Printable View
:lol: :lol: :lol: Οτι θα χαιρόταν άνθρωπος επειδή τρώω ούτε φανταζόμουν ποτέ ότι θα το ζήσω! Σ'όλη μου τη ζωή φώναζαν γιούπιιι όταν ξεκινούσα δίαιτα! :lol: :lol:Quote:
Originally posted by Eli
Επιτέλους το Τζινάκι μας τρώει! Γιούπιιιιι!
Χαλάλι το γράψιμο τόσες ώρες :lol:
ναταλια τωρα διαβαζω την ιστορια του χΕλιου μας και δεν θελω να χασω τη συνεχεια.αλλωστε πρεπει να την τελειωσει η χριστιανη μιας και θα παει να ψηφισει ενω εγω που ψηφιζω 100 μετρα απο το σπιτι μου????θα με τρωτε στη μαπα και τις επομενες μερες με το εργο "γκομενακια στα θρανια"
Eli αν δεις ότι κουράζεσαι γράψε "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα" ! :lol: :lol:
Και συνεχίζω....
Ο Γιώργος όμως δεν έδειχνε να ιδρώνει το αυτάκι του ακόμη και στην θέα της πιο όμορφης έκδοσης μου... :lol:
Οι επόμενες μέρες για εμένα ήταν μέσα στα νεύρα, βασανιζόμουν, δεν μπορούσα να δεχτώ ότι τον είχα τόσο κοντά μου και δεν μπορούσα να τον δω, να τον αγγίξω, να ξαπλώσω μαζί του, να ζήσουμε ατελείωτες βραδιές πάθους! Αντι αυτού έλιωνε μέσα σε ένα εστιατόριο και εγώ βολόδερνα με την παρέα μου στα μπαράκια, στο σούπερ παραντάις και στα σοκάκια της χώρας. Τα νεύρα μου είχαν γίνει τσατάλια, ζήλευα μέχρι και την σκιά μου, τις λιγοστές ώρες που περνούσαμε μαζί ζήλευα ακόμη και τις φίλες μου όταν τους μιλούσε. Ήμουν στερημένη από τον έρωτα μου και δεν μπορούσα να χαρώ τίποτα! Μέχρι που το προτελευταίο βράδυ επιτέλους καταφέραμε να μείνουμε μόνοι μας στο σπίτι του! Ωωωω επιτέλους θα τον είχα μόνο για μένα! Ο Γιώργος όμως δεν ήταν ο εαυτός του. Ήταν ένα αγρίμι, στεγνό από συναισθήματα και τρυφερότητα. Ήθελε πράγματα από εμένα που αδυνατούσα να του δώσω, δεν ήθελε να κάνουμε έρωτα, ήθελε να με κατακτήσει να με ταπεινώσει και αυτό χτύπησε επιτέλους στον εγωισμό μου. Ξύπνησε μία οργή μέσα μου, δεν μπορούσα να την συγκρατήσω, αρχίσαμε να φωνάζουμε, να μαλώνουμε, είχα γίνει έξαλλη μαζί του! Μου πετούσε ατάκες του τύπου εγώ δεν είμαι για σχέσεις και για γάμους και εγώ είχα φρικάρει με αυτά που άκουγα. Ποτέ δεν του είχα ζητήσει τίποτα, ούτε καν σχέση! Το μόνο που ήθελα ήταν οι στιγμές που είμαστε μαζι να είναι αληθινές, αυθεντικές, ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ! Και ας ήθελα τα πάντα από αυτόν, δεν ζήτησα τίποτα. Έφυγα έξαλλη από το σπίτι του, η επόμενη μέρα θα ήταν η τελευταία που θα τον έβλεπα, θα κάναμε να ανταμώσουμε σχεδόν 3 χρόνια ....
