Ο 10λογος της μπακουριάς

Quote:

---

O δεκάλογος είναι εντελώς άκυρος, φτιαγμένος πραγματικά για να αποδώσει σε εξωτερικά αίτια πράγματα που θα έπρεπε να αποδώσει σε εσωτερικά αίτια. Ε φυσικά όποιος δεν θέλει να κάνει τις αλλαγές στον εαυτό του και δεν θέλει να προσπαθήσει για να βελτιωθεί ο ίδιος, τα φορτώνει σε όποιο εξωτερικό παράγοντα και δημιουργεί οποιαδήποτε δικαιολογία μπορεί να υπάρξει στον κόσμο.


p.s. το μυξο-παρθένα το είπα μεταφορικά, αλλά έχω γνωρίσει και παρθένες 20άρες ουάου, αν δεν γενίκευες τόσο και δεν πετούσες ολόκληρους πληθυσμούς μέσα στην σακούλα σου/γενικές κατηγορίες σου ίσως να έβλεπες την διαφορετικότητα στους ανθρώπους. Σκέφτεσαι πολύ "άκαμπτα" και στερεοτυπικά, φιλικά. Προσπάθησε να είσαι πιο flexible στις απόψεις σου μην τα βάζεις όλα σε κουτάκια, η πραγματικότητα δεν είναι έτσι.

---

Συμφωνω απολυτα στο P.S, διαφωνω στην πρωτη παραγραφo εν μερει, ισχυει οτι τα παντα ξεκινανε απο το ατομο, αλλα το περιβαλλον φταιει πραγματικα καποιες φορες και δεν ειναι απλα δικαιολογια.

Και ειναι για καποιους δυσκολο να πανε κοντρα στο ρευμα(=περιβαλλον) (Undertow που λενε τοσο οι Tool, οσοι και οι Aes Dana), τουλαχιστον μεχρι να βρουν τα διαμαντακια/diamonds in a rough ωστε να εχουν ενα πιο αρμονικο περιβαλλον.




=-






http://www.youtube.com/watch?v=H7oQrGjmVVs

hal, .........speechless!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Haldol_Kills

Συμφωνω απολυτα στο P.S, διαφωνω στην πρωτη παραγραφo εν μερει, ισχυει οτι τα παντα ξεκινανε απο το ατομο, αλλα το περιβαλλον φταιει πραγματικα καποιες φορες και δεν ειναι απλα δικαιολογια.

Και ειναι για καποιους δυσκολο να πανε κοντρα στο ρευμα(=περιβαλλον) (Undertow που λενε τοσο οι Tool, οσοι και οι Aes Dana), τουλαχιστον μεχρι να βρουν τα διαμαντακια/diamonds in a rough ωστε να εχουν ενα πιο αρμονικο περιβαλλον.

---

Φυσικά και μπορεί να φταίει το περιβάλλον δεν είπα το αντίθετο. Mεγαλώνοντας μπορεί να τύχεις σε πολλές αρνητικές εμπειρίες και να σχηματίσεις μια αντίληψη για τον κόσμο ότι είναι "πολύ πιο σκοτεινός/αρνητικός" από ότι είναι στην πραγματικότητα. Δεν πιστεύω ότι το περιβάλλον εκ φύσεως (και ότι ως επι το πλείστον) είναι τόσο πολύ αρνητικό και νομίζω ότι τα "διαμαντάκια" με τα "καρβουνάκια" απαντώνται με την ίδια συχνότητα (στα δύο άκρα της "κανονικής κατανομής"). Άλλο αυτό και άλλο να γενικεύεις ότι σχεδόν όλα είναι "άνθρακας ο θησαυρός" ;)

Quote:

---

=-






http://www.youtube.com/watch?v=H7oQrGjmVVs

---

(old-school) aaccccccccciiiddd



http://www.youtube.com/watch?v=j66NvwgTBTU&feature=related

Δεν διαφωνουμε, και χαιρομαι πολυ που γουσταρες Hardfloor ;)

Συμφωνώ με τις απόψεις γενικότερα του PETRAN ως αντίλογο στον 10λογο της μπακουριάς γιατί ο τελευταίος ναι μεν περιέχει αρκετές διαπιστώσεις που όντως ισχύουν (πχ. γυναίκες ψωνάρες, νέοι που ζουν με τους δικούς τους και δε μπορούν να δημιουργήσουν σχέση) αλλά ο sheldon τις γενίκευσε σαν να είναι ο ΚΑΝΟΝΑΣ και η αιτία της μπακουριάς, ενώ περιλΜΒ΄νει μόνο κάποιες περιπτώσεις.

Δεν είναι όλες οι γυναίκες π**** στη ψυχή (γιατί αυτό έχει σημασία) και ούτε όλοι οι άντρες μ****... Δεν έχει κυρηχτεί κάποιος σιωπηλός πόλεμος εναντίον των αντρών από εμάς τις γυναίκες και ξέρω ότι οι περισσότεροι άνδρες-μπακουρια θα ήταν ευχαριστημένοι με μία πιο άσχημη από την Σακίρα (τυχαίο παράδειγμα γυναίκας- σεξ συμπολ)!

