Συζήτηση για τον Αλφισμό

Λοιπόν Αναζίτηση απαντάω μόνο στο τελευταίο που γράφεις:
"Μ' αυτό το άρθρο ξεκαθαρίζεται ότι η κληρονομική νόσος του αλφισμού, ενδέχεται να αναπτύξει και άλες αυτόνοσες παθήσεις. Αναρωτιέμαι πόσες ειδικότητες γιατρών πρέπει να επισκέπτεται ένας πολίτης με αλφισμό, σε όλη τη ζωή του και ανάλογα με τη φυσική και οικονομική του κατάσταση. Φυσικά, εξαιρούμε τον ψυχολογικό παράγοντα..."

γιατί είναι λίγο κατεβατό τα ποστ σου!

Οι παθήσεις που μπορεί να προκληθούν είναι κάτι πο
υ εξαρτάται από εμάς να αποφύγουμε προστατεύοντας τον εαυτό μας!
Από τη στιγμή που ένας αλφικός λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα ώστε ώτσε να προστατεύει τον εαυτό του δεν κινδυνεύει από κάτι!

Σε ότι αφορά τώρα τους γιατρούς: Πρέπει να επισκεπτόμστε έναν οφθαμίατρο όπως όλοι οι άνθρωποι με το παραμικρό πρόβλημα όρασης τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, και όποτε χρειαστούμε καινούρια γυαλιά. Καλό είναι να επισκεπτόμαστε και κάποιο δερματολόγο για συμβουλές και για ότι προκύψει.
Όσο για τον ψυχολογικο παράγωντα είναι θέμα χαρακτήρα. Όταν είσαι καλά με τον εαυτό σου τότε δε βλεπω προβλημα εκει

Κάπως έτσι ξεκίνησα αυτό το ποστ, πριν αρκετούς μήνες..

]

Quote:

---

Σε όλα τα σημεία του πλανήτη μας υπάρχουν άνθρωποι αυτού του είδους, και εγώ προσπαθώ να συγκεντρώσω / μαζέψω όλους τους Έλληνες η όσους γίνεται, για να κάνουμε συγκρίσεις, ν’ ανταλλάξουμε απόψεις κι εμπειρίες για τον τρόπο που ζει και επιβιώνει ο κάθε ένας ξεχωριστά. Σκοπός μου η ενημέρωση, η επαφή, η ψυχολογική στήριξη, ώστε να εντοπίσουμε τις σωματικές διαφορές μας και να μάθουμε όλοι μαζί πώς να αντιμετωπίσουμε τις ρατσιστικές τάσεις που ο κάθε ένας από εμάς -άλλος λίγο άλλος πολύ αντιμετωπίζουμε.

---

Κι εγώ στενοχωριέμαι για το... κατεβατό μου ποστ, γιατί το άνοιξα για έναν παιδικό μου φίλο, που επιθυμεί να επικοινωνήσει με αλφικούς και έχει κι αυτός μεσαίο αλφισμό.

Συζητηση και ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών είναι και ήταν ο στόχος μου marilena, όμως στην Ελλάδα δύσκολα μιλούν οι αλφικοί και οι περισσότεροί από αυτούς δεν παραδέχονται σε τρίτιυς ότι έχουν πρόβλημα. Μάλιστα, όπως μου λέει ο αγαπητός φίλος μου, η σύζυγός του δεν έχι καταλάβει ακόμα το πρόβλημα του άνδρα της οποίος έχει οφαθαλμοδερματολογικό αλφισμό.


Φυσικά, τα πιο βαθιά του ζευγαριού αυτού δεν τα γνωρίζω και δεν μας ενδιαφέρουν.

Επίσης, μια φίλη μου ψυχολόγος, που έχει κι αυτή αδερφό με πολύ προχωρημένο αλφισμό -δεν κάνει να εκτεθεί καθόλου στον ήλιο, βιαστηκε να μου πει ότι, εκτός από τη διαφορά στο χρώμα, ο αδερφός της είναι υγιής και πολύ καλά.