Το ίδιο βράδυ βγήκα έξω, ήπια δεν ήξερα τι έκανα, μέχρι που βρήκα έναν τυχαίο βλάκα γκόμενο που τον είχα γνωρίσει στην Χαλκιδική και τυχαία τον συνάντησα στο νησί και πήγα μαζί του. Έτσι από αντίδραση! Γιατί εκείνος δεν μου έδινε αυτό που ήθελα, γιατί ένιωθα κενή πλέον μέσα μου, ήθελα να ουρλιάξω, ήμουν οργισμένη. Ακόμη και η επαφή με άλλον άντρα δεν με συγκίνησε, με άφησε πιο κενή, άδεια από συναισθήματα και όνειρα. Είχε τελειώσει, δεν ήθελα να τον ξαναδώ ποτέ στην ζωή μου. Με είχε ξεφτιλίσει με την συμπεριφορά του και επιτέλους είχε βγει ο εγωισμός μου στην επιφάνεια. Αυτόν που καταπίεζα για έναν ολόκληρο χρόνο, ξεχείλισε και πήρε στο διάβα του τα πάντα ακόμη και τον έρωτα μου.
Την επόμενη μέρα το πρωί, διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει το μπουφάν μου στο σπίτι του. Πήγα με το αμάξι μου μέχρι το σπίτι του. Ευτυχώς ήταν ξεκλείδωτα, μπήκα μέσα στις μύτες, τρύπωσα στο δωμάτιο του και άρπαξα το μπουφάν μου. Αυτός δεν κατάλαβε ποτέ ότι είχα έρθει, κοιμόταν του καλού καιρού, και έτσι χάθηκα και πάλι...
Εκείνη την ημέρα ξύπνησα άλλος άνθρωπος, ένιωσα επιτέλους πιο δυνατή, ήταν η τελευταία μου μέρα στο νησί που με πάθος αγαπούσα και θα ήταν μία μέρα που θα την έκανα αξέχαστη! Το χρωστούσα στην παρέα μου εξάλλου την οποία μέσα στην δίνη είχα παραμελήσει οικτρά τόσες μέρες. Εκείνο το βράδυ ήταν και το τελευταίο μας, τα ξημερώματα θα φεύγαμε για Θεσσαλονίκη. Πήγαμε σε ένα κλαμπ και δώσαμε ρέστα. Εγώ όλο το βράδυ το έβγαλα χορεύοντας πάνω σε ένα μπαρ και πίνοντας πίνοντας, σταματημό δεν είχα. Είχε ξυπνήσει το ζώο μέσα μου και δεν έλεγε να ησυχάσει. Ήμουν πολυ ατίθαση στα νιάτα μου βλέπετε... :lol:
Αυτό που με είχε πειράξει περισσότερο ήταν ότι είχε αθετήσει τον λόγο του. Ο Γιώργος είχε προσφερθεί το τελευταίο βράδυ της διαμονής μας στο νησί να μας φιλοξενήσει για να γλυτώσουμε και το δωμάτιο που θα αφήναμε ούτως ή άλλως τα ξημερώματα που θα παίρναμε το πλοίο για να φύγουμε. Εκείνη την τελευταία μέρα δεν με πήρε ένα τηλέφωνο να μου πει μία συγνώμη κάτι, μας άφησε 4 κοπέλες στα κρύα του λουτρού στην κυριολεξία! Γιατί μετά την θάλασσα δεν είχαμε που να κάνουμε ένα μπάνιο και κάναμε με το λάστιχο στην αυλή της σπιτονοικοκυράς μας! :lol:
3 χρόνια?Ο Μι Τζέλι!
Εντωμεταξύ ούτε θυμάμαι πόσους μήνες σ'έχω φατσοφίλη και τώρα μόλις
μου ήρθε η σκέψη να δω τις φωτογραφίες σου για να δω περί ου ο...Γιώργος!