ΌΠως κι εγώ ως μπακούρω που είμαι αυτή τη στιγμή θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη με έναν τύπο αρκεί να ταιριάζαμε και να μου προκαλούσε τρελά χτυποκάρδια. Δε με νοιάζει αμάξι, λεφτά κλπ που ακούστηκαν . Αυτό δε σημαίνει ότι έχω ρίξει τον πύχη λόγως του ότι είμαι μόνη, αλλά γενικά δε με νοιάζει. Αλλά ξέρω ότι πολλές τα κοιτάζουν... Αλλά τι μας νοιάζουν αυτοί που κοιτάνε πράγματα σε εμάς ρηχά αφού κι εμείς δε θέλουμε ρηχά πράγματα από τους άλλους; Δεν ταιριάζουμε! Αυτομάτως αποκλείουμε ένα κομμάτι του πληθυσμού του άλλου φύλου, συμφωνώ! Αλλά ταυτόχρονα γνωρίζουμε και τί ψάχνουμε και κατευθυνόμαστε στα σωστά μονοπάτια.

'Οπως είπε και ο Sheldon -και νομίζω σχεδόν όλοι συμφωνούμε σε αυτό- σε πολύ μεγάλο βαθμό επηρρεάζουν τη δυνατότητα ανάπτυξης σχέσεων οι τρέχουσες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες και όλα αυτά τα δυσάρεστα. Αλλά μην αφήνουμε απ' έξω τον εαυτό μας, ούτε και να τον υπερ-κατηγορούμε βέβαια για την μπακουριά μας! Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας.
Οι περισσότεροι εδώ μέσα βιώνουμε προβλήματα κοινωνικοποίησης, μοναξιάς, απόσυρσης και άλλοι προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να κρατήσουμε δυο τρεις διαπροσωπικές σχέσεις γιατί παλεύουμε με τα προσωπικά μας δαιμόνια...

Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για την ψυχική μας υγεία, ας νοιαστούμε για τον εαυτό μας, ας τον αγαπήσουμε και ας βγούμε λίγο παραέξω σε αυτή την κοινωνία που μπάζει αλλά κρύβει και τα διαμάντια της. Να που βρισκόμαστε πολλά από τα καλά παιδιά και τα καλά κορίτσια :) Κρυμμένα από τον κόσμο. Εξω από συλλόγους, εθελοντικές δράσεις που είναι φορείς κοινωνικοποίησης. Για πολλούς θέλει δύναμη να γίνει ένα τέτοιο βήμα γιατί έχουμε φοβηθεί τους ανθρώπους. Αλλά παιδιά εγώ προσωπικά αφού έστυψα το κεφάλι μου, αφού και τις λίγες φορές που πάω σε καφέ και μπαρ δε γίνεται καμιά απροσδόκητη γνωριμία που θα μου αλλάξει τη ζωή ...λολ... προσπαθώ να μαζέψω όλο μου το θάρρος και να κοινωνικοποιηθώ μέσα από τέτοιους εναλλακτικούς τρόπους. Όχι με αυτοσκοπό να βρω σχέση. Για να ομορφύνω τη ζωή μου. Και ελπίζω κάπου να με πετύχει ο έρωτας..! Ακόμη δεν έχω ξεκινήσει κάτι και ψάχνω να βρω επιλογές. Από άνοιξη σίγουρα θα πάω στους ποδηλάτες της πόλης!

Παιδιά πρέπει να πολεμήσουμε τη μάστιγα της μπακουριάς! Να θυμηθούμε το ρίσκο!

σανυ, μπραβο!
αισιοδοξο ποστ!

( αυτη σου η υπογραφη ομως..... )

Χαχαχα έχεις δίκιο! Θα διαβάσουν όλοι το αισιόδοξο μυνηματάκι και μετά θα γειωθούν απότομα!
Βασικά θα το άλλαζα ούτως η άλλως γιατί τελευταία νιώθω καλύτερα ενώ αυτή την υπογραφή την διάλεξα σε στιγμές μεγάλης καταθλιπτικής έμπνευσης :P

Quote:

---

Originally Posted by σανυ

Χαχαχα έχεις δίκιο! Θα διαβάσουν όλοι το αισιόδοξο μυνηματάκι και μετά θα γειωθούν απότομα!
Βασικά θα το άλλαζα ούτως η άλλως γιατί τελευταία νιώθω καλύτερα ενώ αυτή την υπογραφή την διάλεξα σε στιγμές μεγάλης καταθλιπτικής έμπνευσης :P

---

ετσι γειωθηκα κ γω.....
μου ρθε η φλασια ξερεις.....