Πόσο καλά όμως μπρεί να είναι ένας άνθρωπος κλεισμένος συνεχώς σε ένα δωμάτιο;

Ετσι, μ' αυτά τα κατεβατά και τον σχεδόν μονολογο μου τόσον καιρό, προσπαθώ να συγκεντρώσω πληροφορίες, να ενημερώσω μήπως και τους... τσιγκλισω και αρχίσουν να μου μιλούν.

Γιατί υπάρχουν περίπτωσεις μεσήλικών πλέον αλφικών, που δεν τελειώσαν καν το δημοτικό, γιατί πριν 30 - 40 χρόνια ο κατάξανθος τύπος του βόρειου ιρλανδου στην επαρχιακή Ελλάδα των sixty's μπορούσε να γίνει αντικείμενο κοροιδίας και περιέργειας από παιδιά, ενήλικες και βίωναν απόρριψη ακόμα και από τους γονείς τους.

Αλλά και σήμερα ακόμα σε πολλύς είναι τρομερά δύσκολο να πουν μπροστά σε τρίτους, ακόμα και μπροστά στον εαυτό τους.. "Ναι, είμαι αλφικός", "Ναι, είμαι αλκοολικός, τετραπληγικός, παιδί διαλυμένης οικογένειας ή έχω καρκίνο".

Συμπάθα με που είπα πολλά πάλι και, ειλικρινά, χαίρομαι την κάθε σου ανάρτηση - παρέμβαση!!!

Ειναι λιγο οξυμωρο ,εαν αυτοι εχουν ξεπερασει το προβλημα τους και το εχουν δεχτει... ως ενα στοιχειο της υπαρξης τους , να πρεπει να παραδεχτουν οτι εχουν προβλημα ωστε να παρουν συμπαρασταση.

Δεν εχω προβλημα

Εχεις...

Μα δεν εχω σου λεω

Οχι εχεις...

Τεσπα , δεν εχει αναφερθει και η wiki νομιζω

http://en.wikipedia.org/wiki/Albinism

Δεν ξερω κατα ποσο το δεν μπορω να βγω απο το δωματιο ισχυει , δεν διαβασα κατι τετοιο στη wiki.

Quote:

---

The albinistic are generally as healthy as the rest of the population (but see related disorders below), with growth and development occurring as normal, and albinism by itself does not cause mortality,^[6] although the lack of pigment blocking ultravioletradiation increases the risk of skin cancer and other problems.

---

Αναφερθηκε η ελληνικη wiki αλλα δεν ειναι αρκετα "πλουσια".

Αρχικά το δεν μπορείς να βγεις από το δωμάτιο είναι σχετικό και ανάλογο του που μένεις, του τι ώρα είναι και φυσικά του καιρού. Σίγουρα δε θα ήταν σοφό εκ μέρους μου να βγω μεσημέρι καλοκαιριού στην Κύπρο ξέρω 'γω όμως αν είναι απαραίτητο θα το κάνω για μικρό χρονικό διάστημα με γυαλιά ηλίου αντιλιακό και λοιπά.

Το να καταλαβαίνει κάποιος το πρόβλημά σου δεν είναι θέμα ανάγκης συμπαράστασης αλλά κυρίως στο πρακτικό του θέματος. Δηλαδή όταν βγαίνεις με κάποιο φίλο σου είναι λίγο απαραίτητο να αντιληφθεί ότι πρέπει να αποφεύγεις τον ήλιο να κινείσαι υπό σκιά ή ότι δε βλέπεις τόσο καλά όσο αυτός. Στο σχολείο προσωπικά χρειάζομαι κάποιες μεγαινθύνσεις στα γραπτά και δε βλέπω στον πίνακα πρόβλημα το οποιο λύνεται με ένα μηχανιμα που χρεισιμοποιείται σίγουρα πολύ εύκολα. Αυτά είναι βασικές διευκολύνσεις που χρειάζονται την κατανόηση του "προβλήματος" από τους καθιγητές, μου είναι απαραίτητες και τις απαιτώ.