Τότε δεν είχαμε ψηφιακές μηχανές και δεν έχω ούτε μία φωτογραφία του Γιώργου από εκείνη την εποχή. Πράγμα που με βασάνιζε πολύ γιατί πάσχιζα με το μυαλο μου να συγκρατήσω την μορφή του... ήταν μεγάλο βάσανο αυτό. Μέχρι που βγήκε ο Κρατερός Κατσούλης στην τηλεόραση :lol: o οποίος κάπως του μοιάζει και έλιωνα μπροστά στην τηλεόραση :lol::lol:
Στο φατσοβλιβλίο από εκείνο το καλοκαίρι έχω κάποιες φωτογραφίες που είναι στο άλμπουμ Once upon a time in Mykonos.
Για να περάσω κι από εκεί...Εγώ στον γάμο σκέφτηκα να πάω,
όπου,να σημειώσω,πέρα από κούκλα,είστε τόσο ευτυχισμένοι!
Καλέ!Τι τρελό πιπίνι είναι τούτο!Και κοντοκουρεμένο μαλλί!Ίδιο χαμόγελο να λάμπει!
Είδα και την περίφημη πορτοκαλί αμφίεση...Αχ!Με τι καρδιά μας αντιστεκόταν ο άτιμος!
Γύρισα που λέτε Θεσσαλονίκη πεπεισμένη ότι αυτή η ιστορία είχε λάβει οριστικά τέλος! Είχα θυμώσει τόσο μαζί του που δεν ήθελα τίποτα πια από αυτόν! Έσβησα μηνύματα, τηλέφωνα τα πάντα! Τάμπουλα ράσα! Μέχρι που ξεκίνησα και σχέση με τον Στέφανο, έναν άντρα που με πολιορκούσε μήνες και εγώ λόγω του έρωτα τον είχα στον πάγο. Η σχέση μου με τον Στέφανο τράβηξε 2 χρόνια και κάτι. Αυτά τα 2 χρόνια ο Γιώργος με πήρε 2 τηλέφωνα. Μία φορά με πήρε τα Χριστούγεννα σχεδόν 6 μήνες μετά δηλαδή. Εγώ ήμουν με τον Στέφανο και μάλιστα κοιμόμασταν. Σήκωσα το τηλέφωνο και έπαθα πλάκα που τον άκουσα. Ήταν αργά, είχε πιει μάλλον, μου ευχήθηκε, μου έδωσε φιλιά από την παλιοπαρέα και το κλείσαμε γιατί του είπα ότι ήταν ακατάλληλη ώρα και δεν είμαι μόνη μου. Τον γείωσα κοινώς! Εγώ ήμουν με τον Στέφανο σταθερά τότε και μάλιστα είχα αρχίσει να στρουμπουλεύω γιατί ο αχαΐρευτος όλη την ώρα με τραβολογούσε σε ταβέρνες. Περνούσαμε καλά όμως και δεν έδινα σημασία. Ήμουν ερωτευμένη μαζί του και ήταν τρυφερός μαζί μου και έπαιρνα όλα όσα δεν πήρα ποτέ από τον Γιώργο αλλά και από οποιονδήποτε άλλο. Ήρθε το καλοκαίρι, το τηλέφωνο χτύπησε και πάλι και ω τι έκπληξη ήταν και πάλι ο Γιώργος. Με πήρε να δει τι κάνω, αν είμαι καλά, ήταν ακόμη στην Μύκονο. Εκεί είχε ξεχειμωνιάσει και δούλευε και πάλι στο μαγαζί του αδερφού του. Ήμουν μόνη μου και βρήκα επιτέλους την ευκαιρία να τον λούσω με τα σφάλματα του. Του είπα για τότε που μας άφησε χωρίς σπίτι, που αναγκαστήκαμε να είμαστε μία ολόκληρη μέρα σαν τα γυφτάκια και αυτός ένιωσε πολύ άσχημα γιατί δεν είχε καταλάβει καν τι είχε κάνει. Από την κούραση είχε ξεχάσει την δέσμευσή του. Ένιωσε άσχημα, μου ζήτησε συγνώμη αλλά εγώ δεν συγκινήθηκα. Κλείσαμε το τηλέφωνο και τον άφησα και πάλι να χαθεί για ένα χρόνο...