Quote:

---

Originally Posted by σανυ

Δεν έχει κυρηχτεί κάποιος σιωπηλός πόλεμος εναντίον των αντρών από εμάς τις γυναίκες και ξέρω ότι οι περισσότεροι άνδρες-μπακουρια θα ήταν ευχαριστημένοι με μία πιο άσχημη από την Σακίρα (τυχαίο παράδειγμα γυναίκας- σεξ συμπολ)!

---

εγω θα ορκιζομουν το αντιθετο, λες και συνενοηθηκαν ολες οι γυναικες μεσω του κοσμοπολιταν οτι ο αντρας πρεπει να ειναι φτασμενος, να εχει τη ζωουλα του ετοιμη για να αποκτησει και το γυναικακι του. διαφορετικα κανετε λες και δεν εχουμε αξια και δεν ειμαστε ανθρωποι, με αναγκες και συναισθηματα και λοιπα. γιαυτο ειπα οτι ειπα περι ανεργιας και χρηματων/αμαξι/σπιτιου. μαζι με ολα αυτα βεβαια απαιτειται πρωτα και η εξωτερικη εμφανιση και συμπεριφορα. θελετε ολο το πακετο ετοιμο δλδ και καλα κανετε αφου δεν ειστε κοροϊδα! το θεμα ομως ειναι για καποιον που ειναι μικρος και ετυχε στη περιοδο τωρα τη προβληματικη που ολοι δεν εχουμε λεφτα, πως θα προχωρησει στο επομενο επιπεδο να μαθει πχ να φερετε, οταν καμια δε του δινει ευκαιριες ?

η Σακιρα παντως δε μ'αρεσει, μαλλον φταιει που εχω περιεργα γουστα και οι αδυνατες/κανονικες με απωθουν λιγακι.

Quote:

---

Originally Posted by σανυ

Αλλά παιδιά εγώ προσωπικά αφού έστυψα το κεφάλι μου, αφού και τις λίγες φορές που πάω σε καφέ και μπαρ δε γίνεται καμιά απροσδόκητη γνωριμία που θα μου αλλάξει τη ζωή ...λολ...

---

ειπες (εγραψες μαλλον) την πιο σωστη κουβεντα! πλεον ουτε σε καφετεριες και μπαρακια δε γινονται γνωριμιες, γιατι πολυ απλα το φλερτ εκει εξω δεν υπαρχει! ολοι μεσω γνωστων κανουν οτι κανουν, κι αν δεν υπαρχουν χαθηκες. ειδικα αμα δεν εχεις εστω μια κοινη δραστηριοτητα να ερθεις αναγκαστικα κοντα με ενα ατομο, τοτε δε προκειται να σε πλησιασει και να σου δωσει σημασια.

τελος οσον αφορα τη κοινωνικοποιηση γενικα, παρολο που αγαπαω τον εαυτο μου και συχνα θα ηθελα να εχω φυσιολογικη ζωη, δυστυχως καπου και η συμπεριφορα των αλλων απεναντι μου δεν ειναι καλη, με αποτελεσμα να μαζευομαι περισσοτερο και να προτιμω τη μοναξια. το βρισκω δυσκολο πλεον και το να ταιριαξω με εναν ανθρωπο και να με καταλαβει, λες και μιλαμε διαφορετικη γλωσσα.

ΚΕΝΟ γενικά αν αρχίσουμε να μιλάμε με ''εμείς'' κι "εσείς'' θα χωριστούμε σε δυο στρατόπεδα άντρες γυναίκες και εδώ αλλά το χειρότερο είναι ότι θα το βγάλουμε και έξω στην αληθινή ζωή. Και δεν το θέλουμε αυτό! Να αγκαλιαστούμε θέλουμε, τουλάχιστον με όσους εκπροσώπους του άλλου φύλου μας ταιριάζουν! :) Σε αυτή τη συζήτηση εγω προσωπικά πρώτον, παίρνω ουδετερη θεση και ξεχνάω το ότι είμαι γυναίκα και δεύτερον δε θέλω να γενικεύω. Γιατί ξέρω κι εγώ να βρίσκω παραδείγματα συμπεριφορών σε κάποιους άνδρες που δε μου αρέσουν αλλά να το να τους τσουβαλιάσω όλους μαζί και μάλιστα να χρησιμοποιήσω β' πληθυντικό και ενώ δε σε ξέρω να σε πάρει η μπάλα, είναι άδικο.

