Αρα, προσπαθούν και εκείνοι να σε κρατήσουν με το να σου τάζουν σεξ, σχέση, γάμο (ανάλογα την περίσταση) και γι αυτό περιμένουν κι από σένα το ίδιο... Αλλά αυτά που τάζουν, δεν τα υλοποιούν, για να μην έρθει η απομυθοποίηση.
Printable View
Καλά στο θέμα γάμου ,(ακόμα απορώ πως στο διάολο μπλέχτηκα σε τέτοιο θέμα συζήτησης στο πρώτο ραντεβού), ήρθε το πρώτο καμπανάκι. Σαφώς δεν έταξα τίποτα και είπα απλά ότι μου αρέσει σαν γυναίκα αλλά αυτό θα φανεί στο μέλλον αφού ζήσουμε ο ενας τον άλλο και μακάρι να πετύχει, το οποίο κατάλαβα ότι δεν της άρεσε.
Όταν ξαναπροσεγγιστηκαμε μετά τον χωρισμό, μέσα σε λίγα λεπτά με ρώτησε αν θα την παντρευτώ, της απαντάω όχι και μου λέει με ηρεμία το ξέρω. Ε εκεί με πήδηξε, πόνεσα.
Να κάνω και λίγο χιούμορ; Ζωή σε εσάς, οποίος έταξε γάμο από την αρχή
Το θέμα είναι ότι η λογική δεν πιάνει καθόλου σε αυτούς. Ενας λογικός άνθρωπος δεν λέει με το καλημέρα σχέδια για γάμους και παιδιά και τα παρόμοια. Δηλαδή ο μόνος τρόπος να έχουμε κάποιου είδους σχέση μαζί τους είναι να δεχόμαστε το παράλογο, τουλάχιστον λεκτικά...
Δεν υπάρχει λογική Epsilon. Ας πάρουμε για παράδειγμα αυτό που έγραψε ο George:
Ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα έβρισκε την τοποθέτηση αυτή απολύτως λογική και ώριμη, και θα εκλάμβανε το μήνυμα ότι υπάρχει από την άλλη πλευρά η πρόθεση για κάτι σοβαρό και μόνιμο. Όχι όμως και μία/ένας bpd. Η bpd θα εκλάμβανε την τοποθέτηση αυτή ως ένδειξη ότι δεν τη θέλεις αρκετά, ως ένδειξη απομάκρυνσης (ταύτιση ή τίποτα) και ενδεχομένως ότι κάνεις χειριστικά παιχνίδια για να την πηδήξεις και μετά να την παρατήσεις. Επίσης θα το έπαιρνε προσωπικά. Δε θα μπορούσε να καταλάβει ότι μιλάς για το ταίριασμα, για τη σχέση, για την αλληλεπήδραση μεταξύ σας και όχι γι' αυτήν. Δηλαδή θα αισθανόταν ότι της ασκείς κριτική, σαν να την έβαλες να περάσει τεστ καταλληλότητας ώστε να αποφασίσεις αν θα την κρατήσεις ή όχι. Άλλα είπαμε, όλα έχουν να κάνουν με αυτούς.
Λες να είμασταν στο τρίγωνο αιολε;Χαχα
Τέλος πάντων εγώ έτσι όπως το έζησα δεν μπορούσα να διανοηθώ, (λίγο σκληρό προειδοποιώ), ένα παιδί να έχει μάνα κάποια bpd η και πατέρα bpd, το θεωρώ καταστροφή από τα αποδυτήρια. Το ξέρω ότι ακούγομαι μαλακας τώρα και παρτακιας, αλλά νομίζω όταν σκέφτεσαι το τρίτο πρόσωπο μόνο αυτά δεν είσαι, ούτε εγώ δεν θα είχα την όρεξη και το κουράγιο να δώσω αυτά που πρέπει.