Έλα ντε για πες μου; Ακόμα απορώ!!! Ήταν τόσο χαμένος στα δικά του που δεν τον συγκινούσε τίποτα!Quote:
Originally posted by NADINE
Καλέ!Τι τρελό πιπίνι είναι τούτο!Και κοντοκουρεμένο μαλλί!Ίδιο χαμόγελο να λάμπει!
Είδα και την περίφημη πορτοκαλί αμφίεση...Αχ!Με τι καρδιά μας αντιστεκόταν ο άτιμος!
κοπελια μας αφησες στη μεση και την κοπανησες???
Τότε που με πήρε τηλέφωνο ήταν το καλοκαίρι του 2002. Η χρονιά που ακολούθησε ήταν αρκετά γεμάτη με πολλά... Είχα ήδη ορκιστεί από την σχολή, είχα κάνει την πρακτική μου, ξεκίνησα και δουλειά και έκανα πολλά ταξίδια με τον Στέφανο. Μόνο που τα κιλά δεν έλεγαν να σταματήσουν να μπαίνουν. Έφτασα τα 80 και συνέχισα να ανεβαίνω ακάθεκτη... Ο Στέφανος άρχισε να δυσανασχετεί. Η σχέση μας άρχισε να κλονίζεται... Έφτασε το καλοκαίρι του 2003 που με βρήκε ακόμα πιο γεμάτη, κόντευα τα 90. Ω μοντιέ!
Η αυτοπεποίθηση στα πατώματα, η σχέση μου σε τέλμα, οι παρέες μου επίσης.
Φτάνει το φθινόπωρο και ξεσπάνε όλα! Χωρίζω με τον Στέφανο μετά από την εξομολόγηση του ότι με απάτησε με μία άλλη γυναίκα. Δεν με αγαπούσε πια, βασικά δεν με αγάπησε ποτέ! Η εξωτερική μου εικόνα πλέον τον απωθούσε, μεγάλο το πλήγμα! Έχω ήδη ξεκόψει και από αρκετούς "φίλους κολλητούς" οι οποίοι μου είχαν φερθεί άσχημα. Ξανά τάμπουλα ράσα! Μαζεύω τα κομμάτια μου με δυσκολία. Ήταν μία πολύ τραυματική περίοδος της ζωής μου. Συχαινόμουν τον εαυτό μου, είχα φτάσει 93 κιλά. Ένιωθα αποκρουστική, δεν είχα διάθεση για τίποτα. Ο Γιώργος ξεχασμένος.
Βρίσκω μία φίλη που είχαμε χαθεί από χρόνια την Ελένη, με πιάνει από το χέρι και πάμε μαζί. Αρχίζω να ξαναζώ. Ξεκινάω μαζί της γυμναστήριο, παλεύω με την διατροφή μου και παράλληλα παλεύω να ξεπεράσω τον Στέφανο. Είναι μία περίοδος ανασύνταξης δυνάμεων...
Λιλάκο μου έχουν περάσει χρόνια και δυσκολεύομαι να συνδέσω τα γεγονότα με χρονολογίες... για αυτό αργώ :)
Θα σας αφήσω σε λίγο για να πάω στην αφή. Θα συνεχίσω όμως το βράδυ. Θα γράψω λίγο ακόμη...
Eli μην ξεχάσεις να πας και στη μοδίστρα και εννοείται ότι περιμένουμε και τα νέα επεισόδια!
Αλίμονο!Έχει και βραδυνό να φάει η Τζίνα απόψε,μην ξεχνιόμαστε και την αφήσεις με ένα γεύμα μόνο!
ʼντε να κάνουμε κι εμείς τίποτα με τη μέρα μας που περιμένουμε στις οθόνες τη συνέχεια!Φιλιά στη μεγάλη Αφή!
στο καλο ελλακιον περιμενουμε τη συνεχεια!!!!
