χαχα Δελφινι εδω ειμαι, ειχα δουλειες σημερα και ειμαι καπως κουρασμενη...
Printable View
χαχα Δελφινι εδω ειμαι, ειχα δουλειες σημερα και ειμαι καπως κουρασμενη...
Λες να μείνουμε ανύπαντρες?
Μπραβο για το γυμναστηριο! Να μην το αφησεις με την καμια!!! Να πηγαινεις καθε μερα και θα γινεις κουκλαρα!!! στο εγγυωμαι!
Δελφινι για το θεμα γαμος, ειλικρινα δεν ξερω, να σου πω την αληθεια τωρα πια δεν με πολυνοιαζει κιολας. Ως τα 25 ηταν κατι που το ηθελα παρα πολυ αλλα δεν πετυχε η συνταγη...Τωρα θελω να κανω αλλα πραγματα πχ να ταξιδεψω πολυ, να εχω χρονο για τον εαυτο μου κλπ.
Και εγώ κάπως έτσι όσον αφορά τον γάμο. Εσύ που δεν δουλεύεις πώς τα βγάζεις πέρα? Εγώ είμαι άνεργη από τον Φεβρουάριο και παίρνω ταμείο ανεργίας. Εσύ από πότε είσαι άνεργη?
Και επίσης, πιο πολύ με εκνεύρισε το γεγονός ότι εξομοιώθηκα με αυτήν τα είχε αυτή με 3 και εγώ της έκλεψα τον γκόμενο και γίναμε τώρα το ίδιο. Έκανα αυτά που κατέκρινα...
Το ειχα γραψει και καπου αλλου οτι ειχα καλη δουλεια αλλα εκανα την εξυπναδα και παραιτηθηκα για κατι που νομιζα καλυτερο αλλα εσπασα τα μουτρακια μου. Εκτος αγορας εργασιας ειμαι αρκετο καιρο, απο το 2014. Ημουν τυχερη στο οτι πηγαν καλα καποιες κινησεις που εκανα, βεβαια τις ειχα ξεκινησει χρονια πριν. Αλλα ειναι προσωρινη αυτη η ας πουμε ανεση... Πρεπει να ξεμπερδεψω με κατι σαν διδακτορικο που κανω... Μετα να δωσω κατι εξετασεις και ευελπιστω επιτελους να καβαντζωσω μια θεση...
Δεν εξομοιωθηκες Δελφινι, εσυ το φανταστηκες ετσι οτι εξομοιωθηκες. Με εναν πηγες, δεν πηγες με τρεις...
Ειχα τεραστιο προβλημα συγκεντρωσης, το εχω γραψει και αλλου εδω. Αγχος εχω απο παντα...
Συν ενα προβλημα υγειας που εχω, αυτοανοσο. Συν τα 25 επιπλεον κιλα που ειχα παρει.
Ουσιαστικα αυτα μου δημιουργησαν προβλημα στο να συνεχισω...
ξερεις, αντεχεις.....αντεχεις......αλλ� � καποια στιγμη κλαταρεις !
Δεν ξέρω αν είμαι έξυπνη ή όχι , μάλλον όχι γιατί δεν είμαι καλή στις δουλειές. Δούλευα αλλά ήμουνα η τελευταία σε κάποιες και με κρατήσουνε χατιρικώς γιατί ήταν γνωστός μου το αφεντικό και η άλλη ήτανε στο δήμο με σύμβαση και δεν μπορούσανε να με διώξουν. Δεν αξίζω στο θέμα εργασίας καθόλου. Έχω πάρα πολλές δυσκολίες στο να βρω εργασία και να την κρατήσω.
επειδη στο ειπε δεν σημαινει οτι λεει την αληθεια. Ουτε οτι εσυ επρεπε να ταυτιστεις με την κοτσανα που πεταξε...
Καποιος καποτε Δελφινι μου ειχε πει οτι στη ζωη μας πρεπει να εχουμε κριση και μια σταθερα. Να μην ειμαστε φτερα στον ανεμο, ό,τι πει κι ό,τι του φανει του καθε τυχαιου...
Μερσι για τις ευχες, μακαρι!!!!!! αντευχομαι!!!!!
E Μάρα απάντησέ μου εσύ που είσαι εξυπνούλα στο πιο πάνω ποστ μου, σε παρακαλώ!
[μα αυτο πιο πολυ με ατακα μιαζει παρα με κατι σοβαρο πχ πιο ευκολα κανεις αισθηση με ατακες παρα με βαθυτερα νοηματα γιατι οταν ριχνεις αδεια σου ξαναρχενται γεματα.Quote:
QUOTE][φτερα στον ανεμο, ό,τι πει κι ό,τι του φανει του καθε τυχαιου...