Δε διαβάζουν όλες κοσμοπόλιταν και δε θέλουν όλες όλα αυτά που περιγράφεις! Τα μιντια ευχαρίστως πλασάρουν ότι αυτό γίνεται αλλά προς μεγάλη απογοήτευσή των ''ηγετων'' του life style δε συμβαίνει -ευτυχώς! Είναι το μεγάλο ψέμα των μίντια αυτό. ¨Ο,τι δήθεν υπάρχει ένα πρότυπο ζωής και μερικοί το ακολουθούν και άλλοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να το κάνουν. Αν δε σου αρέσουν όσοι/ όσες φέρονται σαν να μην έχουν προσωπικότητα και ακολουθούν τους ''σταρ'' αγνόησε τους. Και τέτοιους και πολλούς άλλους που σε χαλάνε, πέρα από ερωτική συντροφιά και ως φίλους. Μεταξύ μας, εγώ δε ξέρω πολλά τέτοια άτομα ρε συ, που να ζουν τοσο στην κοσμάρα τους. Υπάρχουν αλλά δεν πάω εκει που συχνάζουν! Αλλά και να τύχει να πάω δε με παίρνει απο κάτω. Μου θυμίζεις λιγο φάση αγοραφοβίας που τη βιωνα συχνα τα τελευταία χρόνια γιατι κυκλοφορουσα τόσο σπάνια έξω που πάθαινα σοκ και τους εβλεπα ολους τραγικους!

Το είπανε και άλλοι το λέω κι εγώ: ας πάψουμε λίγο να ασχολιόμαστε με το τί δεν μας αρέσει και ας εστιάσουμε στο τί μας αρέσει και μας από δρόμους αυτο-ολοκληρωσης και στοιχειώδους κοινωνικόποίησης -με την έννοια όχι να γίνουμε όλοι party animal, αλλά να βγούμε από το καβουκι μας, να σχοληθουμε με κάτι που μας αρέσει και που θα βρούμε και άλλους να αρεσει όπως εμας- να βρεθούμε σε ομάδες ανθρώπων, να αποκτήσουμε φίλους, να γεμίσουμε τη ζωή μας με αρκετά πράγματα για εμάς, ώστε να μη νιώθουμε λειψοι επειδή δεν έχουμε σύντροφο. Αλλά να γίνουμε όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένοι συναισθηματικά, κοινωνικά (φίλους) και πνευματικά (χόμπυ) και τότε πραγματικά πιστεύω ότι θα έρθει το καλύτερο στη ζωη μας.

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα στα μπαράκια, δεν είναι φορείς κοινωνικοποίησης και γνωριμιών! Αλλά αφού δε βλέπω πως αλλιώς μπορούμε να γνωρίσουμε υποψήφιους -ες lovers παρα μόνο ίσως μέσω γμωριμιών, γιατί να είμαστε κατά; Προς θεου όχι να αρχίσουμε να κάνουμε παρέες μόνο και μόνο γι'αυτό (έτσι εξηγείται καμιά φορά και το φαινόμενο "απο τότε που βρήκε γκομενάκι μας εχει γραψει όλους'') αλλά αν είμαστε τόσο τυχεροί και βρούμε ενα παρεάκι που μας ταιριάζει και μπορούμε να κάνουμε πράγματα μαζί, περα απο το ότι και αυτο απο μόνο του θα ήταν πολυ ευχαριστο, δε θα είχαμε και πιο πολλες πιθανότητες για να γνωρίσουμε κάποιον/-α;

Αυτά έχω να πω που αφορούν καο το κομμάτι του τρόπου γνωριμιών αλλά και το κομμάτι του τί θέλω και ψάχνω στον άλλον...

ΚΕΝΟ μπορείς να έχεις φυσιολογική ζωή. Μπορείς και το θες. Αναφέρεις ότι κάπου δεν είναι και η συμπεριφορά των άλλων καλή και συμφωνώ ότι οι περισσότεροι έχουμε φάει ήττες, δηλ. μας φέρθηκε άδικα κάποιος ή πολλοι, συνήθως και η ίδια μας η οικογένεια που μας αγαπάει και μας μεγάλωσε (για φαντάσου). Αλλά και εμεις καπου με τη συμπεριφορά μας δεν είμαστε καλοί, πολλές φορες χωρις να το θέλουμε, όπως ίσως και οι άλλοι. Όσο κλεινόμαστε τόσο κακό στον εαυτό μας κάνουμε. Το έκανα σχεδόν τρια χρόνια και τωρα τελευταια αρχιζω θεωρητικά να αλλάζω και ψάχνω τρόπους να περάσω στην πράξη.

Κάνεις κάποια ψυχοθεραπεία; Γιατί εμένα με 5 συνεδρίες και ήδη με έχει βοηθήσει πολύ. Και ένα από τα πράγματα που βλέπω είναι ότι όσο προχωράει τόσο αρχίζω να μιλάω για τα πολύ βαθειά μου κομμάτια, συμπλέγματα και ανασφάλειες -που ουσιαστικά είναι δυσλειτουργικοί τρόποι που μας έμαθαν άλλοι ή εμεις δημιουργησαμε για να ερμηνευουμε τον κόσμο- και λιγότερο για το τί μου έχουν κάνει οι άλλοι... Αν το ψάξεις υπάρχουν και φορεις που παρέχουν δωρεαν ψυχολογικη υποστηριξη. Γιατί κι εγώ άνεργη είμαι και άφραγκη!