Είμαστε στον χειμώνα του 2003 τότε που έχω βαλθεί να μαζέψω τα κομμάτια μου. Έρχεται η άνοιξη του 2004 και μία αναπάντεχη επίσκεψη του Γρηγόρη έρχεται να ταράξει την ησυχία μου. Θα έρθει στην Θεσσαλονίκη για δουλειές και θέλει να βρεθούμε. Που να εμφανιστώ εγώ στα κιλά που ήμουν;;; Φρίκαρα! Ντρεπόμουν τόσο πολύ αλλά δεν μπορούσα να το αποφύγω. Βγήκαμε για ένα ποτό είπαμε τα νέα μας. Τα μαγαζί του αδερφού του Γιώργου δεν πήγε καλά, διαφωνίες με τον συνέταιρο και κακή διαχείριση είχαν ως αποτέλεσμα να πέσουν οι δουλειές έξω. Ο Γιώργος και ο αδερφός του μείνανε χρεωμένοι και σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Μείνανε σχεδόν στον δρόμο...
Λυπήθηκα που το άκουσα, δεν ήθελα το κακό του ποτέ. Το ίδιο βράδυ που ήμασταν με τον Γρηγόρη ο Γιώργος τον πήρε τηλέφωνο. Με ζήτησε, μιλήσαμε και αλλάξαμε τηλέφωνα. Είχε επιστρέψει στην Αθήνα. Από τότε αρχίσαμε και πάλι να μιλάμε στο τηλέφωνο. Μόλις είχαμε κάνει την αρχή ... αυτή που θα μας οδηγούσε στην σχέση, θα περνούσε πολύς χρόνος μέχρι να βρεθούμε και από κοντά.
Ο χρόνος κύλησε και εγώ και ο Γιώργος πλέον μιλούσαμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο. Μετά από χρόνια μου εκμυστηρεύτηκε ότι εκείνα τα τηλέφωνα ήταν που τον κράτησαν από το να μην τρελαθεί. Περνούσε κατάθλιψη, δεν μου το έδειξε ποτέ όμως. Στο τηλέφωνο ήταν γλυκός, συζητούσαμε τα πάντα! Η συντροφιά του ήταν βάλσαμο στην ψυχή μου.
Εγώ άρχισα να ξαναμαζεύω τα κομμάτια μου, η επαφή μαζί του μου έκανε καλό. Δεν ένιωθα γυναίκα θελκτική, αλλά η σχέση μας ήταν τηλεφωνική. Δεν ήξερε ότι είχα παχύνει, ο Γρηγόρης δεν του το είπε ποτέ! Τότε ήταν που βρήκα την δύναμη να ξεκινήσω εντατικά γυμναστήριο, πρόσεχα την διατροφή μου, τα κιλά άρχισαν να φεύγουν, άρχισα να νιώθω και πάλι ο εαυτός μου!
Και τώρα θα πρέπει να σας αφήσω για λίγο μανάρια μου. Η Κατερίνα με περιμένει και την έχω ψιλοστήσει ήδη...
Δυσκολεύομαι και με τις χρονιές.... θα προσπαθήσω να θυμηθώ μετά. Σας φιλώ προς το παρόν. Μάκια και ευχαριστώ για την συντροφιά σας. Αααααχ τι μου κάνατε έχω βουρκώσει μόνο που τα θυμάμαι...
Εντάξει Eli, καλή αδερφοβόλτα και να της δώσεις φιλιά. Κακώς βουρκώνεις γιατί τέλος καλό όλα καλά, κοίτα καλέ μη γυρίσει ο άνθρωπος το βράδυ και του τα σούρεις πάλι γιατί δεν σας φιλοξένησε εκείνο το βράδυ στο σπίτι του! :lol:
πω πω πω πω
εχω κολλησει κανονικα!!! απιστευτη ιστορια!!!
εχει ερωτα, εχει παθος, εχει θεσσαλονικη, εχει φοιτητικα χρονια, εχει κυκλαδες,
εχει αδυνατισμα, εχει διαιτα, εχει παλι αδυνατισμα.....
