Κυκνε σορυ αλλα ξεχαστηκα. Κι εγω δεν ειχα παρεα τωρα αλλα εψαχνα κατι στο ιντερνετ γι'αυτο ξεχαστηκα. Γιατι εισαι τοσο χαλια τι σου συνεβη; Με τον πρωην σου ποσο καιρο τα χατε;
Printable View
Κυκνε σορυ αλλα ξεχαστηκα. Κι εγω δεν ειχα παρεα τωρα αλλα εψαχνα κατι στο ιντερνετ γι'αυτο ξεχαστηκα. Γιατι εισαι τοσο χαλια τι σου συνεβη; Με τον πρωην σου ποσο καιρο τα χατε;
Δεν πειράζει... :)
Θα τα πω συνοπτικά τώρα κι αν θέλεις να με ρωτήσεις κάτι ελεύθερα...όταν ήμουν έφηβη μου είχε επιτεθεί κάποιος γνωστός μου κι από τότε άρχισα να φοβάμαι τους άντρες και σε γενικές γραμμές απέφευγα τις σχέσεις με το άλλο φύλο μέχρι που γνώρισα τον πρώην μου που ήταν πολύ καλός μαζί μου οπότε και του εμπιστεύθηκα τι είχε συμβεί κι έγινε ακόμα πιο καλός...ήμασταν μαζί περίπου για ένα χρόνο, ξέρω πως δεν είναι κανένα τεράστιο διάστημα αλλά εγώ τον αγάπησα πολύ και τον έχω μεγάλη ανάγκη...αλλά είμαστε μαλωμένοι και δεν μου μιλάει καθόλου παρόλες τις προσπάθειες μου...χθες στην ψυχολόγο τελείωσα μισό πακέτο χαρτομάντηλα...
Ακόμα και τώρα πολλές φορές ειδικά όταν σκοτεινιάζει φοβάμαι ότι εκείνος (ο κακός της υπόθεσης) θα μου ξανακάνει κακό κι αυτός είναι ένας ανεξέλεγκτος φόβος στον οποίο δεν μπορεί να επέμβει η λογική μου...δυστυχώς :(
Οταν λες επιθεση εννοεις σεξουαλικη; Αν εισαι σε θεση που θες και μπορεις να πεις, τι ηλικια ειχες εσυ και τι εκεινος; Οταν λες γνωστος;
Ναι, σεξουαλική αλλά απ' όσο μπορώ να θυμηθώ γιατί έχω ένα κενό μνήμης από εκείνη τη νύχτα δεν την ολοκλήρωσε αλλά ακόμα κι έτσι με τρόμαξε πολύ...εγώ ήμουν 16 στα 17 κι εκείνος 23...ήταν το αγόρι μιας από τις φίλες μου που είχαμε βγει όλοι μαζί εκείνο το βράδυ και σε κάποια φάση εγώ δέχτηκα να βγω έξω από το κλαμπ που ήμασταν μ' αυτόν λόγω μιας δικαιολογίας που μου είπε και που εγώ πίστεψα κι εκεί άρχισε να μου την πέφτει και να μην σταματάει να μ' ακουμπάει παρόλο που του το ζητούσα...
Όση ώρα τα γράφω αυτά νιώθω σαν να μην μιλάω για μένα αλλά για κάποιαν άλλη, υποθέτω πως είναι ένας τρόπος να προστατευτώ από το να με πιάσει ξανά τρόμος και να μην μπορώ να κλείσω μάτι...δεν ξέρω πως γίνεται...
Κυκνε μου προσπαθησε να ηρεμησεις μην το σκεφτεσαι η ζωη ειναι ωραια αρκει να μην παιζει παιχνιδια το μυαλο μας. Σιγουρα υπαρχουν πολλα προβληματα και δεν ειναι ολες οι μερες ιδιες, αλλα πρεπει να το παλευουμε μεσα μας να ειμαστε καλα. Αφου με ενα σοκ επαθες αυτο που επαθες, ισως με ενα αλλο σοκ να επανερχοσουνα, πχ να εβρισκες ενα αγορι η αντρα δεν ξερω την ηλικια σου που θα σου εκανε δωρο ενα μεγαλο κουκλο να σε ευχαριστησει ε τι λες; Και να σου εκανε ολα τα χατιρια.
Άντρα χρειάζομαι, με αγόρι θα με πάνε μέσα :p 38 χρονών είμαι...θα μ' ευχαριστούσε πολύ ένας μεγάλος κούκλος κι ας είμαι μεγάλη αλλά περισσότερο θα μ' ευχαριστούσε μια υπόσχεση απ' αυτόν τον άντρα ότι δεν θα μου κάνει κακό ποτέ...
Παλεύω όσο μπορώ πάντως, πραγματικά...αλλά είναι πολύ δύσκολη η μοναξιά...
Κύκνε μου συγγνώμη μην με παρεξηγείς αλλά πάσχω από μία πάθηση και συνεχώς ξεχνάω! Σε καταλαβαίνω, θα τον βρεις αρκεί να κάνεις υπομονή...Αν είναι σωστός δεν χρειάζεται να σου δώσει καμία υπόσχεση, θα καταλάβεις από μόνη σου ότι αξίζει. Το να θέλει να κάνετε κάτι ενώ εσύ δεν θέλεις και να επιμένει μην το ταυτίζεις με το να θέλει να σου κάνει κακό, μπορεί απλά να του αρέσεις πολύ. Το να προχωρήσει βέβαια παρακάτω χωρίς να το θες σίγουρα θα σημαίνει κάτι κακό, οπότε πάμε για τον επόμενο και του δίνουμε τα παπούτσια στο χέρι. Ψάχνοντας θα πας όμως, βγαίνε ραντεβού έστω για έναν καφέ που είναι και το πιο ασφαλές πρωί καλύτερα, και θα δεις πως θα πάει. Καλύτερα να μη φτάσεις ως το σημείο που σου είπα για να καταλάβεις τον άλλον, αλλά να βγεις πολλές φορές και να του κάνεις ερωτήσεις, να τον ψυχολογήσεις, και να δεις άμα σε πιέσει καθόλου σε απλά πράγματα.
Πως θα ξεφύγω από το μυαλό μου;.....
Πώς; ...όσο και να προσπαθώ, μόνο πονάει...
όλοι οι τρόποι πονάνε... φοβάμαι ότι μόνο κακό κάνω...
καταθλιπτικόμορφη οπτική των πραγμάτων...