Quote:

---

Originally Posted by Haldol_Kills

Δεν διαφωνουμε, και χαιρομαι πολυ που γουσταρες Hardfloor ;)

---

Λατρεύω την ηλεκτρονική dance από τα 90s γενικά, είναι μια από τις σκηνές που ψαχνω. Τους Hardfloor τους είχα μάθει από μια συλλογή που είχε πέσει στα χέρια μου το 1996 η κάτι τέτοιο? (τότε ήμουν έφηβος). Τώρα με το ιντερνετ κατεβάζω ότι καλό σε techno, breaks, trance, prog house και IDM από 90s έχει βγει. Τέτοιες μουσικές θυμάμαι και από το παιχνίδι Wipe-Out στο playstation (1) που είχε. Πολύ ρυθμική, ατμοσφαιρική και φουτουριστική κατάσταση

Quote:

---

Originally Posted by σανυ

ΚΕΝΟ γενικά αν αρχίσουμε να μιλάμε με ''εμείς'' κι "εσείς'' θα χωριστούμε σε δυο στρατόπεδα άντρες γυναίκες και εδώ αλλά το χειρότερο είναι ότι θα το βγάλουμε και έξω στην αληθινή ζωή. Και δεν το θέλουμε αυτό! Να αγκαλιαστούμε θέλουμε, τουλάχιστον με όσους εκπροσώπους του άλλου φύλου μας ταιριάζουν! :) Σε αυτή τη συζήτηση εγω προσωπικά πρώτον, παίρνω ουδετερη θεση και ξεχνάω το ότι είμαι γυναίκα και δεύτερον δε θέλω να γενικεύω. Γιατί ξέρω κι εγώ να βρίσκω παραδείγματα συμπεριφορών σε κάποιους άνδρες που δε μου αρέσουν αλλά να το να τους τσουβαλιάσω όλους μαζί και μάλιστα να χρησιμοποιήσω β' πληθυντικό και ενώ δε σε ξέρω να σε πάρει η μπάλα, είναι άδικο.

Δε διαβάζουν όλες κοσμοπόλιταν και δε θέλουν όλες όλα αυτά που περιγράφεις! Τα μιντια ευχαρίστως πλασάρουν ότι αυτό γίνεται αλλά προς μεγάλη απογοήτευσή των ''ηγετων'' του life style δε συμβαίνει -ευτυχώς! Είναι το μεγάλο ψέμα των μίντια αυτό. ¨Ο,τι δήθεν υπάρχει ένα πρότυπο ζωής και μερικοί το ακολουθούν και άλλοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να το κάνουν. Αν δε σου αρέσουν όσοι/ όσες φέρονται σαν να μην έχουν προσωπικότητα και ακολουθούν τους ''σταρ'' αγνόησε τους. Και τέτοιους και πολλούς άλλους που σε χαλάνε, πέρα από ερωτική συντροφιά και ως φίλους. Μεταξύ μας, εγώ δε ξέρω πολλά τέτοια άτομα ρε συ, που να ζουν τοσο στην κοσμάρα τους. Υπάρχουν αλλά δεν πάω εκει που συχνάζουν! Αλλά και να τύχει να πάω δε με παίρνει απο κάτω. Μου θυμίζεις λιγο φάση αγοραφοβίας που τη βιωνα συχνα τα τελευταία χρόνια γιατι κυκλοφορουσα τόσο σπάνια έξω που πάθαινα σοκ και τους εβλεπα ολους τραγικους!

Το είπανε και άλλοι το λέω κι εγώ: ας πάψουμε λίγο να ασχολιόμαστε με το τί δεν μας αρέσει και ας εστιάσουμε στο τί μας αρέσει και μας από δρόμους αυτο-ολοκληρωσης και στοιχειώδους κοινωνικόποίησης -με την έννοια όχι να γίνουμε όλοι party animal, αλλά να βγούμε από το καβουκι μας, να σχοληθουμε με κάτι που μας αρέσει και που θα βρούμε και άλλους να αρεσει όπως εμας- να βρεθούμε σε ομάδες ανθρώπων, να αποκτήσουμε φίλους, να γεμίσουμε τη ζωή μας με αρκετά πράγματα για εμάς, ώστε να μη νιώθουμε λειψοι επειδή δεν έχουμε σύντροφο. Αλλά να γίνουμε όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένοι συναισθηματικά, κοινωνικά (φίλους) και πνευματικά (χόμπυ) και τότε πραγματικά πιστεύω ότι θα έρθει το καλύτερο στη ζωη μας.