Ένας άνθρωπος με αλφισμό μπορεί να έχει μία εντελώς φυσιολογική ζωή με κάποιους περιορισμούς όπως και τόσοι άλλοι άνθρωποι.

Όσο για την κωροιδία ή την περιέργια που μπορεί κάποιος να προκαλεσει στο σχολείο σε μικρές ηλικίες οφείλω να ομολωγήσω ότι κι εγώ είχα εισπράξει κάποια όχι και τόσο καλά σχόλια κυρίως στις μικ΄ρες τάξεις του δημωτικού αλλά δε με άγγιζαν ιδιαίτερα, μάλλον τα αντιμετώπιζα πάντα με χιούμορ. Ποτέ δε μου άρεσε να ξεχωρίζω κυρίως λόγω μαλλιών μιας και εκτός από κατάξανθα τυχαίνει να είναι και σγουρά και φουνττά ώστε να ξεχωρίζουν από απόσταση, μικρή αυτό με ενοχλούσε όμως μεγαλώνοντας έμαθα να εκμεταλλεύομαι την ιδιεταιρώτητα αυτή που με βοήθησε να κάνω ανταύγες χωρίς να ξεβάφω μαλλί και έλυσα το πρόβλημα βάφωντας τα μαλλιά μου πιο σκούρα ξανθά και κάνοντας κόκκινες ανταύγες το καλοκαίρι. Δε μου άρεσε ποτέ που δε φαίνονταν τα φρύδια και οι βλεφαρίδες μου αλλά το φρύδι βάφεται με το μαλλί και όσο για τις βλεφαρίδες ας είναι καλά η μάσκαρα. Το παν είναι να βρήσκεις λύσεις σε αυτά που σε ενοχλούν.

Το πρακτικό προβλημα είναι το πρόβλημα όρασης κυρίως αυτό με δυσκολεύει πιο πολύ απ' όλα όμως βρήσκω και εκεί λύσεις, δεν είναι και τόσο δύσκολο αφού έτσι έχω μάθει. Ίσως είναι και λίγο εκνευριστικό να περιορίζομαι στις ώρες που πηγαίνω θάλασσα ή στις βόλτες το καλοκαίρι όμως κι αυτό δεν είναι κάτι τραγικό.

Εν τέλει συγνώμη για το κατεβατό που κατάφερα κι εγώ να γράψω όμως διαβάζοντας περί συμπαράστασης προσπαθώ να εξειγήσω όσο το δυνατόν καλήτερα ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο χάλια όσο περιγράφωνται ή τουλάχιστον εγώ δεν το αντιλαμβανομαι έτσι!

Quote:

---

Εν τέλει συγνώμη για το κατεβατό που κατάφερα κι εγώ να γράψω όμως διαβάζοντας περί συμπαράστασης προσπαθώ να εξειγήσω όσο το δυνατόν καλήτερα ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο χάλια όσο περιγράφωνται ή τουλάχιστον εγώ δεν το αντιλαμβανομαι έτσι!

---

Ωραια:)
Σιγουρα το να μπεις στο τριπακι οτι ειμαι καραβοτσακισμενος απο την μοιρα για το δεινα λογο ή να σκεφτεσαι οτι οι αλλοι σε βλεπουν καπως λογω καποιου προβληματος δεν ειναι οτι καλυτερο για τροφη στην σκεψη:)

Και αυτο εννοουσα με το ποστ μου.

Ανθρωποι ειμαστε , προβληματα εχουμε ...και συνεχιζουμε:)

Συνήθως οι τρίτοι κάνουν υποθέσεις, δεν σε πλησιάζουν, δεν σε γνωρίζουν. Ακόμα και οι γιατροί ή ερευνητές βασίζονται σε στατιστικά, άλλες ψυχρές έρευνες και όλοι τρομάζουμε με το "διαφορετικό"...

