως αυτο το εχουν οσοι εχουν υψηλο αγχος.
Εγω παντως ειχα σημερα μια τετοια κριση. Δεν ξερω ομως αν ηταν καθαρη κριση. Γιατι οταν ξεκινησα απο το σπιτι μου ημουν ηρεμη, ειχα κοιμηθει καλα. Βεβαια τις προηγουμενες μερες ειχα τσακωθει με τον φιλο μου και το διαλυσαμε αν κι απο καιρο ειχε χαλασει το πραγμα. Δε θεωρω ομως οτι ηταν αυτο. Εκτος κι αν εσωτερικευσα ενταση χωρις να τι καταλαβω. Ενιωσα μια ζαλαδα, πιο πολυ κομαρες θα τον ελεγα και ιδρωσαν τα χερια μου. Παρολα αυτα επειδη ημουν σε δημοσια υπηρεσια δεν εκανα κατι, εκατσα σε μια καρεκλα, ενιωθα ομως ενοχλησεις στο εντερο και ενα φουσκωμα στο στομαχι. Κατι σα δυσπεψια ενω δεν ειχα φαει τιποτα. Απλα κρυο νερο και δυο γουλιες χυμο πορτοκαλι. Το συναισθημα ομως ηταν τοσο ασχημο που αρχισε να με πιανει δυσπνοια, ταχυπαλμια και τρεμουλο. Πηγα τουαλετα και εκανα δυο φορες εμετο βγαζοντας μονο υγρα. Στο σπιτι μ' επιασε και διαρροια. Ηπια λιγο νερακι εκτος ψυγειου σιγα σιγα και λιγη κοκα κολα που ειναι φαρμακο για αυτες τις περιπτωσεις. Τα συμπτωματα εκτονωθηκαν απλα εχω ενα μουδιασμα και μια θολουρα στο μυαλο και καποιες εμβοες. Επισης το στομαχι μου ειναι τουμπανο ακομα. Δεν ξερω δεν ειχα φαει κατι. Ειναι απο αγχος αυτο;; Που να το αποδοσω αυτο σε ψυχολογικο η σε σωματικο;;
Μου εχουν διαγνωσει υπερταση. Να ειναι απ' αυτη;; η η υπερταση να προερχεται απ' αυτο.
να φοβασαι να κανεις το οτιδηποτε προτου καν να το δοκιμασεις(πχ απο ενα ποτο σε ενα μπαρ εως και διακοπες)...να σε πιανει σφιξιμο φουλ,να ιδρωνεις...και ολα αυτα με το να ξες οτι ειναι απο αγχωδη διαταραχη ολα(μετα απο εξετασεις σε ολες τις ειδικοτητες που υπαρχουν,και αυτο να επαναλαμβανεται για χρονια λογω αρρωστοφοβιας) απλα το λες και ειναι σαν να μην καταλαβαινεις...