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα στα μπαράκια, δεν είναι φορείς κοινωνικοποίησης και γνωριμιών! Αλλά αφού δε βλέπω πως αλλιώς μπορούμε να γνωρίσουμε υποψήφιους -ες lovers παρα μόνο ίσως μέσω γμωριμιών, γιατί να είμαστε κατά; Προς θεου όχι να αρχίσουμε να κάνουμε παρέες μόνο και μόνο γι'αυτό (έτσι εξηγείται καμιά φορά και το φαινόμενο "απο τότε που βρήκε γκομενάκι μας εχει γραψει όλους'') αλλά αν είμαστε τόσο τυχεροί και βρούμε ενα παρεάκι που μας ταιριάζει και μπορούμε να κάνουμε πράγματα μαζί, περα απο το ότι και αυτο απο μόνο του θα ήταν πολυ ευχαριστο, δε θα είχαμε και πιο πολλες πιθανότητες για να γνωρίσουμε κάποιον/-α;

Αυτά έχω να πω που αφορούν καο το κομμάτι του τρόπου γνωριμιών αλλά και το κομμάτι του τί θέλω και ψάχνω στον άλλον...

ΚΕΝΟ μπορείς να έχεις φυσιολογική ζωή. Μπορείς και το θες. Αναφέρεις ότι κάπου δεν είναι και η συμπεριφορά των άλλων καλή και συμφωνώ ότι οι περισσότεροι έχουμε φάει ήττες, δηλ. μας φέρθηκε άδικα κάποιος ή πολλοι, συνήθως και η ίδια μας η οικογένεια που μας αγαπάει και μας μεγάλωσε (για φαντάσου). Αλλά και εμεις καπου με τη συμπεριφορά μας δεν είμαστε καλοί, πολλές φορες χωρις να το θέλουμε, όπως ίσως και οι άλλοι. Όσο κλεινόμαστε τόσο κακό στον εαυτό μας κάνουμε. Το έκανα σχεδόν τρια χρόνια και τωρα τελευταια αρχιζω θεωρητικά να αλλάζω και ψάχνω τρόπους να περάσω στην πράξη.

Κάνεις κάποια ψυχοθεραπεία; Γιατί εμένα με 5 συνεδρίες και ήδη με έχει βοηθήσει πολύ. Και ένα από τα πράγματα που βλέπω είναι ότι όσο προχωράει τόσο αρχίζω να μιλάω για τα πολύ βαθειά μου κομμάτια, συμπλέγματα και ανασφάλειες -που ουσιαστικά είναι δυσλειτουργικοί τρόποι που μας έμαθαν άλλοι ή εμεις δημιουργησαμε για να ερμηνευουμε τον κόσμο- και λιγότερο για το τί μου έχουν κάνει οι άλλοι... Αν το ψάξεις υπάρχουν και φορεις που παρέχουν δωρεαν ψυχολογικη υποστηριξη. Γιατί κι εγώ άνεργη είμαι και άφραγκη!

---

you know what, θα αρκεστω στη πρωτη σου προταση, κι εμενα με κουραζει και το βρισκω σαν χασιμο χρονου οτι γενικευουμε. δε θελω να νιωθω οτι κανω επιθεση ουτε να χωριστουμε σε δυο στρατοπεδα. αν κι εκει εξω νιωθω πως ειμαστε ηδη χωρισμενοι, αφου παραμενουμε μονοι, με τη παγωμαρα στη ψυχουλα μας. να αγκαλιαστουμε ολοι θελουμε, αλλα αυτο το "ταιριαζουμε" ειναι που παιζει ρολο και συχνα μας τα χαλαει. υπαρχουν βλεπεις προϋποθεσεις κι απαιτησεις, η αγαπη μας δεν ειναι για τον καθενα/καθεμια ελευθερα. κι απ'αυτες τις απαιτησεις φτασαμε εδω που φτασαμε. δε θα επαναλαβω τα ιδια ομως, το οτι οι αντρες εχουν ριξει τα στανταρντς τους, σημαινει οτι δεν εχουν και τοσο τρομερες απαιτησεις οπως οι γυναικες.

αγοραφοβια δε νομιζω να εχω, δλδ δε φοβαμαι κατι οταν βγαινω εξω. αν και σπανια κυκλοφορω, περισσοτερο σιχαμαρα νιωθω, ειδικα οταν βλεπω γελοιοτητες τυπου φιγουριλικια. για κατι τετοια μαζι και με τη μοναξια δε θελω να κυκλοφορω, προτιμω να ειμαι στη κοσμαρα μου. αν και ειχα χομπι και ενιωθα οκ, πλεον δε με εκφραζουν ουτε αυτα και θα επρεπε να επανελθω καπως να ειμαι πιο κοινωνικος, απλα δε ξερω απο που να ξεκινησω. δυσκολευομαι οπως ειπα να ταιριαξω και να εμπιστευτω τους ανθρωπους, δυσκολευομαι να δω οτι δεν ειναι κατι παροδικο οταν προκειται για απλη φιλια. κι οχι δε κανω ψυχοθεραπεια, ισως να επρεπε, αν και δεν ειμαι τοσο του να μοιραζομαι τις σκεψεις μου, ειδικα οταν ειναι με το ζορι και προγραμματισμενο. ουσιαστικα αναγκη για κατανοηση εχω κι εγω, και δε το ζηταω απο ολους, αλλα απο ενα μονο ατομο που θα κατσει να ασχοληθει μαζι μου και θα ξανακανουμε σχεση, να το φροντιζω και να με φροντιζει οπως κανουν ολοι.