Σκεφτείτε, ότι κι εγώ μικρή πολύ τρόμαζα με την... άλλη εικονα που είχε η κομψή μαμά μου, όταν μία στις τόσες πήγαινε κομμωτήριο :-)

Εδώ, σ' αυτήν τη στήλη, θα ήθελα να μιλήσουν όσοι έχουν αλφισμό και να μας πουν τη δική τους προσωπική εμπειρία.

Γιατί αλλιώς βιώνει τον αλφισμό ένας αδέσμευτος και νέος άνθρωπος και αλλιώς ένας πατέρας δύο - τριών παιδιών, που πρέπει να τρέξει από το πρωί μέχρι το βράδυ για δουλειά και λοιπές οικογενειακές υποχρεώσεις.

Πχ. αν σε πάρει η έφηβη κόρη σου από το αστυνομικό τμήμα και σου πει έντρομη ότι τής έκλεψαν το μηχανάκι της, εσύ ο υποχρεωμένος και στοργικός πατήρ, δεν μπορείς και δεν θέλεις να πεις "δεν μπορώ, είναι ντάλα μεσημέρι του Ιούλη..."

Ναι βρε Αναζήτηση, ωραία όλα αυτά αλλά προσπερνάς αυτά που πολύ σωστά σου επεσήμαναν ο keep και η marilena, δηλαδή
- ότι συχνά πιστεύουμε πως ένας άνθρωπος με κάποια 'διαφορετικότητα', πρέπει οπωσδήποτε να έχει πρόβλημα και να το παραδεχτεί, ενώ
- εν καιρώ μπορεί θαυμάσια ο ίδιος να έχει αφενός συναισθηματικά αποδεχτεί την όποια ιδιαιτερότητα σαν μέρος του εαυτού του, αφετέρου να εστιάζει στις λύσεις για τα όποια πρακτικά ζητήματα

Ακόμα και στο παράδειγμα που φέρνεις, δεν μπορεί ο πατέρας του παραδείγματος να έχει κι άλλες επιλογές? Γιατί αν μείνουμε σε αυτό που λες, πάλι υποθέσεις κάνουμε.

Αυτό ακριβώς που λέει η Marina προσπαθώ να εξειγήσω
Και επίσης δε νομίζω ο πατέρας που φέρνεις ως παράδειγμα να έχει πρόβλημα να βγει στον ήλιο μέχρι να μπει στ' αμαξι του ή να πάρει ταξί.
Για όλα υπάρχουν λύσεις αρκεί να θέλεις να τις δεις και όταν εσύ αποδέχεσαι την ιδιαιτερώτητά σου δεν αποτελεί πια πρόβλημα, οι δυσκολείες ξεπενιούνται.

Quote:

---

Quote:

---

Ωραια:)
Σιγουρα το να μπεις στο τριπακι οτι ειμαι καραβοτσακισμενος απο την μοιρα για το δεινα λογο ή να σκεφτεσαι οτι οι αλλοι σε βλεπουν καπως λογω καποιου προβληματος δεν ειναι οτι καλυτερο για τροφη στην σκεψη:)

Και αυτο εννοουσα με το ποστ μου.

---

Ανθρωποι ειμαστε , προβληματα εχουμε ...και συνεχιζουμε:)

---

Λοιπόν, παιδιά, δέχομαι ιδέες και προτάσεις σας, γιατι όντως βρίσκομαι σε αμηχανία :-)

Αρχική ιδέα γι' αυτό το ποστ ήταν ενός φίλου μου κι ενώ πριν το ξεκινήσω ο άνθρωπος αυτός έβαζε και δικές του ανακοινώσεις στη σελίδα του στο φέις και αναζητούσε άτομα με αλφισμό, τώρα δεν ενδιαφέρεται καθόλου! Προτιμάει τις αποστάσεις του, λέει.

Τι κάνω τώρα εγώ, που εκτός αυτού του ποστ, ήρθα σε επαφή με συλλόγους και με άλλους υπεύθυνους, έτσι ακάλυπτη που μένω ??