/QUOTE]
Μάρα μου απάντησέ μου στο πιο πάνω πόστ μου εσύ που τα ξέρεις όλα!!! Πού είσαι ;;;;
Κι εγώ 42! Ναι, δελφίνι μου... μπορεί και να μείνουμε (μπορεί και όχι βέβαια), μπορεί κι αύριο το πρωϊ να μην υπάρχουμε... τα πάντα μπορεί! Και για όλους. Ούτε οι πρώτες, ούτε οι τελευταίες. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα του συμβεί στο μέλλον, ούτε καν στο επόμενο λεπτό. Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές. Είναι αδύνατον να έχεις τον απόλυτο έλεγχο των πραγμάτων γιατί υπάρχουν και οι εξωγενείς παράγοντες που δεν μπορείς να τους προβλέψεις. Μπορεί να καταστραφείς και να σωθείς μέσα σε μια στιγμή. Κάποιος μπαίνει στη βάρκα περνάει ένα ταχύπλοο απο πάνω του και τον πνίγει, αν φορούσε σωσίβιο πιθανόν να είχε σωθεί... σκέψου όμως ότι προηγουμένως η ίδια διαδρομή είχε γίνει πολλές φορές χωρίς ποτέ να έχει συμβεί κάτι κακό και πως χιλιάδες άλλοι μπορεί να μπήκαν σ' αυτή τη βάρκα χωρίς σωσίβιο κι όμως να μην πνιγήκαν. Εδώ παρεμβαίνει ο παράγοντας τύχη. Υπάρχει βέβαια και η ατομική ευθύνη ως ένα βαθμό γιατί θα πρέπει πάντα να γνωρίζεις το μέγεθος των δυνατοτήτων σου, αν δεν ξέρεις κολύμπι δεν μπαίνεις σε μια βάρκα που μπορεί να βυθιστεί για οποιοδήποτε λόγο κι αν πάλι μπεις για να μην στερήσεις απο τον εαυτό σου τις χαρές της ζωής, γιατί δεν γίνεται να ζήσεις τη ζωή σου μέσα σε μια γυάλα, φροντίζεις να φοράς σωσίβιο αλλιώς... ή μαθαίνεις πρώτα να κολυμπάς ή παίρνεις το ρίσκο κι ό,τι γίνει. Και πάλι όμως τίποτα δεν σε διασφαλίζει. Μπορεί να έχεις λάβει όλα τα μέτρα εσύ και να σου συμβεί το κακό απο τις λάθος ενέργειες των άλλων. Αυτό που εσύ μπορείς να κάνεις αξιολογώντας τις καταστάσεις είναι να κάνεις το καλύτερο δυνατό που μπορείς για σένα, δεν μπορείς όμως να διασφαλίσεις την εξέλιξη και την έκβαση των πραγμάτων. Εγώ δεν πιστεύω λοιπόν ότι τα πάντα είναι απολύτως θέμα επιλογών γι' αυτό και δεν πρέπει να πυροβολούμε τους εαυτούς μας, να έχουμε αυτογνωσία και να μπορούμε να κάνουμε αυτοκριτική κι όχι αυτομαστίγωμα -δύσκολο πράγμα αυτό βέβαια- ακριβώς επειδή υπάρχει και ο παράγοντας τύχη που καθορίζει σε ένα σημαντικό βαθμό τα πράγματα κι όπως είπε ένας φίλος: «Αυτό που θέλεις, αυτό που επιθυμείς, θά'ρθει όταν θέλει. Όχι όταν θέλεις» -και αν- θα συμπληρώσω εγώ. Πρέπει να μάθουμε πρώτον να διαχωρίζουμε το κομμάτι της δικής μας ευθύνης απο το κομμάτι της ευθύνης των άλλων, ο κόσμος δεν είναι όμορφος αγγελικά πλασμένος, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να κάνουν κακό. Όπως δεν είναι δυνατόν να φταίνε πάντα οι άλλοι για όλα έτσι δεν είναι δυνατόν να φταίμε πάντα και για όλα κι εμείς. Αν κάποιος σου επιτεθεί με μαχαίρι στο δρόμο, δεν φταίς εσύ. Ειδικά στις ανθρώπινες σχέσεις ο τρόπος που παρεμβαίνουν οι άλλοι είναι απρόβλεπτος. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούμε να προσέχουμε, τα αυτονόητα, υπάρχει ένας οδηγός με βασικές πληροφορίες, δεν μπορούμε όμως να ζούμε τις ζωές μας περιχαρακωμένοι. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε το σήμερα, το τώρα... δεν ξέρω με ποιό τρόπο αλλά αυτό πρέπει να κάνουμε. Κι όταν θα σου συμβεί το κακό, το μοιραίο, βλέπεις εκεί πως μπορείς να το διαχειριστείς.