αλλα κι αυτο μαλλον το φυσιολογικο πραγματακι καταντησε δυσκολο...

Το έγραψες και μόνος σου sheldon, βασισμένος σε δικές σου εμπειρίες και άλλων "ομοιοπαθών". Φαντάζομαι όμως πως ούτε οι δικές σου εμπειρίες ούτε των άλλων (πόσων αλήθεια, εννοώ πόσους γνωρίζεις, έναν, δέκα, εκατό, χίλιους?) δεν αποτελούν το σύνολο των εμπειριών όλων των ανθρώπων του πλανήτη Γη.

ΚΕΝΟ με όσα είπα ήθελα να δείξω ότι γενικά ας μην πτοούμαστε από αυτά που υπάρχουν εκεί έξω και δε μας αρέσουν και ας κατευθυνθούμε προς τα εκεί που ταιριάζουμε περισσότερο ως άτομα, σε αντίστοιχους κοινωνικούς χώρους και καταστάσεις που θα έχουμε πιο πολλές πιθανότητες να βρούμε αυτά που μας ταιριάζουν, φιλικά και ερωτικά! Σε πρώτη φάση δηλαδή ας βγούμε στον κόσμο όσοι έχουμε απομονωθεί γιατί μεσα στο σπίτι μας λίγο δύσκολο να βρούμε έναν σύντροφο.

Σε δεύτερο επίπεδο είναι φυσικά και οι προσωπικές απαιτησεις του καθενός που λες κι εσύ για το τί ψάχνει σε έναν σύντροφο. Σιγουρα τσατιζόμαστε όταν νιώθουμε ότι μας απορρίπτουν για "λάθος" κατα εμας λόγους. Άλλοι ζητάνε πολλά, άλλοι λίγα. Ας μην το πάρουμε προσωπικά. Από πίσω υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα αξιών, ένα περιβάλλον ανατροφής, πιθανόν προηγούμενες σχέσεις και εμπειρίες, οι τρέχουσες ανάγκες ενός ατόμου, επιρροές από την κοινωνία και φυσικά μια ξεχωριστή προσωπικότητα και η ύπαρξη ή όχι ερωτικής έλξης. Όλα αυτά περιπλέκουν τα πράγματα, αλλά τι να κάνουμε, γι αυτό τελικά είναι τόσο ωραίο όταν κολλήσουν δυο άνθρωποι! Το θέμα είναι ότι εμείς δίνουμε ευκαιρίες στη ζωή να μας συμβεί και αυτό αλλά και άλλα ευχάριστα που στην προσπάθεια να τα ζήσουμε ρισκάρουμε και να πονέσουμε ίσως; Εκεί εστιάζω εγώ κυρίως σε συζητήσεις για μπακουριά.

Α το σημείο αυτό με τα στάνταρτς που λένε πολλοί δεν το πολυκαταλαβαίνω και δεν το θεωρώ ως άμεση αιτία της μπακουριάς. Εγώ προσωπικά πάντα είχα κάποια στάνταρτς τα περισσότερα από τα οποία αλλάζουν όσο αλλάζω κι εγώ και όσο εμπλουτίζονταν οι εμπειρίες μου. Δεν τα μετρώ ως χαμηλά ή υψηλά, πολλά ή λιγα, είναι αυτά που είναι πχ. εξυπνάδα. Άλλοι λέτε ότι άντρες γυναίκες έχουν κατεβάσει τα στανταρτς λογω της μπακουριάς τους και άλλοι ότι επειδή πολλοί/ πολλές εκεί έξω έχουν παραανεβάσει τον πύχη γι αυτο είμαστε μπακούρια. Μπερδεύτηκα! Τελικά τι εννοείτε;

Πάντως σε καταλαβαίνω με το θέμα "άγχος και ανησυχία" για τις διαπροσωπικές σχέσεις... Εμένα κάτι που με βοήθησε τελευταία με τις ελάχιστες νέες γνωριμίες που κάνω είναι να μη βάζω ταμπέλες "φίλος" και "μη άξιος για φίλος" αμέσως και να δίνω λίγο χρόνο να κυλήσουν τα πράγματα μόνα τους. Επιμένω όμως ότι η ψυχοθεραπεία βοηθάει και να δεις πως θα σου λυθεί η γλώσσα :q Φιλικά