Πριν μερικές εβδομάδες έκλεισα το ποστ, με ένα κειμενάκι μου που βάζω ξανά παρακάτω, όμως ο φίλος μας πάλι μου φόρτωσε ευθύνες... "Δεν πρέπει να παίρνω πίσω ένα δώρο, επειδή θύμωσα, ισχυρίζεται!!!


Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου και τι να πω στους αρμόδιους που μου ζητάνε τον εμπνευστή για να γνωριστούν μαζί του και να προχωρήσουν στην υλοποίηση της ιδέας του με μεσολαβητή εμένα ??

Σημίωση. Συμφωνώ με τα όσα λέτε: Εχουμε το πρόβλημα μεν, αλλά προχωράμε δε, χωρίς να κάνουμε σα μωρά παιδιά ή σαν ανεμόμυλοι.


Να και το κείμενο - επιστολή μου, με την οποία σκέφτηκα να κλεισω το ποστ αυτό για τον αλφισμό...

Ανοιξα αυτην τη στηλη πριν λιγους μηνες, με την ελπιδα οτι θα εδινε χαρα στον αγαπητο μου φιλο Γ., που εχει την τυχη να ειναι μεσαιος αλφικος. Προσωπικα, δεν χρησιμοποιω και πολυ το ιντερνετ... πιο πολυ το εχω για ενημερωση και μεσο επικοινωνιας στη δουλεια μου, αλλα σκεφτηκα οτι ισως μπορουσα να βοηθησω το φιλαρακι που, εκεινο τον καιρο, εξεφραζε την εντονη επιθυμια να γνωριστει και με αλλους που αντιμετωπιζαν το ιδιο προβλημα μ' αυτον. Λυπαμαι που δεν καταφερα να ανοιξω εναν διαλογο, παρα μονο να συλλεξω αρκετες πληροφοριες, που ελπιζω να φανουν χρησιμες καποτε σε καποιον, συν τω χρονω.
Αλλωστε, δεν τα λεμε πια συχνα με τον Γ, μια που ξεπερασε την κριση που ταλανισε αρκετα χρονια τον 30χρονο γαμο του και δειχνει να ειναι ηρεμος, γεματος ως συζυγος και πατερας.
Οταν ηρθε να με βρει, διαπιστωωσαμε με εκπληξη οτι, χωρις να ξερω το ονομα του, τον γνωριζα απο τοτε που επαιζε στην αυλη των παππουδων του, ηταν ενας ξανθομπουμπουρας με μια μεγαλη μπαλα ποδοσφαιρου, παροτι ειχε απο τοτε προβλημα στην οραση του απο ελλειψη μελανινης. Η εικονα του μικρου τοτε αγοριου με τα καταξανθα μαλλια, ηταν παντα εντονα στη σκεψη μου μ' εναν παραξενο τροπο. Σαν το πεισμα που τον χαρακτηριζει μεχρι τωρα στη ζωη του.
Αν και εχω καποια σχεση με την ψυχολογια, δεν σας κρυβω την αμαρτια μου, το γεγονος οτι μπουκωσα εδω και λιγες μερες σ' αυτο το μπλογκ. Η θλιψη, η αγωνια, το αγχος τα οποια εκφραζονται εδω -και εδω- νομιζω οτι μας ξεπερνουν ολους.
Στο ενδιαμεσο των προβληματων μας, ας χαρουμε τη στιγμη, ας χαλαρωσουμε με οτι μας αρεσει, μας ευχαριστει στο μετρο του δυνατου και ας μη βαζουμε / ψαχνουμε τον ψυχολογικο μας τομεα, σαν να ειμαστε συνεχως σε ενα μπλεντερ :-)
Σε καποιο μυθιστορημα η συναντηση μου με τον μεσηλικο ξανθο και παντα νεανικο Γ, ισως θα εξελισσοταν σε κατι ρομαντικο -το στορυ μεταξυ μας ειχε ολα τα φοντα...
Αλλα ο καλος μου και αγαπητος φιλος, αγαπα με παθος την δουλεια του, η οποια εχειι σχεση με τα μουσικα μας πραγματα και ισως πιο πολυ αγαπα τη συζυγο και τα παιδια τους.