Κατά τα αλλά αν δεν υπήρχε τέτοια σενάριο, άνετα νταραβεριζομουν ακόμη, νταραβεριζομουν το λέω γιατί σχέση δεν ήταν, δεν γίνεται
μπα! δε νομίζω φίλε μου. Πάντως αυτό που λες δεν το βρίσκω σκληρό. Ρεαλιστικό το βρίσκω και είναι ένδειξη ωριμότητας. Αν ήμασταν κι εμείς bpd δε θα τα σκεφτόμασταν αυτά. Άλλο τα γκομενιλίκια και άλλο η οικογένεια. Κι εμένα αυτό με προβλημάτιζε πάρα πολύ και με φρέναρε. Το σύστημά μου τελικά δεν με άφησε να προχωρήσω σε γάμους και πανηγύρια, και ευτυχώς! Αν έπαιζε καμιά εγκυμοσύνη τώρα πλέον γνωρίζω ότι θα ήμουν κατεστραμένος άνθρωπος, και όχι μόνο εγώ. Αυτή είναι η αλήθεια τι να κάνουμε τώρα;
είχα φάει κάποιες σφοδρές επιθέσεις ειδικά στο τέλος επειδή όταν έκοβε τα αντισυληπτικά χρησιμοποιούσα πάντα προφυλακτικό. Για αυτή το γεγονός αυτό αποτελούσε την απόδειξη ότι την είχα μόνο για το πήδημα και άρα αυτό νομιμοποιούσε το οτιδήποτε θα έκανε. Η γυναίκα ήταν εντελώς εκτός πραγματικότητας... Το ανέκδοτο "που πας ρε Καραμήτρο;" το ξέρετε;
Ισως και να μην είναι. Έχει όμως πολλά στοιχεία. Λόγια και κουβεντες αλλοπρόσαλλες, και μόνιμη αλλαγή της ιστορίας. Να μην ξέρεις ποια ειναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα. Να αλλάζει την αφήγηση ανάλογα με τα συναισθήματά της. Ταλαιπωρήθηκα, αλλά την αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Ξέρω πως ποτέ δεν είπε κάτι με κακό σκοπό. Απλά ο κόσμος για εκείνη αλλάζει καθημερινά. Σήμερα σου λέει ότι κάποιος ειναι καλος, αύριο τον βρισκει το χειρότερο κάθαρμα.
Από την άλλη, πιστευω οτι οι bd αγαπούν τα παιδιά τους σε παθολογικό βαθμο. Θυμηθείτε ότι τα παιδιά είναι η απόλυτη συγχώνευσή τους. Εχω εισπράξει πολλη αγάπη. Αλλα και πολλή τρέλλα, να το πω έτσι. Αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά. Ισως και γι αυτό να μου είναι οικείος ο bd, ισως και γι αυτό, αυτόματα, να 'συμμορφωνομαι" και να ξέρω τι θέλει και περιμενει να του πω...
Μου θυμίζουν το ανέκδοτο από όπου βγήκε η φράση "να πας να γ@μηθεις κι εσυ κι ο γρύλος σου". Κάνουν τόσα αρνητικά σενάρια στο μυαλό τους λόγω του φόβου απόρριψης, που αντιδρούν στην πραγματικότητα βίαια αλλά για τον φαντασιακο λόγο.
Για όσους δεν το γνωρίζουν είναι το εξής:
Μένει κάποιος από λάστιχο στην ερημιά, βλέπει ότι δεν έχει μαζί γρύλο και στην ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ του θυμάται ένα σπίτι που είδε 5 χλμ μακριά. Όποτε ξεκινάει για εκεί όπου είναι η ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΕΛΠΙΔΑ να του δανείσουν ένα γρύλο.
Στον δρόμο σκεφτόταν:
Μαλλον δεν θα μου τον δώσουν θα φοβούνται μήπως δεν τον επιστρέψω.
Ε θα τον παρακαλέσω θα μου τον δώσει. Κι αν και πάλι δε μου τον δώσει;
Ε θα του εξηγήσω την κατάσταση, δε μπορεί θα τον δώσει. Και άμα αδιαφορεί; Θα παρακαλέσω πάλι, το πολύ πολύ να του δώσω και λεφτά, κι άμα είναι κακός και δεν δώσει;
Αρχίζει να ΑΓΧΩΝΕΤΑΙ, ξανά οι ίδιες σκέψεις και πλέον αντιπαθεί τον άνθρωπο χωρίς να τον έχει δει, έχει νευριάσει, όποτε και φτάνει στην πόρτα χτυπάει το κουδούνι, του ανοίγει ο ιδιοκτήτης και τότε ξεσπάει "να πας να γαμηθεις κι εσυ κι ο γρύλος σου"
Ναι γνωστό ανέκδοτο και ταιριάζει γάντι!