ναι εννοειται οτι προσπαθουμε με ατομα που πιστευουμε μας ταιριαζουν περισσοτερο. το εγραψα και πισω αυτο. αν και εχει καταντησει για μενα τοσο δυσκολο να ταιριαξω με εναν ανθρωπο και να επικοινωνησω σωστα, που πιστευω πως δε θα ξανακανω ποτε παλι σχεση, τιποτα γενικοτερα. εχει χαθει η αγαπη ξερεις, η παρεα, να νιωθω οτι ειμαι επιθυμητος και με χρειαζονται. αφου μπορει καποια να βρει καμποσες φορες καλυτερους απο εμενα, ειδικα εδω στην αθηνα, τοτε ποιος ο λογος να προσπαθησει και να επιμεινει μαζι μου ? ολο αυτο το πραμα που ξεκινα αγνα στην αρχη οταν καποιος δεν εχει αποκοπει απ'το συνολο, ε οταν χαλασει καπου μετα σου ειναι δυσκολο να το ξανανιωσεις. πλεον δυσκολευομαι να εμπιστευτω τους ανθρωπους, δεν εχω μαθει να δεχομαι τιποτα θετικο απ'αυτους γιατι παντα αρνητικα μου προσφεραν. πικρες, ανασφαλεια, προβληματα, γκρινια, προδωσια και ξανα μοναξια. το αισθημα του να σε παρατανε μονο το εχω δεχτει σε μεγαλο βαθμο με αποτελεσμα πλεον να εχω γινει απολυτος και να τα θελω ή ολα απο καποια ή τιποτα για να μη ξαναπληγωθω.

ετσι οταν μια κοπελα με πλησιασει και δε ξερει τι θελει ακριβως απο μενα, ή θα μαθει να ειναι διπλα μου αφοσιωμενη κι οπως πρεπει για να υπαρξει σχεση, ή δε θα ειναι καθολου οποτε την πεταω εξω απ'τη ζωη μου για να μη μου χανει το χρονο. εξαιρειται το θεμα του σεξ που μπορει να θελει σκετο, αλλα και παλι τα γουστα μου ειναι περιεργα οπως ειπα, και τωρα πια δηλωνω ασεξουαλ. το φιλικο δλδ σκετο δεν υπαρχει και δε θελω να υπαρχει, γιατι δεν πιστευω στη φιλια (ειδικα μεταξυ γυναικας κι αντρα). γενικοτερα αυτο που λες στο τελος εγω το εχω στο αντιθετο, προσπαθω να βαζω ταμπελες με τη πρωτη επικοινωνια για να ξερω αν υπαρχει χρησιμοτιτα ή οχι. οταν φυσικα καταληγω αρνητικα φροντιζω να εξαφανιζω/εξαφανιζομαι.

το θεμα με τα στανταρντς ειναι απλο. ας υποθεσουμε οτι καποια ειναι 1.60 - 1.65 αλλα παρολαυτα γουσταρει ΜΟΝΟ τους ψηλους, γεροδεμενους, ξανθους, γαλανοματιδες (τα λεφτα και τα υπολοιπα ειπαμε ειναι μπονους) γιατι της ειπανε οτι ετσι ειναι οι αντρες οι σωστοι! αυτο δεν ειναι υψηλα στανταρντς / υπερβολικες απαιτησεις ? υπαρχουν πολλοι με αυτα τα χαρακτηριστικα εδω στην ελλαδα ? οχι φυσικα, οι περισσοτεροι μετριοι ειμαστε, καστανοι οπως κι εσεις αντιστοιχα καστανιουλες. οι γυναικες ομως παρολαυτα δε κοιτανε τους μετριους, εχουν στο μυαλο τους τα δικα τους, αυτα τα προτυπα που τους καναν πλυση εγκεφαλου μεσω διαφημισεων, περιοδικων ή οτι αλλο, και συχνα ειναι ξενοφερτα.

ακολουθανε λοιπον και τα κοριτσακια ολα τη μοδα, βαφουν τα χειλακια τους ροζ ή οτι αλλο χρωμα τους πλασαρουν και ειναι ιν, και το παιζουν υπερανω σαν να σου λενε "θελουμε αυτα που μας μαθανε οχι αυτα που εισαστε εσεις πραγματικα". κι ετσι οι ελληνες μενουν μπακουρια, γιατι και δεν εχουν μια, και φυσικα δεν ειναι οπως θελουν οι γυναικες, τοσο απο εμφανιση οσο κι απο συμπεριφορα.

γιαυτο λεω πρεπει να μαθουμε να αγαπαμε τους αλλους οπως ειναι, κι οχι οπως θα θελαμε να ειναι! εμενα γιατι να μη με χαλανε οι ατελειες, κι αντιθετως να γουσταρω και τα παραπανω κιλακια σε καποια ? γιατι να σιχαινομαι το βαψιδι μεχρι υπερβολικης πτωσεως ? γιατι να μη μπορουν να φερθουν αυθορμητα και να πουν αυτο που θελουν, αλλα να σε αναγκαζουν να το μαντεψεις και να τις παρακαλας ? καπου τα πραγματα εχουν μπερδευτει υπερβολικα στην εποχη μας λοιπον και στον ερωτα και τις σχεσεις, και ειναι φυσικο οπως συμβανει και με ολα τα υπολοιπα. ελπιζω μονο να ξεμπερδευτουν συντομα αλλιως το ειδος μας παει για καταστροφη.