Καλη τυχη φιλε Γ,.. Θα μου λειψουν τα αγχωμενα η κεφατα πρωινα μηνυματα σου στο κινητο μου, ομως ευχομαι ολοψυχα να μη χρειαστεις αλλη ψυχολογικη στηριξη.

Αλλωστε, κι εγω πηρα πολλα απο σενα!

Οσο για μας τους υπολοιπους, ψυχολογιας θελοντως, τα λεμε μετα απο μια αναπαυλα ξεκουρασης που μου χρειαζεται γενικως:-)

Ας ειμαστε ολοι παντα γελαστοι κι ερωτευμενοι..!!!

η Αναζητηση.

marillena, οι παρεμβάσεις σου είναι να tις χαίρεται κανείς και με βοηθούν όσο ατελείωτα "Κατεβατά" από διάβασμα και γράψιμο ερευνών :-)

Συνήθως οι πάσχοντες από νόσο ή αναπηρία, ακόμα και βελόνα να τους πέσει από αδέξια κίνηση, αντανακλαστικά / αυτόματα την ευθύνη έχει η αναπηρία... ανασφάλειας και απόρριψης το ανάγνωσμα γαρ!!!

Στο ίντερνετ βλέπω να επικρατεί σε μεγάλο ποσοστό, ένας πρόχειρος αχταρμάς από 'πληροφορίες' και 'γνώσεις', έτσι αν δεν είσαι ενημερωμένος από πριν, μπεδεύεσαι πιστύω.

Είναι και οι γονείς, που συχνά προστατεύουν είτε αδιαφορουν και παίρνουν σαν προσωπική του ήττα, το αδύναμο / ανάπηρο παιδί τους.

Στην Ελλάδα έχουμε μεγάλη έξαρση αλφισμού στα Πομακοχώρια της Ξάνθης, όπου λόγω θρησκείας, κλειστής κοινωνίας και αναλφαβητισμού, οι αλφικοί δεν γνωρίζουν και δεν μιλάνε ούτε σε ανθρωπους της πρόνοιας, ούτε εμπιστεύονται να μιλήσουν με άλλους αλφικούς.

Και πάλι ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας!

Συμπτώματα και Σημάδια για Αλβινισμός


Τι είναι "Αλβινισμός"; Σε ποια κατηγορία ανήκει;
Γενετική Διαταραχή


Αιτίες για Αλβινισμός
Μεταλλάξεις Του Dna
Γενετική


Συμπτώματα και Σημάδια για Αλβινισμός
Εξάρθρωση - Δέρμα
Προβλήματα Όρασης
Αποχρωματισμός - Ίριδα
Αποχρωματισμός - Μαλλιά
Αιμορραγία
Αλλαγές Στις Κενώσεις



Ερυθρότητα - Δέρμα (Συναντάται Σε Ορισμένες Περιπτώσεις)



Ερυθρότητα - Μαλλιά (Συναντάται Σε Ορισμένες Περιπτώσεις)
Συναντάται σε
Παιδιά
Γυναίκες
Άνδρες


Ομάδες υψηλού κινδύνου
Άνδρες


Κληρονομικό
Ναι


Μεταδοτικό
Όχι


Διαθέσιμο Εμβόλιο?
Όχι


Θεραπεία
Άγνωστο


Πρόγνωση
Ανίατο


Ειδικός
Ιατρικός Γενετιστής
Δερματολόγος

Αναζίτηση λυπάμαι που θα σε απογοιτεύσω αλλά εγώ προσωπικά δε νιώθω καμία ανάγκη να επικοινωνήσω με άλλα άτομα με αλφισμό. Ξέρω κάποια άτομα, τυχαία, και ναι χαίρομαι που τους γνώρισα αλλά δεν έχω διατηρίσει καν επαφές μαζί τους.
Δε με αφορά να μεγαλόποιήσω το "πρόβλημα" αυτό προσπαθώ εδώ και πολλά ποστ να σου εξειγήσω, είναι κάτι απλό και δεν αφορά λίγα άτομα, ούτε τα άτομα που αφορά είναι "αξια λύπησης" ούτε έχουν ανάγκη συμπαράστασης. Ίση μεταχήριση χρειάζεται όπως με κάθε τι άλλο και διευκόλυνση όπου είναι απαραίτητο. Πράγματα που διεκδηκούνται!