ηλικιακα λοιπν θα ρωτησω ''ελλη,μηπως ζωη τη ζωη σου??? μηπως παταω στα βηματα σου???''
εγω βεβαια τοσα πολλα δεν τραβηξα. καμια σχεση. απο τισ 6 μαιου το 2007 ειμαστε καθε μερα μαζι.
και η επειτειος των 5 χρονων μας βρισκει ανημερα των εκλογων!!!
τι να σκεφτω τωρα???
αααααχχχχχχχχχ φοιτητικα χρονια...........
αααααααχχχχχχχχχχχχχ θεσσαλονικη..................
ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ ΣΤΟ ΘΡΑΝΙΟ
συνεχεια
Μεσα στις διακοπες λοιπον των χριστουγεννων καποιος απο τους δυο ειπε να δουλεψει λιγο υπογεια και εκανε την κινηση του.ο Κωστακης.με πηρε τηλεφωνο για χρονια πολλα καλη χρονια και τα λοιπα.οχι ομως μια φορα.με επαιρνε καθε μερα μεχρι να αρχισουν ξανα τα σχολεια.οταν ξανασυναντηθηκαμε και αφου ο αλλος δεν ειχε σηκωσει καν το κουλο του να πει ενα χρονια πολλα ημουν πλεον σιγουρη για την αποφαση που επρεπε να παρω.και ο τιτλος "μιστερ γκομενος της λιλας" παει στον υποψηφιο νουμερο δυο τον κωστακη.ο αλλος εφαγε πικρα.δεν μου μιλαγε και οταν το εκανε αφηστε τα.με τον κωστακη ημασταν στα μελια.μια μερα ο αλλος αποφασισε οτι δεν παει αλλο να μου κραταει μουτρα και εγινε ξανα το φιλαρακι μου.με την καθε ευκαιρια ομως ελεγε τα δικα του για τον κωστακη.
καλε τωρα που κανουμε διαλειμμα απο την ταινια,
πειτε οι αλλες τα νεα σας!
Έχει κι άλλη ταινία παράλληλα Koritsaki, δεν πρόσεξες που το εισητήριο που πληρώσαμε ήταν για δύο ταινίες; :lol:
σωστα!!!
λιλα με συγχωρεις αν σου εκοψα τον ειρμο!!
συνεχισε!!!!!!!!!!!!!!
ερχονται οι εξετασεις τα πηγα σκατα μιας και δεν ειχα καν ακουμπησει τα βιβλια μου και ειχα γκρινιες και απο τους γονεις μου που προσπαθουσαν να καταλαβουν πως απο αριστουχος επιασα πατο.
το καλοκαιρι μου πηρε τον κωστακη μακρυα και που να παω να τον δω στην αθηνα που ημουν μολις 15????και τα ακομα χειροτερα νεα???δεν θα γυριζε ξανα μιας και η αποσπαση του πατερα του τελειωσε.μιλαγαμε στο τηλεφωνο κλεβαμε κανενα σκ που ελεγα οτι θα ημουν ολη μερα στο φροντιστηριο και πηγαινοερχομουν αθηνα αυθημερον.
ειχα αρχισει να κανω πολλες απουσιες για να του μιλαω στο τηλεφωνο της μερες που ηταν απογευματινος.αν δεν ηταν ο αλλος θα ειχα μεινει απο απουσιες.μου τις εσβηνε στα κρυφα χωρις καν να το ξερω τοτε.εκλαιγα στον ωμο του για τον κωστακη τον εβαζα και ελεγε ψεματα στη μανα μου οτι ημασταν μαζι και διαβαζαμε για να μπορω να τρεχω στην αθηνα.που μυαλο για διαβασμα για εξετασεις???το μονο που ηθελα ηταν να περασω στην αθηνα για να ειμαι με τον κωστακη.