Αφού δεν ενδιαφέρεται ο φίλος σου πια, γιατί σε καίει τόσο? Αυτό δεν καταλαβαίνω. θέλω να σου δώσω όσες πληροφωρίες θες και με χαρά θα σου απαντήσω σε ότι γράψεις, απλα δεν καταλαβαίνω.

Quote:

---

Originally Posted by marilena97;[/QUOTE

Αφού δεν ενδιαφέρεται ο φίλος σου πια, γιατί σε καίει τόσο? Αυτό δεν καταλαβαίνω. θέλω να σου δώσω όσες πληροφωρίες θες και με χαρά θα σου απαντήσω σε ότι γράψεις, απλα δεν καταλαβαίνω.

---

Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς να χειριστώ πια ένα θέμα, που είναι φανερό ότι έχει κλείσει καταρχήν απ' τον εμπνευστή του/ Ενώ εγώ προσωπικά, βρίσκομαι εκτεθημένη σε αρμόδιους από την Αθήνα, που με θεωρούν επίσημο εκπρόσωπο σε ένα γκρουπ αλφικών στο facbook και μου ζητούν τον εμπνευστή, ο φίλος μου μάλλον λακίζει με διάφορες παιδιάστικες σχεδόν δικιολογίες, όπως "να το σκεφτώ", "δώσε μου χρόνο, είναι άρρωστο το παιδί μου". Από την άλλη, οι αρμόδιοι σύλλογοι είναι ενθουσιασμένοι από την πρωτοβουλία μου και τη μέχρι τώρα δουλειά μου κι ενώ πάω να κλείαω το όλο θέμα ο φίλος μου πάλι με κατηγορεί ότι του στερώ το δώρο!
Αν έχεις το χρόνο και την καλοσύνη, πες μου ότι γνωρίζεις, γιατί όντως ΄έχω αγχωθεί / εκτεθεί και δεν υπερβάλλω. Στους ισχυρισμούς του ο γνωστός μου αλφικός, λέει όι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αποδεκτοί, οι κοινωνία τους απορρίπτει, δεν γίνονται αποδεκτοί από το άλλο φύλλο όπως και στο χώρο της παιδείας. Ομως, αρχίζω να πιστεύω πως όλα αυτα απορρέουν από τον δικό του πολύ ανασφαλή και αγχώδη χαρακτήρα.
Σ' αλήθεια, πώς θα συνεννοηθώ με τους Πομάοκους της Θράκης, έστω και μέσω φ/β ?? Και πώς να το χειριστώ, χωρίς στήριξη και βοήθει από πουθενά, αφού κανείς δεν θεωρεί το πρόβλημα "Πρόβλημα" ??
Θέλω να αποφύγω γκρίνιες, σπασμδικές κινήσεις μου. Σκέφτομαι να κάνω συγκρίσεις με τα όσα μου πεις -όταν και όποτε αποφασίσεις και να κλείσω το θέμα οριστικά και με ήσυχη τη συνείδηση, Αλλωστε και ο φίλος μου, ο "μη αποδεκτός" είναι πατέρας μιας πολύτεκνης οικογένειας και ζει ενταγμένος σε μια καλή κοινωνική ζωή!

Ζητώ συγνώμη, που είμαι μπερδεμένοι, όμως μάλλον εγώ πήρα την όλη ευθύνη, ο παιδικός μου φίλος 'τρελθηκε'' απ' το αγχος του... ως συνήθως :-)))