Δε θα μπορούσα να οπτικοποιήσω τίποτ'άλλο από τη λέξη της εβδομάδας και μάλιστα στα πλαίσια της λινγκουαφόν:Quote:
Originally posted by lila198621
ερχονται οι εξετασεις τα πηγα σκατα μιας και δεν ειχα καν ακουμπησει τα βιβλια μου
στις εξετασεις πατωσα ομως χεστηκα το μονο που με ενοχλησε οτι δεν περασα στην αθηνα να ειμαι μαζι του.ηταν ομως καλοκαιρι το πρωτο που ειχα το δικαιωμα να παω διακοπες μονη μου.μαζι του.περασαμε μια ομορφη βδομαδα στην αιγινα.
ειχα περασει στη λαμια ομως το δευτερο εξαμηνο οποτε μεχρι το μαρτη μπορουσα να βολταρω πυργο-αθηνα ανενοχλητη.εδω θελω να κανω μια παρενθεση για να πω οτι ο αλλος δεν ειχε δεσμο με καμια οσο ειμασταν στο σχολειο οσες και αν του την επεφταν γιατι ειναι και ωραιο παιδι.ηρθαν τα χριστουγεννα και εγω κλεισμενη στο σπιτι μου.ειχα μονο τα ταξιδια μου στην αθηνα τα οποια με ειχαν κουρασει γιατι ο κωστακης δεν ξεκουναγε απο αθηνα.ολοι οι φιλοι μου ειχαν φυγει για σπουδες.χτυπαει παραμονη χριστουγεννων το κινητο μου γυρω στις 10 το βραδυ και ηταν ο αλλος.
μου λεει το ξερω ειναι αργα ομως θελεις να βγουμε με καποιους αλλους φιλους???
Έλα να βλέπω την αδρεναλίνη ν'ανεβαίνει!!!
δεν ειχα καμια ορεξη να παω πουθενα.τσακωθηκα ομως με τον κωστακη και στις 11 και μιση λεω στη μανα μου πηγαινε με πυργο ΤΩΡΑ.ειδα τους φιλους μου περνουσα ομορφα καμια σχεση με το ποσο ασχημα ενιωθα ολο τον υπολοιπο καιρο.στην παρεα ηταν μια κοπελιτσα που την επεφτε στον αλλον απο το σχολειο.ειχαν περασει και οι 2 στην πατρα και εκαναν παρεα πλεον εκει.οπως εφτανε η νυχτα στο τελος πηγαινα να παρω ταξι να γυρισω στο χωριο.μου λεει ασε θα σε παω εγω μην μπεις μονη σου σε ταξι τετοια ωρα.
με ρωτησε πως τα παω με τον κωστακη πως περναω γενικα και αλλα τετοια.και ετσι οπως ελεγε τα ασχετα κανει το αυτοκινητο στην ακρη και μου το ξεφουρνιζει.οτι δεν μου αξιζει ο κωστακης οτι τοσα χρονια ειναι ερωτευμενος μαζι μου οτι δεν μπορουσε να μου πει τιποτα γιατι φοβηθηκε οτι η φιλια μας θα καταστραφει.οτι με σκεφτεται συνεχεια και οτι δεν θελει καμια αλλη οσες προτασεις και αν εχει.
εχω μεινει με το στομα ανοιχτο.ηταν κατι που δεν το περιμενα εκεινη τη στιγμη.δεν ηξερα πως να αντιδρασω.με φιλησε.
Αχ!Τ'αγόρι μου!Και δεν ξέρουμε καν και τ'όνομα του!Αυτός ο άλλος κι αυτός ο άλλος μας αναφέρεται συνέχεια...
Kαλησπέρα όμορφε Λιλόκοσμε!
Δεν θα γκρινιάξω που γεμίσατε τόσες σελίδες γιατί απ΄ ότι βλέπω υπάρχουν ιστορίες αγάπης, που πολύ μου αρέσουν!!!!!
Λοιπόν στρώνομαι στη μελέτη!
ακομα το θυμαμαι αυτο το φιλι και η καρδια μου χτυπαει πιο δυνατα.καναμε την υπολοιπη διαδρομη στα μουγκα.του ειπα καληνυχτα και τον αφησα στα κρυα του λουτρου.